ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥
सलोक महला २ ॥
Salok mėhlaa 2.
Shalok, Second Mehl:
|
ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਨਾਨਕਾ ਆਪੇ ਰਖੈ ਵੇਕ ॥
आपि उपाए नानका आपे रखै वेक ॥
Aap upaa▫é naankaa aapé rakʰæ vék.
He Himself creates, O Nanak; He establishes the various creatures.
|
ਮੰਦਾ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਾਂ ਸਭਨਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ॥
मंदा किस नो आखीऐ जां सभना साहिबु एकु ॥
Manḋaa kis no aakʰee▫æ jaaⁿ sabʰnaa saahib ék.
How can anyone be called bad? We have only One Lord and Master.
|
ਸਭਨਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਹੈ ਵੇਖੈ ਧੰਧੈ ਲਾਇ ॥
सभना साहिबु एकु है वेखै धंधै लाइ ॥
Sabʰnaa saahib ék hæ vékʰæ ḋʰanḋʰæ laa▫é.
There is One Lord and Master of all; He watches over all, and assigns all to their tasks.
|
ਕਿਸੈ ਥੋੜਾ ਕਿਸੈ ਅਗਲਾ ਖਾਲੀ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥
किसै थोड़ा किसै अगला खाली कोई नाहि ॥
Kisæ ṫʰoṛaa kisæ aglaa kʰaalee ko▫ee naahi.
Some have less, and some have more; no one is allowed to leave empty.
|
ਆਵਹਿ ਨੰਗੇ ਜਾਹਿ ਨੰਗੇ ਵਿਚੇ ਕਰਹਿ ਵਿਥਾਰ ॥
आवहि नंगे जाहि नंगे विचे करहि विथार ॥
Aavahi nangé jaahi nangé viché karahi viṫʰaar.
Naked we come, and naked we go; in between, we put on a show.
|
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣੀਐ ਅਗੈ ਕਾਈ ਕਾਰ ॥੧॥
नानक हुकमु न जाणीऐ अगै काई कार ॥१॥
Naanak hukam na jaaṇee▫æ agæ kaa▫ee kaar. ||1||
O Nanak! One who does not understand the Hukam of God’s Command - what will he have to do in the world hereafter? ||1||
|
ਮਹਲਾ ੧ ॥
महला १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl:
|
ਜਿਨਸਿ ਥਾਪਿ ਜੀਆਂ ਕਉ ਭੇਜੈ ਜਿਨਸਿ ਥਾਪਿ ਲੈ ਜਾਵੈ ॥
जिनसि थापि जीआं कउ भेजै जिनसि थापि लै जावै ॥
Jinas ṫʰaap jee▫aaⁿ ka▫o bʰéjæ jinas ṫʰaap læ jaavæ.
He sends out the various created beings, and he calls back the various created beings again.
|
ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੈ ਆਪੇ ਏਤੇ ਵੇਸ ਕਰਾਵੈ ॥
आपे थापि उथापै आपे एते वेस करावै ॥
Aapé ṫʰaap uṫʰaapæ aapé éṫé vés karaavæ.
He himself establishes, and He Himself disestablishes. He fashions them in various forms.
|
ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਫਿਰਹਿ ਅਉਧੂਤੀ ਆਪੇ ਭਿਖਿਆ ਪਾਵੈ ॥
जेते जीअ फिरहि अउधूती आपे भिखिआ पावै ॥
Jéṫé jee▫a firėh a▫uḋʰooṫee aapé bʰikʰi▫aa paavæ.
And all the human beings who wander around as beggars, He Himself gives in charity to them.
|
ਲੇਖੈ ਬੋਲਣੁ ਲੇਖੈ ਚਲਣੁ ਕਾਇਤੁ ਕੀਚਹਿ ਦਾਵੇ ॥
लेखै बोलणु लेखै चलणु काइतु कीचहि दावे ॥
Lékʰæ bolaṇ lékʰæ chalaṇ kaa▫iṫ keechėh ḋaavé.
As it is recorded, the mortals speak, and as it is recorded, they walk. So, why put on all this show?
|
ਮੂਲੁ ਮਤਿ ਪਰਵਾਣਾ ਏਹੋ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
मूलु मति परवाणा एहो नानकु आखि सुणाए ॥
Mool maṫ parvaaṇaa ého Naanak aakʰ suṇaa▫é.
This is the basis of intelligence; this is certified and approved. Nanak speaks and proclaims it.
|
ਕਰਣੀ ਉਪਰਿ ਹੋਇ ਤਪਾਵਸੁ ਜੇ ਕੋ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ॥੨॥
करणी उपरि होइ तपावसु जे को कहै कहाए ॥२॥
Karṇee upar ho▫é ṫapaavas jé ko kahæ kahaa▫é. ||2||
By past actions, each being is judged; what else can anyone say? ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਲਤੁ ਰਚਾਇਓਨੁ ਗੁਣ ਪਰਗਟੀ ਆਇਆ ॥
गुरमुखि चलतु रचाइओनु गुण परगटी आइआ ॥
Gurmukʰ chalaṫ rachaa▫i▫on guṇ pargatee aa▫i▫aa.
