ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਬਾਬੀਹਾ ਬੇਨਤੀ ਕਰੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦੇਹੁ ਜੀਅ ਦਾਨ ॥
बाबीहा बेनती करे करि किरपा देहु जीअ दान ॥
Baabeehaa bénṫee karé kar kirpaa ḋéh jee▫a ḋaan.
The rainbird prays: O Lord, grant Your Grace, and bless me with the gift of the life of the soul.
|
ਜਲ ਬਿਨੁ ਪਿਆਸ ਨ ਊਤਰੈ ਛੁਟਕਿ ਜਾਂਹਿ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਨ ॥
जल बिनु पिआस न ऊतरै छुटकि जांहि मेरे प्रान ॥
Jal bin pi▫aas na ooṫræ chʰutak jaaⁿhi méré paraan.
Without the water, my thirst is not quenched, and my breath of life is ended and gone.
|
ਤੂ ਸੁਖਦਾਤਾ ਬੇਅੰਤੁ ਹੈ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨੇਧਾਨੁ ॥
तू सुखदाता बेअंतु है गुणदाता नेधानु ॥
Ṫoo sukʰ▫ḋaaṫa bé▫anṫ hæ guṇḋaaṫaa néḋʰaan.
You are the Giver of peace, O Infinite Lord God; You are the Giver of the treasure of virtue.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਖਸਿ ਲਏ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਹੋਇ ਭਗਵਾਨੁ ॥੨॥
नानक गुरमुखि बखसि लए अंति बेली होइ भगवानु ॥२॥
Naanak gurmukʰ bakʰas la▫é anṫ bélee ho▫é bʰagvaan. ||2||
O Nanak! The Gurmukh is forgiven; in the end, the Lord God shall be your only friend. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਗੁਣ ਅਉਗਣ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
आपे जगतु उपाइ कै गुण अउगण करे बीचारु ॥
Aapé jagaṫ upaa▫é kæ guṇ a▫ugaṇ karé beechaar.
He created the world; He considers the merits and demerits of the mortals.
|
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲੁ ਹੈ ਨਾਮਿ ਨ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
त्रै गुण सरब जंजालु है नामि न धरे पिआरु ॥
Ṫaræ guṇ sarab janjaal hæ naam na ḋʰaré pi▫aar.
Those who are entangled in the three gunas - the three dispositions - do not love the Naam, the Name of the Lord.
|
ਗੁਣ ਛੋਡਿ ਅਉਗਣ ਕਮਾਵਦੇ ਦਰਗਹ ਹੋਹਿ ਖੁਆਰੁ ॥
गुण छोडि अउगण कमावदे दरगह होहि खुआरु ॥
Guṇ chʰod a▫ugaṇ kamaavḋé ḋargėh hohi kʰu▫aar.
Forsaking virtue, they practice evil; they shall be miserable in the Court of the Lord.
|
ਜੂਐ ਜਨਮੁ ਤਿਨੀ ਹਾਰਿਆ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਿ ॥
जूऐ जनमु तिनी हारिआ कितु आए संसारि ॥
Joo▫æ janam ṫinee haari▫aa kiṫ aa▫é sansaar.
They lose their life in the gamble; why did they even come into the world?
|
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰਿ ॥
सचै सबदि मनु मारिआ अहिनिसि नामि पिआरि ॥
Sachæ sabaḋ man maari▫aa ahinis naam pi▫aar.
But those who conquer and subdue their minds, through the True Word of the Shabad - night and day, they love the Naam.
|
ਜਿਨੀ ਪੁਰਖੀ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਪਾਰੁ ॥
जिनी पुरखी उरि धारिआ सचा अलख अपारु ॥
Jinee purkʰee ur ḋʰaari▫aa sachaa alakʰ apaar.
Those people enshrine the True, Invisible and Infinite Lord in their hearts.
|
ਤੂ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨਿਧਾਨੁ ਹਹਿ ਅਸੀ ਅਵਗਣਿਆਰ ॥
तू गुणदाता निधानु हहि असी अवगणिआर ॥
Ṫoo guṇḋaaṫaa niḋʰaan hėh asee avgaṇi▫aar.
You, O Lord, are the Giver, the Treasure of virtue; I am unvirtuous and unworthy.
|
ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਸੋ ਪਾਇਸੀ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥੧੩॥
जिसु बखसे सो पाइसी गुर सबदी वीचारु ॥१३॥
Jis bakʰsé so paa▫isee gur sabḋee veechaar. ||13||
He alone finds You, whom You bless and forgive, and inspire to contemplate the Word of the Guru’s Shabad. ||13||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
सलोक मः ५ ॥
Salok mėhlaa 5.
