ਨਾਨਕ ਕੀ ਪ੍ਰਭ ਬੇਨਤੀ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਹੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
नानक की प्रभ बेनती प्रभ मिलहु परापति होइ ॥
Naanak kee parabʰ bénṫee parabʰ milhu paraapaṫ ho▫é.
Nanak makes this prayer to God: “Please, come and unite me with Yourself”.
|
ਵੈਸਾਖੁ ਸੁਹਾਵਾ ਤਾਂ ਲਗੈ ਜਾ ਸੰਤੁ ਭੇਟੈ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥੩॥
वैसाखु सुहावा तां लगै जा संतु भेटै हरि सोइ ॥३॥
væsaakʰ suhaavaa ṫaaⁿ lagæ jaa sanṫ bʰétæ har so▫é. ||3||
The month of Vaisaakh is beautiful and pleasant, when the Saint causes me to meet the Lord. ||3||
|
ਹਰਿ ਜੇਠਿ ਜੁੜੰਦਾ ਲੋੜੀਐ ਜਿਸੁ ਅਗੈ ਸਭਿ ਨਿਵੰਨਿ ॥
हरि जेठि जुड़ंदा लोड़ीऐ जिसु अगै सभि निवंनि ॥
Har jétʰ juṛanḋaa loṛee▫æ jis agæ sabʰ nivann.
In the month of Jayt’h, the bride longs to meet with the Lord. All bow in humility before Him.
|
ਹਰਿ ਸਜਣ ਦਾਵਣਿ ਲਗਿਆ ਕਿਸੈ ਨ ਦੇਈ ਬੰਨਿ ॥
हरि सजण दावणि लगिआ किसै न देई बंनि ॥
Har sajaṇ ḋaavaṇ lagi▫aa kisæ na ḋé▫ee bann.
One who has grasped the hem of the robe of the Lord, the True Friend-no one can keep him in bondage.
|
ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਭ ਉਨ ਲਗੈ ਨਾਹੀ ਸੰਨਿ ॥
माणक मोती नामु प्रभ उन लगै नाही संनि ॥
Maaṇak moṫee naam parabʰ un lagæ naahee sann.
God’s Name is the Jewel, the Pearl. It cannot be stolen or taken away.
|
ਰੰਗ ਸਭੇ ਨਾਰਾਇਣੈ ਜੇਤੇ ਮਨਿ ਭਾਵੰਨਿ ॥
रंग सभे नाराइणै जेते मनि भावंनि ॥
Rang sabʰé naaraa▫iṇæ jéṫé man bʰaavann.
In the Lord are all pleasures which please the mind.
|
ਜੋ ਹਰਿ ਲੋੜੇ ਸੋ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜੀਅ ਕਰੰਨਿ ॥
जो हरि लोड़े सो करे सोई जीअ करंनि ॥
Jo har loṛé so karé so▫ee jee▫a karann.
As the Lord wishes, so He acts, and so His creatures act.
|
ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਤੇ ਆਪਣੇ ਸੇਈ ਕਹੀਅਹਿ ਧੰਨਿ ॥
जो प्रभि कीते आपणे सेई कहीअहि धंनि ॥
Jo parabʰ keeṫé aapṇé sé▫ee kahee▫ahi ḋʰan.
They alone are called blessed, whom God has made His Own.
|
ਆਪਣ ਲੀਆ ਜੇ ਮਿਲੈ ਵਿਛੁੜਿ ਕਿਉ ਰੋਵੰਨਿ ॥
आपण लीआ जे मिलै विछुड़ि किउ रोवंनि ॥
Aapaṇ lee▫aa jé milæ vichʰuṛ ki▫o rovann.
If people could meet the Lord by their own efforts, why would they be crying out in the pain of separation?
|
ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ਪਰਾਪਤੇ ਨਾਨਕ ਰੰਗ ਮਾਣੰਨਿ ॥
साधू संगु परापते नानक रंग माणंनि ॥
Saaḋʰoo sang paraapaṫé Naanak rang maaṇan.
