ਤਾਸੁ ਪਟੰਤਰ ਨਾ ਪੁਜੈ ਹਰਿ ਜਨ ਕੀ ਪਨਿਹਾਰਿ ॥੧੫੯॥
तासु पटंतर ना पुजै हरि जन की पनिहारि ॥१५९॥
Ṫaas patanṫar na pujæ har jan kee panihaar. ||159||
But she is not equal to the water-carrier of the Lord’s humble servant. ||159||
|
ਕਬੀਰ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਰੀ ਕਿਉ ਨਿੰਦੀਐ ਕਿਉ ਹਰਿ ਚੇਰੀ ਕਉ ਮਾਨੁ ॥
कबीर न्रिप नारी किउ निंदीऐ किउ हरि चेरी कउ मानु ॥
Kabeer nrip naaree ki▫o ninḋee▫æ ki▫o har chéree ka▫o maan.
Kabir! Why do you slander the wife of the king? Why do you honor the slave of the Lord?
|
ਓਹ ਮਾਂਗ ਸਵਾਰੈ ਬਿਖੈ ਕਉ ਓਹ ਸਿਮਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥੧੬੦॥
ओह मांग सवारै बिखै कउ ओह सिमरै हरि नामु ॥१६०॥
Oh maaⁿg savaaræ bikʰæ ka▫o oh simræ har naam. ||160||
Because one combs her hair for corruption, while the other remembers the Name of the Lord. ||160||
|
ਕਬੀਰ ਥੂਨੀ ਪਾਈ ਥਿਤਿ ਭਈ ਸਤਿਗੁਰ ਬੰਧੀ ਧੀਰ ॥
कबीर थूनी पाई थिति भई सतिगुर बंधी धीर ॥
Kabeer ṫʰoonee paa▫ee ṫʰiṫ bʰa▫ee saṫgur banḋʰee ḋʰeer.
Kabir! With the Support of the Lord’s Pillar, I have become steady and stable.
|
ਕਬੀਰ ਹੀਰਾ ਬਨਜਿਆ ਮਾਨ ਸਰੋਵਰ ਤੀਰ ॥੧੬੧॥
कबीर हीरा बनजिआ मान सरोवर तीर ॥१६१॥
Kabeer heeraa banji▫aa maan sarovar ṫeer. ||161||
The True Guru has given me courage. Kabir, I have purchased the diamond, on the banks of the Mansarovar Lake. ||161||
|
ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਹੀਰਾ ਜਨ ਜਉਹਰੀ ਲੇ ਕੈ ਮਾਂਡੈ ਹਾਟ ॥
कबीर हरि हीरा जन जउहरी ले कै मांडै हाट ॥
Kabeer har heeraa jan ja▫uharee lé kæ maaⁿdæ haat.
Kabir! The Lord is the Diamond, and the Lord’s humble servant is the jeweler who has set up his shop.
|
ਜਬ ਹੀ ਪਾਈਅਹਿ ਪਾਰਖੂ ਤਬ ਹੀਰਨ ਕੀ ਸਾਟ ॥੧੬੨॥
जब ही पाईअहि पारखू तब हीरन की साट ॥१६२॥
Jab hee paa▫ee▫ah paarkʰoo ṫab heeran kee saat. ||162||
As soon as an appraiser is found, the price of the jewel is set. ||162||
|
ਕਬੀਰ ਕਾਮ ਪਰੇ ਹਰਿ ਸਿਮਰੀਐ ਐਸਾ ਸਿਮਰਹੁ ਨਿਤ ॥
कबीर काम परे हरि सिमरीऐ ऐसा सिमरहु नित ॥
Kabeer kaam paré har simree▫æ æsaa simrahu niṫ.
Kabir! You remember the Lord in meditation, only when the need arises. You should remember Him all the time.
|
ਅਮਰਾ ਪੁਰ ਬਾਸਾ ਕਰਹੁ ਹਰਿ ਗਇਆ ਬਹੋਰੈ ਬਿਤ ॥੧੬੩॥
अमरा पुर बासा करहु हरि गइआ बहोरै बित ॥१६३॥
Amraa pur baasaa karahu har ga▫i▫aa bahoræ biṫ. ||163||
You shall dwell in the city of immortality, and the Lord shall restore the wealth you lost. ||163||
|
ਕਬੀਰ ਸੇਵਾ ਕਉ ਦੁਇ ਭਲੇ ਏਕੁ ਸੰਤੁ ਇਕੁ ਰਾਮੁ ॥
कबीर सेवा कउ दुइ भले एकु संतु इकु रामु ॥
Kabeer sévaa ka▫o ḋu▫é bʰalé ék sanṫ ik raam.
