ਬਿਨੁ ਸੰਗਤਿ ਇਉ ਮਾਂਨਈ ਹੋਇ ਗਈ ਭਠ ਛਾਰ ॥੧੯੫॥
बिनु संगति इउ मांनई होइ गई भठ छार ॥१९५॥
Bin sangaṫ i▫o maaⁿn▫ee ho▫é ga▫ee bʰatʰ chʰaar. ||195||
You must acknowledge this, that without the Sangat, the Holy Congregation, it turns into burnt ashes. ||195||
|
ਕਬੀਰ ਨਿਰਮਲ ਬੂੰਦ ਅਕਾਸ ਕੀ ਲੀਨੀ ਭੂਮਿ ਮਿਲਾਇ ॥
कबीर निरमल बूंद अकास की लीनी भूमि मिलाइ ॥
Kabeer nirmal boonḋ akaas kee leenee bʰoom milaa▫é.
Kabir! The pure drop of water falls from the sky, and mixes with the dust.
|
ਅਨਿਕ ਸਿਆਨੇ ਪਚਿ ਗਏ ਨਾ ਨਿਰਵਾਰੀ ਜਾਇ ॥੧੯੬॥
अनिक सिआने पचि गए ना निरवारी जाइ ॥१९६॥
Anik si▫aané pach ga▫é naa nirvaaree jaa▫é. ||196||
Millions of clever people may try, but they will fail - it cannot be made separate again. ||196||
|
ਕਬੀਰ ਹਜ ਕਾਬੇ ਹਉ ਜਾਇ ਥਾ ਆਗੈ ਮਿਲਿਆ ਖੁਦਾਇ ॥
कबीर हज काबे हउ जाइ था आगै मिलिआ खुदाइ ॥
Kabeer haj kaabé ha▫o jaa▫é ṫʰaa aagæ mili▫aa kʰuḋaa▫é.
Kabir! I was going on a pilgrimage to Mecca, and God met me on the way.
|
ਸਾਂਈ ਮੁਝ ਸਿਉ ਲਰਿ ਪਰਿਆ ਤੁਝੈ ਕਿਨੑਿ ਫੁਰਮਾਈ ਗਾਇ ॥੧੯੭॥
सांई मुझ सिउ लरि परिआ तुझै किन्हि फुरमाई गाइ ॥१९७॥
Saaⁿ▫ee mujʰ si▫o lar pari▫aa ṫujʰæ kiniĥ furmaa▫ee gaa▫é. ||197||
He scolded me and asked, “Who told you that I am only there?” ||197||
|
ਕਬੀਰ ਹਜ ਕਾਬੈ ਹੋਇ ਹੋਇ ਗਇਆ ਕੇਤੀ ਬਾਰ ਕਬੀਰ ॥
कबीर हज काबै होइ होइ गइआ केती बार कबीर ॥
Kabeer haj kaabæ ho▫é ho▫é ga▫i▫aa kéṫee baar Kabeer.
Kabir! I went to Mecca - how many times, Kabir?
|
ਸਾਂਈ ਮੁਝ ਮਹਿ ਕਿਆ ਖਤਾ ਮੁਖਹੁ ਨ ਬੋਲੈ ਪੀਰ ॥੧੯੮॥
सांई मुझ महि किआ खता मुखहु न बोलै पीर ॥१९८॥
Saaⁿ▫ee mujʰ mėh ki▫aa kʰaṫaa mukʰahu na bolæ peer. ||198||
O Lord, what is the problem with me? You have not spoken to me with Your Mouth. ||198||
|
ਕਬੀਰ ਜੀਅ ਜੁ ਮਾਰਹਿ ਜੋਰੁ ਕਰਿ ਕਹਤੇ ਹਹਿ ਜੁ ਹਲਾਲੁ ॥
कबीर जीअ जु मारहि जोरु करि कहते हहि जु हलालु ॥
Kabeer jee▫a jo maarėh jor kar kahṫé hėh jo halaal.
