ਲਿਖਿਆ ਪਲੈ ਪਾਇ ਸੋ ਸਚੁ ਜਾਣੀਐ ॥
One whose pre-ordained destiny is activated, comes to know the True Lord.
|
ਹੁਕਮੀ ਹੋਇ ਨਿਬੇੜੁ ਗਇਆ ਜਾਣੀਐ ॥
By God's Command, it is ordained. When the mortal goes, he knows.
|
ਭਉਜਲ ਤਾਰਣਹਾਰੁ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ॥
Realize the Word of the Shabad, and cross over the terrifying world-ocean.
|
ਚੋਰ ਜਾਰ ਜੂਆਰ ਪੀੜੇ ਘਾਣੀਐ ॥
Thieves, adulterers and gamblers are pressed like seeds in the mill.
|
ਨਿੰਦਕ ਲਾਇਤਬਾਰ ਮਿਲੇ ਹੜ੍ਹ੍ਹਵਾਣੀਐ ॥
Slanderers and gossipers are hand-cuffed.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ਸੁ ਦਰਗਹ ਜਾਣੀਐ ॥੨੧॥
The Gurmukh is absorbed in the True Lord, and is famous in the Court of the Lord. ||21||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
Shalok, Second Mehl:
|
ਨਾਉ ਫਕੀਰੈ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਮੂਰਖ ਪੰਡਿਤੁ ਨਾਉ ॥
The beggar is known as an emperor, and the fool is known as a religious scholar.
|
ਅੰਧੇ ਕਾ ਨਾਉ ਪਾਰਖੂ ਏਵੈ ਕਰੇ ਗੁਆਉ ॥
The blind man is known as a seer; this is how people talk.
|
ਇਲਤਿ ਕਾ ਨਾਉ ਚਉਧਰੀ ਕੂੜੀ ਪੂਰੇ ਥਾਉ ॥
The trouble-maker is called a leader, and the liar is seated with honor.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ਕਲਿ ਕਾ ਏਹੁ ਨਿਆਉ ॥੧॥
O Nanak, the Gurmukhs know that this is justice in the Dark Age of Kali Yuga. ||1||
|
ਮਃ ੧ ॥
First Mehl:
|
ਹਰਣਾਂ ਬਾਜਾਂ ਤੈ ਸਿਕਦਾਰਾਂ ਏਨ੍ਹ੍ਹਾ ਪੜ੍ਹ੍ਹਿਆ ਨਾਉ ॥
Deer, falcons and government officials are known to be trained and clever.
|
ਫਾਂਧੀ ਲਗੀ ਜਾਤਿ ਫਹਾਇਨਿ ਅਗੈ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥
When the trap is set, they trap their own kind; hereafter they will find no place of rest.
|
ਸੋ ਪੜਿਆ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਬੀਨਾ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹੀ ਕਮਾਣਾ ਨਾਉ ॥
He alone is learned and wise, and he alone is a scholar, who practices the Name.
|
ਪਹਿਲੋ ਦੇ ਜੜ ਅੰਦਰਿ ਜੰਮੈ ਤਾ ਉਪਰਿ ਹੋਵੈ ਛਾਂਉ ॥
First, the tree puts down its roots, and then it spreads out its shade above.
|
ਰਾਜੇ ਸੀਹ ਮੁਕਦਮ ਕੁਤੇ ॥
The kings are tigers, and their officials are dogs;
|
ਜਾਇ ਜਗਾਇਨ੍ਹ੍ਹਿ ਬੈਠੇ ਸੁਤੇ ॥
they go out and awaken the sleeping people to harass them.
|
ਚਾਕਰ ਨਹਦਾ ਪਾਇਨ੍ਹ੍ਹਿ ਘਾਉ ॥
The public servants inflict wounds with their nails.
|
ਰਤੁ ਪਿਤੁ ਕੁਤਿਹੋ ਚਟਿ ਜਾਹੁ ॥
The dogs lick up the blood that is spilled.
|
ਜਿਥੈ ਜੀਆਂ ਹੋਸੀ ਸਾਰ ॥
But there, in the Court of the Lord, all beings will be judged.
|
ਨਕੀ ਵਢੀ ਲਾਇਤਬਾਰ ॥੨॥
Those who have violated the people's trust will be disgraced; their noses will be cut off. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
Pauree:
|
ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਮੇਦਨੀ ਆਪੇ ਕਰਦਾ ਸਾਰ ॥
He Himself creates the world, and He himself takes care of it.
|
ਭੈ ਬਿਨੁ ਭਰਮੁ ਨ ਕਟੀਐ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
Without the Fear of God, doubt is not dispelled, and love for the Name is not embraced.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਭਉ ਊਪਜੈ ਪਾਈਐ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥
Through the True Guru, the Fear of God wells up, and the Door of Salvation is found.
