ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl
|
ਹਕੁ ਪਰਾਇਆ ਨਾਨਕਾ ਉਸੁ ਸੂਅਰ ਉਸੁ ਗਾਇ ॥
हकु पराइआ नानका उसु सूअर उसु गाइ ॥
Hak paraa▫i▫aa naankaa us soo▫ar us gaa▫é.
: To take what rightfully belongs to another, is like a Muslim eating pork, or a Hindu eating beef.
|
ਗੁਰੁ ਪੀਰੁ ਹਾਮਾ ਤਾ ਭਰੇ ਜਾ ਮੁਰਦਾਰੁ ਨ ਖਾਇ ॥
गुरु पीरु हामा ता भरे जा मुरदारु न खाइ ॥
Gur peer haamaa ṫaa bʰaré jaa murḋaar na kʰaa▫é.
Our Guru, our Spiritual Guide, stands by us, if we do not eat those carcasses.
|
ਗਲੀ ਭਿਸਤਿ ਨ ਜਾਈਐ ਛੁਟੈ ਸਚੁ ਕਮਾਇ ॥
गली भिसति न जाईऐ छुटै सचु कमाइ ॥
Galee bʰisaṫ na jaa▫ee▫æ chʰutæ sach kamaa▫é.
By mere talk, people do not earn passage to Heaven. Salvation comes only from the practice of Truth.
|
ਮਾਰਣ ਪਾਹਿ ਹਰਾਮ ਮਹਿ ਹੋਇ ਹਲਾਲੁ ਨ ਜਾਇ ॥
मारण पाहि हराम महि होइ हलालु न जाइ ॥
Maaraṇ paahi haraam mėh ho▫é halaal na jaa▫é.
By adding spices to forbidden foods, they are not made acceptable.
|
ਨਾਨਕ ਗਲੀ ਕੂੜੀਈ ਕੂੜੋ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥
नानक गली कूड़ीई कूड़ो पलै पाइ ॥२॥
Naanak galee kooṛee▫ee kooṛo palæ paa▫é. ||2||
O Nanak! From false talk, only falsehood is obtained. ||2||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl:
|
ਪੰਜਿ ਨਿਵਾਜਾ ਵਖਤ ਪੰਜਿ ਪੰਜਾ ਪੰਜੇ ਨਾਉ ॥
पंजि निवाजा वखत पंजि पंजा पंजे नाउ ॥
Panj nivaajaa vakʰaṫ panj panjaa panjé naa▫o.
There are five prayers and five times of day for prayer; the five have five names.
|
ਪਹਿਲਾ ਸਚੁ ਹਲਾਲ ਦੁਇ ਤੀਜਾ ਖੈਰ ਖੁਦਾਇ ॥
पहिला सचु हलाल दुइ तीजा खैर खुदाइ ॥
Pahilaa sach halaal ḋu▫é ṫeejaa kʰær kʰuḋaa▫é.
Let the first be truthfulness, the second honest living, and the third charity in the Name of God.
|
ਚਉਥੀ ਨੀਅਤਿ ਰਾਸਿ ਮਨੁ ਪੰਜਵੀ ਸਿਫਤਿ ਸਨਾਇ ॥
चउथी नीअति रासि मनु पंजवी सिफति सनाइ ॥
Cha▫uṫʰee nee▫aṫ raas man panjvee sifaṫ sanaa▫é.
Let the fourth be good will to all, and the fifth the praise of the Lord.
|
ਕਰਣੀ ਕਲਮਾ ਆਖਿ ਕੈ ਤਾ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਸਦਾਇ ॥
करणी कलमा आखि कै ता मुसलमाणु सदाइ ॥
Karṇee kalmaa aakʰ kæ ṫaa musalmaaṇ saḋaa▫é.
