ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਭ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪੇ ਵਰਤੀਜੈ ॥
आपे स्रिसटि सभ साजीअनु आपे वरतीजै ॥
Aapé sarisat sabʰ saajee▫an aapé varṫeejæ.
He Himself created the entire universe, and He Himself is pervading it.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀਐ ਸਚੁ ਕੀਮਤਿ ਕੀਜੈ ॥
गुरमुखि सदा सलाहीऐ सचु कीमति कीजै ॥
Gurmukʰ saḋaa salaahee▫æ sach keemaṫ keejæ.
The Gurmukhs praise the Lord forever, and through the Truth, they assess Him.
|
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਕਮਲੁ ਬਿਗਾਸਿਆ ਇਵ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥
गुर सबदी कमलु बिगासिआ इव हरि रसु पीजै ॥
Gur sabḋee kamal bigaasi▫aa iv har ras peejæ.
Through the Word of the Guru’s Shabad, the heart-lotus blossoms forth, and in this way, one drinks in the sublime essence of the Lord.
|
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਠਾਕਿਆ ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਵੀਜੈ ॥੭॥
आवण जाणा ठाकिआ सुखि सहजि सवीजै ॥७॥
Aavaṇ jaaṇaa tʰaaki▫aa sukʰ sahj saveejæ. ||7||
Coming and going in reincarnation ceases, and one sleeps in peace and poise. ||7||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
सलोकु मः १ ॥
Salok mėhlaa 1.
Shalok, First Mehl:
|
ਨਾ ਮੈਲਾ ਨਾ ਧੁੰਧਲਾ ਨਾ ਭਗਵਾ ਨਾ ਕਚੁ ॥
ना मैला ना धुंधला ना भगवा ना कचु ॥
Naa mælaa naa ḋʰunḋʰlaa naa bʰagvaa naa kach.
Neither dirty, nor dull, nor saffron, nor any color that fades.
|
ਨਾਨਕ ਲਾਲੋ ਲਾਲੁ ਹੈ ਸਚੈ ਰਤਾ ਸਚੁ ॥੧॥
नानक लालो लालु है सचै रता सचु ॥१॥
Naanak laalo laal hæ sachæ raṫaa sach. ||1||
O Nanak! Crimson - deep crimson is the color of one who is imbued with the True Lord. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਸਹਜਿ ਵਣਸਪਤਿ ਫੁਲੁ ਫਲੁ ਭਵਰੁ ਵਸੈ ਭੈ ਖੰਡਿ ॥
सहजि वणसपति फुलु फलु भवरु वसै भै खंडि ॥
Sahj vaṇaspaṫ ful fal bʰavar vasæ bʰæ kʰand.
The bumble bee intuitively and fearlessly dwells among the vegetation, flowers and fruits.
|
ਨਾਨਕ ਤਰਵਰੁ ਏਕੁ ਹੈ ਏਕੋ ਫੁਲੁ ਭਿਰੰਗੁ ॥੨॥
नानक तरवरु एकु है एको फुलु भिरंगु ॥२॥
Naanak ṫarvar ék hæ éko ful bʰirang. ||2||
O Nanak! There is only one tree, one flower, and one bumble bee. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਜੋ ਜਨ ਲੂਝਹਿ ਮਨੈ ਸਿਉ ਸੇ ਸੂਰੇ ਪਰਧਾਨਾ ॥
जो जन लूझहि मनै सिउ से सूरे परधाना ॥
Jo jan loojʰėh manæ si▫o sé sooré parḋʰaanaa.
Those humble beings who struggle with their minds are brave and distinguished heroes.
|
ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਸਦਾ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਜਿਨੀ ਆਪੁ ਪਛਾਨਾ ॥
हरि सेती सदा मिलि रहे जिनी आपु पछाना ॥
Har séṫee saḋaa mil rahé jinee aap pachʰaanaa.
Those who realize their own selves, remain forever united with the Lord.
|
ਗਿਆਨੀਆ ਕਾ ਇਹੁ ਮਹਤੁ ਹੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥
गिआनीआ का इहु महतु है मन माहि समाना ॥
Gi▫aanee▫aa kaa ih mahaṫ hæ man maahi samaanaa.
This is the glory of the spiritual teachers, that they remain absorbed in their mind.
|
ਹਰਿ ਜੀਉ ਕਾ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਲਾਇ ਧਿਆਨਾ ॥
हरि जीउ का महलु पाइआ सचु लाइ धिआना ॥
Har jee▫o kaa mahal paa▫i▫aa sach laa▫é ḋʰi▫aanaa.
