ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖੈ ਜਾਂ ਨਿਸਿ ਮੇਲਾ ਓਥੈ ਮੰਧੁ ਕਮਾਹੀ ॥
इसत्री पुरखै जां निसि मेला ओथै मंधु कमाही ॥
Isṫaree purkʰæ jaaⁿ nis mélaa oṫʰæ manḋʰ kamaahee.
But when men and women meet in the night, they come together in the flesh.
|
ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮੇ ਮਾਸਹੁ ਜੰਮੇ ਹਮ ਮਾਸੈ ਕੇ ਭਾਂਡੇ ॥
मासहु निंमे मासहु जंमे हम मासै के भांडे ॥
Maasahu nimmé maasahu jammé ham maasæ ké bʰaaⁿdé.
In the flesh we are conceived, and in the flesh we are born; we are vessels of flesh.
|
ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਚਤੁਰੁ ਕਹਾਵੈ ਪਾਂਡੇ ॥
गिआनु धिआनु कछु सूझै नाही चतुरु कहावै पांडे ॥
Gi▫aan ḋʰi▫aan kachʰ soojʰæ naahee chaṫur kahaavæ paaⁿdé.
You know nothing of spiritual wisdom and meditation, even though you call yourself clever, O religious scholar.
|
ਬਾਹਰ ਕਾ ਮਾਸੁ ਮੰਦਾ ਸੁਆਮੀ ਘਰ ਕਾ ਮਾਸੁ ਚੰਗੇਰਾ ॥
बाहर का मासु मंदा सुआमी घर का मासु चंगेरा ॥
Baahar kaa maas manḋaa su▫aamee gʰar kaa maas changéraa.
O master, you believe that flesh on the outside is bad, but the flesh of those in your own home is good.
|
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਮਾਸਹੁ ਹੋਏ ਜੀਇ ਲਇਆ ਵਾਸੇਰਾ ॥
जीअ जंत सभि मासहु होए जीइ लइआ वासेरा ॥
Jee▫a janṫ sabʰ maasahu ho▫é jee▫é la▫i▫aa vaaséraa.
All beings and creatures are flesh; the soul has taken up its home in the flesh.
|
ਅਭਖੁ ਭਖਹਿ ਭਖੁ ਤਜਿ ਛੋਡਹਿ ਅੰਧੁ ਗੁਰੂ ਜਿਨ ਕੇਰਾ ॥
अभखु भखहि भखु तजि छोडहि अंधु गुरू जिन केरा ॥
Abʰakʰ bʰakʰėh bʰakʰ ṫaj chʰodėh anḋʰ guroo jin kéraa.
They eat the uneatable; they reject and abandon what they could eat. They have a teacher who is blind.
|
ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮੇ ਮਾਸਹੁ ਜੰਮੇ ਹਮ ਮਾਸੈ ਕੇ ਭਾਂਡੇ ॥
मासहु निंमे मासहु जंमे हम मासै के भांडे ॥
Maasahu nimmé maasahu jammé ham maasæ ké bʰaaⁿdé.
In the flesh we are conceived, and in the flesh we are born; we are vessels of flesh.
|
ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਚਤੁਰੁ ਕਹਾਵੈ ਪਾਂਡੇ ॥
गिआनु धिआनु कछु सूझै नाही चतुरु कहावै पांडे ॥
Gi▫aan ḋʰi▫aan kachʰ soojʰæ naahee chaṫur kahaavæ paaⁿdé.
You know nothing of spiritual wisdom and meditation, even though you call yourself clever, O religious scholar.
|
ਮਾਸੁ ਪੁਰਾਣੀ ਮਾਸੁ ਕਤੇਬੀ ਚਹੁ ਜੁਗਿ ਮਾਸੁ ਕਮਾਣਾ ॥
मासु पुराणी मासु कतेबीं चहु जुगि मासु कमाणा ॥
Maas puraaṇee maas kétaabeeⁿ chahu jug maas kamaaṇaa.
