ਏਕੋ ਅਮਰੁ ਏਕਾ ਪਤਿਸਾਹੀ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਸਿਰਿ ਕਾਰ ਬਣਾਈ ਹੇ ॥੧॥
एको अमरु एका पतिसाही जुगु जुगु सिरि कार बणाई हे ॥१॥
Éko amar ékaa paṫisaahee jug jug sir kaar baṇaa▫ee hé. ||1||
There is only One Command, and there is only One Supreme King. In each and every age, He links each to their tasks. ||1||
|
ਸੋ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਜਿਨਿ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ॥
सो जनु निरमलु जिनि आपु पछाता ॥
So jan nirmal jin aap pachʰaaṫaa.
That humble being is immaculate, who knows his own self.
|
ਆਪੇ ਆਇ ਮਿਲਿਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥
आपे आइ मिलिआ सुखदाता ॥
Aapé aa▫é mili▫aa sukʰ▫ḋaaṫa.
The Lord, the Giver of peace, Himself comes and meets him.
|
ਰਸਨਾ ਸਬਦਿ ਰਤੀ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੨॥
रसना सबदि रती गुण गावै दरि साचै पति पाई हे ॥२॥
Rasnaa sabaḋ raṫee guṇ gaavæ ḋar saachæ paṫ paa▫ee hé. ||2||
His tongue is imbued with the Shabad, and he sings the Glorious Praises of the Lord; he is honored in the Court of the True Lord. ||2||
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ॥
गुरमुखि नामि मिलै वडिआई ॥
Gurmukʰ naam milæ vadi▫aa▫ee.
The Gurmukh is blessed with the glorious greatness of the Naam.
|
ਮਨਮੁਖਿ ਨਿੰਦਕਿ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥
मनमुखि निंदकि पति गवाई ॥
Manmukʰ ninḋak paṫ gavaa▫ee.
The self-willed Manmukh, the slanderer, loses his honor.
|
ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਪਰਮ ਹੰਸ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੩॥
नामि रते परम हंस बैरागी निज घरि ताड़ी लाई हे ॥३॥
Naam raṫé param hans bæraagee nij gʰar ṫaaṛee laa▫ee hé. ||3||
Attuned to the Naam, the supreme soul-swans remain detached; in the home of the self, they remain absorbed in deep meditative trance. ||3||
|
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪੂਰਾ ॥
सबदि मरै सोई जनु पूरा ॥
Sabaḋ maræ so▫ee jan pooraa.
That humble being who dies in the Shabad is perfect.
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਸੂਰਾ ॥
सतिगुरु आखि सुणाए सूरा ॥
Saṫgur aakʰ suṇaa▫é sooraa.
The brave, heroic True Guru chants and proclaims this.
|
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰੁ ਸਾਚਾ ਮਨੁ ਪੀਵੈ ਭਾਇ ਸੁਭਾਈ ਹੇ ॥੪॥
काइआ अंदरि अमृत सरु साचा मनु पीवै भाइ सुभाई हे ॥४॥
Kaa▫i▫aa anḋar amriṫ sar saachaa man peevæ bʰaa▫é subʰaa▫ee hé. ||4||
Deep within the body is the true pool of Ambrosial Nectar; the mind drinks it in with loving devotion. ||4||
|
ਪੜਿ ਪੰਡਿਤੁ ਅਵਰਾ ਸਮਝਾਏ ॥
पड़ि पंडितु अवरा समझाए ॥
Paṛ pandiṫ avraa samjʰaa▫é.
The Pandit, the religious scholar, reads and instructs others,
|
ਘਰ ਜਲਤੇ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਏ ॥
घर जलते की खबरि न पाए ॥
Gʰar jalṫé kee kʰabar na paa▫é.
but he does not realize that his own home is on fire.
|
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਪੜਿ ਥਾਕੇ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਈ ਹੇ ॥੫॥
बिनु सतिगुर सेवे नामु न पाईऐ पड़ि थाके सांति न आई हे ॥५॥
Bin saṫgur sévé naam na paa▫ee▫æ paṛ ṫʰaaké saaⁿṫ na aa▫ee hé. ||5||
Without serving the True Guru, the Naam is not obtained. You can read until you are exhausted, but you shall not find peace and tranquility. ||5||
|
ਇਕਿ ਭਸਮ ਲਗਾਇ ਫਿਰਹਿ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥
इकि भसम लगाइ फिरहि भेखधारी ॥
Ik bʰasam lagaa▫é firėh bʰékʰ▫ḋʰaaree.