Kabir! They oppress living beings and kill them, and call it proper.
|
ਦਫਤਰੁ ਦਈ ਜਬ ਕਾਢਿ ਹੈ ਹੋਇਗਾ ਕਉਨੁ ਹਵਾਲੁ ॥੧੯੯॥
दफतरु दई जब काढि है होइगा कउनु हवालु ॥१९९॥
Ḋafṫar ḋa▫ee jab kaadʰ hæ ho▫igaa ka▫un havaal. ||199||
When the Lord calls for their account, what will their condition be? ||199||
|
ਕਬੀਰ ਜੋਰੁ ਕੀਆ ਸੋ ਜੁਲਮੁ ਹੈ ਲੇਇ ਜਬਾਬੁ ਖੁਦਾਇ ॥
कबीर जोरु कीआ सो जुलमु है लेइ जबाबु खुदाइ ॥
Kabeer jor kee▫aa so julam hæ lé▫é jabaab kʰuḋaa▫é.
Kabir! It is tyranny to use force; the Lord shall call you to account.
|
ਦਫਤਰਿ ਲੇਖਾ ਨੀਕਸੈ ਮਾਰ ਮੁਹੈ ਮੁਹਿ ਖਾਇ ॥੨੦੦॥
दफतरि लेखा नीकसै मार मुहै मुहि खाइ ॥२००॥
Ḋafṫar lékʰaa neeksæ maar muhæ muhi kʰaa▫é. ||200||
When your account is called for, your face and mouth shall be beaten. ||200||
|
ਕਬੀਰ ਲੇਖਾ ਦੇਨਾ ਸੁਹੇਲਾ ਜਉ ਦਿਲ ਸੂਚੀ ਹੋਇ ॥
कबीर लेखा देना सुहेला जउ दिल सूची होइ ॥
Kabeer lékʰaa ḋénaa suhélaa ja▫o ḋil soochee ho▫é.
Kabir! It is easy to render your account, if your heart is pure.
|
ਉਸੁ ਸਾਚੇ ਦੀਬਾਨ ਮਹਿ ਪਲਾ ਨ ਪਕਰੈ ਕੋਇ ॥੨੦੧॥
उसु साचे दीबान महि पला न पकरै कोइ ॥२०१॥
Us saaché ḋeebaan mėh palaa na pakræ ko▫é. ||201||
In the True Court of the Lord, no one will seize you. ||201||
|
ਕਬੀਰ ਧਰਤੀ ਅਰੁ ਆਕਾਸ ਮਹਿ ਦੁਇ ਤੂੰ ਬਰੀ ਅਬਧ ॥
कबीर धरती अरु आकास महि दुइ तूं बरी अबध ॥
Kabeer ḋʰarṫee ar aakaas mėh ḋu▫é ṫooⁿ baree abaḋʰ.
Kabir: O duality, you are mighty and powerful in the earth and the sky.
|
ਖਟ ਦਰਸਨ ਸੰਸੇ ਪਰੇ ਅਰੁ ਚਉਰਾਸੀਹ ਸਿਧ ॥੨੦੨॥
खट दरसन संसे परे अरु चउरासीह सिध ॥२०२॥
Kʰat ḋarsan sansé paré ar cha▫oraaseeh siḋʰ. ||202||
The six Shastras and the eighty-four Siddhas are entrenched in skepticism. ||202||
|
ਕਬੀਰ ਮੇਰਾ ਮੁਝ ਮਹਿ ਕਿਛੁ ਨਹੀ ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੈ ਸੋ ਤੇਰਾ ॥
कबीर मेरा मुझ महि किछु नही जो किछु है सो तेरा ॥
Kabeer méraa mujʰ mėh kichʰ nahee jo kichʰ hæ so ṫéraa.
Kabir! Nothing is mine within myself. Whatever there is, is Yours, O Lord.
|
ਤੇਰਾ ਤੁਝ ਕਉ ਸਉਪਤੇ ਕਿਆ ਲਾਗੈ ਮੇਰਾ ॥੨੦੩॥
तेरा तुझ कउ सउपते किआ लागै मेरा ॥२०३॥
Ṫéraa ṫujʰ ka▫o sa▫upaṫé ki▫aa laagæ méraa. ||203||
If I surrender to You what is already Yours, what does it cost me? ||203||
|
ਕਬੀਰ ਤੂੰ ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਤੂ ਹੂਆ ਮੁਝ ਮਹਿ ਰਹਾ ਨ ਹੂੰ ॥
कबीर तूं तूं करता तू हूआ मुझ महि रहा न हूं ॥
Kabeer ṫooⁿ ṫooⁿ karṫaa ṫoo hoo▫aa mujʰ mėh rahaa na hooⁿ.
