ਅੰਤਿ ਹੋਵੈ ਵੈਰ ਵਿਰੋਧੁ ਕੋ ਸਕੈ ਨ ਛਡਾਇਆ ॥
अंति होवै वैर विरोधु को सकै न छडाइआ ॥
Anṫ hovæ vær viroḋʰ ko sakæ na chʰadaa▫i▫aa.
In the end, hatred and conflict flourish, and no one can save him.
|
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਮੋਹੁ ਜਿਤੁ ਲਗਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੩੨॥
नानक विणु नावै ध्रिगु मोहु जितु लगि दुखु पाइआ ॥३२॥
Naanak viṇ naavæ ḋʰarig moh jiṫ lag ḋukʰ paa▫i▫aa. ||32||
O Nanak! Without the Name, those loving attachments are cursed; engrossed in them, he suffers in pain. ||32||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸਭ ਭੁਖ ਜਾਇ ॥
गुरमुखि अमृतु नामु है जितु खाधै सभ भुख जाइ ॥
Gurmukʰ amriṫ naam hæ jiṫ kʰaaḋʰæ sabʰ bʰukʰ jaa▫é.
The Guru’s Word is the Ambrosial Nectar of the Naam. Eating it, all hunger departs.
|
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
त्रिसना मूलि न होवई नामु वसै मनि आइ ॥
Ṫarisnaa mool na hova▫ee naam vasæ man aa▫é.
There is no thirst or desire at all, when the Naam comes to dwell in the mind.
|
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਿ ਹੋਰੁ ਖਾਣਾ ਤਿਤੁ ਰੋਗੁ ਲਗੈ ਤਨਿ ਧਾਇ ॥
बिनु नावै जि होरु खाणा तितु रोगु लगै तनि धाइ ॥
Bin naavæ jė hor kʰaaṇaa ṫiṫ rog lagæ ṫan ḋʰaa▫é.
Eating anything other than the Name, disease runs to afflict the body.
|
ਨਾਨਕ ਰਸ ਕਸ ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਣਾ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥
नानक रस कस सबदु सलाहणा आपे लए मिलाइ ॥१॥
Naanak ras kas sabaḋ salaahṇaa aapé la▫é milaa▫é. ||1||
O Nanak! Whoever takes the Praise of the Shabad as his spices and flavors - the Lord unites him in His Union. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਜੀਆ ਅੰਦਰਿ ਜੀਉ ਸਬਦੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਸਹ ਮੇਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
जीआ अंदरि जीउ सबदु है जितु सह मेलावा होइ ॥
Jee▫aa anḋar jee▫o sabaḋ hæ jiṫ sah mélaavaa ho▫é.
The life within all living beings is the Word of the Shabad. Through it, we meet our Husband Lord.
|
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗਿ ਆਨੑੇਰੁ ਹੈ ਸਬਦੇ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥
बिनु सबदै जगि आन्हेरु है सबदे परगटु होइ ॥
Bin sabḋæ jag aanĥér hæ sabḋé pargat ho▫é.
Without the Shabad the world is in darkness. Through the Shabad, it is enlightened.
|
ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਪੜਿ ਪੜਿ ਥਕੇ ਭੇਖ ਥਕੇ ਤਨੁ ਧੋਇ ॥
पंडित मोनी पड़ि पड़ि थके भेख थके तनु धोइ ॥
Pandiṫ monee paṛ paṛ ṫʰaké bʰékʰ ṫʰaké ṫan ḋʰo▫é.
The Pandits, the religious scholars, and the silent sages read and write until they are weary. The religious fanatics are tired of washing their bodies.
|
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਦੁਖੀਏ ਚਲੇ ਰੋਇ ॥
बिनु सबदै किनै न पाइओ दुखीए चले रोइ ॥
Bin sabḋæ kinæ na paa▫i▫o ḋukʰee▫é chalé ro▫é.
Without the Shabad, no one attains the Lord; the miserable depart weeping and wailing.
|
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥
नानक नदरी पाईऐ करमि परापति होइ ॥२॥
Naanak naḋree paa▫ee▫æ karam paraapaṫ ho▫é. ||2||
O Nanak! By His Glance of Grace, the Merciful Lord is attained. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖੈ ਅਤਿ ਨੇਹੁ ਬਹਿ ਮੰਦੁ ਪਕਾਇਆ ॥
इसत्री पुरखै अति नेहु बहि मंदु पकाइआ ॥
Isṫaree purkʰæ aṫ néhu bahi manḋ pakaa▫i▫aa.