The Guru’s Word makes the drama play itself out. Through virtue, this becomes evident.
|
ਗੁਰਬਾਣੀ ਸਦ ਉਚਰੈ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
गुरबाणी सद उचरै हरि मंनि वसाइआ ॥
Gurbaaṇee saḋ uchræ har man vasaa▫i▫aa.
Whoever utters the Word of the Guru’s Bani - the Lord is enshrined in his mind.
|
ਸਕਤਿ ਗਈ ਭ੍ਰਮੁ ਕਟਿਆ ਸਿਵ ਜੋਤਿ ਜਗਾਇਆ ॥
सकति गई भ्रमु कटिआ सिव जोति जगाइआ ॥
Sakaṫ ga▫ee bʰaram kati▫aa siv joṫ jagaa▫i▫aa.
Maya’s power is gone, and doubt is eradicated; awaken to the Light of the Lord.
|
ਜਿਨ ਕੈ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਮਿਲਾਇਆ ॥
जिन कै पोतै पुंनु है गुरु पुरखु मिलाइआ ॥
Jin kæ poṫæ punn hæ gur purakʰ milaa▫i▫aa.
Those who hold onto goodness as their treasure meet the Guru, the Primal Being.
|
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੨॥
नानक सहजे मिलि रहे हरि नामि समाइआ ॥२॥
Naanak sėhjé mil rahé har naam samaa▫i▫aa. ||2||
O Nanak! They are intuitively absorbed and blended into the Name of the Lord. ||2||
|
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥
सलोक महला २ ॥
Salok mėhlaa 2.
Shalok, Second Mehl:
|
ਸਾਹ ਚਲੇ ਵਣਜਾਰਿਆ ਲਿਖਿਆ ਦੇਵੈ ਨਾਲਿ ॥
साह चले वणजारिआ लिखिआ देवै नालि ॥
Saah chalé vaṇjaari▫aa likʰi▫aa ḋévæ naal.
The merchants come from the Banker; He sends the account of their destiny with them.
|
ਲਿਖੇ ਉਪਰਿ ਹੁਕਮੁ ਹੋਇ ਲਈਐ ਵਸਤੁ ਸਮੑਾਲਿ ॥
लिखे उपरि हुकमु होइ लईऐ वसतु सम्हालि ॥
Likʰé upar hukam ho▫é la▫ee▫æ vasaṫ samĥaal.
On the basis of their accounts, He issues the Hukam of His Command, and they are left to take care of their merchandise.
|
ਵਸਤੁ ਲਈ ਵਣਜਾਰਈ ਵਖਰੁ ਬਧਾ ਪਾਇ ॥
वसतु लई वणजारई वखरु बधा पाइ ॥
vasaṫ la▫ee vaṇjaara▫ee vakʰar baḋʰaa paa▫é.
The merchants have purchased their merchandise and packed up their cargo.
|
ਕੇਈ ਲਾਹਾ ਲੈ ਚਲੇ ਇਕਿ ਚਲੇ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇ ॥
केई लाहा लै चले इकि चले मूलु गवाइ ॥
Ké▫ee laahaa læ chalé ik chalé mool gavaa▫é.
Some depart after having earned a good profit, while others leave, having lost their investment altogether.
|
ਥੋੜਾ ਕਿਨੈ ਨ ਮੰਗਿਓ ਕਿਸੁ ਕਹੀਐ ਸਾਬਾਸਿ ॥
थोड़ा किनै न मंगिओ किसु कहीऐ साबासि ॥
Ṫʰoṛaa kinæ na mangi▫o kis kahee▫æ saabaas.
No one asks to have less; who should be celebrated?
|
ਨਦਰਿ ਤਿਨਾ ਕਉ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਸਾਬਤੁ ਲਾਏ ਰਾਸਿ ॥੧॥
नदरि तिना कउ नानका जि साबतु लाए रासि ॥१॥
Naḋar ṫinaa ka▫o naankaa jė saabaṫ laa▫é raas. ||1||
The Lord casts His Glance of Grace, O Nanak! Upon those who have preserved their capital investment. ||1||
|
ਮਹਲਾ ੧ ॥
महला १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl:
|
ਜੁੜਿ ਜੁੜਿ ਵਿਛੁੜੇ ਵਿਛੁੜਿ ਜੁੜੇ ॥
जुड़ि जुड़ि विछुड़े विछुड़ि जुड़े ॥
Juṛ juṛ vichʰuṛé vichʰuṛ juṛé.
United, the united separate, and separated, they unite again.
|
ਜੀਵਿ ਜੀਵਿ ਮੁਏ ਮੁਏ ਜੀਵੇ ॥
जीवि जीवि मुए मुए जीवे ॥
Jeev jeev mu▫é mu▫é jeevé.
