ਭੋਲਤਣਿ ਭੈ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹੇਕੈ ਪਾਧਰ ਹੀਡੁ ॥
भोलतणि भै मनि वसै हेकै पाधर हीडु ॥
Bʰogṫaṇ bʰæ man vasæ hékæ paaḋʰar heed.
The Fear of God abides in the mind of the innocent; this is the straight path to the One Lord.
|
ਅਤਿ ਡਾਹਪਣਿ ਦੁਖੁ ਘਣੋ ਤੀਨੇ ਥਾਵ ਭਰੀਡੁ ॥੧॥
अति डाहपणि दुखु घणो तीने थाव भरीडु ॥१॥
Aṫ daahpaṇ ḋukʰ gʰaṇo ṫeené ṫʰaav bʰareed. ||1||
Jealousy and envy bring terrible pain, and one is cursed throughout the three worlds. ||1||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl:
|
ਮਾਂਦਲੁ ਬੇਦਿ ਸਿ ਬਾਜਣੋ ਘਣੋ ਧੜੀਐ ਜੋਇ ॥
मांदलु बेदि सि बाजणो घणो धड़ीऐ जोइ ॥
Maaⁿḋal béḋ sė baajṇo gʰaṇo ḋʰaṛee▫æ jo▫é.
The drum of the Vedas vibrates, bringing dispute and divisiveness.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਤੂ ਬੀਜਉ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥੨॥
नानक नामु समालि तू बीजउ अवरु न कोइ ॥२॥
Naanak naam samaal ṫoo beeja▫o avar na ko▫é. ||2||
O Nanak! Contemplate the Naam, the Name of the Lord; there is none except Him. ||2||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl:
|
ਸਾਗਰੁ ਗੁਣੀ ਅਥਾਹੁ ਕਿਨਿ ਹਾਥਾਲਾ ਦੇਖੀਐ ॥
सागरु गुणी अथाहु किनि हाथाला देखीऐ ॥
Saagar guṇee aṫʰaahu kin haaṫʰaalaa ḋékʰee▫æ.
The world-ocean of the three qualities is unfathomably deep; how can its bottom be seen?
|
ਵਡਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਪਾਰਿ ਪਵਾ ॥
वडा वेपरवाहु सतिगुरु मिलै त पारि पवा ॥
vadaa véparvaahu saṫgur milæ ṫa paar pavaa.
If I meet with the great, self-sufficient True Guru, then I am carried across.
|
ਮਝ ਭਰਿ ਦੁਖ ਬਦੁਖ ॥
मझ भरि दुख बदुख ॥
Majʰ bʰar ḋukʰ baḋukʰ.
This ocean is filled up with pain and suffering.
|
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਸੈ ਨ ਲਥੀ ਭੁਖ ॥੩॥
नानक सचे नाम बिनु किसै न लथी भुख ॥३॥
Naanak saché naam bin kisæ na laṫʰee bʰukʰ. ||3||
O Nanak! Without the True Name, no one’s hunger is appeased. ||3||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਜਿਨੀ ਅੰਦਰੁ ਭਾਲਿਆ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵੈ ॥
जिनी अंदरु भालिआ गुर सबदि सुहावै ॥
Jinee anḋar bʰaali▫aa gur sabaḋ suhaavæ.
Those who search their inner beings, through the Word of the Guru’s Shabad, are exalted and adorned.
|
ਜੋ ਇਛਨਿ ਸੋ ਪਾਇਦੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
जो इछनि सो पाइदे हरि नामु धिआवै ॥
Jo ichʰan so paa▫iḋé har naam ḋʰi▫aavæ.
They obtain what they wish for, meditating on the Lord’s Name.
|
ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੋ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥
जिस नो क्रिपा करे तिसु गुरु मिलै सो हरि गुण गावै ॥
Jis no kirpaa karé ṫis gur milæ so har guṇ gaavæ.
One who is blessed by God’s Grace, meets with the Guru; he sings the Glorious Praises of the Lord.
|
ਧਰਮ ਰਾਇ ਤਿਨ ਕਾ ਮਿਤੁ ਹੈ ਜਮ ਮਗਿ ਨ ਪਾਵੈ ॥
धरम राइ तिन का मितु है जम मगि न पावै ॥
Ḋʰaram raa▫é ṫin kaa miṫ hæ jam mag na paavæ.
The Righteous Judge of Dharma is his friend; he does not have to walk on the Path of Death.
|
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥੧੪॥
हरि नामु धिआवहि दिनसु राति हरि नामि समावै ॥१४॥
Har naam ḋʰi▫aavahi ḋinas raaṫ har naam samaavæ. ||14||
He meditates on the Lord’s Name, day and night; he is absorbed and immersed in the Lord’s Name. ||14||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
सलोकु मः १ ॥
Salok mėhlaa 1.
Shalok, First Mehl:
|
ਸੁਣੀਐ ਏਕੁ ਵਖਾਣੀਐ ਸੁਰਗਿ ਮਿਰਤਿ ਪਇਆਲਿ ॥
सुणीऐ एकु वखाणीऐ सुरगि मिरति पइआलि ॥
Suṇee▫æ ék vakʰaaṇee▫æ surag miraṫ pa▫i▫aal.
