ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥
सारग महला ४ ॥
Saarag mėhlaa 4.
Saarang, Fourth Mehl:
|
ਹਰਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਦੇਹੁ ਪਿਆਰੇ ॥
हरि हरि अमृत नामु देहु पिआरे ॥
Har har amriṫ naam ḋéh pi▫aaré.
O my Beloved Lord, Har, Har, please bless me with Your Ambrosial Name.
|
ਜਿਨ ਊਪਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਤਿਨ ਕੇ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जिन ऊपरि गुरमुखि मनु मानिआ तिन के काज सवारे ॥१॥ रहाउ ॥
Jin oopar gurmukʰ man maani▫aa ṫin ké kaaj savaaré. ||1|| rahaa▫o.
Those whose minds are pleased to be Gurmukh - the Lord completes their projects. ||1||Pause||
|
ਜੋ ਜਨ ਦੀਨ ਭਏ ਗੁਰ ਆਗੈ ਤਿਨ ਕੇ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥
जो जन दीन भए गुर आगै तिन के दूख निवारे ॥
Jo jan ḋeen bʰa▫é gur aagæ ṫin ké ḋookʰ nivaaré.
Those humble beings who become meek before the Guru-their pains are taken away.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥
अनदिनु भगति करहि गुर आगै गुर कै सबदि सवारे ॥१॥
An▫ḋin bʰagaṫ karahi gur aagæ gur kæ sabaḋ savaaré. ||1||
Night and day, they perform devotional worship services to the Guru; they are embellished with the Word of the Guru’s Shabad. ||1||
|
ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਗਾਵਹਿ ਰਸੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥
हिरदै नामु अमृत रसु रसना रसु गावहि रसु बीचारे ॥
Hirḋæ naam amriṫ ras rasnaa ras gaavahi ras beechaaré.
Within their hearts is the ambrosial essence of the Naam, the Name of the Lord; they savor this essence, sing the praises of this essence, and contemplate this essence.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਚੀਨੑਿਆ ਓਇ ਪਾਵਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੇ ॥੨॥
गुर परसादि अमृत रसु चीन्हिआ ओइ पावहि मोख दुआरे ॥२॥
Gur parsaaḋ amriṫ ras cheenĥi▫aa o▫é paavahi mokʰ ḋu▫aaré. ||2||
By Guru’s Grace, they are aware of this ambrosial essence; they find the Gate of Salvation. ||2||
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਅਚਲੁ ਅਚਲਾ ਮਤਿ ਜਿਸੁ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੇ ॥
सतिगुरु पुरखु अचलु अचला मति जिसु द्रिड़ता नामु अधारे ॥
Saṫgur purakʰ achal achlaa maṫ jis ḋariṛ▫ṫaa naam aḋʰaaré.
The True is the Primal Being, Unmoving and Unchanging. One who takes the Support of the Naam, the Name of the Lord - his intellect becomes focused and steady.
|
ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਜੀਉ ਦੇਵਉ ਅਪੁਨਾ ਹਉ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰੇ ॥੩॥
तिसु आगै जीउ देवउ अपुना हउ सतिगुर कै बलिहारे ॥३॥
Ṫis aagæ jee▫o ḋéva▫o apunaa ha▫o saṫgur kæ balihaaré. ||3||
I offer my soul to Him; I am a sacrifice to my True Guru. ||3||
|
ਮਨਮੁਖ ਭ੍ਰਮਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਾਗੇ ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨ ਗੁਬਾਰੇ ॥
मनमुख भ्रमि दूजै भाइ लागे अंतरि अगिआन गुबारे ॥
Manmukʰ bʰaram ḋoojæ bʰaa▫é laagé anṫar agi▫aan gubaaré.
The self-willed Manmukhs are stuck in doubt and attached to duality; the darkness of spiritual ignorance is within them.
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵੈ ਨਾ ਉਰਵਾਰਿ ਨ ਪਾਰੇ ॥੪॥
सतिगुरु दाता नदरि न आवै ना उरवारि न पारे ॥४॥
Saṫgur ḋaaṫaa naḋar na aavæ naa urvaar na paaré. ||4||
They do not see the True Guru, the Giver; they are not on this shore, or the other. ||4||
|
ਸਰਬੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਵਿਆ ਸੁਆਮੀ ਸਰਬ ਕਲਾ ਕਲ ਧਾਰੇ ॥
सरबे घटि घटि रविआ सुआमी सरब कला कल धारे ॥
Sarbé gʰat gʰat ravi▫aa su▫aamee sarab kalaa kal ḋʰaaré.