Meeting Him in the Saadh Sangat, the Company of the Holy, O Nanak! Celestial bliss is enjoyed.
|
ਹਰਿ ਜੇਠੁ ਰੰਗੀਲਾ ਤਿਸੁ ਧਣੀ ਜਿਸ ਕੈ ਭਾਗੁ ਮਥੰਨਿ ॥੪॥
हरि जेठु रंगीला तिसु धणी जिस कै भागु मथंनि ॥४॥
Har jétʰ rangeelaa ṫis ḋʰaṇee jis kæ bʰaag maṫʰann. ||4||
In the month of Jayt’h, the playful Husband Lord meets her, upon whose forehead such good destiny is recorded. ||4||
|
ਆਸਾੜੁ ਤਪੰਦਾ ਤਿਸੁ ਲਗੈ ਹਰਿ ਨਾਹੁ ਨ ਜਿੰਨਾ ਪਾਸਿ ॥
आसाड़ु तपंदा तिसु लगै हरि नाहु न जिंना पासि ॥
Aasaaṛ ṫapanḋaa ṫis lagæ har naahu na jinna paas.
The month of Aasaarh seems burning hot, to those who are not close to their Husband Lord.
|
ਜਗਜੀਵਨ ਪੁਰਖੁ ਤਿਆਗਿ ਕੈ ਮਾਣਸ ਸੰਦੀ ਆਸ ॥
जगजीवन पुरखु तिआगि कै माणस संदी आस ॥
Jagjeevan purakʰ ṫi▫aag kæ maaṇas sanḋee aas.
They have forsaken God the Primal Being, the Life of the World, and they have come to rely upon mere mortals.
|
ਦੁਯੈ ਭਾਇ ਵਿਗੁਚੀਐ ਗਲਿ ਪਈਸੁ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸ ॥
दुयै भाइ विगुचीऐ गलि पईसु जम की फास ॥
Ḋuyæ bʰaa▫é viguchee▫æ gal pa▫ees jam kee faas.
In the love of duality, the soul-bride is ruined; around her neck she wears the noose of Death.
|
ਜੇਹਾ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਮਥੈ ਜੋ ਲਿਖਿਆਸੁ ॥
जेहा बीजै सो लुणै मथै जो लिखिआसु ॥
Jéhaa beejæ so luṇæ maṫʰæ jo likʰi▫aas.
As you plant, so shall you harvest; your destiny is recorded on your forehead.
|
ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ਪਛੁਤਾਣੀ ਉਠਿ ਚਲੀ ਗਈ ਨਿਰਾਸ ॥
रैणि विहाणी पछुताणी उठि चली गई निरास ॥
Ræṇ vihaaṇee pachʰuṫaaṇee utʰ chalee ga▫ee niraas.
The life-night passes away, and in the end, one comes to regret and repent, and then depart with no hope at all.
|
ਜਿਨ ਕੌ ਸਾਧੂ ਭੇਟੀਐ ਸੋ ਦਰਗਹ ਹੋਇ ਖਲਾਸੁ ॥
जिन कौ साधू भेटीऐ सो दरगह होइ खलासु ॥
Jin kou saaḋʰoo bʰétee▫æ so ḋargėh ho▫é kʰalaas.
Those who meet with the Holy Saints are liberated in the Court of the Lord.
|
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਆਪਣੀ ਤੇਰੇ ਦਰਸਨ ਹੋਇ ਪਿਆਸ ॥
करि किरपा प्रभ आपणी तेरे दरसन होइ पिआस ॥
Kar kirpaa parabʰ aapṇee ṫéré ḋarsan ho▫é pi▫aas.
Show Your Mercy to me, O God; I am thirsty for the Blessed Vision of Your Darshan.
|
ਪ੍ਰਭ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ॥
प्रभ तुधु बिनु दूजा को नही नानक की अरदासि ॥
Parabʰ ṫuḋʰ bin ḋoojaa ko nahee Naanak kee arḋaas.
