ਓਰਾ ਗਰਿ ਪਾਨੀ ਭਇਆ ਜਾਇ ਮਿਲਿਓ ਢਲਿ ਕੂਲਿ ॥੧੭੭॥
ओरा गरि पानी भइआ जाइ मिलिओ ढलि कूलि ॥१७७॥
Orā gar pānī bẖa▫i▫ā jā▫e mili▫o dẖal kūl. ||177||
Kabir, from hail, I have melted into water and flowing on, I have merged with my Lord, the ocean.
|
ਕਬੀਰਾ ਧੂਰਿ ਸਕੇਲਿ ਕੈ ਪੁਰੀਆ ਬਾਂਧੀ ਦੇਹ ॥
कबीरा धूरि सकेलि कै पुरीआ बांधी देह ॥
Kabīrā ḏẖūr sakel kai purī▫ā bāʼnḏẖī ḏeh.
Kabir, collecting dust, the Lord has made the body like a physician's powder.
|
ਦਿਵਸ ਚਾਰਿ ਕੋ ਪੇਖਨਾ ਅੰਤਿ ਖੇਹ ਕੀ ਖੇਹ ॥੧੭੮॥
दिवस चारि को पेखना अंति खेह की खेह ॥१७८॥
Ḏivas cẖār ko pekẖnā anṯ kẖeh kī kẖeh. ||178||
It is but four days play, ultimately, dust shall return to dust.
|
ਕਬੀਰ ਸੂਰਜ ਚਾਂਦ ਕੈ ਉਦੈ ਭਈ ਸਭ ਦੇਹ ॥
कबीर सूरज चांद कै उदै भई सभ देह ॥
Kabīr sūraj cẖāʼnḏ kai uḏai bẖa▫ī sabẖ ḏeh.
Kabir, all the bodies are like the rising and setting of the sun and the moon.
|
ਗੁਰ ਗੋਬਿੰਦ ਕੇ ਬਿਨੁ ਮਿਲੇ ਪਲਟਿ ਭਈ ਸਭ ਖੇਹ ॥੧੭੯॥
गुर गोबिंद के बिनु मिले पलटि भई सभ खेह ॥१७९॥
Gur gobinḏ ke bin mile palat bẖa▫ī sabẖ kẖeh. ||179||
However, without meeting with the Guru God, they all turn into dust again.
|
ਜਹ ਅਨਭਉ ਤਹ ਭੈ ਨਹੀ ਜਹ ਭਉ ਤਹ ਹਰਿ ਨਾਹਿ ॥
जह अनभउ तह भै नही जह भउ तह हरि नाहि ॥
Jah anbẖa▫o ṯah bẖai nahī jah bẖa▫o ṯah har nāhi.
Where there is the fear-free Lord, no fear is there; where there is fear, the God comes not there.
|
ਕਹਿਓ ਕਬੀਰ ਬਿਚਾਰਿ ਕੈ ਸੰਤ ਸੁਨਹੁ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੧੮੦॥
कहिओ कबीर बिचारि कै संत सुनहु मन माहि ॥१८०॥
Kahi▫o Kabīr bicẖār kai sanṯ sunhu man māhi. ||180||
Deliberating over this in his mind, Kabir says thus. Hear! O saints.
|
ਕਬੀਰ ਜਿਨਹੁ ਕਿਛੂ ਜਾਨਿਆ ਨਹੀ ਤਿਨ ਸੁਖ ਨੀਦ ਬਿਹਾਇ ॥
कबीर जिनहु किछू जानिआ नही तिन सुख नीद बिहाइ ॥
Kabīr jinahu kicẖẖū jāni▫ā nahī ṯin sukẖ nīḏ bihā▫e.
Kabir! They who know not; they pass their time in the sleep of peace.
|
ਹਮਹੁ ਜੁ ਬੂਝਾ ਬੂਝਨਾ ਪੂਰੀ ਪਰੀ ਬਲਾਇ ॥੧੮੧॥
हमहु जु बूझा बूझना पूरी परी बलाइ ॥१८१॥
Hamhu jo būjẖā būjẖnā pūrī parī balā▫e. ||181||
I, who have understood the riddle, am face to face with a whole host of troubles.
|
ਕਬੀਰ ਮਾਰੇ ਬਹੁਤੁ ਪੁਕਾਰਿਆ ਪੀਰ ਪੁਕਾਰੈ ਅਉਰ ॥
कबीर मारे बहुतु पुकारिआ पीर पुकारै अउर ॥
Kabīr māre bahuṯ pukāri▫ā pīr pukārai a▫or.