Our Lord and Master is permeating and pervading each and every heart; He is supremely Potent to exercise His Might.
|
ਨਾਨਕੁ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਕਹਤ ਹੈ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੇ ॥੫॥੩॥
नानकु दासनि दासु कहत है करि किरपा लेहु उबारे ॥५॥३॥
Naanak ḋaasan ḋaas kahaṫ hæ kar kirpaa lého ubaaré. ||5||3||
Nanak, the slave of His slaves, says, please, be merciful and save me! ||5||3||
|
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥
सारग महला ४ ॥
Saarag mėhlaa 4.
Saarang, Fourth Mehl:
|
ਗੋਬਿਦ ਕੀ ਐਸੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
गोबिद की ऐसी कार कमाइ ॥
Gobiḋ kee æsee kaar kamaa▫é.
This is the way to work for the Lord.
|
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਸਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਰਹਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जो किछु करे सु सति करि मानहु गुरमुखि नामि रहहु लिव लाइ ॥१॥ रहाउ ॥
Jo kichʰ karé so saṫ kar maanhu gurmukʰ naam rahhu liv laa▫é. ||1|| rahaa▫o.
Whatever He does, accept that as true. As Gurmukh, remain lovingly absorbed in His Name. ||1||Pause||
|
ਗੋਬਿਦ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗੀ ਅਤਿ ਮੀਠੀ ਅਵਰ ਵਿਸਰਿ ਸਭ ਜਾਇ ॥
गोबिद प्रीति लगी अति मीठी अवर विसरि सभ जाइ ॥
Gobiḋ pareeṫ lagee aṫ meetʰee avar visar sabʰ jaa▫é.
The Love of the Lord of the Universe seems supremely sweet. Everything else is forgotten.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਰਹਸੁ ਭਇਆ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥
अनदिनु रहसु भइआ मनु मानिआ जोती जोति मिलाइ ॥१॥
An▫ḋin rahas bʰa▫i▫aa man maani▫aa joṫee joṫ milaa▫é. ||1||
Night and day, he is in ecstasy; his mind is pleased and appeased, and his light merges into the Light. ||1||
|
ਜਬ ਗੁਣ ਗਾਇ ਤਬ ਹੀ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਸਾਂਤਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
जब गुण गाइ तब ही मनु त्रिपतै सांति वसै मनि आइ ॥
Jab guṇ gaa▫é ṫab hee man ṫaripṫæ saaⁿṫ vasæ man aa▫é.
Singing the Glorious Praises of the Lord, his mind is satisfied. Peace and tranquility come to abide within his mind.
|
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾਲ ਭਏ ਤਬ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥੨॥
गुर किरपाल भए तब पाइआ हरि चरणी चितु लाइ ॥२॥
Gur kirpaal bʰa▫é ṫab paa▫i▫aa har charṇee chiṫ laa▫é. ||2||
When the Guru becomes merciful, the mortal finds the Lord; he focuses his consciousness on the Lord’s Lotus Feet. ||2||
|
ਮਤਿ ਪ੍ਰਗਾਸ ਭਈ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਗਿਆਨਿ ਤਤਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
मति प्रगास भई हरि धिआइआ गिआनि तति लिव लाइ ॥
Maṫ pargaas bʰa▫ee har ḋʰi▫aa▫i▫aa gi▫aan ṫaṫ liv laa▫é.
The intellect is enlightened, meditating on the Lord. He remains lovingly attuned to the essence of spiritual wisdom.
|
ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਪ੍ਰਗਟੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਹਰਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਇ ॥੩॥
अंतरि जोति प्रगटी मनु मानिआ हरि सहजि समाधि लगाइ ॥३॥
Anṫar joṫ pargatee man maani▫aa har sahj samaaḋʰ lagaa▫é. ||3||
The Divine Light radiates forth deep within his being; his mind is pleased and appeased. He merges intuitively into Celestial Samadhi. ||3||
|
ਹਿਰਦੈ ਕਪਟੁ ਨਿਤ ਕਪਟੁ ਕਮਾਵਹਿ ਮੁਖਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੁਣਾਇ ॥
हिरदै कपटु नित कपटु कमावहि मुखहु हरि हरि सुणाइ ॥
Hirḋæ kapat niṫ kapat kamaavėh mukʰahu har har suṇaa▫é.
