ਬਿਨੁ ਕਰਮਾ ਕਿਛੂ ਨ ਪਾਈਐ ਜੇ ਬਹੁਤੁ ਲੋਚਾਹੀ ॥
बिनु करमा किछू न पाईऐ जे बहुतु लोचाही ॥
Bin karmaa kichʰoo na paa▫ee▫æ jé bahuṫ lochaahee.
Without good karma, he does not obtain anything, no matter how much he may wish for it.
|
ਆਵੈ ਜਾਇ ਜੰਮੈ ਮਰੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਛੁਟਾਹੀ ॥
आवै जाइ जंमै मरै गुर सबदि छुटाही ॥
Aavæ jaa▫é jammæ maræ gur sabaḋ chʰutaahee.
Coming and going in reincarnation, and birth and death are ended, through the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਆਪਿ ਕਰੈ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥੧੬॥
आपि करै किसु आखीऐ दूजा को नाही ॥१६॥
Aap karæ kis aakʰee▫æ ḋoojaa ko naahee. ||16||
He Himself acts, so unto whom should we complain? There is no other at all. ||16||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਸੰਤੀ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
इसु जग महि संती धनु खटिआ जिना सतिगुरु मिलिआ प्रभु आइ ॥
Is jag mėh sanṫee ḋʰan kʰati▫aa jinaa saṫgur mili▫aa parabʰ aa▫é.
In this world, the Saints earn the (real) wealth; they come to meet God through the True Guru.
|
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਇਸੁ ਧਨ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥
सतिगुरि सचु द्रिड़ाइआ इसु धन की कीमति कही न जाइ ॥
Saṫgur sach driṛ▫aa▫i▫aa is ḋʰan kee keemaṫ kahee na jaa▫é.
The True Guru implants the Truth within; the value of this wealth cannot be described.
|
ਇਤੁ ਧਨਿ ਪਾਇਐ ਭੁਖ ਲਥੀ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
इतु धनि पाइऐ भुख लथी सुखु वसिआ मनि आइ ॥
Iṫ ḋʰan paa▫i▫æ bʰukʰ laṫʰee sukʰ vasi▫aa man aa▫é.
Obtaining this wealth, hunger is relieved, and peace comes to dwell in the mind.
|
ਜਿੰਨੑਾ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨੀ ਪਾਇਆ ਆਇ ॥
जिंन्हा कउ धुरि लिखिआ तिनी पाइआ आइ ॥
Jinĥaa ka▫o ḋʰur likʰi▫aa ṫinee paa▫i▫aa aa▫é.
Only those who have such preordained destiny, come to receive this.
|
ਮਨਮੁਖੁ ਜਗਤੁ ਨਿਰਧਨੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ਨੋ ਬਿਲਲਾਇ ॥
मनमुखु जगतु निरधनु है माइआ नो बिललाइ ॥
Manmukʰ jagaṫ nirḋʰan hæ maa▫i▫aa no billaa▫é.
The world of the self-willed Manmukh is poor, crying out for Maya.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਫਿਰਦਾ ਸਦਾ ਰਹੈ ਭੁਖ ਨ ਕਦੇ ਜਾਇ ॥
अनदिनु फिरदा सदा रहै भुख न कदे जाइ ॥
An▫ḋin firḋaa saḋaa rahæ bʰukʰ na kaḋé jaa▫é.
Night and day, it wanders continually, and its hunger is never relieved.
|
ਸਾਂਤਿ ਨ ਕਦੇ ਆਵਈ ਨਹ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
सांति न कदे आवई नह सुखु वसै मनि आइ ॥
Saaⁿṫ na kaḋé aavee nah sukʰ vasæ man aa▫é.
It never finds calm tranquility, and peace never comes to dwell in its mind.
|
ਸਦਾ ਚਿੰਤ ਚਿਤਵਦਾ ਰਹੈ ਸਹਸਾ ਕਦੇ ਨ ਜਾਇ ॥
सदा चिंत चितवदा रहै सहसा कदे न जाइ ॥
Saḋaa chinṫ chiṫvaḋaa rahæ sahsaa kaḋé na jaa▫é.
It is always plagued by anxiety, and its cynicism never departs.
|
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਭਵੀ ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲੈ ਤਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥
नानक विणु सतिगुर मति भवी सतिगुर नो मिलै ता सबदु कमाइ ॥
Naanak viṇ saṫgur maṫ bʰavee saṫgur no milæ ṫaa sabaḋ kamaa▫é.