Kabir! Repeating, “You, You”, I have become like You. Nothing of me remains in myself.
|
ਜਬ ਆਪਾ ਪਰ ਕਾ ਮਿਟਿ ਗਇਆ ਜਤ ਦੇਖਉ ਤਤ ਤੂ ॥੨੦੪॥
जब आपा पर का मिटि गइआ जत देखउ तत तू ॥२०४॥
Jab aapaa par kaa mit ga▫i▫aa jaṫ ḋékʰ▫a▫u ṫaṫ ṫoo. ||204||
When the difference between myself and others is removed, then wherever I look, I see only You. ||204||
|
ਕਬੀਰ ਬਿਕਾਰਹ ਚਿਤਵਤੇ ਝੂਠੇ ਕਰਤੇ ਆਸ ॥
कबीर बिकारह चितवते झूठे करते आस ॥
Kabeer bikaarėh chiṫvaṫé jʰootʰé karṫé aas.
Kabir! Those who think of evil and entertain false hopes -
|
ਮਨੋਰਥੁ ਕੋਇ ਨ ਪੂਰਿਓ ਚਾਲੇ ਊਠਿ ਨਿਰਾਸ ॥੨੦੫॥
मनोरथु कोइ न पूरिओ चाले ऊठि निरास ॥२०५॥
Manoraṫʰ ko▫é na poori▫o chaalé ootʰ niraas. ||205||
none of their desires shall be fulfilled; they shall depart in despair. ||205||
|
ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਜੋ ਕਰੈ ਸੋ ਸੁਖੀਆ ਸੰਸਾਰਿ ॥
कबीर हरि का सिमरनु जो करै सो सुखीआ संसारि ॥
Kabeer har kaa simran jo karæ so sukʰee▫aa sansaar.
Kabir! Whoever meditates in remembrance of the Lord, he alone is happy in this world.
|
ਇਤ ਉਤ ਕਤਹਿ ਨ ਡੋਲਈ ਜਿਸ ਰਾਖੈ ਸਿਰਜਨਹਾਰ ॥੨੦੬॥
इत उत कतहि न डोलई जिस राखै सिरजनहार ॥२०६॥
Iṫ uṫ kaṫėh na dol▫ee jis raakʰæ sirjanhaar. ||206||
One who is protected and saved by the Creator Lord, shall never waver, here or hereafter. ||206||
|
ਕਬੀਰ ਘਾਣੀ ਪੀੜਤੇ ਸਤਿਗੁਰ ਲੀਏ ਛਡਾਇ ॥
कबीर घाणी पीड़ते सतिगुर लीए छडाइ ॥
Kabeer gʰaaṇee peeṛ▫ṫé saṫgur lee▫é chʰadaa▫é.
Kabir! I was being crushed like sesame seeds in the oil-press, but the True Guru saved me.
|
ਪਰਾ ਪੂਰਬਲੀ ਭਾਵਨੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ਆਇ ॥੨੦੭॥
परा पूरबली भावनी परगटु होई आइ ॥२०७॥
Paraa poorablee bʰaavnee pargat ho▫ee aa▫é. ||207||
My preordained primal destiny has now been revealed. ||207||
|
ਕਬੀਰ ਟਾਲੈ ਟੋਲੈ ਦਿਨੁ ਗਇਆ ਬਿਆਜੁ ਬਢੰਤਉ ਜਾਇ ॥
कबीर टालै टोलै दिनु गइआ बिआजु बढंतउ जाइ ॥
Kabeer taalæ tolæ ḋin ga▫i▫aa bi▫aaj badʰanṫa▫o jaa▫é.
Kabir! My days have passed, and I have postponed my payments; the interest on my account continues to increase.
|
ਨਾ ਹਰਿ ਭਜਿਓ ਨ ਖਤੁ ਫਟਿਓ ਕਾਲੁ ਪਹੂੰਚੋ ਆਇ ॥੨੦੮॥
ना हरि भजिओ न खतु फटिओ कालु पहूंचो आइ ॥२०८॥
Naa har bʰaji▫o na kʰaṫ fati▫o kaal pahooⁿcho aa▫é. ||208||
I have not meditated on the Lord and my account is still pending, and now, the moment of my death has come! ||208||
|
ਮਹਲਾ ੫ ॥
महला ५ ॥
Mėhlaa 5.
