ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰੇ ਸਭ ਕਰਤਾ ਐਸਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੩॥
आपे खेल करे सभ करता ऐसा बूझै कोई ॥३॥
Aapé kʰél karé sabʰ karṫaa æsaa boojʰæ ko▫ee. ||3||
The Creator Himself plays all the games; only a few understand this. ||3||
|
ਨਾਉ ਪ੍ਰਭਾਤੈ ਸਬਦਿ ਧਿਆਈਐ ਛੋਡਹੁ ਦੁਨੀ ਪਰੀਤਾ ॥
नाउ प्रभातै सबदि धिआईऐ छोडहु दुनी परीता ॥
Naa▫o parbʰaaṫæ sabaḋ ḋʰi▫aa▫ee▫æ chʰodahu ḋunee pareeṫaa.
Meditate on the Name, and the Word of the Shabad, in the early hours before dawn; leave your worldly entanglements behind.
|
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਜਗਿ ਹਾਰਿਆ ਤਿਨਿ ਜੀਤਾ ॥੪॥੯॥
प्रणवति नानक दासनि दासा जगि हारिआ तिनि जीता ॥४॥९॥
Paraṇvaṫ Naanak ḋaasan ḋaasaa jag haari▫aa ṫin jeeṫaa. ||4||9||
Prays Nanak, the slave of God’s slaves: the world loses, and he wins. ||4||9||
|
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
प्रभाती महला १ ॥
Parbʰaaṫee mėhlaa 1.
Prabhaatee, First Mehl:
|
ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮਨੁ ਧਾਇਆ ਮਨੁ ਪੰਖੀ ਆਕਾਸਿ ॥
मनु माइआ मनु धाइआ मनु पंखी आकासि ॥
Man maa▫i▫aa man ḋʰaa▫i▫aa man pankʰee aakaas.
The mind is Maya, the mind is a chaser; the mind is a bird flying across the sky.
|
ਤਸਕਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰਿਆ ਨਗਰੁ ਵੁਠਾ ਸਾਬਾਸਿ ॥
तसकर सबदि निवारिआ नगरु वुठा साबासि ॥
Ṫaskar sabaḋ nivaari▫aa nagar vutʰaa saabaas.
The thieves are overpowered by the Shabad, and then the body-village prospers and celebrates.
|
ਜਾ ਤੂ ਰਾਖਹਿ ਰਾਖਿ ਲੈਹਿ ਸਾਬਤੁ ਹੋਵੈ ਰਾਸਿ ॥੧॥
जा तू राखहि राखि लैहि साबतु होवै रासि ॥१॥
Jaa ṫoo raakʰahi raakʰ læhi saabaṫ hovæ raas. ||1||
Lord, when You save someone, he is saved; his capital is safe and sound. ||1||
|
ਐਸਾ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਨਿਧਿ ਮੇਰੈ ॥
ऐसा नामु रतनु निधि मेरै ॥
Æsaa naam raṫan niḋʰ méræ.
Such is my Treasure, the Jewel of the Naam;
|
ਗੁਰਮਤਿ ਦੇਹਿ ਲਗਉ ਪਗਿ ਤੇਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुरमति देहि लगउ पगि तेरै ॥१॥ रहाउ ॥
Gurmaṫ ḋėh laga▫o pag ṫéræ. ||1|| rahaa▫o.
please bless me with the Guru’s Teachings, so that I may fall at Your Feet. ||1||Pause||
|
ਮਨੁ ਜੋਗੀ ਮਨੁ ਭੋਗੀਆ ਮਨੁ ਮੂਰਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥
मनु जोगी मनु भोगीआ मनु मूरखु गावारु ॥
Man jogee man bʰogee▫aa man moorakʰ gaavaar.
The mind is a Yogi, the mind is a pleasure-seeker; the mind is foolish and ignorant.
|
ਮਨੁ ਦਾਤਾ ਮਨੁ ਮੰਗਤਾ ਮਨ ਸਿਰਿ ਗੁਰੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥
मनु दाता मनु मंगता मन सिरि गुरु करतारु ॥
Man ḋaaṫaa man mangṫaa man sir gur karṫaar.