Shalok, Fifth Mehl:
|
ਰਾਤਿ ਨ ਵਿਹਾਵੀ ਸਾਕਤਾਂ ਜਿਨੑਾ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ॥
राति न विहावी साकतां जिन्हा विसरै नाउ ॥
Raaṫ na vihaavee saakṫaaⁿ jinĥaa visræ naa▫o.
The faithless cynics forget the Name of the Lord; the night of their lives does not pass in peace.
|
ਰਾਤੀ ਦਿਨਸ ਸੁਹੇਲੀਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਂਉ ॥੧॥
राती दिनस सुहेलीआ नानक हरि गुण गांउ ॥१॥
Raaṫee ḋinas suhélee▫aa Naanak har guṇ gaaⁿ▫o. ||1||
Their days and nights become comfortable, O Nanak! Singing the Glorious Praises of the Lord. ||1||
|
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥
Mėhlaa 5.
Fifth Mehl:
|
ਰਤਨ ਜਵੇਹਰ ਮਾਣਕਾ ਹਭੇ ਮਣੀ ਮਥੰਨਿ ॥
रतन जवेहर माणका हभे मणी मथंनि ॥
Raṫan javéhar maaṇkaa habʰé maṇee maṫʰann.
All sorts of jewels and gems, diamonds and rubies, shine forth from their foreheads.
|
ਨਾਨਕ ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਭਾਣਿਆ ਸਚੈ ਦਰਿ ਸੋਹੰਨਿ ॥੨॥
नानक जो प्रभि भाणिआ सचै दरि सोहंनि ॥२॥
Naanak jo parabʰ bʰaaṇi▫aa sachæ ḋar sohann. ||2||
O Nanak! Those who are pleasing to God, look beautiful in the Court of the Lord. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਚੁ ਸਮੑਾਲਿਆ ॥
सचा सतिगुरु सेवि सचु सम्हालिआ ॥
Sachaa saṫgur sév sach samĥaali▫aa.
Serving the True Guru, I dwell on the True Lord.
|
ਅੰਤਿ ਖਲੋਆ ਆਇ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਘਾਲਿਆ ॥
अंति खलोआ आइ जि सतिगुर अगै घालिआ ॥
Anṫ kʰalo▫aa aa▫é jė saṫgur agæ gʰaali▫aa.
The work you have done for the True Guru shall be very useful in the end.
|
ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਜਮਕਾਲੁ ਸਚਾ ਰਖਵਾਲਿਆ ॥
पोहि न सकै जमकालु सचा रखवालिआ ॥
Pohi na sakæ jamkaal sachaa rakʰvaali▫aa.
The Messenger of Death cannot even touch that person who is protected by the True Lord.
|
ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜੋਤਿ ਜਗਾਇ ਦੀਵਾ ਬਾਲਿਆ ॥
गुर साखी जोति जगाइ दीवा बालिआ ॥
Gur saakʰee joṫ jagaa▫é ḋeevaa baali▫aa.
Lighting the lamp of the Guru’s Teachings, my awareness has been awakened.
|
ਮਨਮੁਖ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੂੜਿਆਰ ਫਿਰਹਿ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥
मनमुख विणु नावै कूड़िआर फिरहि बेतालिआ ॥
Manmukʰ viṇ naavæ kooṛi▫aar firėh béṫaali▫aa.
The self-willed Manmukhs are false; without the Name, they wander around like demons.
|
ਪਸੂ ਮਾਣਸ ਚੰਮਿ ਪਲੇਟੇ ਅੰਦਰਹੁ ਕਾਲਿਆ ॥
पसू माणस चंमि पलेटे अंदरहु कालिआ ॥
Pasoo maaṇas chamm palété anḋrahu kaali▫aa.
They are nothing more than beasts, wrapped up in human skin; they are black-hearted within.
|
ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥
सभो वरतै सचु सचै सबदि निहालिआ ॥
Sabʰo varṫæ sach sachæ sabaḋ nihaali▫aa.
The True Lord is pervading all; through the True Word of the Shabad, He is seen.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਦੇਖਾਲਿਆ ॥੧੪॥
नानक नामु निधानु है पूरै गुरि देखालिआ ॥१४॥
Naanak naam niḋʰaan hæ pooræ gur ḋékʰaali▫aa. ||14||
O Nanak! The Naam is the greatest treasure. The Perfect Guru has revealed it to me. ||14||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਬਾਬੀਹੈ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
बाबीहै हुकमु पछाणिआ गुर कै सहजि सुभाइ ॥
Baabeehæ hukam pachʰaaṇi▫aa gur kæ sahj subʰaa▫é.
