ਜੀਅ ਦਾਨੁ ਦੇਇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹੀ ॥
जीअ दानु देइ त्रिपतासे सचै नामि समाही ॥
Jee▫a ḋaan ḋé▫é ṫaripṫaasé sachæ naam samaahee.
Bestowing the gift of the soul, He satisfies the mortal beings, and merges them in the True Name.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਰਵਿਆ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਹੀ ॥੨॥
अनदिनु हरि रविआ रिद अंतरि सहजि समाधि लगाही ॥२॥
An▫ḋin har ravi▫aa riḋ anṫar sahj samaaḋʰ lagaahee. ||2||
Night and day, they ravish and enjoy the Lord within the heart; they are intuitively absorbed in Samadhi. ||2||
|
ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦੀ ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੇਦਿਆ ਹਿਰਦੈ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥
सतिगुर सबदी इहु मनु भेदिआ हिरदै साची बाणी ॥
Saṫgur sabḋee ih man bʰéḋi▫aa hirḋæ saachee baṇee.
The Shabad, the Word of the True Guru, has pierced my mind. The True Word of His Bani permeates my heart.
|
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅਲਖੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥
मेरा प्रभु अलखु न जाई लखिआ गुरमुखि अकथ कहाणी ॥
Méraa parabʰ alakʰ na jaa▫ee lakʰi▫aa gurmukʰ akaṫʰ kahaaṇee.
My God is Unseen; He cannot be seen. The Gurmukh speaks the Unspoken.
|
ਆਪੇ ਦਇਆ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜਪੀਐ ਸਾਰਿੰਗਪਾਣੀ ॥੩॥
आपे दइआ करे सुखदाता जपीऐ सारिंगपाणी ॥३॥
Aapé ḋa▫i▫aa karé sukʰ▫ḋaaṫa japee▫æ saaringpaaṇee. ||3||
When the Giver of peace grants His Grace, the mortal being meditates on the Lord, the Life of the Universe. ||3||
|
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਬਹੁੜਿ ਨ ਹੋਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਧਿਆਇਆ ॥
आवण जाणा बहुड़ि न होवै गुरमुखि सहजि धिआइआ ॥
Aavaṇ jaaṇaa bahuṛ na hovæ gurmukʰ sahj ḋʰi▫aa▫i▫aa.
He does not come and go in reincarnation any longer; the Gurmukh meditates intuitively.
|
ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਿਲਿਆ ਸੁਆਮੀ ਮਨ ਹੀ ਮੰਨੁ ਸਮਾਇਆ ॥
मन ही ते मनु मिलिआ सुआमी मन ही मंनु समाइआ ॥
Man hee ṫé man mili▫aa su▫aamee man hee man samaa▫i▫aa.
From the mind, the mind merges into our Lord and Master; the mind is absorbed into the Mind.
|
ਸਾਚੇ ਹੀ ਸਚੁ ਸਾਚਿ ਪਤੀਜੈ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥
साचे ही सचु साचि पतीजै विचहु आपु गवाइआ ॥४॥
Saaché hee sach saach paṫeejæ vichahu aap gavaa▫i▫aa. ||4||
In truth, the True Lord is pleased with truth; eradicate egotism from within yourself. ||4||
|
ਏਕੋ ਏਕੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਸੁਆਮੀ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
एको एकु वसै मनि सुआमी दूजा अवरु न कोई ॥
Éko ék vasæ man su▫aamee ḋoojaa avar na ko▫ee.
Our One and Only Lord and Master dwells within the mind; there is no other at all.
|
ਏਕੋੁ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਮੀਠਾ ਜਗਿ ਨਿਰਮਲ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
एकुो नामु अमृतु है मीठा जगि निरमल सचु सोई ॥
Éko naam amriṫ hæ meetʰaa jag nirmal sach so▫ee.
The One Name is Sweet Ambrosial Nectar; it is Immaculate Truth in the world.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਭੂ ਤੇ ਪਾਈਐ ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਹੋਈ ॥੫॥੪॥
नानक नामु प्रभू ते पाईऐ जिन कउ धुरि लिखिआ होई ॥५॥४॥
Naanak naam parabʰoo ṫé paa▫ee▫æ jin ka▫o ḋʰur likʰi▫aa ho▫ee. ||5||4||
O Nanak! The Name of God is obtained by those who are so predestined. ||5||4||
|
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥
मलार महला ३ ॥
Malaar mėhlaa 3.
