ਤਿਸ ਦੀ ਬੂਝੈ ਜਿ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਮਾਏ ॥
तिस दी बूझै जि गुर सबदु कमाए ॥
Ṫis ḋee boojʰæ jė gur sabaḋ kamaa▫é.
He alone puts out this fire, who practices and lives the Guru’s Shabad.
|
ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੫॥
तनु मनु सीतलु क्रोधु निवारे हउमै मारि समाइआ ॥१५॥
Ṫan man seeṫal kroḋʰ nivaaré ha▫umæ maar samaa▫i▫aa. ||15||
His body and mind are cooled and soothed, and his anger is silenced; conquering egotism, he merges into the Lord. ||15||
|
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥
सचा साहिबु सची वडिआई ॥
Sachaa saahib sachee vadi▫aa▫ee.
True is the Lord and Master, and True is His glorious greatness.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਵਿਰਲੈ ਪਾਈ ॥
गुर परसादी विरलै पाई ॥
Gur parsaadee virlæ paa▫ee.
By Guru’s Grace, a rare few attain this.
|
ਨਾਨਕੁ ਏਕ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੬॥੧॥੨੩॥
नानकु एक कहै बेनंती नामे नामि समाइआ ॥१६॥१॥२३॥
Naanak ék kahæ bénanṫee naamé naam samaa▫i▫aa. ||16||1||23||
Nanak offers this one prayer: through the Naam, the Name of the Lord, may I merge in the Lord. ||16||1||23||
|
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
मारू महला ३ ॥
Maaroo mėhlaa 3.
Maaroo, Third Mehl:
|
ਨਦਰੀ ਭਗਤਾ ਲੈਹੁ ਮਿਲਾਏ ॥
नदरी भगता लैहु मिलाए ॥
Naḋree bʰagṫaa læhu milaa▫é.
By Your Grace, please unite with Your devotees.
|
ਭਗਤ ਸਲਾਹਨਿ ਸਦਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
भगत सलाहनि सदा लिव लाए ॥
Bʰagaṫ salaahan saḋaa liv laa▫é.
Your devotees ever praise You, lovingly focusing on You.
|
ਤਉ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰਹਿ ਕਰਤੇ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥
तउ सरणाई उबरहि करते आपे मेलि मिलाइआ ॥१॥
Ṫa▫o sarṇaa▫ee ubrahi karṫé aapé mél milaa▫i▫aa. ||1||
In Your Sanctuary, they are saved, O Creator Lord; You unite them in Union with Yourself. ||1||
|
ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਭਗਤਿ ਸੁਹਾਈ ॥
पूरै सबदि भगति सुहाई ॥
Pooræ sabaḋ bʰagaṫ suhaa▫ee.
Sublime and exalted is devotion to the Perfect Word of the Shabad.
|
ਅੰਤਰਿ ਸੁਖੁ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਈ ॥
अंतरि सुखु तेरै मनि भाई ॥
Anṫar sukʰ ṫéræ man bʰaa▫ee.
Peace prevails within; they are pleasing to Your Mind.
|
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਚੀ ਭਗਤੀ ਰਾਤਾ ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥੨॥
मनु तनु सची भगती राता सचे सिउ चितु लाइआ ॥२॥
Man ṫan sachee bʰagṫee raaṫaa saché si▫o chiṫ laa▫i▫aa. ||2||
One whose mind and body are imbued with true devotion, focuses his consciousness on the True Lord. ||2||
|
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸਦ ਜਲੈ ਸਰੀਰਾ ॥
हउमै विचि सद जलै सरीरा ॥
Ha▫umæ vich saḋ jalæ sareeraa.
In egotism, the body is forever burning.
|
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਭੇਟੇ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥
करमु होवै भेटे गुरु पूरा ॥
Karam hovæ bʰété gur pooraa.
When God grants His Grace, one meets the Perfect Guru.
|
ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਏ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੩॥
अंतरि अगिआनु सबदि बुझाए सतिगुर ते सुखु पाइआ ॥३॥
Anṫar agi▫aan sabaḋ bujʰaa▫é saṫgur ṫé sukʰ paa▫i▫aa. ||3||
The Shabad dispels the spiritual ignorance within, and through the True Guru, one finds peace. ||3||
|
ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਏ ॥
मनमुखु अंधा अंधु कमाए ॥
Manmukʰ anḋʰaa anḋʰ kamaa▫é.
The blind, self-willed Manmukh acts blindly.
|
ਬਹੁ ਸੰਕਟ ਜੋਨੀ ਭਰਮਾਏ ॥
बहु संकट जोनी भरमाए ॥
Baho sankat jonee bʰarmaa▫é.
