ਇਕੁ ਬਿੰਨਿ ਦੁਗਣ ਜੁ ਤਉ ਰਹੈ ਜਾ ਸੁਮੰਤ੍ਰਿ ਮਾਨਵਹਿ ਲਹਿ ॥
इकु बिंनि दुगण जु तउ रहै जा सुमंत्रि मानवहि लहि ॥
Ik binn ḋugaṇ jo ṫa▫o rahæ jaa sumanṫar maanvahi lėh.
Realizing the One Lord, love of duality ceases, and one comes to accept the Sublime Mantra of the Guru.
|
ਜਾਲਪਾ ਪਦਾਰਥ ਇਤੜੇ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸਿ ਡਿਠੈ ਮਿਲਹਿ ॥੫॥੧੪॥
जालपा पदारथ इतड़े गुर अमरदासि डिठै मिलहि ॥५॥१४॥
Jaalpaa paḋaaraṫʰ iṫ▫ṛé gur Amarḋaas ditʰæ milėh. ||5||14||
So speaks Jaalap: countless treasures are obtained by the sight of Guru Amar Das. ||5||14||
|
ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ਸੁ ਦ੍ਰਿੜੁ ਨਾਨਕਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿਅਉ ॥
सचु नामु करतारु सु द्रिड़ु नानकि संग्रहिअउ ॥
Sach naam karṫaar so ḋariṛ Naanak sangar▫hi▫a▫o.
Guru Nanak gathered up the True Name of the Creator Lord, and implanted it within.
|
ਤਾ ਤੇ ਅੰਗਦੁ ਲਹਣਾ ਪ੍ਰਗਟਿ ਤਾਸੁ ਚਰਣਹ ਲਿਵ ਰਹਿਅਉ ॥
ता ते अंगदु लहणा प्रगटि तासु चरणह लिव रहिअउ ॥
Ṫaa ṫé angaḋ lahṇaa pargat ṫaas charṇah liv rahi▫a▫o.
Through Him, Lehnaa became manifest in the form of Guru Angad, who remained lovingly attuned to His Feet.
|
ਤਿਤੁ ਕੁਲਿ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸੁ ਆਸਾ ਨਿਵਾਸੁ ਤਾਸੁ ਗੁਣ ਕਵਣ ਵਖਾਣਉ ॥
तितु कुलि गुर अमरदासु आसा निवासु तासु गुण कवण वखाणउ ॥
Ṫiṫ kul gur Amarḋaas aasaa nivaas ṫaas guṇ kavaṇ vakʰaaṇa▫o.
Guru Amar Das of that dynasty is the home of hope. How can I express His Glorious Virtues?
|
ਜੋ ਗੁਣ ਅਲਖ ਅਗੰਮ ਤਿਨਹ ਗੁਣ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਉ ॥
जो गुण अलख अगंम तिनह गुण अंतु न जाणउ ॥
Jo guṇ alakʰ agamm ṫinah guṇ anṫ na jaaṇa▫o.
His Virtues are unknowable and unfathomable. I do not know the limits of His Virtues.
|
ਬੋਹਿਥਉ ਬਿਧਾਤੈ ਨਿਰਮਯੌ ਸਭ ਸੰਗਤਿ ਕੁਲ ਉਧਰਣ ॥
बोहिथउ बिधातै निरमयौ सभ संगति कुल उधरण ॥
Bohiṫʰa▫o biḋʰaaṫæ niramyou sabʰ sangaṫ kul uḋʰraṇ.
The Creator, the Architect of Destiny, has made Him a boat to carry all His generations across, along with the Sangat, the Holy Congregation.
|
ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਕੀਰਤੁ ਕਹੈ ਤ੍ਰਾਹਿ ਤ੍ਰਾਹਿ ਤੁਅ ਪਾ ਸਰਣ ॥੧॥੧੫॥
गुर अमरदास कीरतु कहै त्राहि त्राहि तुअ पा सरण ॥१॥१५॥
Gur Amarḋaas keeraṫ kahæ ṫaraahi ṫaraahi ṫu▫a paa saraṇ. ||1||15||
So speaks Keerat: O Guru Amar Das, please protect me and save me; I seek the Sanctuary of Your Feet. ||1||15||
|
ਆਪਿ ਨਰਾਇਣੁ ਕਲਾ ਧਾਰਿ ਜਗ ਮਹਿ ਪਰਵਰਿਯਉ ॥
आपि नराइणु कला धारि जग महि परवरियउ ॥
Aap naraa▫iṇ kalaa ḋʰaar jag mėh parvari▫ya▫o.
