ਭਉ ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਸੁਖੁ ਸਾਰੁ ॥
भउ खाणा पीणा सुखु सारु ॥
Bʰa▫o kʰaaṇaa peeṇaa sukʰ saar.
Those who eat and drink the Fear of God, find the most excellent peace.
|
ਹਰਿ ਜਨ ਸੰਗਤਿ ਪਾਵੈ ਪਾਰੁ ॥
हरि जन संगति पावै पारु ॥
Har jan sangaṫ paavæ paar.
Associating with the humble servants of the Lord, they are carried across.
|
ਸਚੁ ਬੋਲੈ ਬੋਲਾਵੈ ਪਿਆਰੁ ॥
सचु बोलै बोलावै पिआरु ॥
Sach bolæ bolaavæ pi▫aar.
They speak the Truth, and lovingly inspire others to speak it as well.
|
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਰਣੀ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥੭॥
गुर का सबदु करणी है सारु ॥७॥
Gur kaa sabaḋ karṇee hæ saar. ||7||
The Word of the Guru’s Shabad is the most excellent occupation. ||7||
|
ਹਰਿ ਜਸੁ ਕਰਮੁ ਧਰਮੁ ਪਤਿ ਪੂਜਾ ॥
हरि जसु करमु धरमु पति पूजा ॥
Har jas karam ḋʰaram paṫ poojaa.
Those who take the Lord’s Praises as their karma and Dharma, their honor and worship service -
|
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਅਗਨੀ ਮਹਿ ਭੂੰਜਾ ॥
काम क्रोध अगनी महि भूंजा ॥
Kaam kroḋʰ agnee mėh bʰooⁿjaa.
burn away their lust and anger in fire.
|
ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਤਉ ਮਨੁ ਭੀਜਾ ॥
हरि रसु चाखिआ तउ मनु भीजा ॥
Har ras chaakʰi▫aa ṫa▫o man bʰeejaa.
They taste the sublime essence of the Lord, and their minds are drenched with it.
|
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ॥੮॥੫॥
प्रणवति नानकु अवरु न दूजा ॥८॥५॥
Paraṇvaṫ Naanak avar na ḋoojaa. ||8||5||
Prays Nanak, there is no other at all. ||8||5||
|
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
प्रभाती महला १ ॥
Parbʰaaṫee mėhlaa 1.
Prabhaatee, First Mehl:
|
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਅੰਤਰਿ ਪੂਜਾ ॥
राम नामु जपि अंतरि पूजा ॥
Raam naam jap anṫar poojaa.
Chant the Lord’s Name, and worship Him deep within your being.
|
ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਦੂਜਾ ॥੧॥
गुर सबदु वीचारि अवरु नही दूजा ॥१॥
Gur sabaḋ veechaar avar nahee ḋoojaa. ||1||
Contemplate the Word of the Guru’s Shabad, and no other. ||1||
|
ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ॥
एको रवि रहिआ सभ ठाई ॥
Éko rav rahi▫aa sabʰ tʰaa▫ee.
The One is pervading all places.
|
ਅਵਰੁ ਨ ਦੀਸੈ ਕਿਸੁ ਪੂਜ ਚੜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
अवरु न दीसै किसु पूज चड़ाई ॥१॥ रहाउ ॥
Avar na ḋeesæ kis pooj chaṛaa▫ee. ||1|| rahaa▫o.
I do not see any other; unto whom should I offer worship? ||1||Pause||
|
ਮਨੁ ਤਨੁ ਆਗੈ ਜੀਅੜਾ ਤੁਝ ਪਾਸਿ ॥
मनु तनु आगै जीअड़ा तुझ पासि ॥
Man ṫan aagæ jee▫aṛaa ṫujʰ paas.