He is in terrible trouble, and wanders in reincarnation.
|
ਜਮ ਕਾ ਜੇਵੜਾ ਕਦੇ ਨ ਕਾਟੈ ਅੰਤੇ ਬਹੁ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੪॥
जम का जेवड़ा कदे न काटै अंते बहु दुखु पाइआ ॥४॥
Jam kaa jévṛaa kaḋé na kaatæ anṫé baho ḋukʰ paa▫i▫aa. ||4||
He can never snap the noose of Death, and in the end, he suffers in horrible pain. ||4||
|
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥
आवण जाणा सबदि निवारे ॥
Aavaṇ jaaṇaa sabaḋ nivaaré.
Through the Shabad, one’s comings and goings in reincarnation are ended.
|
ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
सचु नामु रखै उर धारे ॥
Sach naam rakʰæ ur ḋʰaaré.
He keeps the True Name enshrined within his heart.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥੫॥
गुर कै सबदि मरै मनु मारे हउमै जाइ समाइआ ॥५॥
Gur kæ sabaḋ maræ man maaré ha▫umæ jaa▫é samaa▫i▫aa. ||5||
He dies (mentally indulges) in the Word of the Guru’s Shabad, and conquers his mind; his egotism gets removed and he merges into the Lord. ||5||
|
ਆਵਣ ਜਾਣੈ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ॥
आवण जाणै परज विगोई ॥
Aavaṇ jaaṇæ paraj vigo▫ee.
Coming and going, the people of the world are wasting away.
|
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਥਿਰੁ ਕੋਇ ਨ ਹੋਈ ॥
बिनु सतिगुर थिरु कोइ न होई ॥
Bin saṫgur ṫʰir ko▫é na ho▫ee.
Without the True Guru, no one finds permanence and stability.
|
ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਸਬਦਿ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੬॥
अंतरि जोति सबदि सुखु वसिआ जोती जोति मिलाइआ ॥६॥
Anṫar joṫ sabaḋ sukʰ vasi▫aa joṫee joṫ milaa▫i▫aa. ||6||
The Shabad shines its Light deep within the self, and one dwells in peace; one’s light merges into the Light. ||6||
|
ਪੰਚ ਦੂਤ ਚਿਤਵਹਿ ਵਿਕਾਰਾ ॥
पंच दूत चितवहि विकारा ॥
Panch ḋooṫ chiṫvahi vikaaraa.
The five demons think of evil and corruption.
|
ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਕਾ ਏਹੁ ਪਸਾਰਾ ॥
माइआ मोह का एहु पसारा ॥
Maa▫i▫aa moh kaa éhu pasaaraa.
The expanse is the manifestation of emotional attachment to Maya.
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਤਾ ਮੁਕਤੁ ਹੋਵੈ ਪੰਚ ਦੂਤ ਵਸਿ ਆਇਆ ॥੭॥
सतिगुरु सेवे ता मुकतु होवै पंच दूत वसि आइआ ॥७॥
Saṫgur sévé ṫaa mukaṫ hovæ panch ḋooṫ vas aa▫i▫aa. ||7||
Serving the True Guru, one is liberated, and the five demons are put under his control. ||7||
|
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰਾ ॥
बाझु गुरू है मोहु गुबारा ॥
Baajʰ guroo hæ moh gubaaraa.
Without the Guru, there is only the darkness of attachment.
|
ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਡੁਬੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥
फिरि फिरि डुबै वारो वारा ॥
Fir fir dubæ vaaro vaaraa.
Over and over, time and time again, they are drowned.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥੮॥
सतिगुर भेटे सचु द्रिड़ाए सचु नामु मनि भाइआ ॥८॥
Saṫgur bʰété sach driṛ▫aa▫é sach naam man bʰaa▫i▫aa. ||8||
Meeting the True Guru, Truth is implanted within, and the True Name becomes pleasing to the mind. ||8||
|
ਸਾਚਾ ਦਰੁ ਸਾਚਾ ਦਰਵਾਰਾ ॥
साचा दरु साचा दरवारा ॥
Saachaa ḋar saachaa ḋarvaaraa.
True is His Door, and True is His Court, His Royal Darbaar.
|
ਸਚੇ ਸੇਵਹਿ ਸਬਦਿ ਪਿਆਰਾ ॥
सचे सेवहि सबदि पिआरा ॥
Saché sévėh sabaḋ pi▫aaraa.
The true ones serve Him, through the Beloved Word of the Shabad.
|
ਸਚੀ ਧੁਨਿ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥੯॥
सची धुनि सचे गुण गावा सचे माहि समाइआ ॥९॥
Sachee ḋʰun saché guṇ gaavaa saché maahi samaa▫i▫aa. ||9||
Singing the Glorious Praises of the True Lord, in the true melody, I am immersed and absorbed in Truth. ||9||
|
ਘਰੈ ਅੰਦਰਿ ਕੋ ਘਰੁ ਪਾਏ ॥
घरै अंदरि को घरु पाए ॥
Gʰaræ anḋar ko gʰar paa▫é.