The mind is the giver, the mind is the beggar; the mind is the Great Guru, the Creator.
|
ਪੰਚ ਮਾਰਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਐਸਾ ਬ੍ਰਹਮੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥੨॥
पंच मारि सुखु पाइआ ऐसा ब्रहमु वीचारु ॥२॥
Panch maar sukʰ paa▫i▫aa æsaa barahm veechaar. ||2||
The five thieves are conquered, and peace is attained; such is the contemplative wisdom of God. ||2||
|
ਘਟਿ ਘਟਿ ਏਕੁ ਵਖਾਣੀਐ ਕਹਉ ਨ ਦੇਖਿਆ ਜਾਇ ॥
घटि घटि एकु वखाणीऐ कहउ न देखिआ जाइ ॥
Gʰat gʰat ék vakʰaaṇee▫æ kaha▫o na ḋékʰi▫aa jaa▫é.
The One Lord is said to be in each and every heart, but no one can see Him.
|
ਖੋਟੋ ਪੂਠੋ ਰਾਲੀਐ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਤਿ ਜਾਇ ॥
खोटो पूठो रालीऐ बिनु नावै पति जाइ ॥
Kʰoto pootʰo raalee▫æ bin naavæ paṫ jaa▫é.
The false are cast upside-down into the womb of reincarnation; without the Name, they lose their honor.
|
ਜਾ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਤਾ ਮਿਲਿ ਰਹਾਂ ਜਾਂ ਤੇਰੀ ਹੋਇ ਰਜਾਇ ॥੩॥
जा तू मेलहि ता मिलि रहां जां तेरी होइ रजाइ ॥३॥
Jaa ṫoo mélėh ṫaa mil rahaaⁿ jaaⁿ ṫéree ho▫é rajaa▫é. ||3||
Those whom You unite, remain united, if it is Your Will. ||3||
|
ਜਾਤਿ ਜਨਮੁ ਨਹ ਪੂਛੀਐ ਸਚ ਘਰੁ ਲੇਹੁ ਬਤਾਇ ॥
जाति जनमु नह पूछीऐ सच घरु लेहु बताइ ॥
Jaaṫ janam nah poochʰee▫æ sach gʰar lého baṫaa▫é.
God does not ask about social class or birth; you must find your true home.
|
ਸਾ ਜਾਤਿ ਸਾ ਪਤਿ ਹੈ ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
सा जाति सा पति है जेहे करम कमाइ ॥
Saa jaaṫ saa paṫ hæ jéhé karam kamaa▫é.
That is your social class and that is your status - the karma of what you have done.
|
ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖੁ ਕਾਟੀਐ ਨਾਨਕ ਛੂਟਸਿ ਨਾਇ ॥੪॥੧੦॥
जनम मरन दुखु काटीऐ नानक छूटसि नाइ ॥४॥१०॥
Janam maran ḋukʰ kaatee▫æ Naanak chʰootas naa▫é. ||4||10||
The pains of death and rebirth are eradicated; O Nanak! Salvation is in the Lord’s Name. ||4||10||
|
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
प्रभाती महला १ ॥
Parbʰaaṫee mėhlaa 1.
Prabhaatee, First Mehl:
|
ਜਾਗਤੁ ਬਿਗਸੈ ਮੂਠੋ ਅੰਧਾ ॥
जागतु बिगसै मूठो अंधा ॥
Jaagaṫ bigsæ mootʰo anḋʰaa.
He is awake, and even happy, but he is being plundered - he is blind!
|
ਗਲਿ ਫਾਹੀ ਸਿਰਿ ਮਾਰੇ ਧੰਧਾ ॥
गलि फाही सिरि मारे धंधा ॥
Gal faahee sir maaré ḋʰanḋʰaa.
The noose is around his neck, and yet, his head is busy with worldly affairs.
|
ਆਸਾ ਆਵੈ ਮਨਸਾ ਜਾਇ ॥
आसा आवै मनसा जाइ ॥
Aasaa aavæ mansaa jaa▫é.