One whose heart is filled with falsehood, continues to practice falsehood, even while he teaches and preaches about the Lord.
|
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਮਹਾ ਗੁਬਾਰਾ ਤੁਹ ਕੂਟੈ ਦੁਖ ਖਾਇ ॥੪॥
अंतरि लोभु महा गुबारा तुह कूटै दुख खाइ ॥४॥
Anṫar lobʰ mahaa gubaaraa ṫuh kootæ ḋukʰ kʰaa▫é. ||4||
Within him is the utter darkness of greed. He is thrashed like wheat, and suffers in pain. ||4||
|
ਜਬ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨ ਭਏ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਚਾ ਲਾਇ ॥
जब सुप्रसंन भए प्रभ मेरे गुरमुखि परचा लाइ ॥
Jab suparsan bʰa▫é parabʰ méré gurmukʰ parchaa laa▫é.
When my God is totally pleased, the mortal tunes in and becomes Gurmukh.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥੫॥੪॥
नानक नाम निरंजनु पाइआ नामु जपत सुखु पाइ ॥५॥४॥
Naanak naam niranjan paa▫i▫aa naam japaṫ sukʰ paa▫é. ||5||4||
Nanak has obtained the Immaculate Naam, the Name of the Lord. Chanting the Naam, he has found peace. ||5||4||
|
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥
सारग महला ४ ॥
Saarag mėhlaa 4.
Saarang, Fourth Mehl:
|
ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਮਨੁ ਮਾਨੀ ॥
मेरा मनु राम नामि मनु मानी ॥
Méraa man raam naam man maanee.
My mind is pleased and appeased by the Name of the Lord.
|
ਮੇਰੈ ਹੀਅਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਖਾਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
मेरै हीअरै सतिगुरि प्रीति लगाई मनि हरि हरि कथा सुखानी ॥१॥ रहाउ ॥
Méræ hee▫aræ saṫgur pareeṫ lagaa▫ee man har har kaṫʰaa sukʰaanee. ||1|| rahaa▫o.
The True Guru has implanted divine love within my heart. The Sermon of the Lord, Har, Har, is pleasing to my mind. ||1||Pause||
|
ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਹੋਵਹੁ ਜਨ ਊਪਰਿ ਜਨ ਦੇਵਹੁ ਅਕਥ ਕਹਾਨੀ ॥
दीन दइआल होवहु जन ऊपरि जन देवहु अकथ कहानी ॥
Ḋeen ḋa▫i▫aal hovhu jan oopar jan ḋévhu akaṫʰ kahaanee.
Please be merciful to Your meek and humble servant; please bless Your humble servant with Your Unspoken Speech.
|
ਸੰਤ ਜਨਾ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੀਠ ਲਗਾਨੀ ॥੧॥
संत जना मिलि हरि रसु पाइआ हरि मनि तनि मीठ लगानी ॥१॥
Sanṫ janaa mil har ras paa▫i▫aa har man ṫan meetʰ lagaanee. ||1||
Meeting with the humble Saints, I have found the sublime essence of the Lord. The Lord seems so sweet to my mind and body. ||1||
|
ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਜਿਨੑ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਨੀ ॥
हरि कै रंगि रते बैरागी जिन्ह गुरमति नामु पछानी ॥
Har kæ rang raṫé bæraagee jinĥ gurmaṫ naam pachʰaanee.
They alone are unattached, who are imbued with the Lord’s Love; through the Guru’s Teachings, they realize the Naam, the Name of the Lord.
|
ਪੁਰਖੈ ਪੁਰਖੁ ਮਿਲਿਆ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਭ ਚੂਕੀ ਆਵਣ ਜਾਨੀ ॥੨॥
पुरखै पुरखु मिलिआ सुखु पाइआ सभ चूकी आवण जानी ॥२॥
Purkʰæ purakʰ mili▫aa sukʰ paa▫i▫aa sabʰ chookee aavaṇ jaanee. ||2||
Meeting with the Primal Being, one finds peace, and one’s comings and goings in reincarnation are ended. ||2||
|
ਨੈਣੀ ਬਿਰਹੁ ਦੇਖਾ ਪ੍ਰਭ ਸੁਆਮੀ ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਨੀ ॥
नैणी बिरहु देखा प्रभ सुआमी रसना नामु वखानी ॥
Næṇee birahu ḋékʰaa parabʰ su▫aamee rasnaa naam vakʰaanee.
With my eyes, I gaze lovingly upon God, my Lord and Master. I chant His Name with my tongue.
|