Deep within the home of the self, one finds the home of the Lord.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
गुर कै सबदे सहजि सुभाए ॥
Gur kæ sabḋé sahj subʰaa▫é.
Through the Word of the Guru’s Shabad, one easily, intuitively finds it.
|
ਓਥੈ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੦॥
ओथै सोगु विजोगु न विआपै सहजे सहजि समाइआ ॥१०॥
Oṫʰæ sog vijog na vi▫aapæ sėhjé sahj samaa▫i▫aa. ||10||
There, one is not afflicted with sorrow or separation; merge into the Celestial Lord with intuitive ease. ||10||
|
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਸਟਾ ਕਾ ਵਾਸਾ ॥
दूजै भाइ दुसटा का वासा ॥
Ḋoojæ bʰaa▫é ḋustaa kaa vaasaa.
The evil people live in the love of duality.
|
ਭਉਦੇ ਫਿਰਹਿ ਬਹੁ ਮੋਹ ਪਿਆਸਾ ॥
भउदे फिरहि बहु मोह पिआसा ॥
Bʰa▫uḋé firėh baho moh pi▫aasaa.
They wander around, totally attached and thirsty.
|
ਕੁਸੰਗਤਿ ਬਹਹਿ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਇਆ ॥੧੧॥
कुसंगति बहहि सदा दुखु पावहि दुखो दुखु कमाइआ ॥११॥
Kusangaṫ bahėh saḋaa ḋukʰ paavahi ḋukʰo ḋukʰ kamaa▫i▫aa. ||11||
They sit in evil gatherings, and suffer with pain forever; they earn pain, nothing but pain. ||11||
|
ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝਹੁ ਸੰਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
सतिगुर बाझहु संगति न होई ॥
Saṫgur baajʰahu sangaṫ na ho▫ee.
Without the True Guru, there is no Sangat, no Congregation.
|
ਬਿਨੁ ਸਬਦੇ ਪਾਰੁ ਨ ਪਾਏ ਕੋਈ ॥
बिनु सबदे पारु न पाए कोई ॥
Bin sabḋé paar na paa▫é ko▫ee.
Without the Shabad, no one can cross over to the other side.
|
ਸਹਜੇ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧੨॥
सहजे गुण रवहि दिनु राती जोती जोति मिलाइआ ॥१२॥
Sėhjé guṇ ravėh ḋin raaṫee joṫee joṫ milaa▫i▫aa. ||12||
One who intuitively chants God’s Glorious Praises day and night - his light merges into the Light. ||12||
|
ਕਾਇਆ ਬਿਰਖੁ ਪੰਖੀ ਵਿਚਿ ਵਾਸਾ ॥
काइआ बिरखु पंखी विचि वासा ॥
Kaa▫i▫aa birakʰ pankʰee vich vaasaa.
The body is the tree; the bird of the soul dwells within it.
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚੁਗਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਸਾ ॥
अमृतु चुगहि गुर सबदि निवासा ॥
Amriṫ chugėh gur sabaḋ nivaasaa.
It drinks in the Ambrosial Nectar, resting in the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਉਡਹਿ ਨ ਮੂਲੇ ਨ ਆਵਹਿ ਨ ਜਾਹੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥
उडहि न मूले न आवहि न जाही निज घरि वासा पाइआ ॥१३॥
Uḋėh na moolé na aavahi na jaahee nij gʰar vaasaa paa▫i▫aa. ||13||
It never flies away, and it does not come or go; it dwells within the home of its own self. ||13||
|
ਕਾਇਆ ਸੋਧਹਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਹਿ ॥
काइआ सोधहि सबदु वीचारहि ॥
Kaa▫i▫aa soḋʰėh sabaḋ vichaarėh.
Purify the body, and contemplate the Shabad.
|
ਮੋਹ ਠਗਉਰੀ ਭਰਮੁ ਨਿਵਾਰਹਿ ॥
मोह ठगउरी भरमु निवारहि ॥
Moh tʰag▫uree bʰaram nivaarėh.
Remove the poisonous drug of emotional attachment, and eradicate doubt.
|
ਆਪੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧੪॥
आपे क्रिपा करे सुखदाता आपे मेलि मिलाइआ ॥१४॥
Aapé kirpaa karé sukʰ▫ḋaaṫa aapé mél milaa▫i▫aa. ||14||
The Giver of peace Himself bestows His Mercy, and unites us in Union with Himself. ||14||
|
