ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਰਤੇ ਸੇ ਧਨਵੰਤ ਹੈਨਿ ਨਿਰਧਨੁ ਹੋਰੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥੨੬॥
Nānak nām raṯe se ḏẖanvanṯ hain nirḏẖan hor sansār. ||26||
O Nanak, they alone are wealthy, who are imbued with the Naam; the rest of the world is poor. ||26||
|
ਜਨ ਕੀ ਟੇਕ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਠਵਰ ਨ ਠਾਉ ॥
Jan kī tek har nām har bin nāvai ṯẖavar na ṯẖā▫o.
The Lord's Name is the Support of the Lord's humble servants. Without the Lord's Name, the there is no other place, no place of rest.
|
ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਉ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਉ ॥
Gurmaṯī nā▫o man vasai sėhje sahj samā▫o.
Following the Guru's Teachings, the Name abides in the mind, and one is intuitively, automatically absorbed in the Lord.
|
ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਅਹਿਨਿਸਿ ਲਾਗਾ ਭਾਉ ॥
vadbẖāgī nām ḏẖi▫ā▫i▫ā ahinis lāgā bẖā▫o.
Those with great good fortune meditate on the Naam; night and day, they embrace love for the Name.
|
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਧੂੜਿ ਤਿਨ ਹਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਜਾਉ ॥੨੭॥
Jan Nānak mangai ḏẖūṛ ṯin ha▫o saḏ kurbāṇai jā▫o. ||27||
Servant Nanak begs for the dust of their feet; I am forever a sacrifice to them. ||27||
|
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮੇਦਨੀ ਤਿਸਨਾ ਜਲਤੀ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥
Lakẖ cẖa▫orāsīh meḏnī ṯisnā jalṯī kare pukār.
The 8.4 million species of beings burn in desire and cry in pain.
|
ਇਹੁ ਮੋਹੁ ਮਾਇਆ ਸਭੁ ਪਸਰਿਆ ਨਾਲਿ ਚਲੈ ਨ ਅੰਤੀ ਵਾਰ ॥
Ih moh mā▫i▫ā sabẖ pasri▫ā nāl cẖalai na anṯī vār.
All this show of emotional attachment to Maya shall not go with you at that very last instant.
|
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵਈ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
Bin har sāʼnṯ na āvī kis āgai karī pukār.
Without the Lord, peace and tranquility do not come; unto whom should we go and complain?
|
ਵਡਭਾਗੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਬੂਝਿਆ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿਚਾਰੁ ॥
vadbẖāgī saṯgur pā▫i▫ā būjẖi▫ā barahm bicẖār.
By great good fortune, one meets the True Guru, and comes to understand the contemplation of God.
|
ਤਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਸਭ ਬੁਝਿ ਗਈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੨੮॥
Ŧisnā agan sabẖ bujẖ ga▫ī jan Nānak har ur ḏẖār. ||28||
The fire of desire is totally extinguished, O servant Nanak, enshrining the Lord within the heart. ||28||
|
ਅਸੀ ਖਤੇ ਬਹੁਤੁ ਕਮਾਵਦੇ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
Asī kẖaṯe bahuṯ kamāvḏe anṯ na pārāvār.
I make so many mistakes, there is no end or limit to them.
|
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਬਖਸਿ ਲੈਹੁ ਹਉ ਪਾਪੀ ਵਡ ਗੁਨਹਗਾਰੁ ॥
Har kirpā kar kai bakẖas laihu ha▫o pāpī vad gunahgār.
O Lord, please be merciful and forgive me; I am a sinner, a great offender.
|
ਹਰਿ ਜੀਉ ਲੇਖੈ ਵਾਰ ਨ ਆਵਈ ਤੂੰ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰੁ ॥
Har jī▫o lekẖai vār na āvī ṯūʼn bakẖas milāvaṇhār.
O Dear Lord, if You made an account of my mistakes, my turn to be forgiven would not even come. Please forgive me, and unite me with Yourself.
|
ਗੁਰ ਤੁਠੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲਿਆ ਸਭ ਕਿਲਵਿਖ ਕਟਿ ਵਿਕਾਰ ॥
Gur ṯuṯẖai har parabẖ meli▫ā sabẖ kilvikẖ kat vikār.
The Guru, in His Pleasure, has united me with the Lord God; He has cut away all my sinful mistakes.
|
ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਜੈਕਾਰੁ ॥੨੯॥
Jinā har har nām ḏẖi▫ā▫i▫ā jan Nānak ṯinĥ jaikār. ||29||
Servant Nanak celebrates the victory of those who meditate on the Name of the Lord, Har, Har. ||29||
|
ਵਿਛੁੜਿ ਵਿਛੁੜਿ ਜੋ ਮਿਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਭੈ ਭਾਇ ॥
vicẖẖuṛ vicẖẖuṛ jo mile saṯgur ke bẖai bẖā▫e.
Those who have been separated and alienated from the Lord are united with Him again, through the Fear and the Love of the True Guru.
|
ਜਨਮ ਮਰਣ ਨਿਹਚਲੁ ਭਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
Janam maraṇ nihcẖal bẖa▫e gurmukẖ nām ḏẖi▫ā▫e.
They escape the cycle of birth and death, and, as Gurmukh, they meditate on the Naam, the Name of the Lord.
|
ਗੁਰ ਸਾਧੂ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲੈ ਹੀਰੇ ਰਤਨ ਲਭੰਨ੍ਹ੍ਹਿ ॥
Gur sāḏẖū sangaṯ milai hīre raṯan labẖaʼnniĥ.