Malaar, Third Mehl:
|
ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਨਾਮੇ ਸਭਿ ਉਧਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
गण गंधरब नामे सभि उधरे गुर का सबदु वीचारि ॥
Gaṇ ganḋʰarab naamé sabʰ uḋʰré gur kaa sabaḋ veechaar.
All the heavenly heralds and celestial singers are saved through the Naam, the Name of the Lord.
|
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਦ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
हउमै मारि सद मंनि वसाइआ हरि राखिआ उरि धारि ॥
Ha▫umæ maar saḋ man vasaa▫i▫aa har raakʰi▫aa ur ḋʰaar.
They contemplate the Word of the Guru’s Shabad. Subduing their ego, the Name abides in their minds; they keep the Lord enshrined in their hearts.
|
ਜਿਸਹਿ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
जिसहि बुझाए सोई बूझै जिस नो आपे लए मिलाइ ॥
Jisahi bujʰaa▫é so▫ee boojʰæ jis no aapé la▫é milaa▫é.
He alone understands whom the Lord causes to understand; the Lord unites him with Himself.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਬਾਣੀ ਸਬਦੇ ਗਾਂਵੈ ਸਾਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥
अनदिनु बाणी सबदे गांवै साचि रहै लिव लाइ ॥१॥
An▫ḋin baṇee sabḋé gaaⁿvæ saach rahæ liv laa▫é. ||1||
Night and day, he sings the Word of the Shabad and the Guru’s Bani; he remains lovingly attuned to the True Lord. ||1||
|
ਮਨ ਮੇਰੇ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਮੑਾਲਿ ॥
मन मेरे खिनु खिनु नामु सम्हालि ॥
Man méré kʰin kʰin naam samĥaal.
O my mind! Each and every moment, dwell on the Naam.
|
ਗੁਰ ਕੀ ਦਾਤਿ ਸਬਦ ਸੁਖੁ ਅੰਤਰਿ ਸਦਾ ਨਿਬਹੈ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुर की दाति सबद सुखु अंतरि सदा निबहै तेरै नालि ॥१॥ रहाउ ॥
Gur kee ḋaaṫ sabaḋ sukʰ anṫar saḋaa nibhæ ṫéræ naal. ||1|| rahaa▫o.
The Shabad is the Guru’s Gift. It shall bring you lasting peace deep within; it shall always stand by you. ||1||Pause||
|
ਮਨਮੁਖ ਪਾਖੰਡੁ ਕਦੇ ਨ ਚੂਕੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥
मनमुख पाखंडु कदे न चूकै दूजै भाइ दुखु पाए ॥
Manmukʰ pakʰand kaḋé na chookæ ḋoojæ bʰaa▫é ḋukʰ paa▫é.
The self-willed Manmukhs never give up their hypocrisy; in the love of duality, they suffer with pain.
|
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਬਿਖਿਆ ਮਨਿ ਰਾਤੇ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥
नामु विसारि बिखिआ मनि राते बिरथा जनमु गवाए ॥
Naam visaar bikʰi▫aa man raaṫé birṫʰaa janam gavaa▫é.
Forgetting the Naam, their minds are imbued with corruption. They waste away their lives uselessly.
|
ਇਹ ਵੇਲਾ ਫਿਰਿ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਪਛੁਤਾਏ ॥
इह वेला फिरि हथि न आवै अनदिनु सदा पछुताए ॥
Ih vélaa fir haṫʰ na aavæ an▫ḋin saḋaa pachʰuṫaa▫é.
This opportunity shall not come into their hands again; night and day, they shall always regret and repent.
|
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਕਦੇ ਨ ਬੂਝੈ ਵਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਏ ॥੨॥
मरि मरि जनमै कदे न बूझै विसटा माहि समाए ॥२॥
Mar mar janmæ kaḋé na boojʰæ vistaa maahi samaa▫é. ||2||
They die and die again and again, only to be reborn, but they never understand. They rot away in manure. ||2||
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਉਧਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
गुरमुखि नामि रते से उधरे गुर का सबदु वीचारि ॥
Gurmukʰ naam raṫé sé uḋʰré gur kaa sabaḋ veechaar.
The Gurmukhs are imbued with the Naam, and are saved; they contemplate the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
जीवन मुकति हरि नामु धिआइआ हरि राखिआ उरि धारि ॥
Jeevan mukaṫ har naam ḋʰi▫aa▫i▫aa har raakʰi▫aa ur ḋʰaar.
