ਹਰਿ ਚੇਤਹਿ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
हरि चेतहि तिन बलिहारै जाउ ॥
Har cheeṫėh ṫin balihaaræ jaa▫o.
I am a sacrifice to those who remember the Lord.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਤਿਨ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਉ ॥
गुर कै सबदि तिन मेलि मिलाउ ॥
Gur kæ sabaḋ ṫin mél milaa▫o.
Through the Word of the Guru’s Shabad, I unite in Union with the Lord.
|
ਤਿਨ ਕੀ ਧੂਰਿ ਲਾਈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਬਹਿ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੨॥
तिन की धूरि लाई मुखि मसतकि सतसंगति बहि गुण गाइदा ॥२॥
Ṫin kee ḋʰoor laa▫ee mukʰ masṫak saṫsangaṫ bahi guṇ gaa▫iḋaa. ||2||
I touch the dust of their feet to my face and forehead; sitting in the Society of the Saints, I sing His Glorious Praises. ||2||
|
ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਜੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਾ ॥
हरि के गुण गावा जे हरि प्रभ भावा ॥
Har ké guṇ gaavaa jé har parabʰ bʰaavaa.
I sing the Glorious Praises of the Lord, as I am pleasing to the Lord God.
|
ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵਾ ॥
अंतरि हरि नामु सबदि सुहावा ॥
Anṫar har naam sabaḋ suhaavaa.
With the Lord’s Name deep within my inner being, I am adorned with the Word of the Shabad.
|
ਗੁਰਬਾਣੀ ਚਹੁ ਕੁੰਡੀ ਸੁਣੀਐ ਸਾਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੩॥
गुरबाणी चहु कुंडी सुणीऐ साचै नामि समाइदा ॥३॥
Gurbaaṇee chahu kundee suṇee▫æ saachæ naam samaa▫iḋaa. ||3||
The Word of the Guru’s Bani is heard throughout the four corners of the world; through it, we merge in the True Name. ||3||
|
ਸੋ ਜਨੁ ਸਾਚਾ ਜਿ ਅੰਤਰੁ ਭਾਲੇ ॥
सो जनु साचा जि अंतरु भाले ॥
So jan saachaa jė anṫar bʰaalé.
That humble being is pure, who searches within himself,
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੇ ॥
गुर कै सबदि हरि नदरि निहाले ॥
Gur kæ sabaḋ har naḋar nihaalé.
through the Word of the Guru’s Shabad, sees the Lord with his eyes.
|
ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੪॥
गिआन अंजनु पाए गुर सबदी नदरी नदरि मिलाइदा ॥४॥
Gi▫aan anjan paa▫é gur sabḋee naḋree naḋar milaa▫iḋaa. ||4||
Through the Guru’s Shabad, he applies the ointment of spiritual wisdom to his eyes; the Gracious Lord, in His Grace, unites him with Himself. ||4||
|
ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਇਹੁ ਸਰੀਰੁ ਪਾਇਆ ॥
वडै भागि इहु सरीरु पाइआ ॥
vadæ bʰaag ih sareer paa▫i▫aa.
By great good fortune, I obtained this body;
|
ਮਾਣਸ ਜਨਮਿ ਸਬਦਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
माणस जनमि सबदि चितु लाइआ ॥
Maaṇas janam sabaḋ chiṫ laa▫i▫aa.
in this human life, I have focused my consciousness on the Word of the Shabad.
|
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸਭੁ ਅੰਧ ਅੰਧੇਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸਹਿ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੫॥
बिनु सबदै सभु अंध अंधेरा गुरमुखि किसहि बुझाइदा ॥५॥
Bin sabḋæ sabʰ anḋʰ anḋʰéraa gurmukʰ kisėh bujʰaa▫iḋaa. ||5||
Without the Shabad, everything is enveloped in utter darkness; only the Gurmukh understands. ||5||
|
ਇਕਿ ਕਿਤੁ ਆਏ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥
इकि कितु आए जनमु गवाए ॥
Ik kiṫ aa▫é janam gavaa▫é.
Some merely waste away their lives - why have they even come into the world?
|
ਮਨਮੁਖ ਲਾਗੇ ਦੂਜੈ ਭਾਏ ॥
मनमुख लागे दूजै भाए ॥
Manmukʰ laagé ḋoojæ bʰaa▫é.