Listen to and speak the Name of the One Lord, who permeates the heavens, this world and the nether regions of the underworld.
|
ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਈ ਮੇਟਿਆ ਜੋ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਨਾਲਿ ॥
हुकमु न जाई मेटिआ जो लिखिआ सो नालि ॥
Hukam na jaa▫ee méti▫aa jo likʰi▫aa so naal.
The Hukam of His Command cannot be erased; whatever He has written, shall go with the mortal.
|
ਕਉਣੁ ਮੂਆ ਕਉਣੁ ਮਾਰਸੀ ਕਉਣੁ ਆਵੈ ਕਉਣੁ ਜਾਇ ॥
कउणु मूआ कउणु मारसी कउणु आवै कउणु जाइ ॥
Ka▫uṇ moo▫aa ka▫uṇ maarsee ka▫uṇ aavæ ka▫uṇ jaa▫é.
Who has died, and who kills? Who comes and who goes?
|
ਕਉਣੁ ਰਹਸੀ ਨਾਨਕਾ ਕਿਸ ਕੀ ਸੁਰਤਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
कउणु रहसी नानका किस की सुरति समाइ ॥१॥
Ka▫uṇ rahsee naankaa kis kee suraṫ samaa▫é. ||1||
Who is enraptured, O Nanak! And whose consciousness merges into the Lord? ||1||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl:
|
ਹਉ ਮੁਆ ਮੈ ਮਾਰਿਆ ਪਉਣੁ ਵਹੈ ਦਰੀਆਉ ॥
हउ मुआ मै मारिआ पउणु वहै दरीआउ ॥
Ha▫o mu▫aa mæ maari▫aa pa▫uṇ vahæ ḋaree▫aa▫o.
In egotism, he dies; possessiveness kills him, and the breath flows out like a river.
|
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਥਕੀ ਨਾਨਕਾ ਜਾ ਮਨੁ ਰਤਾ ਨਾਇ ॥
त्रिसना थकी नानका जा मनु रता नाइ ॥
Ṫarisnaa ṫʰakee naankaa jaa man raṫaa naa▫é.
Desire is exhausted, O Nanak! Only when the mind is imbued with the Name.
|
ਲੋਇਣ ਰਤੇ ਲੋਇਣੀ ਕੰਨੀ ਸੁਰਤਿ ਸਮਾਇ ॥
लोइण रते लोइणी कंनी सुरति समाइ ॥
Lo▫iṇ raṫé lo▫iṇee kannee suraṫ samaa▫é.
His eyes are imbued with the eyes of the Lord, and his ears ring with celestial consciousness.
|
ਜੀਭ ਰਸਾਇਣਿ ਚੂਨੜੀ ਰਤੀ ਲਾਲ ਲਵਾਇ ॥
जीभ रसाइणि चूनड़ी रती लाल लवाइ ॥
Jeebʰ rasaa▫iṇ choonṛee raṫee laal lavaa▫é.
His tongue drinks in the sweet nectar, dyed crimson by chanting the Name of the Beloved Lord.
|
ਅੰਦਰੁ ਮੁਸਕਿ ਝਕੋਲਿਆ ਕੀਮਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥
अंदरु मुसकि झकोलिआ कीमति कही न जाइ ॥२॥
Anḋar musak jʰakoli▫aa keemaṫ kahee na jaa▫é. ||2||
His inner being is drenched with the Lord’s fragrance; his worth cannot be described. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਨਾਮੋ ਨਾਲਿ ਚਲੈ ॥
इसु जुग महि नामु निधानु है नामो नालि चलै ॥
Is jug mėh naam niḋʰaan hæ naamo naal chalæ.
In this age, the Naam, the Name of the Lord, is the treasure. Only the Naam goes along in the end.
|
ਏਹੁ ਅਖੁਟੁ ਕਦੇ ਨ ਨਿਖੁਟਈ ਖਾਇ ਖਰਚਿਉ ਪਲੈ ॥
एहु अखुटु कदे न निखुटई खाइ खरचिउ पलै ॥
Éhu akʰut kaḋé na nikʰuta▫ee kʰaa▫é kʰarchi▫o palæ.
It is inexhaustible; it is never empty, no matter how much one may eat, consume or spend.
|
ਹਰਿ ਜਨ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵਈ ਜਮਕੰਕਰ ਜਮਕਲੈ ॥
हरि जन नेड़ि न आवई जमकंकर जमकलै ॥
Har jan néṛ na aavee jamkankar jamkalæ.
The Messenger of Death does not even approach the humble servant of the Lord.
|
ਸੇ ਸਾਹ ਸਚੇ ਵਣਜਾਰਿਆ ਜਿਨ ਹਰਿ ਧਨੁ ਪਲੈ ॥
से साह सचे वणजारिआ जिन हरि धनु पलै ॥
Sé saah saché vaṇjaari▫aa jin har ḋʰan palæ.
