ਆਪੇ ਸਚਾ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥
आपे सचा सबदि मिलाए ॥
Aapé sachaa sabaḋ milaa▫é.
The True Lord Himself unites us in the Word of His Shabad.
|
ਸਬਦੇ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ॥
सबदे विचहु भरमु चुकाए ॥
Sabḋé vichahu bʰaram chukaa▫é.
Within the Shabad, doubt is driven out.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਨਾਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੮॥੨੨॥
नानक नामि मिलै वडिआई नामे ही सुखु पाइदा ॥१६॥८॥२२॥
Naanak naam milæ vadi▫aa▫ee naamé hee sukʰ paa▫iḋaa. ||16||8||22||
O Nanak! He blesses us with His Naam, and through the Naam, peace is found. ||16||8||22||
|
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
मारू महला ३ ॥
Maaroo mėhlaa 3.
Maaroo, Third Mehl:
|
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥
अगम अगोचर वेपरवाहे ॥
Agam agochar véparvaahé.
He is inaccessible, unfathomable and self-sustaining.
|
ਆਪੇ ਮਿਹਰਵਾਨ ਅਗਮ ਅਥਾਹੇ ॥
आपे मिहरवान अगम अथाहे ॥
Aapé miharvaan agam aṫʰaahé.
He Himself is merciful, inaccessible and unlimited.
|
ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕੈ ਤਿਸ ਨੋ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮੇਲਾਇਆ ॥੧॥
अपड़ि कोइ न सकै तिस नो गुर सबदी मेलाइआ ॥१॥
Apaṛ ko▫é na sakæ ṫis no gur sabḋee mélaa▫i▫aa. ||1||
No one can reach up to Him; through the Word of the Guru’s Shabad, He is met. ||1||
|
ਤੁਧੁਨੋ ਸੇਵਹਿ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ॥
तुधुनो सेवहि जो तुधु भावहि ॥
Ṫuḋʰuno sévėh jo ṫuḋʰ bʰaavėh.
He alone serves You, who pleases You.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹਿ ॥
गुर कै सबदे सचि समावहि ॥
Gur kæ sabḋé sach samaavėh.
Through the Guru’s Shabad, he merges in the True Lord.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਭਾਇਆ ॥੨॥
अनदिनु गुण रवहि दिनु राती रसना हरि रसु भाइआ ॥२॥
An▫ḋin guṇ ravėh ḋin raaṫee rasnaa har ras bʰaa▫i▫aa. ||2||
Night and day, he chants the Lord’s Praises, day and night; his tongue savors and delights in the sublime essence of the Lord. ||2||
|
ਸਬਦਿ ਮਰਹਿ ਸੇ ਮਰਣੁ ਸਵਾਰਹਿ ॥
सबदि मरहि से मरणु सवारहि ॥
Sabaḋ marėh sé maraṇ savaarėh.
Those who die in the Shabad - their death is exalted and glorified.
|
ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਹਿਰਦੈ ਉਰ ਧਾਰਹਿ ॥
हरि के गुण हिरदै उर धारहि ॥
Har ké guṇ hirḋæ ur ḋʰaarėh.
They enshrine the Lord’s Glories in their hearts.
|
ਜਨਮੁ ਸਫਲੁ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਲਾਗੇ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥
जनमु सफलु हरि चरणी लागे दूजा भाउ चुकाइआ ॥३॥
Janam safal har charṇee laagé ḋoojaa bʰaa▫o chukaa▫i▫aa. ||3||
Holding tight to the Guru’s feet, their lives become prosperous, and they are rid of the love of duality. ||3||
|
ਹਰਿ ਜੀਉ ਮੇਲੇ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥
हरि जीउ मेले आपि मिलाए ॥
Har jee▫o mélé aap milaa▫é.
The Dear Lord unites them in Union with Himself.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
गुर कै सबदे आपु गवाए ॥
Gur kæ sabḋé aap gavaa▫é.
Through the Guru’s Shabad, self-conceit is dispelled.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਲਾਹਾ ਪਾਇਆ ॥੪॥
अनदिनु सदा हरि भगती राते इसु जग महि लाहा पाइआ ॥४॥
An▫ḋin saḋaa har bʰagṫee raaṫé is jag mėh laahaa paa▫i▫aa. ||4||
Those who remain attuned to devotional worship to the Lord, night and day, earn the profit in this world. ||4||
|
ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਕਹਾ ਮੈ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥
तेरे गुण कहा मै कहणु न जाई ॥
Ṫéré guṇ kahaa mæ kahaṇ na jaa▫ee.
