ਖੋਟੇ ਖਰੇ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਉਪਾਏ ॥
खोटे खरे तुधु आपि उपाए ॥
Kʰoté kʰaré ṫuḋʰ aap upaa▫é.
You Yourself created the counterfeit and the genuine.
|
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਪਰਖੇ ਲੋਕ ਸਬਾਏ ॥
तुधु आपे परखे लोक सबाए ॥
Ṫuḋʰ aapé parkʰé lok sabaa▫é.
You Yourself appraise all people.
|
ਖਰੇ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਇਹਿ ਖੋਟੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥
खरे परखि खजानै पाइहि खोटे भरमि भुलावणिआ ॥६॥
Kʰaré parakʰ kʰajaanæ paa▫ihi kʰoté bʰaram bʰulaavaṇi▫aa. ||6||
You appraise the true, and place them in Your Treasury; You consign the false to wander in delusion. ||6||
|
ਕਿਉ ਕਰਿ ਵੇਖਾ ਕਿਉ ਸਾਲਾਹੀ ॥
किउ करि वेखा किउ सालाही ॥
Ki▫o kar vékʰaa ki▫o saalaahee.
How can I behold You? How can I praise You?
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ॥
गुर परसादी सबदि सलाही ॥
Gur parsaadee sabaḋ salaahee.
By Guru’s Grace, I praise You through the Word of the Shabad.
|
ਤੇਰੇ ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਸੈ ਤੂੰ ਭਾਣੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੭॥
तेरे भाणे विचि अमृतु वसै तूं भाणै अमृतु पीआवणिआ ॥७॥
Ṫéré bʰaaṇé vich amriṫ vasæ ṫooⁿ bʰaaṇæ amriṫ pee▫aavṇi▫aa. ||7||
In Your Sweet Will, the Amrit is found; by Your Will, You inspire us to drink this Amrit. ||7||
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹਰਿ ਬਾਣੀ ॥
अमृत सबदु अमृत हरि बाणी ॥
Amriṫ sabaḋ amriṫ har baṇee.
The Shabad is Amrit; the Lord’s Bani is Amrit.
|
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਰਿਦੈ ਸਮਾਣੀ ॥
सतिगुरि सेविऐ रिदै समाणी ॥
Saṫgur sévi▫æ riḋæ samaaṇee.
Serving the True Guru, it permeates the heart.
|
ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਭ ਭੁਖ ਲਹਿ ਜਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੫॥੧੬॥
नानक अमृत नामु सदा सुखदाता पी अमृतु सभ भुख लहि जावणिआ ॥८॥१५॥१६॥
Naanak amriṫ naam saḋaa sukʰ▫ḋaaṫa pee amriṫ sabʰ bʰukʰ lėh jaavaṇi▫aa. ||8||15||16||
O Nanak! The Ambrosial Naam is forever the Giver of peace; drinking in this Amrit, all hunger is satisfied. ||8||15||16||
|
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महला ३ ॥
Maajʰ mėhlaa 3.
Maajh, Third Mehl:
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਸੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
अमृतु वरसै सहजि सुभाए ॥
Amriṫ varsæ sahj subʰaa▫é.
The Ambrosial Nectar rains down, softly and gently.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥
गुरमुखि विरला कोई जनु पाए ॥
Gurmukʰ virlaa ko▫ee jan paa▫é.
How rare are those Gurmukhs who find it.
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬੁਝਾਵਣਿਆ ॥੧॥
अमृतु पी सदा त्रिपतासे करि किरपा त्रिसना बुझावणिआ ॥१॥
Amriṫ pee saḋaa ṫaripṫaasé kar kirpaa ṫarisnaa bujʰaavaṇi▫aa. ||1||
Those who drink it are satisfied forever. Showering His Mercy upon them, the Lord quenches their thirst. ||1||
|
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥
हउ वारी जीउ वारी गुरमुखि अमृतु पीआवणिआ ॥
Ha▫o vaaree jee▫o vaaree gurmukʰ amriṫ pee▫aavṇi▫aa.
I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those Gurmukhs who drink this Ambrosial Nectar.
|
ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਚਾਖਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
रसना रसु चाखि सदा रहै रंगि राती सहजे हरि गुण गावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥
Rasnaa ras chaakʰ saḋaa rahæ rang raaṫee sėhjé har guṇ gaavaṇi▫aa. ||1|| rahaa▫o.