Joining the Saadh Sangat, the Guru's Congregation, the diamonds and jewels are obtained.
|
ਨਾਨਕ ਲਾਲੁ ਅਮੋਲਕਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਜਿ ਲਹੰਨ੍ਹ੍ਹਿ ॥੩੦॥
Nānak lāl amolkā gurmukẖ kẖoj lahaʼnniĥ. ||30||
O Nanak, the jewel is priceless; the Gurmukhs seek and find it. ||30||
|
ਮਨਮੁਖ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਧਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਧਿਗੁ ਵਾਸੁ ॥
Manmukẖ nām na cẖeṯi▫o ḏẖig jīvaṇ ḏẖig vās.
The self-willed manmukhs do not even think of the Naam. Cursed are their lives, and cursed are their homes.
|
ਜਿਸ ਦਾ ਦਿਤਾ ਖਾਣਾ ਪੈਨਣਾ ਸੋ ਮਨਿ ਨ ਵਸਿਓ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
Jis ḏā ḏiṯā kẖāṇā painṇā so man na vasi▫o guṇṯās.
That Lord who gives them so much to eat and wear - they do not enshrine that Lord, the Treasure of Virtue, in their minds.
|
ਇਹੁ ਮਨੁ ਸਬਦਿ ਨ ਭੇਦਿਓ ਕਿਉ ਹੋਵੈ ਘਰ ਵਾਸੁ ॥
Ih man sabaḏ na beḏi▫o ki▫o hovai gẖar vās.
This mind is not pierced by the Word of the Shabad; how can it come to dwell in its true home?
|
ਮਨਮੁਖੀਆ ਦੋਹਾਗਣੀ ਆਵਣ ਜਾਣਿ ਮੁਈਆਸੁ ॥
Manmukẖī▫ā ḏuhāgaṇī āvaṇ jāṇ mu▫ī▫ās.
The self-willed manmukhs are like discarded brides, ruined by coming and going in the cycle of reincarnation.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸੁਹਾਗੁ ਹੈ ਮਸਤਕਿ ਮਣੀ ਲਿਖਿਆਸੁ ॥
Gurmukẖ nām suhāg hai masṯak maṇī likẖi▫ās.
The Gurmukhs are embellished and exalted by the Naam, the Name of the Lord; the jewel of destiny is engraved upon their foreheads.
|
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਕਮਲ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥
Har har nām ur ḏẖāri▫ā har hirḏai kamal pargās.
They enshrine the Name of the Lord, Har, Har, within their hearts; the Lord illumines their heart-lotus.
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਾਸੁ ॥
Saṯgur sevan āpṇā ha▫o saḏ balihārī ṯās.
I am forever a sacrifice to those who serve their True Guru.
|
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਜਿਨ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥੩੧॥
Nānak ṯin mukẖ ujle jin anṯar nām pargās. ||31||
O Nanak, radiant and bright are the faces of those whose inner beings are illuminated with the Light of the Naam. ||31||
|
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਸਿਝੈ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
Sabaḏ marai so▫ī jan sijẖai bin sabḏai mukaṯ na ho▫ī.
Those who die in the Word of the Shabad are saved. Without the Shabad, no one is liberated.
|
ਭੇਖ ਕਰਹਿ ਬਹੁ ਕਰਮ ਵਿਗੁਤੇ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ॥
Bẖekẖ karahi baho karam viguṯe bẖā▫e ḏūjai paraj vigo▫ī.
They wear religious robes and perform all sorts of rituals, but they are ruined; in the love of duality, their world is ruined.
|
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਉ ਨ ਪਾਈਐ ਜੇ ਸਉ ਲੋਚੈ ਕੋਈ ॥੩੨॥
Nānak bin saṯgur nā▫o na pā▫ī▫ai je sa▫o locẖai ko▫ī. ||32||
O Nanak, without the True Guru, the Name is not obtained, even though one may long for it hundreds of times. ||32||
|
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ਅਤਿ ਵਡ ਊਚਾ ਊਚੀ ਹੂ ਊਚਾ ਹੋਈ ॥
Har kā nā▫o aṯ vad ūcẖā ūcẖī hū ūcẖā ho▫ī.
The Name of the Lord is utterly great, lofty and high, the highest of the high.
|
ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਜੇ ਸਉ ਲੋਚੈ ਕੋਈ ॥
Apaṛ ko▫e na sak▫ī je sa▫o locẖai ko▫ī.
No one can climb up to it, even though one may long for it, hundreds of times.
|
ਮੁਖਿ ਸੰਜਮ ਹਛਾ ਨ ਹੋਵਈ ਕਰਿ ਭੇਖ ਭਵੈ ਸਭ ਕੋਈ ॥
Mukẖ sanjam hacẖẖā na hova▫ī kar bẖekẖ bẖavai sabẖ ko▫ī.
Speaking about self-discipline, no one become pure; everyone walks around wearing religious robes.
|
ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਜਾਇ ਚੜੈ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਈ ॥
Gur kī pa▫oṛī jā▫e cẖaṛai karam parāpaṯ ho▫ī.
Those blessed by the karma of good deeds go and climb the ladder of the Guru.
|
ਅੰਤਰਿ ਆਇ ਵਸੈ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੈ ਕੋਇ ॥
Anṯar ā▫e vasai gur sabaḏ vīcẖārai ko▫e.
The Lord comes and dwells within that one who contemplates the Word of the Guru's Shabad.
|