What Glorious Virtues of Yours should I describe? I cannot describe them.
|
ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
अंतु न पारा कीमति नही पाई ॥
Anṫ na paaraa keemaṫ nahee paa▫ee.
You have no end or limitation. Your value cannot be estimated.
|
ਆਪੇ ਦਇਆ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਣ ਮਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਇਆ ॥੫॥
आपे दइआ करे सुखदाता गुण महि गुणी समाइआ ॥५॥
Aapé ḋa▫i▫aa karé sukʰ▫ḋaaṫa guṇ mėh guṇee samaa▫i▫aa. ||5||
When the Giver of peace Himself bestows His Mercy, the virtuous are absorbed in virtue. ||5||
|
ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਮੋਹੁ ਹੈ ਪਾਸਾਰਾ ॥
इसु जग महि मोहु है पासारा ॥
Is jag mėh moh hæ paasaaraa.
In this world, emotional attachment is spread all over.
|
ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਅੰਧਾਰਾ ॥
मनमुखु अगिआनी अंधु अंधारा ॥
Manmukʰ agi▫aanee anḋʰ anḋʰaaraa.
The ignorant, self-willed Manmukh is immersed in utter darkness.
|
ਧੰਧੈ ਧਾਵਤੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੬॥
धंधै धावतु जनमु गवाइआ बिनु नावै दुखु पाइआ ॥६॥
Ḋʰanḋʰæ ḋʰaavaṫ janam gavaa▫i▫aa bin naavæ ḋukʰ paa▫i▫aa. ||6||
Chasing after worldly affairs, he wastes away his life in vain; without the Name, he suffers in pain. ||6||
|
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਏ ॥
करमु होवै ता सतिगुरु पाए ॥
Karam hovæ ṫaa saṫgur paa▫é.
If God grants His Grace, then one finds the True Guru.
|
ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
हउमै मैलु सबदि जलाए ॥
Ha▫umæ mæl sabaḋ jalaa▫é.
Through the Shabad, the filth of egotism is burned away.
|
ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਗਿਆਨੁ ਰਤਨੁ ਚਾਨਣੁ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਗਵਾਇਆ ॥੭॥
मनु निरमलु गिआनु रतनु चानणु अगिआनु अंधेरु गवाइआ ॥७॥
Man nirmal gi▫aan raṫan chaanaṇ agi▫aan anḋʰér gavaa▫i▫aa. ||7||
The mind becomes immaculate, and the jewel of spiritual wisdom brings enlightenment; the darkness of spiritual ignorance is dispelled. ||7||
|
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਅਨੇਕ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
तेरे नाम अनेक कीमति नही पाई ॥
Ṫéré naam anék keemaṫ nahee paa▫ee.
Your Names are countless; Your value cannot be estimated.
|
ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਈ ॥
सचु नामु हरि हिरदै वसाई ॥
Sach naam har hirḋæ vasaa▫ee.
I enshrine the Lord’s True Name within my heart.
|
ਕੀਮਤਿ ਕਉਣੁ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ਤੂ ਆਪੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਆ ॥੮॥
कीमति कउणु करे प्रभ तेरी तू आपे सहजि समाइआ ॥८॥
Keemaṫ ka▫uṇ karé parabʰ ṫéree ṫoo aapé sahj samaa▫i▫aa. ||8||
Who can estimate Your value, God? You are immersed and absorbed in Yourself. ||8||
|
ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
नामु अमोलकु अगम अपारा ॥
Naam amolak agam apaaraa.
The Naam, the Name of the Lord, is priceless, inaccessible and infinite.
|
ਨਾ ਕੋ ਹੋਆ ਤੋਲਣਹਾਰਾ ॥
ना को होआ तोलणहारा ॥
Naa ko ho▫aa ṫolaṇhaaraa.
No one can weigh it.
|
ਆਪੇ ਤੋਲੇ ਤੋਲਿ ਤੋਲਾਏ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮੇਲਿ ਤੋਲਾਇਆ ॥੯॥
आपे तोले तोलि तोलाए गुर सबदी मेलि तोलाइआ ॥९॥
Aapé ṫolé ṫol ṫolaa▫é gur sabḋee mél ṫolaa▫i▫aa. ||9||
You Yourself weigh, and estimate all; through the Word of the Guru’s Shabad, You unite, when the weight is perfect. ||9||
|
ਸੇਵਕ ਸੇਵਹਿ ਕਰਹਿ ਅਰਦਾਸਿ ॥
सेवक सेवहि करहि अरदासि ॥
Sévak sévėh karahi arḋaas.