The husband and wife are very much in love; sitting together, they make evil plans.
|
ਦਿਸਦਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਚਲਸੀ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਆ ॥
दिसदा सभु किछु चलसी मेरे प्रभ भाइआ ॥
Ḋisḋaa sabʰ kichʰ chalsee méré parabʰ bʰaa▫i▫aa.
All that is seen shall pass away. This is the Will of my God.
|
ਕਿਉ ਰਹੀਐ ਥਿਰੁ ਜਗਿ ਕੋ ਕਢਹੁ ਉਪਾਇਆ ॥
किउ रहीऐ थिरु जगि को कढहु उपाइआ ॥
Ki▫o rahee▫æ ṫʰir jag ko kadʰahu upaa▫i▫aa.
How can anyone remain in this world forever? Some may try to devise a plan.
|
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਚਾਕਰੀ ਥਿਰੁ ਕੰਧੁ ਸਬਾਇਆ ॥
गुर पूरे की चाकरी थिरु कंधु सबाइआ ॥
Gur pooré kee chaakree ṫʰir kanḋʰ sabaa▫i▫aa.
Working for the Perfect Guru, the wall becomes permanent and stable.
|
ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੩੩॥
नानक बखसि मिलाइअनु हरि नामि समाइआ ॥३३॥
Naanak bakʰas milaa▫i▫an har naam samaa▫i▫aa. ||33||
O Nanak! The Lord forgives them, and merges them into Himself; they are absorbed in the Lord’s Name. ||33||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਸਾਰਿਆ ਗੁਰ ਕਾ ਭਉ ਹੇਤੁ ਅਪਾਰੁ ॥
माइआ मोहि विसारिआ गुर का भउ हेतु अपारु ॥
Maa▫i▫aa mohi visaari▫aa gur kaa bʰa▫o héṫ apaar.
Attached to Maya, the mortal forgets the Fear of God and Guru, and love for the Infinite Lord.
|
ਲੋਭਿ ਲਹਰਿ ਸੁਧਿ ਮਤਿ ਗਈ ਸਚਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
लोभि लहरि सुधि मति गई सचि न लगै पिआरु ॥
Lobʰ lahar suḋʰ maṫ ga▫ee sach na lagæ pi▫aar.
The waves of greed take away his wisdom and understanding, and he does not embrace love for the True Lord.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨਾ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਦਰਗਹ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
गुरमुखि जिना सबदु मनि वसै दरगह मोख दुआरु ॥
Gurmukʰ jinaa sabaḋ man vasæ ḋargėh mokʰ ḋu▫aar.
The Word of the Shabad abides in the mind of the Gurmukhs, who find the Gate of Salvation.
|
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੧॥
नानक आपे मेलि लए आपे बखसणहारु ॥१॥
Naanak aapé mél la▫é aapé bakʰsaṇhaar. ||1||
O Nanak! The Lord Himself forgives them, and unites them in Union with Himself. ||1||
|
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
Mėhlaa 4.
Fourth Mehl:
|
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਣਾ ਵਿਸਰੇ ਸਰੈ ਨ ਬਿੰਦ ॥
नानक जिसु बिनु घड़ी न जीवणा विसरे सरै न बिंद ॥
Naanak jis bin gʰaṛee na jeevṇaa visré saræ na binḋ.
O Nanak! Without Him, we could not live for a moment. Forgetting Him, we could not succeed for an instant.
|
ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਕਿਉ ਮਨ ਰੂਸੀਐ ਜਿਸਹਿ ਹਮਾਰੀ ਚਿੰਦ ॥੨॥
तिसु सिउ किउ मन रूसीऐ जिसहि हमारी चिंद ॥२॥
Ṫis si▫o ki▫o man roosee▫æ jisahi hamaaree chinḋ. ||2||
O mortal, how can you be angry with the One who cares for you? ||2||
|
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
Mėhlaa 4.
Fourth Mehl:
|
ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ਝਿਮਝਿਮਾ ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
सावणु आइआ झिमझिमा हरि गुरमुखि नामु धिआइ ॥
Saavaṇ aa▫i▫aa jʰimjʰimaa har gurmukʰ naam ḋʰi▫aa▫é.
The rainy season of Saawan has come. The Gurmukh meditates on the Lord’s Name.
|
ਦੁਖ ਭੁਖ ਕਾੜਾ ਸਭੁ ਚੁਕਾਇਸੀ ਮੀਹੁ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
दुख भुख काड़ा सभु चुकाइसी मीहु वुठा छहबर लाइ ॥
Ḋukʰ bʰukʰ kaaṛaa sabʰ chukaa▫isee meehu vutʰaa chʰahbar laa▫é.
