ਬਿਨੁ ਭੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪ੍ਰੇਮੁ ਪਾਇਆ ਬਿਨੁ ਭੈ ਪਾਰਿ ਨ ਉਤਰਿਆ ਕੋਈ ॥
बिनु भै किनै न प्रेमु पाइआ बिनु भै पारि न उतरिआ कोई ॥
Bin bʰæ kinæ na parém paa▫i▫aa bin bʰæ paar na uṫri▫aa ko▫ee.
Without the Fear of God, His Love is not obtained. Without the Fear of God, no one is carried across to the other side.
|
ਭਉ ਭਾਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਾਨਕ ਤਿਸਹਿ ਲਾਗੈ ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਹਿ ॥
भउ भाउ प्रीति नानक तिसहि लागै जिसु तू आपणी किरपा करहि ॥
Bʰa▫o bʰaa▫o pareeṫ Naanak ṫisėh laagæ jis ṫoo aapṇee kirpaa karahi.
O Nanak! He alone is blessed with the Fear of God, and God’s Love and Affection, whom You, Lord, bless with Your Mercy.
|
ਤੇਰੀ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ਅਸੰਖ ਜਿਸੁ ਤੂ ਦੇਵਹਿ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸੁ ਮਿਲਹਿ ॥੪॥੩॥
तेरी भगति भंडार असंख जिसु तू देवहि मेरे सुआमी तिसु मिलहि ॥४॥३॥
Ṫéree bʰagaṫ bʰandaar asaⁿkʰ jis ṫoo ḋévėh méré su▫aamee ṫis milėh. ||4||3||
The treasures of devotional worship to You are countless; he alone is blessed with Them, O my Lord and Master, whom You bless. ||4||3||
|
ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
तुखारी महला ४ ॥
Ṫukʰaaree mėhlaa 4.
Tukhaari, Fourth Mehl:
|
ਨਾਵਣੁ ਪੁਰਬੁ ਅਭੀਚੁ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਦਰਸੁ ਭਇਆ ॥
नावणु पुरबु अभीचु गुर सतिगुर दरसु भइआ ॥
Naavaṇ purab abʰeech gur saṫgur ḋaras bʰa▫i▫aa.
To receive the Blessed Vision of the Darshan of the Guru, the True Guru, is to truly bathe at the Abhaijit festival.
|
ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਹਰੀ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਗਇਆ ॥
दुरमति मैलु हरी अगिआनु अंधेरु गइआ ॥
Ḋurmaṫ mæl haree agi▫aan anḋʰér ga▫i▫aa.
The filth of evil-mindedness is washed off, and the darkness of ignorance is dispelled.
|
ਗੁਰ ਦਰਸੁ ਪਾਇਆ ਅਗਿਆਨੁ ਗਵਾਇਆ ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਪ੍ਰਗਾਸੀ ॥
गुर दरसु पाइआ अगिआनु गवाइआ अंतरि जोति प्रगासी ॥
Gur ḋaras paa▫i▫aa agi▫aan gavaa▫i▫aa anṫar joṫ pargaasee.
Blessed by the Guru’s Darshan, spiritual ignorance is dispelled, and the Divine Light illuminates the inner being.
|
ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖ ਖਿਨ ਮਹਿ ਬਿਨਸੇ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਪ੍ਰਭੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥
जनम मरण दुख खिन महि बिनसे हरि पाइआ प्रभु अबिनासी ॥
Janam maran ḋukʰ kʰin mėh binsé har paa▫i▫aa parabʰ abʰinaasee.
The pains of birth and death vanish in an instant, and the Eternal, Imperishable Lord God is found.
|
ਹਰਿ ਆਪਿ ਕਰਤੈ ਪੁਰਬੁ ਕੀਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੁਲਖੇਤਿ ਨਾਵਣਿ ਗਇਆ ॥
हरि आपि करतै पुरबु कीआ सतिगुरू कुलखेति नावणि गइआ ॥
Har aap karṫæ purab kee▫aa saṫguroo kulkʰéṫ naavaṇ ga▫i▫aa.
The Creator Lord God Himself created the festival, when the True Guru went to bathe at the festival in Kuruk-shaytra.
|
ਨਾਵਣੁ ਪੁਰਬੁ ਅਭੀਚੁ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਦਰਸੁ ਭਇਆ ॥੧॥
नावणु पुरबु अभीचु गुर सतिगुर दरसु भइआ ॥१॥
Naavaṇ purab abʰeech gur saṫgur ḋaras bʰa▫i▫aa. ||1||
To receive the Blessed Vision of the Darshan of the Guru, the True Guru, is to truly bathe at the Abhaijit festival. ||1||
|
ਮਾਰਗਿ ਪੰਥਿ ਚਲੇ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਿ ਸਿਖਾ ॥
मारगि पंथि चले गुर सतिगुर संगि सिखा ॥
Maarag panṫʰ chalé gur saṫgur sang sikʰaa.