Meditating on the Name of the Lord, they are Jivan-mukta, liberated while still alive. They enshrine the Lord within their hearts.
|
ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਮਤਿ ਊਤਮ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਹੋਈ ॥
मनु तनु निरमलु निरमल मति ऊतम ऊतम बाणी होई ॥
Man ṫan nirmal nirmal maṫ ooṫam ooṫam baṇee ho▫ee.
Their minds and bodies are immaculate, their intellect is immaculate and sublime. Their speech is sublime as well.
|
ਏਕੋ ਪੁਰਖੁ ਏਕੁ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੩॥
एको पुरखु एकु प्रभु जाता दूजा अवरु न कोई ॥३॥
Éko purakʰ ék parabʰ jaaṫaa ḋoojaa avar na ko▫ee. ||3||
They realize the One Primal Being, the One Lord God. There is no other at all. ||3||
|
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
आपे करे कराए प्रभु आपे आपे नदरि करेइ ॥
Aapé karé karaa▫é parabʰ aapé aapé naḋar karé▫i.
God Himself is the Doer, and He Himself is the Cause of all causes. He Himself bestows His Glance of Grace.
|
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਸਮੇਇ ॥
मनु तनु राता गुर की बाणी सेवा सुरति समेइ ॥
Man ṫan raaṫaa gur kee baṇee sévaa suraṫ samé▫é.
My mind and body are imbued with the Word of the Guru’s Bani. My consciousness is immersed in His service.
|
ਅੰਤਰਿ ਵਸਿਆ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਲਖਾਇ ॥
अंतरि वसिआ अलख अभेवा गुरमुखि होइ लखाइ ॥
Anṫar vasi▫aa alakʰ abʰévaa gurmukʰ ho▫é lakʰaa▫é.
The Unseen and Inscrutable Lord dwells deep within. He is seen only by the Gurmukh.
|
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਇ ॥੪॥੫॥
नानक जिसु भावै तिसु आपे देवै भावै तिवै चलाइ ॥४॥५॥
Naanak jis bʰaavæ ṫis aapé ḋévæ bʰaavæ ṫivæ chalaa▫é. ||4||5||
O Nanak! He gives to whomever He pleases. According to the Pleasure of His Will, He leads the mortals on. ||4||5||
|
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਦੁਤੁਕੇ ॥
मलार महला ३ दुतुके ॥
Malaar mėhlaa 3 ḋuṫuké.
Malaar, Third Mehl, Du-Tukas:
|
ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਪਾਵੈ ਘਰੁ ਦਰੁ ਮਹਲੁ ਸੁ ਥਾਨੁ ॥
सतिगुर ते पावै घरु दरु महलु सु थानु ॥
Saṫgur ṫé paavæ gʰar ḋar mahal so ṫʰaan.
Through the True Guru, the mortal obtains the special place, the Mansion of the Lord’s Presence in his own home.
|
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਚੂਕੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥੧॥
गुर सबदी चूकै अभिमानु ॥१॥
Gur sabḋee chookæ abʰimaan. ||1||
Through the Word of the Guru’s Shabad, his egotistical pride is dispelled. ||1||
|
ਜਿਨ ਕਉ ਲਿਲਾਟਿ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਨਾਮੁ ॥
जिन कउ लिलाटि लिखिआ धुरि नामु ॥
Jin ka▫o lilaat likʰi▫aa ḋʰur naam.
Those who have the Naam inscribed on their foreheads,
|
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹਿ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਮਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
अनदिनु नामु सदा सदा धिआवहि साची दरगह पावहि मानु ॥१॥ रहाउ ॥
An▫ḋin naam saḋaa saḋaa ḋʰi▫aavahi saachee ḋargėh paavahi maan. ||1|| rahaa▫o.
meditate on the Naam night and day, forever and ever. They are honored in the True Court of the Lord. ||1||Pause||
|
ਮਨ ਕੀ ਬਿਧਿ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਜਾਣੈ ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਗੈ ਸਦ ਹਰਿ ਸਿਉ ਧਿਆਨੁ ॥
मन की बिधि सतिगुर ते जाणै अनदिनु लागै सद हरि सिउ धिआनु ॥
Man kee biḋʰ saṫgur ṫé jaaṇæ an▫ḋin laagæ saḋ har si▫o ḋʰi▫aan.
From the True Guru, they learn the ways and means of the mind. Night and day, they focus their meditation on the Lord forever.
|