Kabir! It is good to perform selfless service for two - the Saints and the Lord.
|
ਰਾਮੁ ਜੁ ਦਾਤਾ ਮੁਕਤਿ ਕੋ ਸੰਤੁ ਜਪਾਵੈ ਨਾਮੁ ॥੧੬੪॥
रामु जु दाता मुकति को संतु जपावै नामु ॥१६४॥
Raam jo ḋaaṫaa mukaṫ ko sanṫ japaavæ naam. ||164||
The Lord is the Giver of liberation, and the Saint inspires us to chant the Naam. ||164||
|
ਕਬੀਰ ਜਿਹ ਮਾਰਗਿ ਪੰਡਿਤ ਗਏ ਪਾਛੈ ਪਰੀ ਬਹੀਰ ॥
कबीर जिह मारगि पंडित गए पाछै परी बहीर ॥
Kabeer jih maarag pandiṫ ga▫é paachʰæ paree baheer.
Kabir! The crowds follow the path which the Pandits, the religious scholars, have taken.
|
ਇਕ ਅਵਘਟ ਘਾਟੀ ਰਾਮ ਕੀ ਤਿਹ ਚੜਿ ਰਹਿਓ ਕਬੀਰ ॥੧੬੫॥
इक अवघट घाटी राम की तिह चड़ि रहिओ कबीर ॥१६५॥
Ik avgʰat gʰaatee raam kee ṫih chaṛ rahi▫o Kabeer. ||165||
There is a difficult and treacherous cliff on that path to the Lord; Kabir is climbing that cliff. ||165||
|
ਕਬੀਰ ਦੁਨੀਆ ਕੇ ਦੋਖੇ ਮੂਆ ਚਾਲਤ ਕੁਲ ਕੀ ਕਾਨਿ ॥
कबीर दुनीआ के दोखे मूआ चालत कुल की कानि ॥
Kabeer ḋunee▫aa ké ḋokʰé moo▫aa chaalaṫ kul kee kaan.
Kabir! The mortal dies of his worldly troubles and pain, after worrying about his family.
|
ਤਬ ਕੁਲੁ ਕਿਸ ਕਾ ਲਾਜਸੀ ਜਬ ਲੇ ਧਰਹਿ ਮਸਾਨਿ ॥੧੬੬॥
तब कुलु किस का लाजसी जब ले धरहि मसानि ॥१६६॥
Ṫab kul kis kaa laajsee jab lé ḋʰarėh masaan. ||166||
Whose family is dishonored, when he is placed on the funeral pyre? ||166||
|
ਕਬੀਰ ਡੂਬਹਿਗੋ ਰੇ ਬਾਪੁਰੇ ਬਹੁ ਲੋਗਨ ਕੀ ਕਾਨਿ ॥
कबीर डूबहिगो रे बापुरे बहु लोगन की कानि ॥
Kabeer doob▫higo ré baapuré baho logan kee kaan.
Kabir! You shall drown, you wretched being, from worrying about what other people think.
|
ਪਾਰੋਸੀ ਕੇ ਜੋ ਹੂਆ ਤੂ ਅਪਨੇ ਭੀ ਜਾਨੁ ॥੧੬੭॥
पारोसी के जो हूआ तू अपने भी जानु ॥१६७॥
Paarosee ké jo hoo▫aa ṫoo apné bʰee jaan. ||167||
You know that whatever happens to your neighbors, will also happen to you. ||167||
|
ਕਬੀਰ ਭਲੀ ਮਧੂਕਰੀ ਨਾਨਾ ਬਿਧਿ ਕੋ ਨਾਜੁ ॥
कबीर भली मधूकरी नाना बिधि को नाजु ॥
Kabeer bʰalee maḋʰookree naanaa biḋʰ ko naaj.