The Sikhs traveled with the Guru, the True Guru, on the path, along the road.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਬਣੀ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਨਿਮਖ ਵਿਖਾ ॥
अनदिनु भगति बणी खिनु खिनु निमख विखा ॥
An▫ḋin bʰagaṫ baṇee kʰin kʰin nimakʰ vikʰaa.
Night and day, devotional worship services were held, each and every instant, with each step.
|
ਹਰਿ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਬਣੀ ਪ੍ਰਭ ਕੇਰੀ ਸਭੁ ਲੋਕੁ ਵੇਖਣਿ ਆਇਆ ॥
हरि हरि भगति बणी प्रभ केरी सभु लोकु वेखणि आइआ ॥
Har har bʰagaṫ baṇee parabʰ kéree sabʰ lok vékʰaṇ aa▫i▫aa.
Devotional worship services to the Lord God were held, and all the people came to see the Guru.
|
ਜਿਨ ਦਰਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਗੁਰੂ ਕੀਆ ਤਿਨ ਆਪਿ ਹਰਿ ਮੇਲਾਇਆ ॥
जिन दरसु सतिगुर गुरू कीआ तिन आपि हरि मेलाइआ ॥
Jin ḋaras saṫgur guroo kee▫aa ṫin aap har mélaa▫i▫aa.
Whoever was blessed with the Darshan of the Guru, the True Guru, the Lord united with Himself.
|
ਤੀਰਥ ਉਦਮੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀਆ ਸਭ ਲੋਕ ਉਧਰਣ ਅਰਥਾ ॥
तीरथ उदमु सतिगुरू कीआ सभ लोक उधरण अरथा ॥
Ṫiraṫʰ uḋam saṫguroo kee▫aa sabʰ lok uḋʰraṇ arṫʰaa.
The True Guru made the pilgrimage to the sacred shrines, for the sake of saving all the people.
|
ਮਾਰਗਿ ਪੰਥਿ ਚਲੇ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਿ ਸਿਖਾ ॥੨॥
मारगि पंथि चले गुर सतिगुर संगि सिखा ॥२॥
Maarag panṫʰ chalé gur saṫgur sang sikʰaa. ||2||
The Sikhs traveled with the Guru, the True Guru, on the path, along the road. ||2||
|
ਪ੍ਰਥਮ ਆਏ ਕੁਲਖੇਤਿ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਬੁ ਹੋਆ ॥
प्रथम आए कुलखेति गुर सतिगुर पुरबु होआ ॥
Paraṫʰam aa▫é kulkʰéṫ gur saṫgur purab ho▫aa.
When the Guru, the True Guru, first arrived at Kuruk-shaytra, it was a very auspicious time.
|
ਖਬਰਿ ਭਈ ਸੰਸਾਰਿ ਆਏ ਤ੍ਰੈ ਲੋਆ ॥
खबरि भई संसारि आए त्रै लोआ ॥
Kʰabar bʰa▫ee sansaar aa▫é ṫaræ lo▫aa.
The news spread throughout the world, and the beings of the three worlds came.
|
ਦੇਖਣਿ ਆਏ ਤੀਨਿ ਲੋਕ ਸੁਰਿ ਨਰ ਮੁਨਿ ਜਨ ਸਭਿ ਆਇਆ ॥
देखणि आए तीनि लोक सुरि नर मुनि जन सभि आइआ ॥
Ḋékʰaṇ aa▫é ṫeen lok sur nar mun jan sabʰ aa▫i▫aa.
The angelic beings and silent sages from all the three worlds came to see Him.
|
ਜਿਨ ਪਰਸਿਆ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪੂਰਾ ਤਿਨ ਕੇ ਕਿਲਵਿਖ ਨਾਸ ਗਵਾਇਆ ॥
जिन परसिआ गुरु सतिगुरू पूरा तिन के किलविख नास गवाइआ ॥
Jin parsi▫aa gur saṫguroo pooraa ṫin ké kilvikʰ naas gavaa▫i▫aa.
Those who are touched by the Guru, the True Guru - all their sins and mistakes were erased and dispelled.
|
ਜੋਗੀ ਦਿਗੰਬਰ ਸੰਨਿਆਸੀ ਖਟੁ ਦਰਸਨ ਕਰਿ ਗਏ ਗੋਸਟਿ ਢੋਆ ॥
जोगी दिग्मबर संनिआसी खटु दरसन करि गए गोसटि ढोआ ॥
Jogee ḋigambar sani▫aasee kʰat ḋarsan kar ga▫é gosat dʰo▫aa.
The Yogis, the nudists, the Sannyasis and those of the six schools of philosophy spoke with Him, and then bowed and departed.
|
ਪ੍ਰਥਮ ਆਏ ਕੁਲਖੇਤਿ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਬੁ ਹੋਆ ॥੩॥
प्रथम आए कुलखेति गुर सतिगुर पुरबु होआ ॥३॥
Paraṫʰam aa▫é kulkʰéṫ gur saṫgur purab ho▫aa. ||3||
When the Guru, the True Guru, first arrived at Kuruk-shaytra, it was a very auspicious time. ||3||
|
ਦੁਤੀਆ ਜਮੁਨ ਗਏ ਗੁਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਪਨੁ ਕੀਆ ॥
दुतीआ जमुन गए गुरि हरि हरि जपनु कीआ ॥
Ḋuṫee▫aa jamun ga▫é gur har har japan kee▫aa.