Some smear their bodies with ashes, and wander around in religious disguises.
|
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਹਉਮੈ ਕਿਨਿ ਮਾਰੀ ॥
बिनु सबदै हउमै किनि मारी ॥
Bin sabḋæ ha▫umæ kin maaree.
Without the Word of the Shabad, who has ever subdued egotism?
|
ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਭਰਮਿ ਭੇਖਿ ਭਰਮਾਈ ਹੇ ॥੬॥
अनदिनु जलत रहहि दिनु राती भरमि भेखि भरमाई हे ॥६॥
An▫ḋin jalaṫ rahėh ḋin raaṫee bʰaram bʰékʰ bʰarmaa▫ee hé. ||6||
Night and day, they continue burning, day and night; they are deluded and confused by their doubt and religious costumes. ||6||
|
ਇਕਿ ਗ੍ਰਿਹ ਕੁਟੰਬ ਮਹਿ ਸਦਾ ਉਦਾਸੀ ॥
इकि ग्रिह कुट्मब महि सदा उदासी ॥
Ik garih kutamb mėh saḋaa uḋaasee.
Some, in the midst of their household and family, always remain unattached.
|
ਸਬਦਿ ਮੁਏ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੀ ॥
सबदि मुए हरि नामि निवासी ॥
Sabaḋ mu▫é har naam nivaasee.
They die in the Shabad, and dwell in the Lord’s Name.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਭੈ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਚਿਤੁ ਲਾਈ ਹੇ ॥੭॥
अनदिनु सदा रहहि रंगि राते भै भाइ भगति चितु लाई हे ॥७॥
An▫ḋin saḋaa rahėh rang raaṫé bʰæ bʰaa▫é bʰagaṫ chiṫ laa▫ee hé. ||7||
Night and day, they remain forever attuned to His Love; they focus their consciousness on loving devotion and the Fear of God. ||7||
|
ਮਨਮੁਖੁ ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵਿਗੁਤਾ ॥
मनमुखु निंदा करि करि विगुता ॥
Manmukʰ ninḋaa kar kar viguṫaa.
The self-willed Manmukh indulges in slander, and is ruined.
|
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਭਉਕੈ ਜਿਸੁ ਕੁਤਾ ॥
अंतरि लोभु भउकै जिसु कुता ॥
Anṫar lobʰ bʰa▫ukæ jis kuṫaa.
The dog of greed barks within him.
|
ਜਮਕਾਲੁ ਤਿਸੁ ਕਦੇ ਨ ਛੋਡੈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਈ ਹੇ ॥੮॥
जमकालु तिसु कदे न छोडै अंति गइआ पछुताई हे ॥८॥
Jamkaal ṫis kaḋé na chʰodæ anṫ ga▫i▫aa pachʰuṫaa▫ee hé. ||8||
The Messenger of Death never leaves him, and in the end, he leaves, regretting and repenting. ||8||
|
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਚੀ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥
सचै सबदि सची पति होई ॥
Sachæ sabaḋ sachee paṫ ho▫ee.
Through the True Word of the Shabad, true honor is obtained.
|
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਈ ॥
बिनु नावै मुकति न पावै कोई ॥
Bin naavæ mukaṫ na paavæ ko▫ee.