The rainbird realizes the Hukam of the Lord’s Command with intuitive ease through the Guru.
|
ਮੇਘੁ ਵਰਸੈ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੂੜੀ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
मेघु वरसै दइआ करि गूड़ी छहबर लाइ ॥
Mégʰ varsæ ḋa▫i▫aa kar gooṛee chʰahbar laa▫é.
The clouds mercifully burst forth, and the rain pours down in torrents.
|
ਬਾਬੀਹੇ ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਰਹਿ ਗਈ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
बाबीहे कूक पुकार रहि गई सुखु वसिआ मनि आइ ॥
Baabeehé kook pukaar rėh ga▫ee sukʰ vasi▫aa man aa▫é.
The cries and wailings of the rainbird have ceased, and peace has come to abide in its mind.
|
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਦੇਂਦਾ ਸਭਨਾਂ ਜੀਆ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਇ ॥੧॥
नानक सो सालाहीऐ जि देंदा सभनां जीआ रिजकु समाइ ॥१॥
Naanak so salaahee▫æ jė ḋéⁿḋaa sabʰnaaⁿ jee▫aa rijak samaa▫é. ||1||
O Nanak! Praise that Lord, who reaches out and gives sustenance to all beings and creatures. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਤੂ ਨ ਜਾਣਹੀ ਕਿਆ ਤੁਧੁ ਵਿਚਿ ਤਿਖਾ ਹੈ ਕਿਤੁ ਪੀਤੈ ਤਿਖ ਜਾਇ ॥
चात्रिक तू न जाणही किआ तुधु विचि तिखा है कितु पीतै तिख जाइ ॥
Chaaṫrik ṫoo na jaaṇhee ki▫aa ṫuḋʰ vich ṫikʰaa hæ kiṫ peeṫæ ṫikʰ jaa▫é.
O rainbird, you do not know what thirst is within you, or what you can drink to quench it.
|
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰੰਮਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜਲੁ ਪਲੈ ਨ ਪਾਇ ॥
दूजै भाइ भरंमिआ अमृत जलु पलै न पाइ ॥
Ḋoojæ bʰaa▫é bʰarammi▫aa amriṫ jal palæ na paa▫é.
You wander in the love of duality, and you do not obtain the Ambrosial Water.
|
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਭਾਇ ॥
नदरि करे जे आपणी तां सतिगुरु मिलै सुभाइ ॥
Naḋar karé jé aapṇee ṫaaⁿ saṫgur milæ subʰaa▫é.
When God casts His Glance of Grace, then the mortal automatically meets the True Guru.
|
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜਲੁ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੨॥
नानक सतिगुर ते अमृत जलु पाइआ सहजे रहिआ समाइ ॥२॥
Naanak saṫgur ṫé amriṫ jal paa▫i▫aa sėhjé rahi▫aa samaa▫é. ||2||
O Nanak! The Ambrosial Water is obtained from the True Guru, and then the mortal remains merged in the Lord with intuitive ease. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਇਕਿ ਵਣ ਖੰਡਿ ਬੈਸਹਿ ਜਾਇ ਸਦੁ ਨ ਦੇਵਹੀ ॥
इकि वण खंडि बैसहि जाइ सदु न देवही ॥
Ik vaṇ kʰand bæsėh jaa▫é saḋ na ḋévhee.
Some go and sit in the forest realms, and do not answer any calls.
|
ਇਕਿ ਪਾਲਾ ਕਕਰੁ ਭੰਨਿ ਸੀਤਲੁ ਜਲੁ ਹੇਂਵਹੀ ॥
इकि पाला ककरु भंनि सीतलु जलु हेंवही ॥
Ik paalaa kakar bʰann seeṫal jal héⁿvahee.
Some, in the dead of winter, break the ice and immerse themselves in freezing water.
|
ਇਕਿ ਭਸਮ ਚੜੑਾਵਹਿ ਅੰਗਿ ਮੈਲੁ ਨ ਧੋਵਹੀ ॥
इकि भसम चड़्हावहि अंगि मैलु न धोवही ॥
Ik bʰasam chaṛĥaavahi ang mæl na ḋʰovhee.
Some rub ashes on their bodies, and never wash off their dirt.
|
ਇਕਿ ਜਟਾ ਬਿਕਟ ਬਿਕਰਾਲ ਕੁਲੁ ਘਰੁ ਖੋਵਹੀ ॥
इकि जटा बिकट बिकराल कुलु घरु खोवही ॥
Ik jataa bikat bikraal kul gʰar kʰovhee.
Some look hideous, with their uncut hair matted and disheveled. They bring dishonor to their family and ancestry.
|