In hope, he comes and in desire, he leaves.
|
ਉਰਝੀ ਤਾਣੀ ਕਿਛੁ ਨ ਬਸਾਇ ॥੧॥
उरझी ताणी किछु न बसाइ ॥१॥
Urjʰee ṫaaṇee kichʰ na basaa▫é. ||1||
The strings of his life are all tangled up; he is utterly helpless. ||1||
|
ਜਾਗਸਿ ਜੀਵਣ ਜਾਗਣਹਾਰਾ ॥
जागसि जीवण जागणहारा ॥
Jaagas jeevaṇ jaagaṇhaaraa.
The Lord of Awareness, the Lord of Life is awake and aware.
|
ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭੰਡਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सुख सागर अमृत भंडारा ॥१॥ रहाउ ॥
Sukʰ saagar amriṫ bʰandaaraa. ||1|| rahaa▫o.
He is the Ocean of peace, the Treasure of Ambrosial Nectar. ||1||Pause||
|
ਕਹਿਓ ਨ ਬੂਝੈ ਅੰਧੁ ਨ ਸੂਝੈ ਭੋਂਡੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ॥
कहिओ न बूझै अंधु न सूझै भोंडी कार कमाई ॥
Kahi▫o na boojʰæ anḋʰ na soojʰæ bʰoⁿdee kaar kamaa▫ee.
He does not understand what he is told; he is blind - he does not see, and so he does his evil deeds.
|
ਆਪੇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਮੇਸੁਰੁ ਕਰਮੀ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥੨॥
आपे प्रीति प्रेम परमेसुरु करमी मिलै वडाई ॥२॥
Aapé pareeṫ parém parmésur karmee milæ vadaa▫ee. ||2||
The Transcendent Lord Himself showers His Love and Affection; by His Grace, He bestows glorious greatness. ||2||
|
ਦਿਨੁ ਦਿਨੁ ਆਵੈ ਤਿਲੁ ਤਿਲੁ ਛੀਜੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਘਟਾਈ ॥
दिनु दिनु आवै तिलु तिलु छीजै माइआ मोहु घटाई ॥
Ḋin ḋin aavæ ṫil ṫil chʰeejæ maa▫i▫aa moh gʰataa▫ee.
With the coming of each and every day, his life is wearing away, bit by bit; but still, his heart is attached to Maya.
|
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੂਡੋ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵੈ ਜਬ ਲਗ ਦੂਜੀ ਰਾਈ ॥੩॥
बिनु गुर बूडो ठउर न पावै जब लग दूजी राई ॥३॥
Bin gur boodo tʰa▫ur na paavæ jab lag ḋoojee raa▫ee. ||3||
Without the Guru, he is drowned, and finds no place of rest, as long as he is caught in duality. ||3||
|
ਅਹਿਨਿਸਿ ਜੀਆ ਦੇਖਿ ਸਮੑਾਲੈ ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਈ ॥
अहिनिसि जीआ देखि सम्हालै सुखु दुखु पुरबि कमाई ॥
Ahinis jee▫aa ḋékʰ samĥaalæ sukʰ ḋukʰ purab kamaa▫ee.
Day and night, God watches over and takes care of His living beings; they receive pleasure and pain according to their past actions.
|
ਕਰਮਹੀਣੁ ਸਚੁ ਭੀਖਿਆ ਮਾਂਗੈ ਨਾਨਕ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥੪॥੧੧॥
करमहीणु सचु भीखिआ मांगै नानक मिलै वडाई ॥४॥११॥
Karamheeṇ sach bʰeekʰi▫aa maaⁿgæ Naanak milæ vadaa▫ee. ||4||11||
Nanak, the unfortunate one, begs for the charity of Truth; please bless him with this glory. ||4||11||
|
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
प्रभाती महला १ ॥
Parbʰaaṫee mėhlaa 1.
Prabhaatee, First Mehl:
|
ਮਸਟਿ ਕਰਉ ਮੂਰਖੁ ਜਗਿ ਕਹੀਆ ॥
मसटि करउ मूरखु जगि कहीआ ॥
Masat kara▫o moorakʰ jag kahee▫aa.