The tongue tastes the essence, and remains forever imbued with the Lord’s Love, intuitively singing the Glorious Praises of the Lord. ||1||Pause||
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜੁ ਕੋ ਪਾਏ ॥
गुर परसादी सहजु को पाए ॥
Gur parsaadee sahj ko paa▫é.
By Guru’s Grace, intuitive understanding is obtained;
|
ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰੇ ਇਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
दुबिधा मारे इकसु सिउ लिव लाए ॥
Ḋubiḋʰaa maaré ikas si▫o liv laa▫é.
subduing the sense of duality, they are in love with the One.
|
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਦਰੀ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥
नदरि करे ता हरि गुण गावै नदरी सचि समावणिआ ॥२॥
Naḋar karé ṫaa har guṇ gaavæ naḋree sach samaavaṇi▫aa. ||2||
When He bestows His Glance of Grace, then they sing the Glorious Praises of the Lord; by His Grace, they merge in Truth. ||2||
|
ਸਭਨਾ ਉਪਰਿ ਨਦਰਿ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ॥
सभना उपरि नदरि प्रभ तेरी ॥
Sabʰnaa upar naḋar parabʰ ṫéree.
Above all is Your Glance of Grace, O God.
|
ਕਿਸੈ ਥੋੜੀ ਕਿਸੈ ਹੈ ਘਣੇਰੀ ॥
किसै थोड़ी किसै है घणेरी ॥
Kisæ ṫʰoṛee kisæ hæ gʰaṇéree.
Upon some it is bestowed less, and upon others it is bestowed more.
|
ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨ ਹੋਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
तुझ ते बाहरि किछु न होवै गुरमुखि सोझी पावणिआ ॥३॥
Ṫujʰ ṫé baahar kichʰ na hovæ gurmukʰ sojʰee paavṇi▫aa. ||3||
Without You, nothing happens at all; the Gurmukhs understand this. ||3||
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤੁ ਹੈ ਬੀਚਾਰਾ ॥
गुरमुखि ततु है बीचारा ॥
Gurmukʰ ṫaṫ hæ beechaaraa.
The Gurmukhs contemplate the essence of reality;
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰੇ ਤੇਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
अमृति भरे तेरे भंडारा ॥
Amriṫ bʰaré ṫéré bʰandaaraa.
Your Treasures are overflowing with Ambrosial Nectar.
|
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਕੋਈ ਨ ਪਾਵੈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥
बिनु सतिगुर सेवे कोई न पावै गुर किरपा ते पावणिआ ॥४॥
Bin saṫgur sévé ko▫ee na paavæ gur kirpaa ṫé paavṇi▫aa. ||4||
Without serving the True Guru, no one obtains it. It is obtained only by Guru’s Grace. ||4||
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਸੋਹੈ ॥
सतिगुरु सेवै सो जनु सोहै ॥
Saṫgur sévæ so jan sohæ.
Those who serve the True Guru are beautiful.
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮਿ ਅੰਤਰੁ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥
अमृत नामि अंतरु मनु मोहै ॥
Amriṫ naam anṫar man mohæ.
The Ambrosial Naam, the Name of the Lord, entices their inner minds.
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਮਨੁ ਤਨੁ ਬਾਣੀ ਰਤਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਹਜਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
अमृति मनु तनु बाणी रता अमृतु सहजि सुणावणिआ ॥५॥
Amriṫ man ṫan baṇee raṫaa amriṫ sahj suṇaavṇi▫aa. ||5||
Their minds and bodies are attuned to the Ambrosial Bani of the Word; this Ambrosial Nectar is intuitively heard. ||5||
|
ਮਨਮੁਖੁ ਭੂਲਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥
मनमुखु भूला दूजै भाइ खुआए ॥
Manmukʰ bʰoolaa ḋoojæ bʰaa▫é kʰu▫aa▫é.
The deluded, self-willed Manmukhs are ruined through the love of duality.
|
ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵੈ ਮਰੈ ਬਿਖੁ ਖਾਏ ॥
नामु न लेवै मरै बिखु खाए ॥
Naam na lévæ maræ bikʰ kʰaa▫é.