Kabir! The evil persons weep much, however, different is the weeping of the saints.
|
ਲਾਗੀ ਚੋਟ ਮਰੰਮ ਕੀ ਰਹਿਓ ਕਬੀਰਾ ਠਉਰ ॥੧੮੨॥
लागी चोट मरम की रहिओ कबीरा ठउर ॥१८२॥
Lāgī cẖot maramm kī rahi▫o kabīrā ṯẖa▫ur. ||182||
Smitten with the stroke of God, love on the mysterious organ, Kabir fell at the spot.
|
ਕਬੀਰ ਚੋਟ ਸੁਹੇਲੀ ਸੇਲ ਕੀ ਲਾਗਤ ਲੇਇ ਉਸਾਸ ॥
कबीर चोट सुहेली सेल की लागत लेइ उसास ॥
Kabīr cẖot suhelī sel kī lāgaṯ le▫e usās.
Kabir! Illustrious is the stroke of a lance, it draws out the breath as soon as it strikes.
|
ਚੋਟ ਸਹਾਰੈ ਸਬਦ ਕੀ ਤਾਸੁ ਗੁਰੂ ਮੈ ਦਾਸ ॥੧੮੩॥
चोट सहारै सबद की तासु गुरू मै दास ॥१८३॥
Cẖot sahārai sabaḏ kī ṯās gurū mai ḏās. ||183||
He who endures the stroke of the Guru's word, he is the Guru and I his slave.
|
ਕਬੀਰ ਮੁਲਾਂ ਮੁਨਾਰੇ ਕਿਆ ਚਢਹਿ ਸਾਂਈ ਨ ਬਹਰਾ ਹੋਇ ॥
कबीर मुलां मुनारे किआ चढहि सांई न बहरा होइ ॥
Kabīr mulāʼn munāre ki▫ā cẖadẖėh sāʼn▫ī na bahrā ho▫e.
Kabir, why does Mulla go up a minaret (to make loud sound)? The Lord is not deaf.
|
ਜਾ ਕਾਰਨਿ ਤੂੰ ਬਾਂਗ ਦੇਹਿ ਦਿਲ ਹੀ ਭੀਤਰਿ ਜੋਇ ॥੧੮੪॥
जा कारनि तूं बांग देहि दिल ही भीतरि जोइ ॥१८४॥
Jā kāran ṯūʼn bāʼng ḏėh ḏil hī bẖīṯar jo▫e. ||184||
For whose sake, thou make a loud prayer-call, He is in your heart.
|
ਸੇਖ ਸਬੂਰੀ ਬਾਹਰਾ ਕਿਆ ਹਜ ਕਾਬੇ ਜਾਇ ॥
सेख सबूरी बाहरा किआ हज काबे जाइ ॥
Sekẖ sabūrī bāhrā ki▫ā haj kābe jā▫e.
Why should the Shaikh, who is without contentment, go for a pilgrimage to Mecca?
|
ਕਬੀਰ ਜਾ ਕੀ ਦਿਲ ਸਾਬਤਿ ਨਹੀ ਤਾ ਕਉ ਕਹਾਂ ਖੁਦਾਇ ॥੧੮੫॥
कबीर जा की दिल साबति नही ता कउ कहां खुदाइ ॥१८५॥
Kabīr jā kī ḏil sābaṯ nahī ṯā ka▫o kahāʼn kẖuḏā▫e. ||185||
He, whose mind is not whole, how can he attain unto his God?
|
ਕਬੀਰ ਅਲਹ ਕੀ ਕਰਿ ਬੰਦਗੀ ਜਿਹ ਸਿਮਰਤ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
कबीर अलह की करि बंदगी जिह सिमरत दुखु जाइ ॥
Kabīr alah kī kar banḏagī jih simraṯ ḏukẖ jā▫e.