O Nanak! Without the True Guru, the intellect is perverted; if one meets the True Guru, then one practices the Word of the Shabad.
|
ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
सदा सदा सुख महि रहै सचे माहि समाइ ॥१॥
Saḋaa saḋaa sukʰ mėh rahæ saché maahi samaa▫é. ||1||
Forever and ever, he dwells in peace, and merges in the True Lord. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਜਿਨਿ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ਸੋਈ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥
जिनि उपाई मेदनी सोई सार करेइ ॥
Jin upaa▫ee méḋnee so▫ee saar karé▫i.
The One who created the world, takes care of it.
|
ਏਕੋ ਸਿਮਰਹੁ ਭਾਇਰਹੁ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
एको सिमरहु भाइरहु तिसु बिनु अवरु न कोइ ॥
Éko simrahu bʰaa▫irahu ṫis bin avar na ko▫é.
Meditate in remembrance of the One Lord, O Siblings of Destiny; there is none other than Him.
|
ਖਾਣਾ ਸਬਦੁ ਚੰਗਿਆਈਆ ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਹੋਇ ॥
खाणा सबदु चंगिआईआ जितु खाधै सदा त्रिपति होइ ॥
Kʰaaṇaa sabaḋ chang▫aa▫ee▫aa jiṫ kʰaaḋʰæ saḋaa ṫaripaṫ ho▫é.
So, eat the food of the Shabad and goodness; eating it, you shall remain satisfied forever.
|
ਪੈਨਣੁ ਸਿਫਤਿ ਸਨਾਇ ਹੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਓਹੁ ਊਜਲਾ ਮੈਲਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥
पैनणु सिफति सनाइ है सदा सदा ओहु ऊजला मैला कदे न होइ ॥
Pænaṇ sifaṫ sanaa▫é hæ saḋaa saḋaa oh oojlaa mælaa kaḋé na ho▫é.
Dress yourself in the Praise of the Lord. Forever and ever, it is radiant and bright; it is never polluted.
|
ਸਹਜੇ ਸਚੁ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਥੋੜਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥
सहजे सचु धनु खटिआ थोड़ा कदे न होइ ॥
Sėhjé sach ḋʰan kʰati▫aa ṫʰoṛaa kaḋé na ho▫é.
I have intuitively earned the true wealth, which never decreases.
|
ਦੇਹੀ ਨੋ ਸਬਦੁ ਸੀਗਾਰੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
देही नो सबदु सीगारु है जितु सदा सदा सुखु होइ ॥
Ḋéhee no sabaḋ seegaar hæ jiṫ saḋaa saḋaa sukʰ ho▫é.
The body is adorned with the Shabad, and is at peace forever and ever.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਝੀਐ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਵਿਖਾਲੇ ਸੋਇ ॥੨॥
नानक गुरमुखि बुझीऐ जिस नो आपि विखाले सोइ ॥२॥
Naanak gurmukʰ bujʰee▫æ jis no aap vikʰaalé so▫é. ||2||
O Nanak! The Gurmukh realizes the Lord, who reveals Himself. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਅੰਤਰਿ ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੋ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਜਾਪੈ ॥
अंतरि जपु तपु संजमो गुर सबदी जापै ॥
Anṫar jap ṫap sanjamo gur sabḋee jaapæ.
Deep within the self are meditation and austere self-discipline, when one realizes the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਹਉਮੈ ਅਗਿਆਨੁ ਗਵਾਪੈ ॥
हरि हरि नामु धिआईऐ हउमै अगिआनु गवापै ॥
Har har naam ḋʰi▫aa▫ee▫æ ha▫umæ agi▫aan gavaapæ.
Meditating on the Name of the Lord, Har, Har, egotism and ignorance are eliminated.
|
ਅੰਦਰੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰਪੂਰੁ ਹੈ ਚਾਖਿਆ ਸਾਦੁ ਜਾਪੈ ॥
अंदरु अमृति भरपूरु है चाखिआ सादु जापै ॥
Anḋar amriṫ bʰarpoor hæ chaakʰi▫aa saaḋ jaapæ.
one’s inner being is overflowing with Ambrosial Nectar; tasting it, the flavor is known.
|
ਜਿਨ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਨਿਰਭਉ ਭਏ ਸੇ ਹਰਿ ਰਸਿ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥
जिन चाखिआ से निरभउ भए से हरि रसि ध्रापै ॥
Jin chaakʰi▫aa sé nirbʰa▫o bʰa▫é sé har ras ḋʰaraapæ.
