ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਤਿ ਸਿਉ ਲੇਖਾ ਨਿਬੜੈ ਬਖਸੇ ਸਿਫਤਿ ਭੰਡਾਰ ॥
गुरमुखि पति सिउ लेखा निबड़ै बखसे सिफति भंडार ॥
Gurmukʰ paṫ si▫o lékʰaa nibṛæ bakʰsé sifaṫ bʰandaar.
The Gurmukh’s account is settled with honor; the Lord blesses him with the treasure of His Praise.
|
ਓਥੈ ਹਥੁ ਨ ਅਪੜੈ ਕੂਕ ਨ ਸੁਣੀਐ ਪੁਕਾਰ ॥
ओथै हथु न अपड़ै कूक न सुणीऐ पुकार ॥
Oṫʰæ haṫʰ na apṛæ kook na suṇee▫æ pukaar.
No one’s hands can reach there; no one will hear anyone’s cries.
|
ਓਥੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੇਲੀ ਹੋਵੈ ਕਢਿ ਲਏ ਅੰਤੀ ਵਾਰ ॥
ओथै सतिगुरु बेली होवै कढि लए अंती वार ॥
Oṫʰæ saṫgur bélee hovæ kadʰ la▫é anṫee vaar.
The True Guru will be your best friend there; at the very last instant, He will save you.
|
ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਨੋ ਹੋਰ ਸੇਵਾ ਨਹੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਿਰਿ ਕਰਤਾਰ ॥੬॥
एना जंता नो होर सेवा नही सतिगुरु सिरि करतार ॥६॥
Énaa janṫaa no hor sévaa nahee saṫgur sir karṫaar. ||6||
These beings should serve no other than the True Guru or the Creator Lord above the heads of all. ||6||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਬਾਬੀਹਾ ਜਿਸ ਨੋ ਤੂ ਪੂਕਾਰਦਾ ਤਿਸ ਨੋ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
बाबीहा जिस नो तू पूकारदा तिस नो लोचै सभु कोइ ॥
Baabeehaa jis no ṫoo pookaarḋaa ṫis no lochæ sabʰ ko▫é.
O rainbird, the One unto whom you call - everyone longs for that Lord.
|
ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਵਸਸੀ ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥
अपणी किरपा करि कै वससी वणु त्रिणु हरिआ होइ ॥
Apṇee kirpaa kar kæ vassee vaṇ ṫariṇ hari▫aa ho▫é.
When He grants His Grace, it rains, and the forests and fields blossom forth in their greenery.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਈਐ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥
गुर परसादी पाईऐ विरला बूझै कोइ ॥
Gur parsaadee paa▫ee▫æ virlaa boojʰæ ko▫é.
By Guru’s Grace, He is found; only a rare few understand this.
|
ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਨਿਤ ਧਿਆਈਐ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
बहदिआ उठदिआ नित धिआईऐ सदा सदा सुखु होइ ॥
Bahḋi▫aa utʰ▫ḋi▫aa niṫ ḋʰi▫aa▫ee▫æ saḋaa saḋaa sukʰ ho▫é.
Continually meditate on Him while sitting or standing and be at peace forever and ever!
|
ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦ ਹੀ ਵਰਸਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਵੈ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥੧॥
नानक अमृतु सद ही वरसदा गुरमुखि देवै हरि सोइ ॥१॥
Naanak amriṫ saḋ hee varasḋaa gurmukʰ ḋévæ har so▫é. ||1||
O Nanak! The Ambrosial Nectar rains down forever; the Lord gives it to the Gurmukh. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਕਲਮਲਿ ਹੋਈ ਮੇਦਨੀ ਅਰਦਾਸਿ ਕਰੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
कलमलि होई मेदनी अरदासि करे लिव लाइ ॥
Kalmal ho▫ee méḋnee arḋaas karé liv laa▫é.
When the people of the world are suffering in pain, they call upon the Lord in loving prayer.
|
ਸਚੈ ਸੁਣਿਆ ਕੰਨੁ ਦੇ ਧੀਰਕ ਦੇਵੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
सचै सुणिआ कंनु दे धीरक देवै सहजि सुभाइ ॥
Sachæ suṇi▫aa kann ḋé ḋʰeerak ḋévæ sahj subʰaa▫é.