They alone are the true bankers and traders, who have the wealth of the Lord in their laps.
|
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਜਾ ਆਪਿ ਹਰਿ ਘਲੈ ॥੧੫॥
हरि किरपा ते हरि पाईऐ जा आपि हरि घलै ॥१५॥
Har kirpaa ṫé har paa▫ee▫æ jaa aap har gʰalæ. ||15||
By the Lord’s Mercy, one finds the Lord, only when the Lord Himself sends for him. ||15||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਮਨਮੁਖ ਵਾਪਾਰੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਬਿਖੁ ਵਿਹਾਝਹਿ ਬਿਖੁ ਸੰਗ੍ਰਹਹਿ ਬਿਖ ਸਿਉ ਧਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥
मनमुख वापारै सार न जाणनी बिखु विहाझहि बिखु संग्रहहि बिख सिउ धरहि पिआरु ॥
Manmukʰ vaapaaræ saar na jaaṇnee bikʰ vihaajʰėh bikʰ sangar▫hahi bikʰ si▫o ḋʰarėh pi▫aar.
The self-willed Manmukh does not appreciate the excellence of trading in Truth. He deals in poison, collects poison, and is in love with poison.
|
ਬਾਹਰਹੁ ਪੰਡਿਤ ਸਦਾਇਦੇ ਮਨਹੁ ਮੂਰਖ ਗਾਵਾਰ ॥
बाहरहु पंडित सदाइदे मनहु मूरख गावार ॥
Baahrahu pandiṫ saḋaa▫iḋé manhu moorakʰ gaavaar.
Outwardly, they call themselves Pandits, religious scholars, but in their minds they are foolish and ignorant.
|
ਹਰਿ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਨ ਲਾਇਨੀ ਵਾਦੀ ਧਰਨਿ ਪਿਆਰੁ ॥
हरि सिउ चितु न लाइनी वादी धरनि पिआरु ॥
Har si▫o chiṫ na laa▫inee vaaḋee ḋʰaran pi▫aar.
They do not focus their consciousness on the Lord; they love to engage in arguments.
|
ਵਾਦਾ ਕੀਆ ਕਰਨਿ ਕਹਾਣੀਆ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਕਰਹਿ ਆਹਾਰੁ ॥
वादा कीआ करनि कहाणीआ कूड़ु बोलि करहि आहारु ॥
vaaḋaa kee▫aa karan kahaaṇee▫aa kooṛ bol karahi aahaar.
They speak to cause arguments, and earn their living by telling lies.
|
ਜਗ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਨਿਰਮਲਾ ਹੋਰੁ ਮੈਲਾ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ॥
जग महि राम नामु हरि निरमला होरु मैला सभु आकारु ॥
Jag mėh raam naam har nirmalaa hor mælaa sabʰ aakaar.
In this world, only the Lord’s Name is immaculate and pure. All other objects of creation are polluted.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਹੋਇ ਮੈਲੇ ਮਰਹਿ ਗਵਾਰ ॥੧॥
नानक नामु न चेतनी होइ मैले मरहि गवार ॥१॥
Naanak naam na chéṫnee ho▫é mælé marėh gavaar. ||1||
O Nanak! Those who do not remember the Naam, the Name of the Lord, are polluted; they die in ignorance. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਦੁਖੁ ਲਗਾ ਬਿਨੁ ਸੇਵਿਐ ਹੁਕਮੁ ਮੰਨੇ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
दुखु लगा बिनु सेविऐ हुकमु मंने दुखु जाइ ॥
Ḋukʰ lagaa bin sévi▫æ hukam manné ḋukʰ jaa▫é.
Without serving the Lord, he suffers in pain; accepting the Hukam of God’s Command, pain is gone.
|
ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਸੁਖੈ ਦਾ ਆਪੇ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥
आपे दाता सुखै दा आपे देइ सजाइ ॥
Aapé ḋaaṫaa sukʰæ ḋaa aapé ḋé▫é sajaa▫é.
He Himself is the Giver of peace; He Himself awards punishment.
|
ਨਾਨਕ ਏਵੈ ਜਾਣੀਐ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥੨॥
नानक एवै जाणीऐ सभु किछु तिसै रजाइ ॥२॥
Naanak évæ jaaṇee▫æ sabʰ kichʰ ṫisæ rajaa▫é. ||2||
O Nanak! Know this well; all that happens is according to His Will. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਹਰਿ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਜਗਤੁ ਹੈ ਨਿਰਧਨੁ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਨਾਹੀ ॥
हरि नाम बिना जगतु है निरधनु बिनु नावै त्रिपति नाही ॥
Har naam binaa jagaṫ hæ nirḋʰan bin naavæ ṫaripaṫ naahee.
Without the Lord’s Name, the world is poor. Without the Name, no one is satisfied.
|
ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ਹਉਮੈ ਦੁਖੁ ਪਾਹੀ ॥
दूजै भरमि भुलाइआ हउमै दुखु पाही ॥
Ḋoojæ bʰaram bʰulaa▫i▫aa ha▫umæ ḋukʰ paahee.
He is deluded by duality and doubt. In egotism, he suffers in pain.
|