Repeat the prayer of good deeds, and then, you may call yourself a Muslim.
|
ਨਾਨਕ ਜੇਤੇ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜੈ ਕੂੜੀ ਪਾਇ ॥੩॥
नानक जेते कूड़िआर कूड़ै कूड़ी पाइ ॥३॥
Naanak jéṫé kooṛi▫aar kooṛæ kooṛee paa▫é. ||3||
O Nanak! The false obtain falsehood, and only falsehood. ||3||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਇਕਿ ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਵਣਜਦੇ ਇਕਿ ਕਚੈ ਦੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥
इकि रतन पदारथ वणजदे इकि कचै दे वापारा ॥
Ik raṫan paḋaaraṫʰ vaṇjaḋé ik kachæ ḋé vaapaaraa.
Some trade in priceless jewels, while others deal in mere glass.
|
ਸਤਿਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਪਾਈਅਨਿ ਅੰਦਰਿ ਰਤਨ ਭੰਡਾਰਾ ॥
सतिगुरि तुठै पाईअनि अंदरि रतन भंडारा ॥
Saṫgur ṫutʰæ paa▫ee▫an anḋar raṫan bʰandaaraa.
When the True Guru is pleased, we find the treasure of the jewel, deep within the self.
|
ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਲਧਿਆ ਅੰਧੇ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਕੂੜਿਆਰਾ ॥
विणु गुर किनै न लधिआ अंधे भउकि मुए कूड़िआरा ॥
viṇ gur kinæ na laḋʰi▫aa anḋʰé bʰa▫uk mu▫é kooṛi▫aaraa.
Without the Guru, no one has found this treasure. The blind and the false have died in their endless wanderings.
|
ਮਨਮੁਖ ਦੂਜੈ ਪਚਿ ਮੁਏ ਨਾ ਬੂਝਹਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥
मनमुख दूजै पचि मुए ना बूझहि वीचारा ॥
Manmukʰ ḋoojæ pach mu▫é naa boojʰėh veechaaraa.
The self-willed Manmukhs putrefy and die in duality. They do not understand contemplative meditation.
|
ਇਕਸੁ ਬਾਝਹੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਕਿਸੁ ਅਗੈ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰਾ ॥
इकसु बाझहु दूजा को नही किसु अगै करहि पुकारा ॥
Ikas baajʰahu ḋoojaa ko nahee kis agæ karahi pukaaraa.
Without the One Lord, there is no other at all. Unto whom should they complain?
|
ਇਕਿ ਨਿਰਧਨ ਸਦਾ ਭਉਕਦੇ ਇਕਨਾ ਭਰੇ ਤੁਜਾਰਾ ॥
इकि निरधन सदा भउकदे इकना भरे तुजारा ॥
Ik nirḋʰan saḋaa bʰa▫ukḋé iknaa bʰaré ṫujaaraa.
Some are destitute, and wander around endlessly, while others have storehouses of wealth.
|
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰੁ ਧਨੁ ਨਾਹੀ ਹੋਰੁ ਬਿਖਿਆ ਸਭੁ ਛਾਰਾ ॥
विणु नावै होरु धनु नाही होरु बिखिआ सभु छारा ॥
viṇ naavæ hor ḋʰan naahee hor bikʰi▫aa sabʰ chʰaaraa.
Without God’s Name, there is no other wealth. Everything else is just poison and ashes.
|
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੭॥
नानक आपि कराए करे आपि हुकमि सवारणहारा ॥७॥
Naanak aap karaa▫é karé aap hukam savaaraṇhaaraa. ||7||
O Nanak! The Lord Himself acts, and causes others to act; by the Hukam of His Command, we are embellished and exalted. ||7||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
सलोकु मः १ ॥
Salok mėhlaa 1.
Shalok, First Mehl:
|
ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਕਹਾਵਣੁ ਮੁਸਕਲੁ ਜਾ ਹੋਇ ਤਾ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਕਹਾਵੈ ॥
मुसलमाणु कहावणु मुसकलु जा होइ ता मुसलमाणु कहावै ॥
Musalmaaṇ kahaavaṇ muskal jaa ho▫é ṫaa musalmaaṇ kahaavæ.