The True Lord naturally listens and hears and gives comfort.
|
ਇੰਦ੍ਰੈ ਨੋ ਫੁਰਮਾਇਆ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
इंद्रै नो फुरमाइआ वुठा छहबर लाइ ॥
Inḋræ no furmaa▫i▫aa vutʰaa chʰahbar laa▫é.
He commands the god of rain, and the rain pours down in torrents.
|
ਅਨੁ ਧਨੁ ਉਪਜੈ ਬਹੁ ਘਣਾ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
अनु धनु उपजै बहु घणा कीमति कहणु न जाइ ॥
An ḋʰan upjæ baho gʰaṇaa keemaṫ kahaṇ na jaa▫é.
Corn and wealth are produced in great abundance and prosperity; their value cannot be estimated.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥
नानक नामु सलाहि तू सभना जीआ देदा रिजकु स्मबाहि ॥
Naanak naam salaahi ṫoo sabʰnaa jee▫aa ḋéḋaa rijak sambaahi.
O Nanak! Praise the Naam, the Name of the Lord; He reaches out and gives sustenance to all beings.
|
ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਫਿਰਿ ਦੂਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥੨॥
जितु खाधै सुखु ऊपजै फिरि दूखु न लागै आइ ॥२॥
Jiṫ kʰaaḋʰæ sukʰ oopjæ fir ḋookʰ na laagæ aa▫é. ||2||
Eating this, peace is produced, and the mortal never again suffers in pain. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਚਾ ਸਚੁ ਤੂ ਸਚੇ ਲੈਹਿ ਮਿਲਾਇ ॥
हरि जीउ सचा सचु तू सचे लैहि मिलाइ ॥
Har jee▫o sachaa sach ṫoo saché læhi milaa▫é.
O Dear Lord, You are the Truest of the True. You blend those who are truthful into Your Own Being.
|
ਦੂਜੈ ਦੂਜੀ ਤਰਫ ਹੈ ਕੂੜਿ ਮਿਲੈ ਨ ਮਿਲਿਆ ਜਾਇ ॥
दूजै दूजी तरफ है कूड़ि मिलै न मिलिआ जाइ ॥
Ḋoojæ ḋoojee ṫaraf hæ kooṛ milæ na mili▫aa jaa▫é.
Those caught in duality are on the side of duality; entrenched in falsehood, they cannot merge into the Lord.
|
ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜਿਐ ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਦੇਇ ਦਿਖਾਇ ॥
आपे जोड़ि विछोड़िऐ आपे कुदरति देइ दिखाइ ॥
Aapé joṛ vichʰoṛi▫æ aapé kuḋraṫ ḋé▫é ḋikʰaa▫é.
You Yourself unite, and You Yourself separate; You display Your Creative Omnipotence.
|
ਮੋਹੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਹੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥
मोहु सोगु विजोगु है पूरबि लिखिआ कमाइ ॥
Moh sog vijog hæ poorab likʰi▫aa kamaa▫é.
Attachment brings the sorrow of separation; the mortal acts in accordance with preordained destiny.
|
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਜੋ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
हउ बलिहारी तिन कउ जो हरि चरणी रहै लिव लाइ ॥
Ha▫o balihaaree ṫin ka▫o jo har charṇee rahæ liv laa▫é.
I am a sacrifice to those who remain lovingly attached to the Lord’s Feet.
|
ਜਿਉ ਜਲ ਮਹਿ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਐਸੀ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥
जिउ जल महि कमलु अलिपतु है ऐसी बणत बणाइ ॥
Ji▫o jal mėh kamal alipaṫ hæ æsee baṇaṫ baṇaa▫é.
They are like the lotus which remains detached, floating upon the water.
|
ਸੇ ਸੁਖੀਏ ਸਦਾ ਸੋਹਣੇ ਜਿਨੑ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
से सुखीए सदा सोहणे जिन्ह विचहु आपु गवाइ ॥
Sé sukʰee▫é saḋaa sohṇé jinĥ vichahu aap gavaa▫é.