Without You, God, there is no other at all. This is Nanak’s humble prayer.
|
ਆਸਾੜੁ ਸੁਹੰਦਾ ਤਿਸੁ ਲਗੈ ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਹਰਿ ਚਰਣ ਨਿਵਾਸ ॥੫॥
आसाड़ु सुहंदा तिसु लगै जिसु मनि हरि चरण निवास ॥५॥
Aasaaṛ suhanḋaa ṫis lagæ jis man har charaṇ nivaas. ||5||
The month of Aasaarh is pleasant, when the Feet of the Lord abide in the mind. ||5||
|
ਸਾਵਣਿ ਸਰਸੀ ਕਾਮਣੀ ਚਰਨ ਕਮਲ ਸਿਉ ਪਿਆਰੁ ॥
सावणि सरसी कामणी चरन कमल सिउ पिआरु ॥
Saavaṇ sarsee kaamṇee charan kamal si▫o pi▫aar.
In the month of Saawan, the soul-bride is happy, if she falls in love with the Lotus Feet of the Lord.
|
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਸਚ ਰੰਗਿ ਇਕੋ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
मनु तनु रता सच रंगि इको नामु अधारु ॥
Man ṫan raṫaa sach rang iko naam aḋʰaar.
Her mind and body are imbued with the Love of the True One; His Name is her only Support.
|
ਬਿਖਿਆ ਰੰਗ ਕੂੜਾਵਿਆ ਦਿਸਨਿ ਸਭੇ ਛਾਰੁ ॥
बिखिआ रंग कूड़ाविआ दिसनि सभे छारु ॥
Bikʰi▫aa rang kooṛaavi▫aa ḋisan sabʰé chʰaar.
The pleasures of corruption are false. All that is seen shall turn to ashes.
|
ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬੂੰਦ ਸੁਹਾਵਣੀ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਪੀਵਣਹਾਰੁ ॥
हरि अमृत बूंद सुहावणी मिलि साधू पीवणहारु ॥
Har amriṫ boonḋ suhaavaṇee mil saaḋʰoo peevaṇhaar.
The drops of the Lord’s Nectar are so beautiful! Meeting the Holy Saint, we drink these in.
|
ਵਣੁ ਤਿਣੁ ਪ੍ਰਭ ਸੰਗਿ ਮਉਲਿਆ ਸੰਮ੍ਰਥ ਪੁਰਖ ਅਪਾਰੁ ॥
वणु तिणु प्रभ संगि मउलिआ संम्रथ पुरख अपारु ॥
vaṇ ṫiṇ parabʰ sang ma▫oli▫aa samraṫʰ purakʰ apaar.
The forests and the meadows are rejuvenated and refreshed with the Love of God, the All-powerful, Infinite Primal Being.
|
ਹਰਿ ਮਿਲਣੈ ਨੋ ਮਨੁ ਲੋਚਦਾ ਕਰਮਿ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰੁ ॥
हरि मिलणै नो मनु लोचदा करमि मिलावणहारु ॥
Har milṇæ no man lochḋaa karam milaavaṇhaar.
My mind yearns to meet the Lord. If only He would show His Mercy, and unite me with Himself!
|
ਜਿਨੀ ਸਖੀਏ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਹੰਉ ਤਿਨ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ॥
जिनी सखीए प्रभु पाइआ हंउ तिन कै सद बलिहार ॥
Jinee sakʰee▫é parabʰ paa▫i▫aa haⁿ▫u ṫin kæ saḋ balihaar.
Those brides who have obtained God-I am forever a sacrifice to them.
|
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜੀ ਮਇਆ ਕਰਿ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
नानक हरि जी मइआ करि सबदि सवारणहारु ॥
Naanak har jee ma▫i▫aa kar sabaḋ savaaraṇhaar.
O Nanak! When the Dear Lord shows kindness, He adorns His bride with the Word of His Shabad.
|
ਸਾਵਣੁ ਤਿਨਾ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜਿਨ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਹਾਰੁ ॥੬॥
सावणु तिना सुहागणी जिन राम नामु उरि हारु ॥६॥
Saavaṇ ṫinaa suhaagaṇee jin raam naam ur haar. ||6||
Saawan is delightful for those happy soul-brides whose hearts are adorned with the Necklace of the Lord’s Name. ||6||
|
ਭਾਦੁਇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀਆ ਦੂਜੈ ਲਗਾ ਹੇਤੁ ॥
भादुइ भरमि भुलाणीआ दूजै लगा हेतु ॥
Bʰaaḋu▫é bʰaram bʰulaaṇee▫aa ḋoojæ lagaa héṫ.