I place my mind and body in offering before You; I dedicate my soul to You.
|
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖਹੁ ਅਰਦਾਸਿ ॥੨॥
जिउ भावै तिउ रखहु अरदासि ॥२॥
Ji▫o bʰaavæ ṫi▫o rakʰahu arḋaas. ||2||
As it pleases You, You save me, Lord; this is my prayer. ||2||
|
ਸਚੁ ਜਿਹਵਾ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥
सचु जिहवा हरि रसन रसाई ॥
Sach jihvaa har rasan rasaa▫ee.
True is that tongue which is delighted by the sublime essence of the Lord.
|
ਗੁਰਮਤਿ ਛੂਟਸਿ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਈ ॥੩॥
गुरमति छूटसि प्रभ सरणाई ॥३॥
Gurmaṫ chʰootas parabʰ sarṇaa▫ee. ||3||
Following the Guru’s Teachings, one is saved in the Sanctuary of God. ||3||
|
ਕਰਮ ਧਰਮ ਪ੍ਰਭਿ ਮੇਰੈ ਕੀਏ ॥
करम धरम प्रभि मेरै कीए ॥
Karam ḋʰaram parabʰ méræ kee▫é.
My God created religious rituals.
|
ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਸਿਰਿ ਕਰਮਾਂ ਕੀਏ ॥੪॥
नामु वडाई सिरि करमां कीए ॥४॥
Naam vadaa▫ee sir karmaaⁿ kee▫é. ||4||
He placed the glory of the Naam above these rituals. ||4||
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਵਸਿ ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ॥
सतिगुर कै वसि चारि पदारथ ॥
Saṫgur kæ vas chaar paḋaaraṫʰ.
The four great blessings are under the control of the True Guru.
|
ਤੀਨਿ ਸਮਾਏ ਏਕ ਕ੍ਰਿਤਾਰਥ ॥੫॥
तीनि समाए एक क्रितारथ ॥५॥
Ṫeen samaa▫é ék kirṫaaraṫʰ. ||5||
When the first three are put aside, one is blessed with the fourth. ||5||
|
ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਏ ਮੁਕਤਿ ਧਿਆਨਾਂ ॥
सतिगुरि दीए मुकति धिआनां ॥
Saṫgur ḋee▫é mukaṫ ḋʰi▫aanaaⁿ.
Those whom the True Guru blesses with liberation and meditation
|
ਹਰਿ ਪਦੁ ਚੀਨੑਿ ਭਏ ਪਰਧਾਨਾ ॥੬॥
हरि पदु चीन्हि भए परधाना ॥६॥
Har paḋ cheenėh bʰa▫é parḋʰaanaa. ||6||
realize the Lord’s State, and become sublime. ||6||
|
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
मनु तनु सीतलु गुरि बूझ बुझाई ॥
Man ṫan seeṫal gur boojʰ bujʰaa▫ee.
Their minds and bodies are cooled and soothed; the Guru imparts this understanding.
|
ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਵਾਜੇ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥੭॥
प्रभु निवाजे किनि कीमति पाई ॥७॥
Parabʰ nivaajé kin keemaṫ paa▫ee. ||7||
Who can estimate the value of those whom God has exalted? ||7||
|
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
कहु नानक गुरि बूझ बुझाई ॥
Kaho Naanak gur boojʰ bujʰaa▫ee.
Says Nanak, the Guru has imparted this understanding;
|
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਗਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥੮॥੬॥
नाम बिना गति किनै न पाई ॥८॥६॥
Naam binaa gaṫ kinæ na paa▫ee. ||8||6||
without the Naam, the Name of the Lord, no one is emancipated. ||8||6||
|
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
प्रभाती महला १ ॥
Parbʰaaṫee mėhlaa 1.
Prabhaatee, First Mehl:
|
ਇਕਿ ਧੁਰਿ ਬਖਸਿ ਲਏ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਸਚੀ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
इकि धुरि बखसि लए गुरि पूरै सची बणत बणाई ॥
Ik ḋʰur bakʰas la▫é gur pooræ sachee baṇaṫ baṇaa▫ee.