Meat is allowed in the Puranas, meat is allowed in the Bible and the Koran. Throughout the four ages, meat has been used.
|
ਜਜਿ ਕਾਜਿ ਵੀਆਹਿ ਸੁਹਾਵੈ ਓਥੈ ਮਾਸੁ ਸਮਾਣਾ ॥
जजि काजि वीआहि सुहावै ओथै मासु समाणा ॥
Jaj kaaj vee▫aahi suhaavæ oṫʰæ maas samaaṇaa.
It is featured in sacred feasts and marriage festivities; meat is used in them.
|
ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖ ਨਿਪਜਹਿ ਮਾਸਹੁ ਪਾਤਿਸਾਹ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ॥
इसत्री पुरख निपजहि मासहु पातिसाह सुलतानां ॥
Isṫaree purakʰ nipjahi maasahu paaṫisaah sulṫaanaaⁿ.
Women, men, kings and emperors originate from meat.
|
ਜੇ ਓਇ ਦਿਸਹਿ ਨਰਕਿ ਜਾਂਦੇ ਤਾਂ ਉਨੑ ਕਾ ਦਾਨੁ ਨ ਲੈਣਾ ॥
जे ओइ दिसहि नरकि जांदे तां उन्ह का दानु न लैणा ॥
Jé o▫é ḋisėh narak jaaⁿḋé ṫaaⁿ unĥ kaa ḋaan na læṇaa.
If you see them going to hell, then do not accept charitable gifts from them.
|
ਦੇਂਦਾ ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਲੈਦੇ ਦੇਖਹੁ ਏਹੁ ਧਿਙਾਣਾ ॥
देंदा नरकि सुरगि लैदे देखहु एहु धिङाणा ॥
Ḋéⁿḋaa narak surag læḋé ḋékʰhu éhu ḋʰińaaṇaa.
The giver goes to hell, while the receiver goes to heaven - look at this injustice.
|
ਆਪਿ ਨ ਬੂਝੈ ਲੋਕ ਬੁਝਾਏ ਪਾਂਡੇ ਖਰਾ ਸਿਆਣਾ ॥
आपि न बूझै लोक बुझाए पांडे खरा सिआणा ॥
Aap na boojʰæ lok bujʰaa▫é paaⁿdé kʰaraa si▫aaṇaa.
You do not understand your own self, but you preach to other people. O Pandit, you are very wise indeed.
|
ਪਾਂਡੇ ਤੂ ਜਾਣੈ ਹੀ ਨਾਹੀ ਕਿਥਹੁ ਮਾਸੁ ਉਪੰਨਾ ॥
पांडे तू जाणै ही नाही किथहु मासु उपंना ॥
Paaⁿdé ṫoo jaaṇæ hee naahee kiṫʰhu maas upannaa.
O Pandit, you do not know where meat originated.
|
ਤੋਇਅਹੁ ਅੰਨੁ ਕਮਾਦੁ ਕਪਾਹਾਂ ਤੋਇਅਹੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਗੰਨਾ ॥
तोइअहु अंनु कमादु कपाहां तोइअहु त्रिभवणु गंना ॥
Ṫo▫i▫ahu ann kamaaḋ kapaahaaⁿ ṫo▫i▫ahu ṫaribʰavaṇ gannaa.
Corn, sugar cane and cotton are produced from water. The three worlds came from water.
|
ਤੋਆ ਆਖੈ ਹਉ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਹਛਾ ਤੋਐ ਬਹੁਤੁ ਬਿਕਾਰਾ ॥
तोआ आखै हउ बहु बिधि हछा तोऐ बहुतु बिकारा ॥
Ṫo▫aa aakʰæ ha▫o baho biḋʰ hachʰaa ṫoæ bahuṫ bikaaraa.