It is difficult to be called a Muslim; if one is truly a Muslim, then he may be called one.
|
ਅਵਲਿ ਅਉਲਿ ਦੀਨੁ ਕਰਿ ਮਿਠਾ ਮਸਕਲ ਮਾਨਾ ਮਾਲੁ ਮੁਸਾਵੈ ॥
अवलि अउलि दीनु करि मिठा मसकल माना मालु मुसावै ॥
Aval a▫ul ḋeen kar mitʰaa maskal maanaa maal musaavæ.
First, let him savor the religion of the Prophet as sweet; then, let his pride of his possessions be scraped away.
|
ਹੋਇ ਮੁਸਲਿਮੁ ਦੀਨ ਮੁਹਾਣੈ ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕਾ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵੈ ॥
होइ मुसलिमु दीन मुहाणै मरण जीवण का भरमु चुकावै ॥
Ho▫é muslim ḋeen muhaaṇæ maraṇ jeevaṇ kaa bʰaram chukʰaavæ.
Becoming a true Muslim, a disciple of the faith of Mohammed, let him put aside the delusion of death and life.
|
ਰਬ ਕੀ ਰਜਾਇ ਮੰਨੇ ਸਿਰ ਉਪਰਿ ਕਰਤਾ ਮੰਨੇ ਆਪੁ ਗਵਾਵੈ ॥
रब की रजाइ मंने सिर उपरि करता मंने आपु गवावै ॥
Rab kee rajaa▫é manné sir upar karṫaa manné aap gavaavæ.
As he submits to God’s Will, and surrenders to the Creator, he is rid of selfishness and conceit.
|
ਤਉ ਨਾਨਕ ਸਰਬ ਜੀਆ ਮਿਹਰੰਮਤਿ ਹੋਇ ਤ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਕਹਾਵੈ ॥੧॥
तउ नानक सरब जीआ मिहरंमति होइ त मुसलमाणु कहावै ॥१॥
Ṫa▫o Naanak sarab jee▫aa mihramaṫ ho▫é ṫa musalmaaṇ kahaavæ. ||1||
And when, O Nanak! He is merciful to all beings, only then shall he be called a Muslim. ||1||
|
ਮਹਲਾ ੪ ॥
महला ४ ॥
Mėhlaa 4.
Fourth Mehl:
|
ਪਰਹਰਿ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਝੂਠੁ ਨਿੰਦਾ ਤਜਿ ਮਾਇਆ ਅਹੰਕਾਰੁ ਚੁਕਾਵੈ ॥
परहरि काम क्रोधु झूठु निंदा तजि माइआ अहंकारु चुकावै ॥
Par▫har kaam kroḋʰ jʰootʰ ninḋaa ṫaj maa▫i▫aa ahaⁿkaar chukʰaavæ.
Renounce sexual desire, anger, falsehood and slander; forsake Maya and eliminate egotistical pride.
|
ਤਜਿ ਕਾਮੁ ਕਾਮਿਨੀ ਮੋਹੁ ਤਜੈ ਤਾ ਅੰਜਨ ਮਾਹਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਵੈ ॥
तजि कामु कामिनी मोहु तजै ता अंजन माहि निरंजनु पावै ॥
Ṫaj kaam kaaminee moh ṫajæ ṫaa anjan maahi niranjan paavæ.
Renounce sexual desire and promiscuity, and give up emotional attachment. Only then shall you obtain the Immaculate Lord amidst the darkness of the world.
|
ਤਜਿ ਮਾਨੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੁਤ ਦਾਰਾ ਤਜਿ ਪਿਆਸ ਆਸ ਰਾਮ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ॥
तजि मानु अभिमानु प्रीति सुत दारा तजि पिआस आस राम लिव लावै ॥
Ṫaj maan abʰimaan pareeṫ suṫ ḋaaraa ṫaj pi▫aas aas raam liv laavæ.