Second, the Guru went to the river Jamuna, where He chanted the Name of the Lord, Har, Har.
|
ਜਾਗਾਤੀ ਮਿਲੇ ਦੇ ਭੇਟ ਗੁਰ ਪਿਛੈ ਲੰਘਾਇ ਦੀਆ ॥
जागाती मिले दे भेट गुर पिछै लंघाइ दीआ ॥
Jaagaaṫee milé ḋé bʰét gur pichʰæ langʰaa▫é ḋee▫aa.
The tax collectors met the Guru and gave Him offerings; they did not impose the tax on His followers.
|
ਸਭ ਛੁਟੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਿਛੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
सभ छुटी सतिगुरू पिछै जिनि हरि हरि नामु धिआइआ ॥
Sabʰ chʰutee saṫguroo pichʰæ jin har har naam ḋʰi▫aa▫i▫aa.
All the True Guru’s followers were excused from the tax; they meditated on the Name of the Lord, Har, Har.
|
ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਮਾਰਗਿ ਜੋ ਪੰਥਿ ਚਾਲੇ ਤਿਨ ਜਮੁ ਜਾਗਾਤੀ ਨੇੜਿ ਨ ਆਇਆ ॥
गुर बचनि मारगि जो पंथि चाले तिन जमु जागाती नेड़ि न आइआ ॥
Gur bachan maarag jo panṫʰ chaalé ṫin jam jaagaaṫee néṛ na aa▫i▫aa.
The Messenger of Death does not even approach those who have walked on the path, and followed the Guru’s Teachings.
|
ਸਭ ਗੁਰੂ ਗੁਰੂ ਜਗਤੁ ਬੋਲੈ ਗੁਰ ਕੈ ਨਾਇ ਲਇਐ ਸਭਿ ਛੁਟਕਿ ਗਇਆ ॥
सभ गुरू गुरू जगतु बोलै गुर कै नाइ लइऐ सभि छुटकि गइआ ॥
Sabʰ guroo guroo jagaṫ bolæ gur kæ naa▫é la▫i▫æ sabʰ chʰutak ga▫i▫aa.
All the world said, “Guru! Guru! Guru!” Uttering the Guru’s Name, they were all emancipated.
|
ਦੁਤੀਆ ਜਮੁਨ ਗਏ ਗੁਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਪਨੁ ਕੀਆ ॥੪॥
दुतीआ जमुन गए गुरि हरि हरि जपनु कीआ ॥४॥
Ḋuṫee▫aa jamun ga▫é gur har har japan kee▫aa. ||4||
Second, the Guru went to the river Jamuna, where He chanted the Name of the Lord, Har, Har. ||4||
|
ਤ੍ਰਿਤੀਆ ਆਏ ਸੁਰਸਰੀ ਤਹ ਕਉਤਕੁ ਚਲਤੁ ਭਇਆ ॥
त्रितीआ आए सुरसरी तह कउतकु चलतु भइआ ॥
Ṫariṫee▫aa aa▫é sursaree ṫah ka▫uṫak chalaṫ bʰa▫i▫aa.
Third, He went to the Ganges, and a wonderful drama was played out there.
|
ਸਭ ਮੋਹੀ ਦੇਖਿ ਦਰਸਨੁ ਗੁਰ ਸੰਤ ਕਿਨੈ ਆਢੁ ਨ ਦਾਮੁ ਲਇਆ ॥
सभ मोही देखि दरसनु गुर संत किनै आढु न दामु लइआ ॥
Sabʰ mohee ḋékʰ ḋarsan gur sanṫ kinæ aadʰ na ḋaam la▫i▫aa.
All were fascinated, gazing upon the Blessed Vision of the Saintly Guru’s Darshan; no tax at all was imposed upon anyone.
|
ਆਢੁ ਦਾਮੁ ਕਿਛੁ ਪਇਆ ਨ ਬੋਲਕ ਜਾਗਾਤੀਆ ਮੋਹਣ ਮੁੰਦਣਿ ਪਈ ॥
आढु दामु किछु पइआ न बोलक जागातीआ मोहण मुंदणि पई ॥
Aadʰ ḋaam kichʰ pa▫i▫aa na bolak jaagaaṫee▫aa mohaṇ munḋaṇ pa▫ee.
No tax at all was collected, and the mouths of the tax collectors were sealed.
|
ਭਾਈ ਹਮ ਕਰਹ ਕਿਆ ਕਿਸੁ ਪਾਸਿ ਮਾਂਗਹ ਸਭ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰ ਪਿਛੈ ਪਈ ॥
भाई हम करह किआ किसु पासि मांगह सभ भागि सतिगुर पिछै पई ॥
Bʰaa▫ee ham karah ki▫aa kis paas maaⁿgah sabʰ bʰaag saṫgur pichʰæ pa▫ee.
They said, “O brothers, what should we do? Who should we ask? Everyone is running after the True Guru.
|