They attain the Mansion of the Lord’s Presence, and focus their meditation on the True Lord.
|
ਜਿਨ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮਨੁ ਜੀਤਿਆ ਜਗੁ ਤਿਨਹਿ ਜਿਤਾਨਾ ॥੮॥
जिन गुर परसादी मनु जीतिआ जगु तिनहि जिताना ॥८॥
Jin gur parsaadee man jeeṫi▫aa jag ṫinėh jiṫaanaa. ||8||
Those who conquer their own minds, by Guru’s Grace, conquer the world. ||8||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਜੋਗੀ ਹੋਵਾ ਜਗਿ ਭਵਾ ਘਰਿ ਘਰਿ ਭੀਖਿਆ ਲੇਉ ॥
जोगी होवा जगि भवा घरि घरि भीखिआ लेउ ॥
Jogee hovaa jag bʰavaa gʰar gʰar bʰeekʰi▫aa lé▫o.
If I were to become a Yogi, and wander around the world, begging from door to door,
|
ਦਰਗਹ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਕਿਸੁ ਕਿਸੁ ਉਤਰੁ ਦੇਉ ॥
दरगह लेखा मंगीऐ किसु किसु उतरु देउ ॥
Ḋargėh lékʰaa mangee▫æ kis kis uṫar ḋé▫o.
then, when I am summoned to the Court of the Lord, what answer could I give?
|
ਭਿਖਿਆ ਨਾਮੁ ਸੰਤੋਖੁ ਮੜੀ ਸਦਾ ਸਚੁ ਹੈ ਨਾਲਿ ॥
भिखिआ नामु संतोखु मड़ी सदा सचु है नालि ॥
Bʰikʰi▫aa naam sanṫokʰ maṛee saḋaa sach hæ naal.
The Naam, the Name of the Lord, is the charity I beg for; contentment is my temple. The True Lord is always with me.
|
ਭੇਖੀ ਹਾਥ ਨ ਲਧੀਆ ਸਭ ਬਧੀ ਜਮਕਾਲਿ ॥
भेखी हाथ न लधीआ सभ बधी जमकालि ॥
Bʰékʰee haaṫʰ na laḋʰee▫aa sabʰ baḋʰee jamkaal.
Nothing is obtained by wearing religious robes; all will be seized by the Messenger of Death.
|
ਨਾਨਕ ਗਲਾ ਝੂਠੀਆ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥
नानक गला झूठीआ सचा नामु समालि ॥१॥
Naanak galaa jʰootʰee▫aa sachaa naam samaal. ||1||
O Nanak! Talk is false; contemplate the True Name. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਜਿਤੁ ਦਰਿ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਸੋ ਦਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਨ ਕੋਇ ॥
जितु दरि लेखा मंगीऐ सो दरु सेविहु न कोइ ॥
Jiṫ ḋar lékʰaa mangee▫æ so ḋar sévihu na ko▫é.
Through that door, you will be called to account; do not serve at that door.
|
ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਲੋੜਿ ਲਹੁ ਜਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
ऐसा सतिगुरु लोड़ि लहु जिसु जेवडु अवरु न कोइ ॥
Æsaa saṫgur loṛ lahu jis jévad avar na ko▫é.
Seek and find such a True Guru, who has no equal in His greatness.
|
ਤਿਸੁ ਸਰਣਾਈ ਛੂਟੀਐ ਲੇਖਾ ਮੰਗੈ ਨ ਕੋਇ ॥
तिसु सरणाई छूटीऐ लेखा मंगै न कोइ ॥
Ṫis sarṇaa▫ee chʰootee▫æ lékʰaa mangæ na ko▫é.
In His Sanctuary, one is released, and no one calls him to account.
|
ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜੁ ਸਚਾ ਓਹੁ ਸਬਦੁ ਦੇਇ ॥
सचु द्रिड़ाए सचु द्रिड़ु सचा ओहु सबदु देइ ॥
Sach driṛ▫aa▫é sach ḋariṛ sachaa oh sabaḋ ḋé▫é.
Truth is implanted within Him, and He implants Truth within others. He bestows the blessing of the True Shabad.
|
ਹਿਰਦੈ ਜਿਸ ਦੈ ਸਚੁ ਹੈ ਤਨੁ ਮਨੁ ਭੀ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥
हिरदै जिस दै सचु है तनु मनु भी सचा होइ ॥
Hirḋæ jis ḋæ sach hæ ṫan man bʰee sachaa ho▫é.
One who has Truth within his heart - his body and mind are also true.
|
ਨਾਨਕ ਸਚੈ ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਦੇਇ ॥
नानक सचै हुकमि मंनिऐ सची वडिआई देइ ॥
Naanak sachæ hukam mani▫æ sachee vadi▫aa▫ee ḋé▫é.
O Nanak! If one submits to the Hukam, the Command of the True Lord God, he is blessed with true glory and greatness.
|
ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਵਸੀ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੨॥
सचे माहि समावसी जिस नो नदरि करेइ ॥२॥
Saché maahi samaavasee jis no naḋar karé▫i. ||2||
He is immersed and merged in the True Lord, who blesses him with His Glance of Grace. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਸੂਰੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਮਰਹਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
सूरे एहि न आखीअहि अहंकारि मरहि दुखु पावहि ॥
Sooré éhi na aakʰee▫ahi ahaⁿkaar marėh ḋukʰ paavahi.