The Lord Himself wielded His Power and entered the world.
|
ਨਿਰੰਕਾਰਿ ਆਕਾਰੁ ਜੋਤਿ ਜਗ ਮੰਡਲਿ ਕਰਿਯਉ ॥
निरंकारि आकारु जोति जग मंडलि करियउ ॥
Nirankaar aakaar joṫ jag mandal kari▫ya▫o.
The Formless Lord took form, and with His Light He illuminated the realms of the world.
|
ਜਹ ਕਹ ਤਹ ਭਰਪੂਰੁ ਸਬਦੁ ਦੀਪਕਿ ਦੀਪਾਯਉ ॥
जह कह तह भरपूरु सबदु दीपकि दीपायउ ॥
Jah kah ṫah bʰarpoor sabaḋ ḋeepak ḋeepaa▫ya▫o.
He is All-pervading everywhere; the Lamp of the Shabad, the Word, has been lit.
|
ਜਿਹ ਸਿਖਹ ਸੰਗ੍ਰਹਿਓ ਤਤੁ ਹਰਿ ਚਰਣ ਮਿਲਾਯਉ ॥
जिह सिखह संग्रहिओ ततु हरि चरण मिलायउ ॥
Jih sikʰah sangarahi▫o ṫaṫ har charaṇ milaa▫ya▫o.
Whoever gathers in the essence of the teachings shall be absorbed in the Feet of the Lord.
|
ਨਾਨਕ ਕੁਲਿ ਨਿੰਮਲੁ ਅਵਤਰੵਿਉ ਅੰਗਦ ਲਹਣੇ ਸੰਗਿ ਹੁਅ ॥
नानक कुलि निंमलु अवतर्यिउ अंगद लहणे संगि हुअ ॥
Naanak kul nimmal avṫar▫yi▫o angaḋ lahṇé sang hu▫a.
Lehnaa, who became Guru Angad, and Guru Amar Das, have been reincarnated into the pure house of Guru Nanak.
|
ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਤਾਰਣ ਤਰਣ ਜਨਮ ਜਨਮ ਪਾ ਸਰਣਿ ਤੁਅ ॥੨॥੧੬॥
गुर अमरदास तारण तरण जनम जनम पा सरणि तुअ ॥२॥१६॥
Gur Amarḋaas ṫaaraṇ ṫaraṇ janam janam paa saraṇ ṫu▫a. ||2||16||
Guru Amar Das is our Saving Grace, who carries us across; in lifetime after lifetime, I seek the Sanctuary of Your Feet. ||2||16||
|
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਪਿਖਿ ਦਰਸਨੁ ਗੁਰ ਸਿਖਹ ॥
जपु तपु सतु संतोखु पिखि दरसनु गुर सिखह ॥
Jap ṫap saṫ sanṫokʰ pikʰ ḋarsan gur sikʰah.
Gazing upon the Blessed Vision of His Darshan, the GurSikh is blessed with chanting and deep meditation, truth and contentment.
|
ਸਰਣਿ ਪਰਹਿ ਤੇ ਉਬਰਹਿ ਛੋਡਿ ਜਮ ਪੁਰ ਕੀ ਲਿਖਹ ॥
सरणि परहि ते उबरहि छोडि जम पुर की लिखह ॥
Saraṇ parėh ṫé ubrahi chʰod jam pur kee likʰah.
Whoever seeks His Sanctuary is saved; his account is cleared in the City of Death.
|
ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਭਰਪੂਰੁ ਰਿਦੈ ਉਚਰੈ ਕਰਤਾਰੈ ॥
भगति भाइ भरपूरु रिदै उचरै करतारै ॥
Bʰagaṫ bʰaa▫é bʰarpoor riḋæ uchræ karṫaaræ.
His heart is totally filled with loving devotion; he chants to the Creator Lord.
|
ਗੁਰੁ ਗਉਹਰੁ ਦਰੀਆਉ ਪਲਕ ਡੁਬੰਤੵਹ ਤਾਰੈ ॥
गुरु गउहरु दरीआउ पलक डुबंत्यह तारै ॥
Gur ga▫uhar ḋaree▫aa▫o palak dubaⁿṫ▫yah ṫaaræ.