Those who taste it become fearless; they are satisfied with the sublime essence of the Lord.
|
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਪੀਆਇਆ ਫਿਰਿ ਕਾਲੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ॥੧੭॥
हरि किरपा धारि पीआइआ फिरि कालु न विआपै ॥१७॥
Har kirpaa ḋʰaar pee▫aa▫i▫aa fir kaal na vi▫aapæ. ||17||
Those who drink it in, by the Grace of the Lord, are never again afflicted by death. ||17||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਲੋਕੁ ਅਵਗਣਾ ਕੀ ਬੰਨੑੈ ਗੰਠੜੀ ਗੁਣ ਨ ਵਿਹਾਝੈ ਕੋਇ ॥
लोकु अवगणा की बंन्है गंठड़ी गुण न विहाझै कोइ ॥
Lok avgaṇaa kee banĥæ gantʰ▫ṛee guṇ na vihaajʰæ ko▫é.
People tie up bundles of demerits; no one deals in virtue.
|
ਗੁਣ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਨਾਨਕਾ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ਹੋਇ ॥
गुण का गाहकु नानका विरला कोई होइ ॥
Guṇ kaa gaahak naankaa virlaa ko▫ee ho▫é.
Rare is that person, O Nanak! Who purchases virtue.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਗੁਣ ਪਾਈਅਨੑਿ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੧॥
गुर परसादी गुण पाईअन्हि जिस नो नदरि करेइ ॥१॥
Gur parsaadee guṇ paa▫ee▫aniĥ jis no naḋar karé▫i. ||1||
By Guru’s Grace, one is blessed with virtue, when the Lord bestows His Glance of Grace. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਗੁਣ ਅਵਗੁਣ ਸਮਾਨਿ ਹਹਿ ਜਿ ਆਪਿ ਕੀਤੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
गुण अवगुण समानि हहि जि आपि कीते करतारि ॥
Guṇ avguṇ samaan hėh jė aap keeṫé karṫaar.
Merits and demerits are the same; they are both created by the Creator.
|
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥੨॥
नानक हुकमि मंनिऐ सुखु पाईऐ गुर सबदी वीचारि ॥२॥
Naanak hukam mani▫æ sukʰ paa▫ee▫æ gur sabḋee veechaar. ||2||
O Nanak! One who obeys the Hukam of the Lord’s Command, finds peace, contemplating the Word of the Guru’s Shabad. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਅੰਦਰਿ ਰਾਜਾ ਤਖਤੁ ਹੈ ਆਪੇ ਕਰੇ ਨਿਆਉ ॥
अंदरि राजा तखतु है आपे करे निआउ ॥
Anḋar raajaa ṫakʰaṫ hæ aapé karé ni▫aa▫o.
The King sits on the throne within the self; He Himself administers justice.
|
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਦਰੁ ਜਾਣੀਐ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲੁ ਅਸਰਾਉ ॥
गुर सबदी दरु जाणीऐ अंदरि महलु असराउ ॥
Gur sabḋee ḋar jaaṇee▫æ anḋar mahal asraa▫o.
Through the Word of the Guru’s Shabad, the Lord’s Court is known; within the self is the Sanctuary, the Mansion of the Lord’s Presence.
|
ਖਰੇ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਈਅਨਿ ਖੋਟਿਆ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥
खरे परखि खजानै पाईअनि खोटिआ नाही थाउ ॥
Kʰaré parakʰ kʰajaanæ paa▫ee▫an kʰoti▫aa naahee ṫʰaa▫o.
The coins are assayed, and the genuine coins are placed in His treasury, while the counterfeit ones find no place.
|
ਸਭੁ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤਦਾ ਸਦਾ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ॥
सभु सचो सचु वरतदा सदा सचु निआउ ॥
Sabʰ sacho sach varaṫḋaa saḋaa sach ni▫aa▫o.
The Truest of the True is all-pervading; His justice is forever True.
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾ ਰਸੁ ਆਇਆ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਨਾਉ ॥੧੮॥
अमृत का रसु आइआ मनि वसिआ नाउ ॥१८॥
Amriṫ kaa ras aa▫i▫aa man vasi▫aa naa▫o. ||18||
One comes to enjoy the Ambrosial essence, when the Name is enshrined in the mind. ||18||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
सलोक मः १ ॥
Salok mėhlaa 1.
Shalok, First Mehl:
|
ਹਉ ਮੈ ਕਰੀ ਤਾਂ ਤੂ ਨਾਹੀ ਤੂ ਹੋਵਹਿ ਹਉ ਨਾਹਿ ॥
हउ मै करी तां तू नाही तू होवहि हउ नाहि ॥
Ha▫o mæ karee ṫaaⁿ ṫoo naahee ṫoo hovėh ha▫o naahi.
When one acts in egotism, then You are not there, Lord. Wherever You are, there is no ego.
|