If I remain silent, the world calls me a fool.
|
ਅਧਿਕ ਬਕਉ ਤੇਰੀ ਲਿਵ ਰਹੀਆ ॥
अधिक बकउ तेरी लिव रहीआ ॥
Aḋʰik baka▫o ṫéree liv rahee▫aa.
If I talk too much, I miss out on Your Love.
|
ਭੂਲ ਚੂਕ ਤੇਰੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
भूल चूक तेरै दरबारि ॥
Bʰool chook ṫéræ ḋarbaar.
My mistakes and faults will be judged in Your Court.
|
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਕੈਸੇ ਆਚਾਰ ॥੧॥
नाम बिना कैसे आचार ॥१॥
Naam binaa kæsé aachaar. ||1||
Without the Naam, the Name of the Lord, how can I maintain good conduct? ||1||
|
ਐਸੇ ਝੂਠਿ ਮੁਠੇ ਸੰਸਾਰਾ ॥
ऐसे झूठि मुठे संसारा ॥
Æsé jʰootʰ mutʰé sansaaraa.
Such is the falsehood which is plundering the world.
|
ਨਿੰਦਕੁ ਨਿੰਦੈ ਮੁਝੈ ਪਿਆਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
निंदकु निंदै मुझै पिआरा ॥१॥ रहाउ ॥
Ninḋak ninḋæ mujʰæ pi▫aaraa. ||1|| rahaa▫o.
The slanderer slanders me, but even so, I love him. ||1||Pause||
|
ਜਿਸੁ ਨਿੰਦਹਿ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
जिसु निंदहि सोई बिधि जाणै ॥
Jis ninḋėh so▫ee biḋʰ jaaṇæ.
He alone knows the way, who has been slandered.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਦਰਿ ਨੀਸਾਣੈ ॥
गुर कै सबदे दरि नीसाणै ॥
Gur kæ sabḋé ḋar neesaaṇæ.
Through the Word of the Guru’s Shabad, he is stamped with the Lord’s Insignia in His Court.
|
ਕਾਰਣ ਨਾਮੁ ਅੰਤਰਗਤਿ ਜਾਣੈ ॥
कारण नामु अंतरगति जाणै ॥
Kaaraṇ naam anṫargaṫ jaaṇæ.
He realizes the Naam, the Cause of all causes, deep within himself.
|
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥੨॥
जिस नो नदरि करे सोई बिधि जाणै ॥२॥
Jis no naḋar karé so▫ee biḋʰ jaaṇæ. ||2||
He alone knows the way, who is blessed by the Lord’s Glance of Grace. ||2||
|
ਮੈ ਮੈਲੌ ਊਜਲੁ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
मै मैलौ ऊजलु सचु सोइ ॥
Mæ mælou oojal sach so▫é.
I am filthy and polluted; the True Lord is Immaculate and Sublime.
|
ਊਤਮੁ ਆਖਿ ਨ ਊਚਾ ਹੋਇ ॥
ऊतमु आखि न ऊचा होइ ॥
Ooṫam aakʰ na oochaa ho▫é.
Calling oneself sublime, one does not become exalted.
|
ਮਨਮੁਖੁ ਖੂਲੑਿ ਮਹਾ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥
मनमुखु खूल्हि महा बिखु खाइ ॥
Manmukʰ kʰooliĥ mahaa bikʰ kʰaa▫é.
The self-willed Manmukh openly eats the great poison.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਰਾਚੈ ਨਾਇ ॥੩॥
गुरमुखि होइ सु राचै नाइ ॥३॥
Gurmukʰ ho▫é so raachæ naa▫é. ||3||
But one who becomes Gurmukh is absorbed in the Name. ||3||
|
ਅੰਧੌ ਬੋਲੌ ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰੁ ॥
अंधौ बोलौ मुगधु गवारु ॥
Anḋʰou bolou mugaḋʰ gavaar.
I am blind, deaf, foolish and ignorant,
|