The Guru is the river of pearls; in an instant, he carries the drowning ones across.
|
ਨਾਨਕ ਕੁਲਿ ਨਿੰਮਲੁ ਅਵਤਰੵਿਉ ਗੁਣ ਕਰਤਾਰੈ ਉਚਰੈ ॥
नानक कुलि निंमलु अवतर्यिउ गुण करतारै उचरै ॥
Naanak kul nimmal avṫar▫yi▫o guṇ karṫaaræ uchræ.
He was reincarnated into the House of Guru Nanak; He chants the Glorious Praises of the Creator Lord.
|
ਗੁਰੁ ਅਮਰਦਾਸੁ ਜਿਨੑ ਸੇਵਿਅਉ ਤਿਨੑ ਦੁਖੁ ਦਰਿਦ੍ਰੁ ਪਰਹਰਿ ਪਰੈ ॥੩॥੧੭॥
गुरु अमरदासु जिन्ह सेविअउ तिन्ह दुखु दरिद्रु परहरि परै ॥३॥१७॥
Gur Amarḋaas jinĥ sévi▫a▫o ṫinĥ ḋukʰ ḋariḋar par▫har paræ. ||3||17||
Those who serve Guru Amar Das - their pains and poverty are taken away, far away. ||3||17||
|
ਚਿਤਿ ਚਿਤਵਉ ਅਰਦਾਸਿ ਕਹਉ ਪਰੁ ਕਹਿ ਭਿ ਨ ਸਕਉ ॥
चिति चितवउ अरदासि कहउ परु कहि भि न सकउ ॥
Chiṫ chiṫva▫o arḋaas kaha▫o par kahi bʰė na saka▫o.
I consciously pray within my consciousness, but I cannot express it in words.
|
ਸਰਬ ਚਿੰਤ ਤੁਝੁ ਪਾਸਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਹਉ ਤਕਉ ॥
सरब चिंत तुझु पासि साधसंगति हउ तकउ ॥
Sarab chinṫ ṫujʰ paas saaḋʰsangaṫ ha▫o ṫaka▫o.
I place all my worries and anxieties before You; I look to the Saadh Sangat, the Company of the Holy, for help.
|
ਤੇਰੈ ਹੁਕਮਿ ਪਵੈ ਨੀਸਾਣੁ ਤਉ ਕਰਉ ਸਾਹਿਬ ਕੀ ਸੇਵਾ ॥
तेरै हुकमि पवै नीसाणु तउ करउ साहिब की सेवा ॥
Ṫéræ hukam pavæ neesaaṇ ṫa▫o kara▫o saahib kee sévaa.
By the Hukam of Your Command, I am blessed with Your Insignia; I serve my Lord and Master.
|
ਜਬ ਗੁਰੁ ਦੇਖੈ ਸੁਭ ਦਿਸਟਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਮੁਖਿ ਮੇਵਾ ॥
जब गुरु देखै सुभ दिसटि नामु करता मुखि मेवा ॥
Jab gur ḋékʰæ subʰ ḋisat naam karṫaa mukʰ mévaa.
When You, O Guru, gaze at me with Your Glance of Grace, the fruit of the Naam, the Name of the Creator, is placed within my mouth.
|
ਅਗਮ ਅਲਖ ਕਾਰਣ ਪੁਰਖ ਜੋ ਫੁਰਮਾਵਹਿ ਸੋ ਕਹਉ ॥
अगम अलख कारण पुरख जो फुरमावहि सो कहउ ॥
Agam alakʰ kaaraṇ purakʰ jo furmaavėh so kaha▫o.
The Unfathomable and Unseen Primal Lord God, the Cause of all causes - as He orders, so do I speak.
|
ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਕਾਰਣ ਕਰਣ ਜਿਵ ਤੂ ਰਖਹਿ ਤਿਵ ਰਹਉ ॥੪॥੧੮॥
गुर अमरदास कारण करण जिव तू रखहि तिव रहउ ॥४॥१८॥
Gur Amarḋaas kaaraṇ karaṇ jiv ṫoo rakʰėh ṫiv raha▫o. ||4||18||
O Guru Amar Das, Doer of deeds, Cause of all causes, as You keep me, I remain; as You protect me, I survive. ||4||18||
|
ਭਿਖੇ ਕੇ ॥
भिखे के ॥
Bʰikʰé ké.