Renounce selfishness, conceit and arrogant pride, and your love for your children and spouse. Abandon your thirsty hopes and desires, and embrace love for the Lord.
|
ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥੨॥
नानक साचा मनि वसै साच सबदि हरि नामि समावै ॥२॥
Naanak saachaa man vasæ saach sabaḋ har naam samaavæ. ||2||
O Nanak! The True One shall come to dwell in your mind. Through the True Word of the Shabad, you shall be absorbed in the Name of the Lord. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਰਾਜੇ ਰਯਤਿ ਸਿਕਦਾਰ ਕੋਇ ਨ ਰਹਸੀਓ ॥
राजे रयति सिकदार कोइ न रहसीओ ॥
Raajé ra▫yaṫ sikḋaar ko▫é na rahsee▫o.
Neither the kings, nor their subjects, nor the leaders shall remain.
|
ਹਟ ਪਟਣ ਬਾਜਾਰ ਹੁਕਮੀ ਢਹਸੀਓ ॥
हट पटण बाजार हुकमी ढहसीओ ॥
Hat pataṇ baajaar hukmee dʰahsee▫o.
The shops, the cities and the streets shall eventually disintegrate, by the Hukam of the Lord’s Command.
|
ਪਕੇ ਬੰਕ ਦੁਆਰ ਮੂਰਖੁ ਜਾਣੈ ਆਪਣੇ ॥
पके बंक दुआर मूरखु जाणै आपणे ॥
Paké bank ḋu▫aar moorakʰ jaaṇæ aapṇé.
Those solid and beautiful mansions-the fools think that they belong to them.
|
ਦਰਬਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ਰੀਤੇ ਇਕਿ ਖਣੇ ॥
दरबि भरे भंडार रीते इकि खणे ॥
Ḋarab bʰaré bʰandaar reeṫé ik kʰaṇé.
The treasure-houses, filled with wealth, shall be emptied out in an instant.
|
ਤਾਜੀ ਰਥ ਤੁਖਾਰ ਹਾਥੀ ਪਾਖਰੇ ॥
ताजी रथ तुखार हाथी पाखरे ॥
Ṫaajee raṫʰ ṫukʰaar haaṫʰee paakʰré.
The horses, chariots, camels and elephants with all their decorations;
|
ਬਾਗ ਮਿਲਖ ਘਰ ਬਾਰ ਕਿਥੈ ਸਿ ਆਪਣੇ ॥
बाग मिलख घर बार किथै सि आपणे ॥
Baag milakʰ gʰar baar kiṫʰæ sė aapṇé.
the gardens, lands, houses, where are all those things, which they believed to be their own,
|
ਤੰਬੂ ਪਲੰਘ ਨਿਵਾਰ ਸਰਾਇਚੇ ਲਾਲਤੀ ॥
त्मबू पलंघ निवार सराइचे लालती ॥
Ṫamboo palangʰ nivaar saraa▫iché laalṫee.
including tents, soft beds and satin pavilions?
|
ਨਾਨਕ ਸਚ ਦਾਤਾਰੁ ਸਿਨਾਖਤੁ ਕੁਦਰਤੀ ॥੮॥
नानक सच दातारु सिनाखतु कुदरती ॥८॥
Naanak sach ḋaaṫaar sinaakʰaṫ kuḋraṫee. ||8||
O Nanak! The True One is the Giver of all; He is revealed through His All-powerful Creative Nature. ||8||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
सलोकु मः १ ॥
Salok mėhlaa 1.
Shalok, First Mehl:
|
ਨਦੀਆ ਹੋਵਹਿ ਧੇਣਵਾ ਸੁੰਮ ਹੋਵਹਿ ਦੁਧੁ ਘੀਉ ॥
नदीआ होवहि धेणवा सुंम होवहि दुधु घीउ ॥
Naḋee▫aa hovėh ḋʰéṇvaa summ hovėh ḋuḋʰ gʰee▫o.
If the rivers became cows, giving milk, and the spring water became milk and ghee;
|
ਸਗਲੀ ਧਰਤੀ ਸਕਰ ਹੋਵੈ ਖੁਸੀ ਕਰੇ ਨਿਤ ਜੀਉ ॥
सगली धरती सकर होवै खुसी करे नित जीउ ॥
Saglee ḋʰarṫee sakar hovæ kʰusee karé niṫ jee▫o.
If all the earth became sugar, to continually excite the mind;
|