They do not chant the Naam, and they die, eating poison.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਵਿਸਟਾ ਮਹਿ ਵਾਸਾ ਬਿਨੁ ਸੇਵਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਣਿਆ ॥੬॥
अनदिनु सदा विसटा महि वासा बिनु सेवा जनमु गवावणिआ ॥६॥
An▫ḋin saḋaa vistaa mėh vaasaa bin sévaa janam gavaavṇi▫aa. ||6||
Night and day, they continually sit in manure. Without selfless service, their lives are wasted away. ||6||
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਪੀਆਏ ॥
अमृतु पीवै जिस नो आपि पीआए ॥
Amriṫ peevæ jis no aap pee▫aa▫é.
They alone drink this Amrit, whom the Lord Himself inspires to do so.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
गुर परसादी सहजि लिव लाए ॥
Gur parsaadee sahj liv laa▫é.
By Guru’s Grace, they intuitively enshrine love for the Lord.
|
ਪੂਰਨ ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਆਪੇ ਗੁਰਮਤਿ ਨਦਰੀ ਆਵਣਿਆ ॥੭॥
पूरन पूरि रहिआ सभ आपे गुरमति नदरी आवणिआ ॥७॥
Pooran poor rahi▫aa sabʰ aapé gurmaṫ naḋree aavaṇi▫aa. ||7||
The Perfect Lord is Himself perfectly pervading everywhere; through the Guru’s Teachings, He is perceived. ||7||
|
ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸੋਈ ॥
आपे आपि निरंजनु सोई ॥
Aapé aap niranjan so▫ee.
He Himself is the Immaculate Lord.
|
ਜਿਨਿ ਸਿਰਜੀ ਤਿਨਿ ਆਪੇ ਗੋਈ ॥
जिनि सिरजी तिनि आपे गोई ॥
Jin sirjee ṫin aapé go▫ee.
He who has created, shall Himself destroy.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਸਦਾ ਤੂੰ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੬॥੧੭॥
नानक नामु समालि सदा तूं सहजे सचि समावणिआ ॥८॥१६॥१७॥
Naanak naam samaal saḋaa ṫooⁿ sėhjé sach samaavaṇi▫aa. ||8||16||17||
O Nanak! Remember the Naam forever, and you shall merge into the True One with intuitive ease. ||8||16||17||
|
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महला ३ ॥
Maajʰ mėhlaa 3.
Maajh, Third Mehl:
|
ਸੇ ਸਚਿ ਲਾਗੇ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਏ ॥
से सचि लागे जो तुधु भाए ॥
Sé sach laagé jo ṫuḋʰ bʰaa▫é.
Those who please You are linked to the Truth.
|
ਸਦਾ ਸਚੁ ਸੇਵਹਿ ਸਹਜ ਸੁਭਾਏ ॥
सदा सचु सेवहि सहज सुभाए ॥
Saḋaa sach sévėh sahj subʰaa▫é.
They serve the True One forever, with intuitive ease.
|
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹੀ ਸਚੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥
सचै सबदि सचा सालाही सचै मेलि मिलावणिआ ॥१॥
Sachæ sabaḋ sachaa saalaahee sachæ mél milaavaṇi▫aa. ||1||
Through the True Word of the Shabad, they praise the True One, and they merge in the merging of Truth. ||1||
|
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਣਿਆ ॥
हउ वारी जीउ वारी सचु सालाहणिआ ॥
Ha▫o vaaree jee▫o vaaree sach salaahṇi▫aa.
I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who praise the True One.
|
ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸੇ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सचु धिआइनि से सचि राते सचे सचि समावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥
Sach ḋʰi▫aa▫in sé sach raaṫé saché sach samaavaṇi▫aa. ||1|| rahaa▫o.
Those who meditate on the True One are attuned to Truth; they are absorbed into the Truest of the True. ||1||Pause||
|
ਜਹ ਦੇਖਾ ਸਚੁ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥
जह देखा सचु सभनी थाई ॥
Jah ḋékʰaa sach sabʰnee ṫʰaa▫ee.
The True One is everywhere, wherever I look.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
गुर परसादी मंनि वसाई ॥
Gur parsaadee man vasaa▫ee.
By Guru’s Grace, I enshrine Him in my mind.
|
ਤਨੁ ਸਚਾ ਰਸਨਾ ਸਚਿ ਰਾਤੀ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਆਖਿ ਵਖਾਨਣਿਆ ॥੨॥
तनु सचा रसना सचि राती सचु सुणि आखि वखानणिआ ॥२॥
Ṫan sachaa rasnaa sach raaṫee sach suṇ aakʰ vakʰaanṇi▫aa. ||2||
True are the bodies of those whose tongues are attuned to Truth. They hear the Truth, and speak it with their mouths. ||2||
|