Fifth Mehl:
|
ਕਬੀਰ ਕੂਕਰੁ ਭਉਕਨਾ ਕਰੰਗ ਪਿਛੈ ਉਠਿ ਧਾਇ ॥
कबीर कूकरु भउकना करंग पिछै उठि धाइ ॥
Kabeer kookar bʰa▫ukanaa karang pichʰæ utʰ ḋʰaa▫é.
Kabir! The mortal is a barking dog, chasing after a carcass.
|
ਕਰਮੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਜਿਨਿ ਹਉ ਲੀਆ ਛਡਾਇ ॥੨੦੯॥
करमी सतिगुरु पाइआ जिनि हउ लीआ छडाइ ॥२०९॥
Karmee saṫgur paa▫i▫aa jin ha▫o lee▫aa chʰadaa▫é. ||209||
By the Grace of good karma, I have found the True Guru, who has saved me. ||209||
|
ਮਹਲਾ ੫ ॥
महला ५ ॥
Mėhlaa 5.
Fifth Mehl:
|
ਕਬੀਰ ਧਰਤੀ ਸਾਧ ਕੀ ਤਸਕਰ ਬੈਸਹਿ ਗਾਹਿ ॥
कबीर धरती साध की तसकर बैसहि गाहि ॥
Kabeer ḋʰarṫee saaḋʰ kee ṫaskar bæsėh gaahi.
Kabir! The earth belongs to the Holy, but it is being occupied by thieves.
|
ਧਰਤੀ ਭਾਰਿ ਨ ਬਿਆਪਈ ਉਨ ਕਉ ਲਾਹੂ ਲਾਹਿ ॥੨੧੦॥
धरती भारि न बिआपई उन कउ लाहू लाहि ॥२१०॥
Ḋʰarṫee bʰaar na bi▫aapa▫ee un ka▫o laahoo laahi. ||210||
They are not a burden to the earth; they receive its blessings. ||210||
|
ਮਹਲਾ ੫ ॥
महला ५ ॥
Mėhlaa 5.
Fifth Mehl:
|
ਕਬੀਰ ਚਾਵਲ ਕਾਰਨੇ ਤੁਖ ਕਉ ਮੁਹਲੀ ਲਾਇ ॥
कबीर चावल कारने तुख कउ मुहली लाइ ॥
Kabeer chaaval kaarné ṫukʰ ka▫o muhlee laa▫é.
Kabir! The rice is beaten with a mallet to get rid of the husk.
|
ਸੰਗਿ ਕੁਸੰਗੀ ਬੈਸਤੇ ਤਬ ਪੂਛੈ ਧਰਮ ਰਾਇ ॥੨੧੧॥
संगि कुसंगी बैसते तब पूछै धरम राइ ॥२११॥
Sang kusangee bæsṫé ṫab poochʰæ ḋʰaram raa▫é. ||211||
When people sit in evil company, the Righteous Judge of Dharma calls them to account. ||211||
|
ਨਾਮਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿਆ ਕਹੈ ਤਿਲੋਚਨੁ ਮੀਤ ॥
नामा माइआ मोहिआ कहै तिलोचनु मीत ॥
Naamaa maa▫i▫aa mohi▫aa kahæ ṫilochan meeṫ.
Trilochan says, O Namdev, Maya has enticed you, my friend.
|
ਕਾਹੇ ਛੀਪਹੁ ਛਾਇਲੈ ਰਾਮ ਨ ਲਾਵਹੁ ਚੀਤੁ ॥੨੧੨॥
काहे छीपहु छाइलै राम न लावहु चीतु ॥२१२॥
Kaahé chʰeepahu chʰaa▫ilæ raam na laavhu cheeṫ. ||212||
Why are you printing designs on these sheets, and not focusing your consciousness on the Lord? ||212||
|
ਨਾਮਾ ਕਹੈ ਤਿਲੋਚਨਾ ਮੁਖ ਤੇ ਰਾਮੁ ਸੰਮੑਾਲਿ ॥
नामा कहै तिलोचना मुख ते रामु संम्हालि ॥
Naamaa kahæ ṫilochanaa mukʰ ṫé raam samĥaal.
Namdev answers, O Trilochan, chant the Lord’s Name with your mouth.
|