Water says, “I am good in many ways.” But water takes many forms.
|
ਏਤੇ ਰਸ ਛੋਡਿ ਹੋਵੈ ਸੰਨਿਆਸੀ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ॥੨॥
एते रस छोडि होवै संनिआसी नानकु कहै विचारा ॥२॥
Éṫé ras chʰod hovæ sani▫aasee Naanak kahæ vichaaraa. ||2||
Forsaking these delicacies, one becomes a true Sannyasi, a detached hermit. Nanak reflects and speaks. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਹਉ ਕਿਆ ਆਖਾ ਇਕ ਜੀਭ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਕਿਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ॥
हउ किआ आखा इक जीभ तेरा अंतु न किन ही पाइआ ॥
Ha▫o ki▫aa aakʰaa ik jeebʰ ṫéraa anṫ na kin hee paa▫i▫aa.
What can I say with only one tongue? I cannot find your limits.
|
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਸੇ ਤੁਝ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥
सचा सबदु वीचारि से तुझ ही माहि समाइआ ॥
Sachaa sabaḋ veechaar sé ṫujʰ hee maahi samaa▫i▫aa.
Those who contemplate the True Word of the Shabad are absorbed into You, O Lord.
|
ਇਕਿ ਭਗਵਾ ਵੇਸੁ ਕਰਿ ਭਰਮਦੇ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥
इकि भगवा वेसु करि भरमदे विणु सतिगुर किनै न पाइआ ॥
Ik bʰagvaa vés kar bʰaramḋé viṇ saṫgur kinæ na paa▫i▫aa.
Some wander around in saffron robes, but without the True Guru, no one finds the Lord.
|
ਦੇਸ ਦਿਸੰਤਰ ਭਵਿ ਥਕੇ ਤੁਧੁ ਅੰਦਰਿ ਆਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ॥
देस दिसंतर भवि थके तुधु अंदरि आपु लुकाइआ ॥
Ḋés disanṫar bʰav ṫʰaké ṫuḋʰ anḋar aap lukaa▫i▫aa.
They wander in foreign lands and countries until they grow weary, but You hide Yourself within them.
|
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਤੰਨੁ ਹੈ ਕਰਿ ਚਾਨਣੁ ਆਪਿ ਦਿਖਾਇਆ ॥
गुर का सबदु रतंनु है करि चानणु आपि दिखाइआ ॥
Gur kaa sabaḋ raṫann hæ kar chaanaṇ aap ḋikʰaa▫i▫aa.
The Word of the Guru’s Shabad is a jewel, through which the Lord shines forth and reveals Himself.
|
ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ਗੁਰਮਤੀ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥
आपणा आपु पछाणिआ गुरमती सचि समाइआ ॥
Aapṇaa aap pachʰaaṇi▫aa gurmaṫee sach samaa▫i▫aa.
Realizing one’s own self, following the Guru’s Teachings, the mortal is absorbed into Truth.
|
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਬਜਾਰੀਆ ਬਾਜਾਰੁ ਜਿਨੀ ਰਚਾਇਆ ॥
आवा गउणु बजारीआ बाजारु जिनी रचाइआ ॥
Aavaa ga▫oṇ bajaaree▫aa baajaar jinee rachaa▫i▫aa.
Coming and going, the tricksters and magicians put on their magic show.
|
ਇਕੁ ਥਿਰੁ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹਣਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਸਚਾ ਭਾਇਆ ॥੨੫॥
इकु थिरु सचा सालाहणा जिन मनि सचा भाइआ ॥२५॥
Ik ṫʰir sachaa salaahṇaa jin man sachaa bʰaa▫i▫aa. ||25||
But those whose minds are pleased by the True Lord, praise the True One, the Ever-stable Lord. ||25||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
सलोक मः १ ॥
Salok mėhlaa 1.
Shalok, First Mehl:
|
ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਕਰਮ ਬਿਰਖੁ ਫਲ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲ ਵਿਸੁ ॥
नानक माइआ करम बिरखु फल अमृत फल विसु ॥
Naanak maa▫i▫aa karam birakʰ fal amriṫ fal vis.
O Nanak! The tree of actions done in Maya yields ambrosial fruit and poisonous fruit.
|
ਸਭ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਖਵਾਲੇ ਤਿਸੁ ॥੧॥
सभ कारण करता करे जिसु खवाले तिसु ॥१॥
Sabʰ kaaraṇ karṫaa karé jis kʰavaalé ṫis. ||1||
The Creator does all deeds; we eat the fruits as He ordains. ||1||
|
ਮਃ ੨ ॥
मः २ ॥
Mėhlaa 2.