Living, the living die, and dying, they live again.
|
ਕੇਤਿਆ ਕੇ ਬਾਪ ਕੇਤਿਆ ਕੇ ਬੇਟੇ ਕੇਤੇ ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਹੂਏ ॥
केतिआ के बाप केतिआ के बेटे केते गुर चेले हूए ॥
Kéṫi▫aa ké baap kéṫi▫aa ké bété kéṫé gur chélé hoo▫é.
They become the fathers of many, and the sons of many; they become the gurus of many, and the disciples.
|
ਆਗੈ ਪਾਛੈ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਿਆ ਜਾਤੀ ਕਿਆ ਹੁਣਿ ਹੂਏ ॥
आगै पाछै गणत न आवै किआ जाती किआ हुणि हूए ॥
Aagæ paachʰæ gaṇaṫ na aavæ ki▫aa jaaṫee ki▫aa huṇ hoo▫é.
No account can be made of the future or the past; who knows what shall be, or what was?
|
ਸਭੁ ਕਰਣਾ ਕਿਰਤੁ ਕਰਿ ਲਿਖੀਐ ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰੇ ॥
सभु करणा किरतु करि लिखीऐ करि करि करता करे करे ॥
Sabʰ karṇaa kiraṫ kar likee▫æ kar kar karṫaa karé karé.
All the actions and events of the past are recorded; the Doer did, He does, and He will do.
|
ਮਨਮੁਖਿ ਮਰੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੀਐ ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥੨॥
मनमुखि मरीऐ गुरमुखि तरीऐ नानक नदरी नदरि करे ॥२॥
Manmukʰ maree▫æ gurmukʰ ṫaree▫æ Naanak naḋree naḋar karé. ||2||
The self-willed Manmukh dies, while the Gurmukh is saved; O Nanak! The Gracious Lord bestows His Glance of Grace. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਮਨਮੁਖਿ ਦੂਜਾ ਭਰਮੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇਆ ॥
मनमुखि दूजा भरमु है दूजै लोभाइआ ॥
Manmukʰ ḋoojaa bʰaram hæ ḋoojæ lobʰaa▫i▫aa.
The self-willed Manmukh wanders in duality, lured and enticed by duality.
|
ਕੂੜੁ ਕਪਟੁ ਕਮਾਵਦੇ ਕੂੜੋ ਆਲਾਇਆ ॥
कूड़ु कपटु कमावदे कूड़ो आलाइआ ॥
Kooṛ kapat kamaavḋé kooṛo aalaa▫i▫aa.
He practices falsehood and deception, telling lies.
|
ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰੁ ਮੋਹੁ ਹੇਤੁ ਹੈ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਸਬਾਇਆ ॥
पुत्र कलत्रु मोहु हेतु है सभु दुखु सबाइआ ॥
Puṫar kalaṫar moh héṫ hæ sabʰ ḋukʰ sabaa▫i▫aa.
Love and attachment to children and spouse is total misery and pain.
|
ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਭਰਮਹਿ ਭਰਮਾਇਆ ॥
जम दरि बधे मारीअहि भरमहि भरमाइआ ॥
Jam ḋar baḋʰé maaree▫ah bʰarmėh bʰarmaa▫i▫aa.
He is gagged and bound at the door of the Messenger of Death; he dies, and wanders lost in reincarnation.
|
ਮਨਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ॥੩॥
मनमुखि जनमु गवाइआ नानक हरि भाइआ ॥३॥
Manmukʰ janam gavaa▫i▫aa Naanak har bʰaa▫i▫aa. ||3||
The self-willed Manmukh wastes his life; Nanak loves the Lord. ||3||
|
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥
सलोक महला २ ॥
Salok mėhlaa 2.
Shalok, Second Mehl:
|
ਜਿਨ ਵਡਿਆਈ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਕੀ ਤੇ ਰਤੇ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
जिन वडिआई तेरे नाम की ते रते मन माहि ॥
Jin vadi▫aa▫ee ṫéré naam kee ṫé raṫé man maahi.
Those who are blessed with the glorious greatness of Your Name - their minds are imbued with Your Love.
|
ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਹਿ ॥
नानक अमृतु एकु है दूजा अमृतु नाहि ॥
Naanak amriṫ ék hæ ḋoojaa amriṫ naahi.
O Nanak! There is only One Ambrosial Nectar; there is no other nectar at all.
|
ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮਨੈ ਮਾਹਿ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ॥
नानक अमृतु मनै माहि पाईऐ गुर परसादि ॥
Naanak amriṫ manæ maahi paa▫ee▫æ gur parsaaḋ.
O Nanak! The Ambrosial Nectar is obtained within the mind, by Guru’s Grace.
|
ਤਿਨੑੀ ਪੀਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਜਿਨੑ ਕਉ ਲਿਖਿਆ ਆਦਿ ॥੧॥
तिन्ही पीता रंग सिउ जिन्ह कउ लिखिआ आदि ॥१॥
Ṫinĥee peeṫaa rang si▫o jinĥ ka▫o likʰi▫aa aaḋ. ||1||
They alone drink it with love, who have such preordained destiny. ||1||
|