Kabir, perform thou the meditation of thy God, contemplating whom, the troubles depart.
|
ਦਿਲ ਮਹਿ ਸਾਂਈ ਪਰਗਟੈ ਬੁਝੈ ਬਲੰਤੀ ਨਾਂਇ ॥੧੮੬॥
दिल महि सांई परगटै बुझै बलंती नांइ ॥१८६॥
Ḏil mėh sāʼn▫ī pargatai bujẖai balanṯī nāʼn▫e. ||186||
The Lord shall become manifest within thy mind and thy burning fire shall be quenched.
|
ਕਬੀਰ ਜੋਰੀ ਕੀਏ ਜੁਲਮੁ ਹੈ ਕਹਤਾ ਨਾਉ ਹਲਾਲੁ ॥
कबीर जोरी कीए जुलमु है कहता नाउ हलालु ॥
Kabīr jorī kī▫e julam hai kahṯā nā▫o halāl.
Kabir, to use force is tyranny, even if it be lawful.
|
ਦਫਤਰਿ ਲੇਖਾ ਮਾਂਗੀਐ ਤਬ ਹੋਇਗੋ ਕਉਨੁ ਹਵਾਲੁ ॥੧੮੭॥
दफतरि लेखा मांगीऐ तब होइगो कउनु हवालु ॥१८७॥
Ḏafṯar lekẖā māʼngī▫ai ṯab ho▫igo ka▫un havāl. ||187||
When thy account is called in the Lord's court then what shall be thy condition?
|
ਕਬੀਰ ਖੂਬੁ ਖਾਨਾ ਖੀਚਰੀ ਜਾ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲੋਨੁ ॥
कबीर खूबु खाना खीचरी जा महि अम्रितु लोनु ॥
Kabīr kẖūb kẖānā kẖīcẖrī jā mėh amriṯ lon.
Kabir sublime is the dinner of rice of pulse boiled together, wherein there is delicious salt.
|
ਹੇਰਾ ਰੋਟੀ ਕਾਰਨੇ ਗਲਾ ਕਟਾਵੈ ਕਉਨੁ ॥੧੮੮॥
हेरा रोटी कारने गला कटावै कउनु ॥१८८॥
Herā rotī kārne galā katāvai ka▫un. ||188||
Who will have his throat cut for meat with his bread?
|
ਕਬੀਰ ਗੁਰੁ ਲਾਗਾ ਤਬ ਜਾਨੀਐ ਮਿਟੈ ਮੋਹੁ ਤਨ ਤਾਪ ॥
कबीर गुरु लागा तब जानीऐ मिटै मोहु तन ताप ॥
Kabīr gur lāgā ṯab jānī▫ai mitai moh ṯan ṯāp.
Kabir, then alone the Guru is deemed to have touched the heart, if man's worldly love and bodily ailments are effaced.
|
ਹਰਖ ਸੋਗ ਦਾਝੈ ਨਹੀ ਤਬ ਹਰਿ ਆਪਹਿ ਆਪਿ ॥੧੮੯॥
हरख सोग दाझै नही तब हरि आपहि आपि ॥१८९॥
Harakẖ sog ḏājẖai nahī ṯab har āpėh āp. ||189||
Weal and woe burn him not and then he becomes God himself.
|
ਕਬੀਰ ਰਾਮ ਕਹਨ ਮਹਿ ਭੇਦੁ ਹੈ ਤਾ ਮਹਿ ਏਕੁ ਬਿਚਾਰੁ ॥
कबीर राम कहन महि भेदु है ता महि एकु बिचारु ॥
Kabīr rām kahan mėh bẖeḏ hai ṯā mėh ek bicẖār.