All pain, hunger and misfortune end, when the rain falls in torrents.
|
ਸਭ ਧਰਤਿ ਭਈ ਹਰੀਆਵਲੀ ਅੰਨੁ ਜੰਮਿਆ ਬੋਹਲ ਲਾਇ ॥
सभ धरति भई हरीआवली अंनु जंमिआ बोहल लाइ ॥
Sabʰ ḋʰaraṫ bʰa▫ee haree▫aavalee ann jammi▫aa bohal laa▫é.
The entire earth is rejuvenated, and the grain grows in abundance.
|
ਹਰਿ ਅਚਿੰਤੁ ਬੁਲਾਵੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਆਪੇ ਪਾਵੈ ਥਾਇ ॥
हरि अचिंतु बुलावै क्रिपा करि हरि आपे पावै थाइ ॥
Har achinṫ bulaavæ kirpaa kar har aapé paavæ ṫʰaa▫é.
The Carefree Lord, by His Grace, summons that mortal whom the Lord Himself approves.
|
ਹਰਿ ਤਿਸਹਿ ਧਿਆਵਹੁ ਸੰਤ ਜਨਹੁ ਜੁ ਅੰਤੇ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥
हरि तिसहि धिआवहु संत जनहु जु अंते लए छडाइ ॥
Har ṫisėh ḋʰi▫aavahu sanṫ janhu jo anṫé la▫é chʰadaa▫é.
So, meditate on the Lord, O Saints; He shall save you in the end.
|
ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਭਗਤਿ ਅਨੰਦੁ ਹੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
हरि कीरति भगति अनंदु है सदा सुखु वसै मनि आइ ॥
Har keeraṫ bʰagaṫ anand hæ saḋaa sukʰ vasæ man aa▫é.
The Kirtan of the Lord’s Praises and devotion to Him is bliss; peace shall come to dwell in the mind.
|
ਜਿਨੑਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨਾ ਦੁਖ ਭੁਖ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥
जिन्हा गुरमुखि नामु अराधिआ तिना दुख भुख लहि जाइ ॥
Jinĥaa gurmukʰ naam araaḋʰi▫aa ṫinaa ḋukʰ bʰukʰ lėh jaa▫é.
Those Gurmukhs who worship the Naam, the Name of the Lord - their pain and hunger departs.
|
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਗਾਇ ਗੁਣ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਹੁ ਸੁਭਾਇ ॥੩॥
जन नानकु त्रिपतै गाइ गुण हरि दरसनु देहु सुभाइ ॥३॥
Jan Naanak ṫaripṫæ gaa▫é guṇ har ḋarsan ḋéh subʰaa▫é. ||3||
Servant Nanak is satisfied, singing the Glorious Praises of the Lord. Please embellish him with the Blessed Vision of Your Darshan. ||3||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਦਾਤਿ ਨਿਤ ਦੇਵੈ ਚੜੈ ਸਵਾਈਆ ॥
गुर पूरे की दाति नित देवै चड़ै सवाईआ ॥
Gur pooré kee ḋaaṫ niṫ ḋévæ chaṛæ savaa▫ee▫aa.
The Perfect Guru bestows His gifts, which increase day by day.
|
ਤੁਸਿ ਦੇਵੈ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਨ ਛਪੈ ਛਪਾਈਆ ॥
तुसि देवै आपि दइआलु न छपै छपाईआ ॥
Ṫus ḋévæ aap ḋa▫i▫aal na chʰapæ chʰapaa▫ee▫aa.
The Merciful Lord Himself bestows them; they cannot be concealed by concealment.
|
ਹਿਰਦੈ ਕਵਲੁ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਉਨਮਨਿ ਲਿਵ ਲਾਈਆ ॥
हिरदै कवलु प्रगासु उनमनि लिव लाईआ ॥
Hirḋæ kaval pargaas unman liv laa▫ee▫aa.
The heart-lotus blossoms forth, and the mortal is lovingly absorbed in the state of supreme bliss.
|
ਜੇ ਕੋ ਕਰੇ ਉਸ ਦੀ ਰੀਸ ਸਿਰਿ ਛਾਈ ਪਾਈਆ ॥
जे को करे उस दी रीस सिरि छाई पाईआ ॥
Jé ko karé us ḋee rees sir chʰaa▫ee paa▫ee▫aa.
If anyone tries to challenge him, the Lord throws dust on his head.
|
ਨਾਨਕ ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਵਡਿਆਈਆ ॥੩੪॥
नानक अपड़ि कोइ न सकई पूरे सतिगुर की वडिआईआ ॥३४॥
Naanak apaṛ ko▫é na sak▫ee pooré saṫgur kee vaḋi▫aa▫ee▫aa. ||34||
O Nanak! No one can equal the glory of the Perfect True Guru. ||34||
|