Kabir! Even dry bread, made of various grains, is good.
|
ਦਾਵਾ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਹੀ ਬਡਾ ਦੇਸੁ ਬਡ ਰਾਜੁ ॥੧੬੮॥
दावा काहू को नही बडा देसु बड राजु ॥१६८॥
Ḋaavaa kaahoo ko nahee badaa ḋés bad raaj. ||168||
No one brags about it, throughout the vast country and great empire. ||168||
|
ਕਬੀਰ ਦਾਵੈ ਦਾਝਨੁ ਹੋਤੁ ਹੈ ਨਿਰਦਾਵੈ ਰਹੈ ਨਿਸੰਕ ॥
कबीर दावै दाझनु होतु है निरदावै रहै निसंक ॥
Kabeer ḋaavæ ḋaajʰan hoṫ hæ nirḋaavæ rahæ nisank.
Kabir! Those who brag, shall burn. Those who do not brag remain carefree.
|
ਜੋ ਜਨੁ ਨਿਰਦਾਵੈ ਰਹੈ ਸੋ ਗਨੈ ਇੰਦ੍ਰ ਸੋ ਰੰਕ ॥੧੬੯॥
जो जनु निरदावै रहै सो गनै इंद्र सो रंक ॥१६९॥
Jo jan nirḋaavæ rahæ so ganæ inḋar so rank. ||169||
That humble being who does not brag, looks upon the gods and the poor alike. ||169||
|
ਕਬੀਰ ਪਾਲਿ ਸਮੁਹਾ ਸਰਵਰੁ ਭਰਾ ਪੀ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ਨੀਰੁ ॥
कबीर पालि समुहा सरवरु भरा पी न सकै कोई नीरु ॥
Kabeer paal samuhaa sarvar bʰaraa pee na sakæ ko▫ee neer.
Kabir! The pool is filled to overflowing, but no one can drink the water from it.
|
ਭਾਗ ਬਡੇ ਤੈ ਪਾਇਓ ਤੂੰ ਭਰਿ ਭਰਿ ਪੀਉ ਕਬੀਰ ॥੧੭੦॥
भाग बडे तै पाइओ तूं भरि भरि पीउ कबीर ॥१७०॥
Bʰaag badé ṫæ paa▫i▫o ṫooⁿ bʰar bʰar pee▫o Kabeer. ||170||
By great good fortune, you have found it; drink it handfuls, O Kabir. ||170||
|
ਕਬੀਰ ਪਰਭਾਤੇ ਤਾਰੇ ਖਿਸਹਿ ਤਿਉ ਇਹੁ ਖਿਸੈ ਸਰੀਰੁ ॥
कबीर परभाते तारे खिसहि तिउ इहु खिसै सरीरु ॥
Kabeer parbʰaaṫé ṫaaré kʰisėh ṫi▫o ih kʰisæ sareer.
Kabir! Just as the stars disappear at dawn, so shall this body disappear.
|
ਏ ਦੁਇ ਅਖਰ ਨਾ ਖਿਸਹਿ ਸੋ ਗਹਿ ਰਹਿਓ ਕਬੀਰੁ ॥੧੭੧॥
ए दुइ अखर ना खिसहि सो गहि रहिओ कबीरु ॥१७१॥
É ḋu▫é akʰar naa kʰisėh so gėh rahi▫o Kabeer. ||171||
Only the letters of God’s Name do not disappear; Kabir holds these tight. ||171||
|
ਕਬੀਰ ਕੋਠੀ ਕਾਠ ਕੀ ਦਹ ਦਿਸਿ ਲਾਗੀ ਆਗਿ ॥
कबीर कोठी काठ की दह दिसि लागी आगि ॥
Kabeer kotʰee kaatʰ kee ḋah ḋis laagee aag.