Of Bhikhaa:
|
ਗੁਰੁ ਗਿਆਨੁ ਅਰੁ ਧਿਆਨੁ ਤਤ ਸਿਉ ਤਤੁ ਮਿਲਾਵੈ ॥
गुरु गिआनु अरु धिआनु तत सिउ ततु मिलावै ॥
Gur gi▫aan ar ḋʰi▫aan ṫaṫ si▫o ṫaṫ milaavæ.
In deep meditation, and the spiritual wisdom of the Guru, one’s essence merges with the essence of reality.
|
ਸਚਿ ਸਚੁ ਜਾਣੀਐ ਇਕ ਚਿਤਹਿ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ॥
सचि सचु जाणीऐ इक चितहि लिव लावै ॥
Sach sach jaaṇee▫æ ik chiṫėh liv laavæ.
In truth, the True Lord is recognized and realized, when one is lovingly attuned to Him, with one-pointed consciousness.
|
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਵਸਿ ਕਰੈ ਪਵਣੁ ਉਡੰਤ ਨ ਧਾਵੈ ॥
काम क्रोध वसि करै पवणु उडंत न धावै ॥
Kaam kroḋʰ vas karæ pavaṇ udanṫ na ḋʰaavæ.
Lust and anger are brought under control, when the breath does not fly around, wandering restlessly.
|
ਨਿਰੰਕਾਰ ਕੈ ਵਸੈ ਦੇਸਿ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿ ਬੀਚਾਰੁ ਪਾਵੈ ॥
निरंकार कै वसै देसि हुकमु बुझि बीचारु पावै ॥
Nirankaar kæ vasæ ḋés hukam bujʰ beechaar paavæ.
Dwelling in the land of the Formless Lord, realizing the Hukam of His Command, His contemplative wisdom is attained.
|
ਕਲਿ ਮਾਹਿ ਰੂਪੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਸੋ ਜਾਣੈ ਜਿਨਿ ਕਿਛੁ ਕੀਅਉ ॥
कलि माहि रूपु करता पुरखु सो जाणै जिनि किछु कीअउ ॥
Kal maahi roop karṫaa purakʰ so jaaṇæ jin kichʰ kee▫a▫o.
In this Dark Age of Kali Yuga, the Guru is the Form of the Creator, the Primal Lord God; he alone knows, who has tried it.
|
ਗੁਰੁ ਮਿਲੵਿਉ ਸੋਇ ਭਿਖਾ ਕਹੈ ਸਹਜ ਰੰਗਿ ਦਰਸਨੁ ਦੀਅਉ ॥੧॥੧੯॥
गुरु मिल्यिउ सोइ भिखा कहै सहज रंगि दरसनु दीअउ ॥१॥१९॥
Gur mili▫ya▫o so▫é bʰikʰaa kahæ sahj rang ḋarsan ḋee▫a▫o. ||1||19||
So speaks Bhikhaa: I have met the Guru. With love and intuitive affection, He has bestowed the Blessed Vision of His Darshan. ||1||19||
|
ਰਹਿਓ ਸੰਤ ਹਉ ਟੋਲਿ ਸਾਧ ਬਹੁਤੇਰੇ ਡਿਠੇ ॥
रहिओ संत हउ टोलि साध बहुतेरे डिठे ॥
Rahi▫o sanṫ ha▫o tol saaḋʰ bahuṫéré ditʰé.
I have been searching for the Saints; I have seen so many Holy and spiritual people.
|
ਸੰਨਿਆਸੀ ਤਪਸੀਅਹ ਮੁਖਹੁ ਏ ਪੰਡਿਤ ਮਿਠੇ ॥
संनिआसी तपसीअह मुखहु ए पंडित मिठे ॥
Sani▫aasee ṫapsee▫ah mukʰahu é pandiṫ mitʰé.
The hermits, Sannyasis, ascetics, penitents, fanatics and Pandits all speak sweetly.
|
ਬਰਸੁ ਏਕੁ ਹਉ ਫਿਰਿਓ ਕਿਨੈ ਨਹੁ ਪਰਚਉ ਲਾਯਉ ॥
बरसु एकु हउ फिरिओ किनै नहु परचउ लायउ ॥
Baras ék ha▫o firi▫o kinæ nahu parcha▫o laa▫ya▫o.
I wandered around lost for a year, but no one touched my soul.
|