They are peaceful and beautiful forever; they eradicate self-conceit from within.
|
ਤਿਨੑ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਕਦੇ ਨਹੀ ਜੋ ਹਰਿ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੭॥
तिन्ह सोगु विजोगु कदे नही जो हरि कै अंकि समाइ ॥७॥
Ṫinĥ sog vijog kaḋé nahee jo har kæ ank samaa▫é. ||7||
They never suffer sorrow or separation; they are merged in the Being of the Lord. ||7||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਸਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥
नानक सो सालाहीऐ जिसु वसि सभु किछु होइ ॥
Naanak so salaahee▫æ jis vas sabʰ kichʰ ho▫é.
O Nanak! Praise the Lord; everything is in His power.
|
ਤਿਸੈ ਸਰੇਵਿਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀਹੋ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
तिसै सरेविहु प्राणीहो तिसु बिनु अवरु न कोइ ॥
Ṫisæ sarévihu paraaṇeeho ṫis bin avar na ko▫é.
Serve Him, O mortal beings; there is none other than Him.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾਂ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
गुरमुखि हरि प्रभु मनि वसै तां सदा सदा सुखु होइ ॥
Gurmukʰ har parabʰ man vasæ ṫaaⁿ saḋaa saḋaa sukʰ ho▫é.
The Lord God abides within the mind of the Gurmukh, and then he is at peace, forever and ever.
|
ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਸਭ ਚਿੰਤਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
सहसा मूलि न होवई सभ चिंता विचहु जाइ ॥
Sahsaa mool na hova▫ee sabʰ chinṫaa vichahu jaa▫é.
He is never cynical; all anxiety has been taken out from within him.
|
ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ਸੁ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
जो किछु होइ सु सहजे होइ कहणा किछू न जाइ ॥
Jo kichʰ ho▫é so sėhjé ho▫é kahṇaa kichʰoo na jaa▫é.
Whatever happens, happens naturally; no one has any say about it.
|
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾਂ ਮਨਿ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥
सचा साहिबु मनि वसै तां मनि चिंदिआ फलु पाइ ॥
Sachaa saahib man vasæ ṫaaⁿ man chinḋi▫aa fal paa▫é.
When the True Lord abides in the mind, then the mind’s desires are fulfilled.
|
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕਾ ਆਖਿਆ ਆਪਿ ਸੁਣੇ ਜਿ ਲਇਅਨੁ ਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥੧॥
नानक तिन का आखिआ आपि सुणे जि लइअनु पंनै पाइ ॥१॥
Naanak ṫin kaa aakʰi▫aa aap suṇé jė la▫i▫an pannæ paa▫é. ||1||
O Nanak! He Himself hears the words of those, whose accounts are in His Hands. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦਾ ਵਰਸਦਾ ਬੂਝਨਿ ਬੂਝਣਹਾਰ ॥
अमृतु सदा वरसदा बूझनि बूझणहार ॥
Amriṫ saḋaa varasḋaa boojʰan boojʰaṇhaar.
The Ambrosial Nectar rains down continually; realize this through realization.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੑੀ ਬੁਝਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
गुरमुखि जिन्ही बुझिआ हरि अमृतु रखिआ उरि धारि ॥
Gurmukʰ jinĥee bujʰi▫aa har amriṫ rakʰi▫aa ur ḋʰaar.
Those who, as Gurmukh, realize this, keep the Lord’s Ambrosial Nectar enshrined within their hearts.
|
ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਹਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਰਿ ॥
हरि अमृतु पीवहि सदा रंगि राते हउमै त्रिसना मारि ॥
Har amriṫ peevėh saḋaa rang raaṫé ha▫umæ ṫarisnaa maar.
They drink the Lord’s Ambrosial Nectar, and remain forever imbued with the Lord; they conquer egotism and thirsty desires.
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਹੈ ਵਰਸੈ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥
अमृतु हरि का नामु है वरसै किरपा धारि ॥
Amriṫ har kaa naam hæ varsæ kirpaa ḋʰaar.
The Name of the Lord is Ambrosial Nectar; the Lord showers His Grace, and it rains down.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਹਰਿ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਮੁਰਾਰਿ ॥੨॥
नानक गुरमुखि नदरी आइआ हरि आतम रामु मुरारि ॥२॥
Naanak gurmukʰ naḋree aa▫i▫aa har aaṫam raam muraar. ||2||
O Nanak! The Gurmukh comes to behold the Lord, the Supreme Soul. ||2||
|