Your servant serves, and offers this prayer.
|
ਤੂ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਬਹਾਲਹਿ ਪਾਸਿ ॥
तू आपे मेलि बहालहि पासि ॥
Ṫoo aapé mél bahaalėh paas.
Please, let me sit near You, and unite me with Yourself.
|
ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪੂਰੈ ਕਰਮਿ ਧਿਆਇਆ ॥੧੦॥
सभना जीआ का सुखदाता पूरै करमि धिआइआ ॥१०॥
Sabʰnaa jee▫aa kaa sukʰ▫ḋaaṫa pooræ karam ḋʰi▫aa▫i▫aa. ||10||
You are the Giver of peace to all beings; by perfect karma, we meditate on You. ||10||
|
ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਜਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥
जतु सतु संजमु जि सचु कमावै ॥
Jaṫ saṫ sanjam jė sach kamaavæ.
Chastity, truth and self-control come by practicing and living the Truth.
|
ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਜਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥
इहु मनु निरमलु जि हरि गुण गावै ॥
Ih man nirmal jė har guṇ gaavæ.
This mind becomes immaculate and pure, singing the Glorious Praises of the Lord.
|
ਇਸੁ ਬਿਖੁ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਮੇਰੇ ਭਾਇਆ ॥੧੧॥
इसु बिखु महि अमृतु परापति होवै हरि जीउ मेरे भाइआ ॥११॥
Is bikʰ mėh amriṫ paraapaṫ hovæ har jee▫o méré bʰaa▫i▫aa. ||11||
In this world of poison, the Ambrosial Nectar is obtained, if it pleases my Dear Lord. ||11||
|
ਜਿਸ ਨੋ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ॥
जिस नो बुझाए सोई बूझै ॥
Jis no bujʰaa▫é so▫ee boojʰæ.
He alone understands, whom God inspires to understand.
|
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਅੰਦਰੁ ਸੂਝੈ ॥
हरि गुण गावै अंदरु सूझै ॥
Har guṇ gaavæ anḋar soojʰæ.
Singing the Glorious Praises of the Lord, one’s inner being is awakened.
|
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ॥੧੨॥
हउमै मेरा ठाकि रहाए सहजे ही सचु पाइआ ॥१२॥
Ha▫umæ méraa tʰaak rahaa▫é sėhjé hee sach paa▫i▫aa. ||12||
Egotism and possessiveness are silenced and subdued, and one intuitively finds the True Lord. ||12||
|
ਬਿਨੁ ਕਰਮਾ ਹੋਰ ਫਿਰੈ ਘਨੇਰੀ ॥
बिनु करमा होर फिरै घनेरी ॥
Bin karmaa hor firæ gʰanéree.
Without good karma, countless others wander around.
|
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਚੁਕੈ ਨ ਫੇਰੀ ॥
मरि मरि जंमै चुकै न फेरी ॥
Mar mar jammæ chukæ na féree.
They die, and die again, only to be reborn; they cannot escape the cycle of reincarnation.
|
ਬਿਖੁ ਕਾ ਰਾਤਾ ਬਿਖੁ ਕਮਾਵੈ ਸੁਖੁ ਨ ਕਬਹੂ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥
बिखु का राता बिखु कमावै सुखु न कबहू पाइआ ॥१३॥
Bikʰ kaa raaṫaa bikʰ kamaavæ sukʰ na kabhoo paa▫i▫aa. ||13||
Imbued with poison, they practice poison and corruption, and they never find peace. ||13||
|
ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥
बहुते भेख करे भेखधारी ॥
Bahuṫé bʰékʰ karé bʰékʰ▫ḋʰaaree.
Many disguise themselves with religious robes.
|
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਹਉਮੈ ਕਿਨੈ ਨ ਮਾਰੀ ॥
बिनु सबदै हउमै किनै न मारी ॥
Bin sabḋæ ha▫umæ kinæ na maaree.
Without the Shabad, no one has conquered egotism.
|
ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਤਾ ਮੁਕਤਿ ਪਾਏ ਸਚੈ ਨਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥੧੪॥
जीवतु मरै ता मुकति पाए सचै नाइ समाइआ ॥१४॥
Jeevaṫ maræ ṫaa mukaṫ paa▫é sachæ naa▫é samaa▫i▫aa. ||14||
One who remains dead while still alive is liberated, and merges in the True Name. ||14||
|
ਅਗਿਆਨੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਇਸੁ ਤਨਹਿ ਜਲਾਏ ॥
अगिआनु त्रिसना इसु तनहि जलाए ॥
Agi▫aan ṫarisnaa is ṫanėh jalaa▫é.
Spiritual ignorance and desire burn this human body.
|