Some are forgiven by the Primal Lord God; the Perfect Guru makes the true making.
|
ਹਰਿ ਰੰਗ ਰਾਤੇ ਸਦਾ ਰੰਗੁ ਸਾਚਾ ਦੁਖ ਬਿਸਰੇ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੧॥
हरि रंग राते सदा रंगु साचा दुख बिसरे पति पाई ॥१॥
Har rang raaṫé saḋaa rang saachaa ḋukʰ bisré paṫ paa▫ee. ||1||
Those who are attuned to the Love of the Lord are imbued with Truth forever; their pains are dispelled, and they obtain honor. ||1||
|
ਝੂਠੀ ਦੁਰਮਤਿ ਕੀ ਚਤੁਰਾਈ ॥
झूठी दुरमति की चतुराई ॥
Jʰootʰee ḋurmaṫ kee chaṫuraa▫ee.
False are the clever tricks of the evil-minded.
|
ਬਿਨਸਤ ਬਾਰ ਨ ਲਾਗੈ ਕਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
बिनसत बार न लागै काई ॥१॥ रहाउ ॥
Binsaṫ baar na laagæ kaa▫ee. ||1|| rahaa▫o.
They shall disappear in no time at all. ||1||Pause||
|
ਮਨਮੁਖ ਕਉ ਦੁਖੁ ਦਰਦੁ ਵਿਆਪਸਿ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਨ ਜਾਈ ॥
मनमुख कउ दुखु दरदु विआपसि मनमुखि दुखु न जाई ॥
Manmukʰ ka▫o ḋukʰ ḋaraḋ vi▫aapas manmukʰ ḋukʰ na jaa▫ee.
Pain and suffering afflict the self-willed Manmukh. The pains of the self-willed Manmukh shall never depart.
|
ਸੁਖ ਦੁਖ ਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਮੇਲਿ ਲਏ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥
सुख दुख दाता गुरमुखि जाता मेलि लए सरणाई ॥२॥
Sukʰ ḋukʰ ḋaaṫaa gurmukʰ jaaṫaa mél la▫é sarṇaa▫ee. ||2||
The Gurmukh recognizes the Giver of pleasure and pain. He merges in His Sanctuary. ||2||
|
ਮਨਮੁਖ ਤੇ ਅਭ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਸਿ ਹਉਮੈ ਪਚਹਿ ਦਿਵਾਨੇ ॥
मनमुख ते अभ भगति न होवसि हउमै पचहि दिवाने ॥
Manmukʰ ṫé abʰ bʰagaṫ na hovas ha▫umæ pachėh ḋivaané.
The self-willed Manmukhs do not know loving devotional worship; they are insane, rotting away in their egotism.
|
ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਖਿਨੁ ਊਭਿ ਪਇਆਲੀ ਜਬ ਲਗਿ ਸਬਦ ਨ ਜਾਨੇ ॥੩॥
इहु मनूआ खिनु ऊभि पइआली जब लगि सबद न जाने ॥३॥
Ih manoo▫aa kʰin oobʰ paa▫i▫aalee jab lag sabaḋ na jaané. ||3||
This mind flies in an instant from the heavens to the underworld, as long as it does not know the Word of the Shabad. ||3||
|
ਭੂਖ ਪਿਆਸਾ ਜਗੁ ਭਇਆ ਤਿਪਤਿ ਨਹੀ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਏ ॥
भूख पिआसा जगु भइआ तिपति नही बिनु सतिगुर पाए ॥
Bʰookʰ pi▫aasaa jag bʰa▫i▫aa ṫipaṫ nahee bin saṫgur paa▫é.