In the month of Bhaadon, she is deluded by doubt, because of her attachment to duality.
|
ਲਖ ਸੀਗਾਰ ਬਣਾਇਆ ਕਾਰਜਿ ਨਾਹੀ ਕੇਤੁ ॥
लख सीगार बणाइआ कारजि नाही केतु ॥
Lakʰ seegaar baṇaa▫i▫aa kaaraj naahee kéṫ.
She may wear thousands of ornaments, but they are of no use at all.
|
ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਦੇਹ ਬਿਨਸਸੀ ਤਿਤੁ ਵੇਲੈ ਕਹਸਨਿ ਪ੍ਰੇਤੁ ॥
जितु दिनि देह बिनससी तितु वेलै कहसनि प्रेतु ॥
Jiṫ ḋin ḋéh binsasee ṫiṫ vélæ kahsan paréṫ.
On that day when the body perishes-at that time, she becomes a ghost.
|
ਪਕੜਿ ਚਲਾਇਨਿ ਦੂਤ ਜਮ ਕਿਸੈ ਨ ਦੇਨੀ ਭੇਤੁ ॥
पकड़ि चलाइनि दूत जम किसै न देनी भेतु ॥
Pakaṛ chalaa▫in ḋooṫ jam kisæ na ḋénee bʰéṫ.
The Messenger of Death seizes and holds her, and does not tell anyone his secret.
|
ਛਡਿ ਖੜੋਤੇ ਖਿਨੈ ਮਾਹਿ ਜਿਨ ਸਿਉ ਲਗਾ ਹੇਤੁ ॥
छडि खड़ोते खिनै माहि जिन सिउ लगा हेतु ॥
Chʰad kʰaṛoṫé kʰinæ maahi jin si▫o lagaa héṫ.
And her loved ones-in an instant, they move on, leaving her all alone.
|
ਹਥ ਮਰੋੜੈ ਤਨੁ ਕਪੇ ਸਿਆਹਹੁ ਹੋਆ ਸੇਤੁ ॥
हथ मरोड़ै तनु कपे सिआहहु होआ सेतु ॥
Haṫʰ maroṛæ ṫan kapé si▫aahhu ho▫aa séṫ.
She wrings her hands, her body writhes in pain, and she turns from black to white.
|
ਜੇਹਾ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਕਰਮਾ ਸੰਦੜਾ ਖੇਤੁ ॥
जेहा बीजै सो लुणै करमा संदड़ा खेतु ॥
Jéhaa beejæ so luṇæ karmaa sanḋ▫ṛaa kʰéṫ.
As she has planted, so does she harvest; such is the field of karma.
|
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਗਤੀ ਚਰਣ ਬੋਹਿਥ ਪ੍ਰਭ ਦੇਤੁ ॥
नानक प्रभ सरणागती चरण बोहिथ प्रभ देतु ॥
Naanak parabʰ sarṇaagaṫee charaṇ bohiṫʰ parabʰ ḋéṫ.
Nanak seeks God’s Sanctuary; God has given him the Boat of His Feet.
|
ਸੇ ਭਾਦੁਇ ਨਰਕਿ ਨ ਪਾਈਅਹਿ ਗੁਰੁ ਰਖਣ ਵਾਲਾ ਹੇਤੁ ॥੭॥
से भादुइ नरकि न पाईअहि गुरु रखण वाला हेतु ॥७॥
Sé bʰaaḋu▫é narak na paa▫ee▫ah gur rakʰaṇ vaalaa héṫ. ||7||
Those who love the Guru, the Protector and Savior, in Bhaadon, shall not be thrown down into hell. ||7||
|
ਅਸੁਨਿ ਪ੍ਰੇਮ ਉਮਾਹੜਾ ਕਿਉ ਮਿਲੀਐ ਹਰਿ ਜਾਇ ॥
असुनि प्रेम उमाहड़ा किउ मिलीऐ हरि जाइ ॥
Asun parém umaahṛaa ki▫o milee▫æ har jaa▫é.
In the month of Assu, my love for the Lord overwhelms me. How can I go and meet the Lord?
|