They are not called heroes, who die of egotism, suffering in pain.
|
ਅੰਧੇ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਣਨੀ ਦੂਜੈ ਪਚਿ ਜਾਵਹਿ ॥
अंधे आपु न पछाणनी दूजै पचि जावहि ॥
Anḋʰé aap na pachʰaaṇnee ḋoojæ pach jaavėh.
The blind ones do not realize their own selves; in the love of duality, they rot.
|
ਅਤਿ ਕਰੋਧ ਸਿਉ ਲੂਝਦੇ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
अति करोध सिउ लूझदे अगै पिछै दुखु पावहि ॥
Aṫ karoḋʰ si▫o loojʰ▫ḋé agæ pichʰæ ḋukʰ paavahi.
They struggle with great anger; here and hereafter, they suffer with pain.
|
ਹਰਿ ਜੀਉ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨ ਭਾਵਈ ਵੇਦ ਕੂਕਿ ਸੁਣਾਵਹਿ ॥
हरि जीउ अहंकारु न भावई वेद कूकि सुणावहि ॥
Har jee▫o ahaⁿkaar na bʰaav▫ee véḋ kook suṇaavėh.
The Dear Lord is not pleased by egotism; the Vedas proclaim this clearly.
|
ਅਹੰਕਾਰਿ ਮੁਏ ਸੇ ਵਿਗਤੀ ਗਏ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਫਿਰਿ ਆਵਹਿ ॥੯॥
अहंकारि मुए से विगती गए मरि जनमहि फिरि आवहि ॥९॥
Ahaⁿkaar mu▫é sé vigṫee ga▫é mar janmėh fir aavahi. ||9||
Those who die of egotism, shall not find salvation. They die, and are reborn in reincarnation. ||9||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਕਾਗਉ ਹੋਇ ਨ ਊਜਲਾ ਲੋਹੇ ਨਾਵ ਨ ਪਾਰੁ ॥
कागउ होइ न ऊजला लोहे नाव न पारु ॥
Kaaga▫o ho▫é na oojlaa lohé naav na paar.
The crow does not become white, and an iron boat does not float across.
|
ਪਿਰਮ ਪਦਾਰਥੁ ਮੰਨਿ ਲੈ ਧੰਨੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
पिरम पदारथु मंनि लै धंनु सवारणहारु ॥
Piram paḋaaraṫʰ man læ ḋʰan savaaraṇhaar.
One who puts his faith in the treasure of his Beloved Lord is blessed; he exalts and embellishes others as well.
|
ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਊਜਲਾ ਸਿਰਿ ਕਾਸਟ ਲੋਹਾ ਪਾਰਿ ॥
हुकमु पछाणै ऊजला सिरि कासट लोहा पारि ॥
Hukam pachʰaaṇæ oojlaa sir kaasat lohaa paar.
One who realizes the Hukam of God’s Command - his face is radiant and bright; he floats across, like iron upon wood.
|
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਛੋਡੈ ਭੈ ਵਸੈ ਨਾਨਕ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥੧॥
त्रिसना छोडै भै वसै नानक करणी सारु ॥१॥
Ṫarisnaa chʰodæ bʰæ vasæ Naanak karṇee saar. ||1||
Forsake thirst and desire, and abide in the Fear of God; O Nanak! These are the most excellent actions. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਮਾਰੂ ਮਾਰਣ ਜੋ ਗਏ ਮਾਰਿ ਨ ਸਕਹਿ ਗਵਾਰ ॥
मारू मारण जो गए मारि न सकहि गवार ॥
Maaroo maaraṇ jo ga▫é maar na sakahi gavaar.
The ignorant people who go to the desert to conquer their minds, are not able to conquer them.
|
ਨਾਨਕ ਜੇ ਇਹੁ ਮਾਰੀਐ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
नानक जे इहु मारीऐ गुर सबदी वीचारि ॥
Naanak jé ih maaree▫æ gur sabḋee veechaar.
O Nanak! If this mind is to be conquered, one must contemplate the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਏਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਨਾ ਮਰੈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
एहु मनु मारिआ ना मरै जे लोचै सभु कोइ ॥
Éhu man maari▫aa naa maræ jé lochæ sabʰ ko▫é.
This mind is not conquered by conquering it, even though everyone longs to do so.
|
ਨਾਨਕ ਮਨ ਹੀ ਕਉ ਮਨੁ ਮਾਰਸੀ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਸੋਇ ॥੨॥
नानक मन ही कउ मनु मारसी जे सतिगुरु भेटै सोइ ॥२॥
Naanak man hee ka▫o man maarsee jé saṫgur bʰétæ so▫é. ||2||
O Nanak! The mind itself conquers the mind, if one meets with the True Guru. ||2||
|