|
ਭੈ ਤੇ ਸਹਜੁ ਪਾਈਐ ਮਿਲਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰ ॥
Through the Fear of God, intuitive ease is obtained, and one's light merges into the Light of the Infinite.
|
ਭੈ ਤੇ ਭੈਜਲੁ ਲੰਘੀਐ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥
Through the Fear of God, the terrifying world-ocean is crossed over, reflecting on the Guru's Teachings.
|
ਭੈ ਤੇ ਨਿਰਭਉ ਪਾਈਐ ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
Through the Fear of God, the Fearless Lord is found; He has no end or limitation.
|
ਮਨਮੁਖ ਭੈ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਲਤੇ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥
The self-willed manmukhs do not appreciate the value of the Fear of God. Burning in desire, they weep and wail.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਉਰਿ ਧਾਰ ॥੨੨॥
O Nanak, through the Name, peace is obtained, by enshrining the Guru's Teachings within the heart. ||22||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
Shalok, First Mehl:
|
ਰੂਪੈ ਕਾਮੈ ਦੋਸਤੀ ਭੁਖੈ ਸਾਦੈ ਗੰਢੁ ॥
Beauty and sexual desire are friends; hunger and tasty food are tied together.
|
ਲਬੈ ਮਾਲੈ ਘੁਲਿ ਮਿਲਿ ਮਿਚਲਿ ਊਂਘੈ ਸਉੜਿ ਪਲੰਘੁ ॥
Greed is bound up in its search for wealth, and sleep will use even a tiny space as a bed.
|
ਭੰਉਕੈ ਕੋਪੁ ਖੁਆਰੁ ਹੋਇ ਫਕੜੁ ਪਿਟੇ ਅੰਧੁ ॥
Anger barks and brings ruin on itself, blindly pursuing useless conflicts.
|
ਚੁਪੈ ਚੰਗਾ ਨਾਨਕਾ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਮੁਹਿ ਗੰਧੁ ॥੧॥
It is good to be silent, O Nanak; without the Name, one's mouth spews forth only filth. ||1||
|
ਮਃ ੧ ॥
First Mehl:
|
ਰਾਜੁ ਮਾਲੁ ਰੂਪੁ ਜਾਤਿ ਜੋਬਨੁ ਪੰਜੇ ਠਗ ॥
Royal power, wealth, beauty, social status and youth are the five thieves.
|
ਏਨੀ ਠਗੀਂ ਜਗੁ ਠਗਿਆ ਕਿਨੈ ਨ ਰਖੀ ਲਜ ॥
These thieves have plundered the world; no one's honor has been spared.
|
ਏਨਾ ਠਗਨ੍ਹ੍ਹਿ ਠਗ ਸੇ ਜਿ ਗੁਰ ਕੀ ਪੈਰੀ ਪਾਹਿ ॥
But these thieves themselves are robbed, by those who fall at the Guru's Feet.
|
ਨਾਨਕ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰੇ ਹੋਰਿ ਕੇਤੇ ਮੁਠੇ ਜਾਹਿ ॥੨॥
O Nanak, the multitudes who do not have good karma are plundered. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
Pauree:
|
ਪੜਿਆ ਲੇਖੇਦਾਰੁ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ॥
The learned and educated are called to account for their actions.
|
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੂੜਿਆਰੁ ਅਉਖਾ ਤੰਗੀਐ ॥
Without the Name, they are judged false; they become miserable and suffer hardship.
|
ਅਉਘਟ ਰੁਧੇ ਰਾਹ ਗਲੀਆਂ ਰੋਕੀਆਂ ॥
Their path becomes treacherous and difficult, and their way is blocked.
|
ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਸਬਦਿ ਸੰਤੋਖੀਆਂ ॥
Through the Shabad, the Word of the True and Independent Lord God, one becomes content.
|
ਗਹਿਰ ਗਭੀਰ ਅਥਾਹੁ ਹਾਥ ਨ ਲਭਈ ॥
The Lord is deep and profound and unfathomable; His depth cannot be measured.
|
ਮੁਹੇ ਮੁਹਿ ਚੋਟਾ ਖਾਹੁ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਕੋਇ ਨ ਛੁਟਸੀ ॥
Without the Guru, the mortals are beaten and punched in the face and the mouth, and no one is released.
|
ਪਤਿ ਸੇਤੀ ਘਰਿ ਜਾਹੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀਐ ॥
Chanting the Naam, the Name of the Lord, one returns to his true home with honor.
|
ਹੁਕਮੀ ਸਾਹ ਗਿਰਾਹ ਦੇਂਦਾ ਜਾਣੀਐ ॥੨੩॥
Know that the Lord, by the Hukam of His Command, gives sustenance and the breath of life. ||23||
|