Second Mehl:
|
ਨਾਨਕ ਦੁਨੀਆ ਕੀਆਂ ਵਡਿਆਈਆਂ ਅਗੀ ਸੇਤੀ ਜਾਲਿ ॥
नानक दुनीआ कीआं वडिआईआं अगी सेती जालि ॥
Naanak ḋunee▫aa kee▫aaⁿ vadi▫aa▫ee▫aaⁿ agee séṫee jaal.
O Nanak! Burn worldly greatness and glory in the fire.
|
ਏਨੀ ਜਲੀਈਂ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਇਕ ਨ ਚਲੀਆ ਨਾਲਿ ॥੨॥
एनी जलीईं नामु विसारिआ इक न चलीआ नालि ॥२॥
Énee jalee▫eeⁿ naam visaari▫aa ik na chalee▫aa naal. ||2||
These burnt offerings have caused mortals to forget the Naam, the Name of the Lord. Not even one of them will go along with you in the end. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਹੋਇ ਨਿਬੇੜੁ ਹੁਕਮਿ ਚਲਾਇਆ ॥
सिरि सिरि होइ निबेड़ु हुकमि चलाइआ ॥
Sir sir ho▫é nibéṛ hukam chalaa▫i▫aa.
He judges each and every being; by the Hukam of His Command, He leads us on.
|
ਤੇਰੈ ਹਥਿ ਨਿਬੇੜੁ ਤੂਹੈ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
तेरै हथि निबेड़ु तूहै मनि भाइआ ॥
Ṫéræ haṫʰ nibéṛ ṫoohæ man bʰaa▫i▫aa.
Justice is in Your Hands, O Lord; You are pleasing to my mind.
|
ਕਾਲੁ ਚਲਾਏ ਬੰਨਿ ਕੋਇ ਨ ਰਖਸੀ ॥
कालु चलाए बंनि कोइ न रखसी ॥
Kaal chalaa▫é bann ko▫é na rakʰsee.
The mortal is bound and gagged by Death and is led away; no one can rescue him.
|
ਜਰੁ ਜਰਵਾਣਾ ਕੰਨੑਿ ਚੜਿਆ ਨਚਸੀ ॥
जरु जरवाणा कंन्हि चड़िआ नचसी ॥
Jar jarvaaṇaa kaⁿniĥ chaṛi▫aa nachsee.
Old age, the tyrant, dances on the mortal’s shoulders.
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਹਿਥੁ ਬੇੜੁ ਸਚਾ ਰਖਸੀ ॥
सतिगुरु बोहिथु बेड़ु सचा रखसी ॥
Saṫgur bohiṫʰ béṛ sachaa rakʰsee.
So, climb aboard the boat of the True Guru, and the True Lord will rescue you.
|
ਅਗਨਿ ਭਖੈ ਭੜਹਾੜੁ ਅਨਦਿਨੁ ਭਖਸੀ ॥
अगनि भखै भड़हाड़ु अनदिनु भखसी ॥
Agan bʰakʰæ bʰaṛhaaṛ an▫ḋin bʰakʰsee.
The fire of desire burns like an oven, consuming mortals night and day.
|
ਫਾਥਾ ਚੁਗੈ ਚੋਗ ਹੁਕਮੀ ਛੁਟਸੀ ॥
फाथा चुगै चोग हुकमी छुटसी ॥
Faaṫʰaa chugæ chog hukmee chʰutsee.
Like trapped birds, the mortals peck at the corn; only through the Lord’s Command will they find release.
|
ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੁ ਕੂੜੁ ਨਿਖੁਟਸੀ ॥੨੬॥
करता करे सु होगु कूड़ु निखुटसी ॥२६॥
Karṫaa karé so hog kooṛ nikʰutsee. ||26||
Whatever the Creator does, comes to pass; falsehood shall fail in the end. ||26||
|