The self-willed Manmukhs are attached to the love of duality.
|
ਏਹ ਵੇਲਾ ਫਿਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਵੈ ਪਗਿ ਖਿਸਿਐ ਪਛੁਤਾਇਦਾ ॥੬॥
एह वेला फिरि हाथि न आवै पगि खिसिऐ पछुताइदा ॥६॥
Éh vélaa fir haaṫʰ na aavæ pag kʰisi▫æ pachʰuṫaa▫iḋaa. ||6||
This opportunity shall not come into their hands again; their foot slips, and they come to regret and repent. ||6||
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਵਿਤ੍ਰੁ ਸਰੀਰਾ ॥
गुर कै सबदि पवित्रु सरीरा ॥
Gur kæ sabaḋ paviṫar sareeraa.
Through the Word of the Guru’s Shabad, the body is sanctified.
|
ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰਾ ॥
तिसु विचि वसै सचु गुणी गहीरा ॥
Ṫis vich vasæ sach guṇee gaheeraa.
The True Lord, the ocean of virtue, dwells within it.
|
ਸਚੋ ਸਚੁ ਵੇਖੈ ਸਭ ਥਾਈ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੭॥
सचो सचु वेखै सभ थाई सचु सुणि मंनि वसाइदा ॥७॥
Sacho sach vékʰæ sabʰ ṫʰaa▫ee sach suṇ man vasaa▫iḋaa. ||7||
One who sees the Truest of the True everywhere, hears the Truth, and enshrines it within his mind. ||7||
|
ਹਉਮੈ ਗਣਤ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥
हउमै गणत गुर सबदि निवारे ॥
Ha▫umæ gaṇaṫ gur sabaḋ nivaaré.
Egotism and mental calculations are relieved through the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਹਰਿ ਜੀਉ ਹਿਰਦੈ ਰਖਹੁ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
हरि जीउ हिरदै रखहु उर धारे ॥
Har jee▫o hirḋæ rakʰahu ur ḋʰaaré.
Keep the Dear Lord close, and enshrine Him in your heart.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੇ ਮਿਲਿ ਸਾਚੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੮॥
गुर कै सबदि सदा सालाहे मिलि साचे सुखु पाइदा ॥८॥
Gur kæ sabaḋ saḋaa saalaahé mil saaché sukʰ paa▫iḋaa. ||8||
One who praises the Lord forever, through the Guru’s Shabad, meets with the True Lord, and finds peace. ||8||
|
ਸੋ ਚੇਤੇ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਚੇਤਾਏ ॥
सो चेते जिसु आपि चेताए ॥
So chéṫé jis aap chéṫaa▫é.
He alone remembers the Lord, whom the Lord inspires to remember.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥
गुर कै सबदि वसै मनि आए ॥
Gur kæ sabaḋ vasæ man aa▫é.
Through the Word of the Guru’s Shabad, He comes to dwell in the mind.
|
ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਆਪੈ ਆਪੁ ਸਮਾਇਦਾ ॥੯॥
आपे वेखै आपे बूझै आपै आपु समाइदा ॥९॥
Aapé vékʰæ aapé boojʰæ aapæ aap samaa▫iḋaa. ||9||
He Himself sees, and He Himself understands; He merges all into Himself. ||9||
|
ਜਿਨਿ ਮਨ ਵਿਚਿ ਵਥੁ ਪਾਈ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ॥
जिनि मन विचि वथु पाई सोई जाणै ॥
Jin man vich vaṫʰ paa▫ee so▫ee jaaṇæ.
He alone knows who has placed the object within his mind.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ॥
गुर कै सबदे आपु पछाणै ॥
Gur kæ sabḋé aap pachʰaaṇæ.
Through the Word of the Guru’s Shabad, he comes to understand himself.
|
ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਬਾਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਦਾ ॥੧੦॥
आपु पछाणै सोई जनु निरमलु बाणी सबदु सुणाइदा ॥१०॥
Aap pachʰaaṇæ so▫ee jan nirmal baṇee sabaḋ suṇaa▫iḋaa. ||10||
That humble being who understands himself is immaculate. He proclaims the Guru’s Bani, and the Word of the Shabad. ||10||
|
ਏਹ ਕਾਇਆ ਪਵਿਤੁ ਹੈ ਸਰੀਰੁ ॥
एह काइआ पवितु है सरीरु ॥
Éh kaa▫i▫aa paviṫ hæ sareer.
This body is sanctified and purified;
|
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਚੇਤੈ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ॥
गुर सबदी चेतै गुणी गहीरु ॥
Gur sabḋee chéṫæ guṇee gaheer.
through the Word of the Guru’s Shabad, it contemplates the Lord, the ocean of virtue.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥
अनदिनु गुण गावै रंगि राता गुण कहि गुणी समाइदा ॥११॥
An▫ḋin guṇ gaavæ rang raaṫaa guṇ kahi guṇee samaa▫iḋaa. ||11||
One who chants the Glorious Praises of the Lord night and day, and remains attuned to His Love, chants His Glorious Virtues, immersed in the Glorious Lord. ||11||
|
ਏਹੁ ਸਰੀਰੁ ਸਭ ਮੂਲੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ॥
एहु सरीरु सभ मूलु है माइआ ॥
Éhu sareer sabʰ mool hæ maa▫i▫aa.