The world has become hungry and thirsty; without the True Guru, it is not satisfied.
|
ਸਹਜੈ ਸਹਜੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਦਰਗਹ ਪੈਧਾ ਜਾਏ ॥੪॥
सहजै सहजु मिलै सुखु पाईऐ दरगह पैधा जाए ॥४॥
Sahjæ sahj milæ sukʰ paa▫ee▫æ ḋargėh pæḋʰaa jaa▫é. ||4||
Merging intuitively in the Celestial Lord, peace is obtained, and one goes to the Lord’s Court wearing robes of honor. ||4||
|
ਦਰਗਹ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਇਕੁ ਆਪੇ ਨਿਰਮਲ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥
दरगह दाना बीना इकु आपे निरमल गुर की बाणी ॥
Ḋargėh ḋaanaa beenaa ik aapé nirmal gur kee baṇee.
The Lord in His Court is Himself the Knower and Seer; the Word of the Guru’s Bani is Immaculate.
|
ਆਪੇ ਸੁਰਤਾ ਸਚੁ ਵੀਚਾਰਸਿ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਪਦੁ ਨਿਰਬਾਣੀ ॥੫॥
आपे सुरता सचु वीचारसि आपे बूझै पदु निरबाणी ॥५॥
Aapé surṫaa sach veechaaras aapé boojʰæ paḋ nirbaaṇee. ||5||
He Himself is the Awareness of Truth; He Himself understands the state of Nirvana. ||5||
|
ਜਲੁ ਤਰੰਗ ਅਗਨੀ ਪਵਨੈ ਫੁਨਿ ਤ੍ਰੈ ਮਿਲਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
जलु तरंग अगनी पवनै फुनि त्रै मिलि जगतु उपाइआ ॥
Jal ṫarang agnee pavnæ fun ṫaræ mil jagaṫ upaa▫i▫aa.
He made the waves of water, the fire and the air, and then joined the three together to form the world.
|
ਐਸਾ ਬਲੁ ਛਲੁ ਤਿਨ ਕਉ ਦੀਆ ਹੁਕਮੀ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥੬॥
ऐसा बलु छलु तिन कउ दीआ हुकमी ठाकि रहाइआ ॥६॥
Æsaa bal chʰal ṫin ka▫o ḋee▫aa hukmee tʰaak rahaa▫i▫aa. ||6||
He blessed these elements with such power, that they remain subject to His Command. ||6||
|
ਐਸੇ ਜਨ ਵਿਰਲੇ ਜਗ ਅੰਦਰਿ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਇਆ ॥
ऐसे जन विरले जग अंदरि परखि खजानै पाइआ ॥
Æsé jan virlé jag anḋar parakʰ kʰajaanæ paa▫i▫aa.
How rare are those humble beings in this world, whom the Lord tests and places in His Treasury.
|
ਜਾਤਿ ਵਰਨ ਤੇ ਭਏ ਅਤੀਤਾ ਮਮਤਾ ਲੋਭੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੭॥
जाति वरन ते भए अतीता ममता लोभु चुकाइआ ॥७॥
Jaaṫ varan ṫé bʰa▫é aṫeeṫaa mamṫaa lobʰ chukaa▫i▫aa. ||7||
They rise above social status and color, and rid themselves of possessiveness and greed. ||7||
|
ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤੀਰਥ ਸੇ ਨਿਰਮਲ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
नामि रते तीरथ से निरमल दुखु हउमै मैलु चुकाइआ ॥
Naam raṫé ṫiraṫʰ sé nirmal ḋukʰ ha▫umæ mæl chukaa▫i▫aa.
Attuned to the Naam, the Name of the Lord, they are like immaculate sacred shrines; they are rid of the pain and pollution of egotism.
|
ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਕੇ ਚਰਨ ਪਖਾਲੈ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਾ ਭਾਇਆ ॥੮॥੭॥
नानकु तिन के चरन पखालै जिना गुरमुखि साचा भाइआ ॥८॥७॥
Naanak ṫin ké charan pakʰaalæ jinaa gurmukʰ saachaa bʰaa▫i▫aa. ||8||7||
Nanak washes the feet of those who, as Gurmukh, love the True Lord. ||8||7||
|