Kabir! There is a secret in worshipping 'Ram'; Therein lies a point worthy of consideration.
|
ਸੋਈ ਰਾਮੁ ਸਭੈ ਕਹਹਿ ਸੋਈ ਕਉਤਕਹਾਰ ॥੧੯੦॥
सोई रामु सभै कहहि सोई कउतकहार ॥१९०॥
So▫ī rām sabẖai kahėh so▫ī ka▫uṯakhār. ||190||
The same word, every one uses for Dasrath's son and the same word for the Wondrous Lord.
|
ਕਬੀਰ ਰਾਮੈ ਰਾਮ ਕਹੁ ਕਹਿਬੇ ਮਾਹਿ ਬਿਬੇਕ ॥
कबीर रामै राम कहु कहिबे माहि बिबेक ॥
Kabīr rāmai rām kaho kahibe māhi bibek.
Kabir, Him alone call thou 'Ram' who is Omnipresent. We should discriminate between the two while mentioning them.
|
ਏਕੁ ਅਨੇਕਹਿ ਮਿਲਿ ਗਇਆ ਏਕ ਸਮਾਨਾ ਏਕ ॥੧੯੧॥
एकु अनेकहि मिलि गइआ एक समाना एक ॥१९१॥
Ėk anekėh mil ga▫i▫ā ek samānā ek. ||191||
One 'Ram', 'the God', is pervading amongst all, while the other Ram Chander is contained in himself alone.
|
ਕਬੀਰ ਜਾ ਘਰ ਸਾਧ ਨ ਸੇਵੀਅਹਿ ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਨਾਹਿ ॥
कबीर जा घर साध न सेवीअहि हरि की सेवा नाहि ॥
Kabīr jā gẖar sāḏẖ na sevī▫ah har kī sevā nāhi.
Kabir, the houses, in which the saints are not served nor God is contemplated;
|
ਤੇ ਘਰ ਮਰਹਟ ਸਾਰਖੇ ਭੂਤ ਬਸਹਿ ਤਿਨ ਮਾਹਿ ॥੧੯੨॥
ते घर मरहट सारखे भूत बसहि तिन माहि ॥१९२॥
Ŧe gẖar marhat sārkẖe bẖūṯ basėh ṯin māhi. ||192||
those houses are like the cremation ground and demons dwell within them.
|
ਕਬੀਰ ਗੂੰਗਾ ਹੂਆ ਬਾਵਰਾ ਬਹਰਾ ਹੂਆ ਕਾਨ ॥
कबीर गूंगा हूआ बावरा बहरा हूआ कान ॥
Kabīr gūngā hū▫ā bāvrā bahrā hū▫ā kān.
Kabir, I have become dumb, insane and my ears are blocked,
|
ਪਾਵਹੁ ਤੇ ਪਿੰਗੁਲ ਭਇਆ ਮਾਰਿਆ ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਨ ॥੧੯੩॥
पावहु ते पिंगुल भइआ मारिआ सतिगुर बान ॥१९३॥
Pāvhu ṯe pingul bẖa▫i▫ā māri▫ā saṯgur bān. ||193||
and I have also become lame-footed, for the True Guru has pierced me with his arrow.
|
ਕਬੀਰ ਸਤਿਗੁਰ ਸੂਰਮੇ ਬਾਹਿਆ ਬਾਨੁ ਜੁ ਏਕੁ ॥
कबीर सतिगुर सूरमे बाहिआ बानु जु एकु ॥
Kabīr saṯgur sūrme bāhi▫ā bān jo ek.
Kabir, the warrior True Guru has shout an arrow at me.
|
ਲਾਗਤ ਹੀ ਭੁਇ ਗਿਰਿ ਪਰਿਆ ਪਰਾ ਕਰੇਜੇ ਛੇਕੁ ॥੧੯੪॥
लागत ही भुइ गिरि परिआ परा करेजे छेकु ॥१९४॥
Lāgaṯ hī bẖu▫e gir pari▫ā parā kareje cẖẖek. ||194||
As soon as it struck me, I fell to the ground and a hole was make in my heart.
|
ਕਬੀਰ ਨਿਰਮਲ ਬੂੰਦ ਅਕਾਸ ਕੀ ਪਰਿ ਗਈ ਭੂਮਿ ਬਿਕਾਰ ॥
कबीर निरमल बूंद अकास की परि गई भूमि बिकार ॥
Kabīr nirmal būnḏ akās kī par ga▫ī bẖūm bikār.
Kabir, the immaculate drop from the sky has fallen on the filthy ground.
|