This body is the source of all Maya;
|
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥
दूजै भाइ भरमि भुलाइआ ॥
Ḋoojæ bʰaa▫é bʰaram bʰulaa▫i▫aa.
in love with duality, it is deluded by doubt.
|
ਹਰਿ ਨ ਚੇਤੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਚੇਤੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੨॥
हरि न चेतै सदा दुखु पाए बिनु हरि चेते दुखु पाइदा ॥१२॥
Har na chéṫæ saḋaa ḋukʰ paa▫é bin har chéṫé ḋukʰ paa▫iḋaa. ||12||
It does not remember the Lord, and suffers in eternal pain. Without remembering the Lord, it suffers in pain. ||12||
|
ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥
जि सतिगुरु सेवे सो परवाणु ॥
Jė saṫgur sévé so parvaaṇ.
One who serves the True Guru is approved and respected.
|
ਕਾਇਆ ਹੰਸੁ ਨਿਰਮਲੁ ਦਰਿ ਸਚੈ ਜਾਣੁ ॥
काइआ हंसु निरमलु दरि सचै जाणु ॥
Kaa▫i▫aa hans nirmal ḋar sachæ jaaṇ.
His body and soul-swan are immaculate and pure; in the Court of the Lord, he is known to be true.
|
ਹਰਿ ਸੇਵੇ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਸੋਹੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੧੩॥
हरि सेवे हरि मंनि वसाए सोहै हरि गुण गाइदा ॥१३॥
Har sévé har man vasaa▫é sohæ har guṇ gaa▫iḋaa. ||13||
He serves the Lord, and enshrines the Lord in his mind; he is exalted, singing the Glorious Praises of the Lord. ||13||
|
ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਨ ਜਾਇ ॥
बिनु भागा गुरु सेविआ न जाइ ॥
Bin bʰaagaa gur sévi▫aa na jaa▫é.
Without good destiny, no one can serve the True Guru.
|
ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਮੁਏ ਬਿਲਲਾਇ ॥
मनमुख भूले मुए बिललाइ ॥
Manmukʰ bʰoolé mu▫é billaa▫é.
The self-willed Manmukhs are deluded, and die weeping and wailing.
|
ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਕੇਰੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੪॥
जिन कउ नदरि होवै गुर केरी हरि जीउ आपि मिलाइदा ॥१४॥
Jin ka▫o naḋar hovæ gur kéree har jee▫o aap milaa▫iḋaa. ||14||
Those who are blessed by the Guru’s Glance of Grace - the Dear Lord unites them with Himself. ||14||
|
ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਪਕੇ ਹਟਨਾਲੇ ॥
काइआ कोटु पके हटनाले ॥
Kaa▫i▫aa kot paké hatnaalé.
In the body fortress, are the solidly-constructed markets.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੇਵੈ ਵਸਤੁ ਸਮਾਲੇ ॥
गुरमुखि लेवै वसतु समाले ॥
Gurmukʰ lévæ vasaṫ samaalé.
The Gurmukh purchases the object, and takes care of it.
|
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਊਤਮ ਪਦਵੀ ਪਾਇਦਾ ॥੧੫॥
हरि का नामु धिआइ दिनु राती ऊतम पदवी पाइदा ॥१५॥
Har kaa naam ḋʰi▫aa▫é ḋin raaṫee ooṫam paḋvee paa▫iḋaa. ||15||
Meditating on the Name of the Lord, day and night, he attains the sublime, exalted status. ||15||
|
ਆਪੇ ਸਚਾ ਹੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥
आपे सचा है सुखदाता ॥
Aapé sachaa hæ sukʰ▫ḋaaṫa.
The True Lord Himself is the Giver of peace.
|
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
पूरे गुर कै सबदि पछाता ॥
Pooré gur kæ sabaḋ pachʰaaṫaa.
Through the Shabad of the Perfect Guru, He is realized.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੇ ਸਾਚਾ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਕੋ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੭॥੨੧॥
नानक नामु सलाहे साचा पूरै भागि को पाइदा ॥१६॥७॥२१॥
Naanak naam salaahé saachaa pooræ bʰaag ko paa▫iḋaa. ||16||7||21||
Nanak praises the Naam, the True Name of the Lord; through perfect destiny, He is found. ||16||7||21||
|