Kabir! The wooden house is burning on all sides.
|
ਪੰਡਿਤ ਪੰਡਿਤ ਜਲਿ ਮੂਏ ਮੂਰਖ ਉਬਰੇ ਭਾਗਿ ॥੧੭੨॥
पंडित पंडित जलि मूए मूरख उबरे भागि ॥१७२॥
Pandiṫ pandiṫ jal moo▫é moorakʰ ubré bʰaag. ||172||
The Pandits, the religious scholars, have been burnt to death, while the illiterate ones run to safety. ||172||
|
ਕਬੀਰ ਸੰਸਾ ਦੂਰਿ ਕਰੁ ਕਾਗਦ ਦੇਹ ਬਿਹਾਇ ॥
कबीर संसा दूरि करु कागद देह बिहाइ ॥
Kabeer sansaa ḋoor kar kaagaḋ ḋéh bihaa▫é.
Kabir! Give up your skepticism; let your papers float away.
|
ਬਾਵਨ ਅਖਰ ਸੋਧਿ ਕੈ ਹਰਿ ਚਰਨੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥੧੭੩॥
बावन अखर सोधि कै हरि चरनी चितु लाइ ॥१७३॥
Baavan akʰar soḋʰ kæ har charnee chiṫ laa▫é. ||173||
Find the essence of the letters of the alphabet, and focus your consciousness on the Lord. ||173||
|
ਕਬੀਰ ਸੰਤੁ ਨ ਛਾਡੈ ਸੰਤਈ ਜਉ ਕੋਟਿਕ ਮਿਲਹਿ ਅਸੰਤ ॥
कबीर संतु न छाडै संतई जउ कोटिक मिलहि असंत ॥
Kabeer sanṫ na chʰaadæ sanṫ▫ee ja▫o kotik milėh asanṫ.
Kabir! The Saint does not forsake his Saintly nature, even though he meets with millions of evil-doers.
|
ਮਲਿਆਗਰੁ ਭੁਯੰਗਮ ਬੇਢਿਓ ਤ ਸੀਤਲਤਾ ਨ ਤਜੰਤ ॥੧੭੪॥
मलिआगरु भुयंगम बेढिओ त सीतलता न तजंत ॥१७४॥
Mali▫aagar bʰuyangam bédʰi▫o ṫa seeṫalṫaa na ṫajanṫ. ||174||
Even when sandalwood is surrounded by snakes, it does not give up its cooling fragrance. ||174||
|
ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਭਇਆ ਪਾਇਆ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੁ ॥
कबीर मनु सीतलु भइआ पाइआ ब्रहम गिआनु ॥
Kabeer man seeṫal bʰa▫i▫aa paa▫i▫aa barahm gi▫aan.
Kabir! My mind is cooled and soothed; I have become God-conscious.
|
ਜਿਨਿ ਜੁਆਲਾ ਜਗੁ ਜਾਰਿਆ ਸੁ ਜਨ ਕੇ ਉਦਕ ਸਮਾਨਿ ॥੧੭੫॥
जिनि जुआला जगु जारिआ सु जन के उदक समानि ॥१७५॥
Jin ju▫aalaa jag jaari▫aa so jan ké uḋak samaan. ||175||
The fire which has burnt the world is like water to the Lord’s humble servant. ||175||
|
ਕਬੀਰ ਸਾਰੀ ਸਿਰਜਨਹਾਰ ਕੀ ਜਾਨੈ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
कबीर सारी सिरजनहार की जानै नाही कोइ ॥
Kabeer saaree sirjanhaar kee jaanæ naahee ko▫é.
Kabir! No one knows the Play of the Creator Lord.
|
ਕੈ ਜਾਨੈ ਆਪਨ ਧਨੀ ਕੈ ਦਾਸੁ ਦੀਵਾਨੀ ਹੋਇ ॥੧੭੬॥
कै जानै आपन धनी कै दासु दीवानी होइ ॥१७६॥
Kæ jaanæ aapan ḋʰanee kæ ḋaas ḋeevaanee ho▫é. ||176||
Only the Lord Himself and the slaves at His Court understand it. ||176||
|
ਕਬੀਰ ਭਲੀ ਭਈ ਜੋ ਭਉ ਪਰਿਆ ਦਿਸਾ ਗਈ ਸਭ ਭੂਲਿ ॥
कबीर भली भई जो भउ परिआ दिसा गई सभ भूलि ॥
Kabeer bʰalee bʰa▫ee jo bʰa▫o pari▫aa ḋisaa ga▫eeⁿ sabʰ bʰool.
Kabir! It is good that I feel the Fear of God; I have forgotten everything else.
|