Without the Name, no one attains liberation.
|
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੋ ਨਾਉ ਨ ਪਾਏ ਪ੍ਰਭਿ ਐਸੀ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ਹੇ ॥੯॥
बिनु सतिगुर को नाउ न पाए प्रभि ऐसी बणत बणाई हे ॥९॥
Bin saṫgur ko naa▫o na paa▫é parabʰ æsee baṇaṫ baṇaa▫ee hé. ||9||
Without the True Guru, no one finds the Name. Such is the making which God has made. ||9||
|
ਇਕਿ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਬਹੁਤੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥
इकि सिध साधिक बहुतु वीचारी ॥
Ik siḋʰ saaḋʰik bahuṫ veechaaree.
Some are Siddhas and seekers, and great contemplators.
|
ਇਕਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ॥
इकि अहिनिसि नामि रते निरंकारी ॥
Ik ahinis naam raṫé nirankaaree.
Some remain imbued with the Naam, the Name of the Formless Lord, day and night.
|
ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ਸੋ ਬੂਝੈ ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਭਉ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥
जिस नो आपि मिलाए सो बूझै भगति भाइ भउ जाई हे ॥१०॥
Jis no aap milaa▫é so boojʰæ bʰagaṫ bʰaa▫é bʰa▫o jaa▫ee hé. ||10||
He alone understands whom the Lord unites with Himself; through loving devotional worship, fear is dispelled. ||10||
|
ਇਸਨਾਨੁ ਦਾਨੁ ਕਰਹਿ ਨਹੀ ਬੂਝਹਿ ॥
इसनानु दानु करहि नही बूझहि ॥
Isnaan ḋaan karahi nahee boojʰėh.
Some take cleansing baths and give donations to charities, but they do not understand.
|
ਇਕਿ ਮਨੂਆ ਮਾਰਿ ਮਨੈ ਸਿਉ ਲੂਝਹਿ ॥
इकि मनूआ मारि मनै सिउ लूझहि ॥
Ik manoo▫aa maar manæ si▫o loojʰėh.
Some struggle with their minds, and conquer and subdue their minds.
|
ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਇਕ ਰੰਗੀ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥
साचै सबदि रते इक रंगी साचै सबदि मिलाई हे ॥११॥
Saachæ sabaḋ raṫé ik rangee saachæ sabaḋ milaa▫ee hé. ||11||
Some are imbued with love for the True Word of the Shabad; they merge with the True Shabad. ||11||
|
ਆਪੇ ਸਿਰਜੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
आपे सिरजे दे वडिआई ॥
Aapé sirjé ḋé vadi▫aa▫ee.
He Himself creates and bestows glorious greatness.
|
ਆਪੇ ਭਾਣੈ ਦੇਇ ਮਿਲਾਈ ॥
आपे भाणै देइ मिलाई ॥
Aapé bʰaaṇæ ḋé▫é milaa▫ee.
By the Pleasure of His Will, He bestows union.
|
ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਇਉ ਫੁਰਮਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥
आपे नदरि करे मनि वसिआ मेरै प्रभि इउ फुरमाई हे ॥१२॥
Aapé naḋar karé man vasi▫aa méræ parabʰ i▫o furmaa▫ee hé. ||12||
Bestowing His Grace, He comes to dwell in the mind; such is the Command ordained by my God. ||12||
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ॥
सतिगुरु सेवहि से जन साचे ॥
Saṫgur sévėh sé jan saaché.
Those humble beings who serve the True Guru are true.
|
ਮਨਮੁਖ ਸੇਵਿ ਨ ਜਾਣਨਿ ਕਾਚੇ ॥
मनमुख सेवि न जाणनि काचे ॥
Manmukʰ sév na jaaṇan kaaché.
The false, self-willed Manmukhs do not know how to serve the Guru.
|
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥
आपे करता करि करि वेखै जिउ भावै तिउ लाई हे ॥१३॥
Aapé karṫaa kar kar vékʰæ ji▫o bʰaavæ ṫi▫o laa▫ee hé. ||13||
The Creator Himself creates the creation and watches over it; he attaches all according to the Pleasure of His Will. ||13||
|
ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਦਾਤਾ ॥
जुगि जुगि साचा एको दाता ॥
Jug jug saachaa éko ḋaaṫaa.
In each and every age, the True Lord is the one and only Giver.
|
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਪਛਾਤਾ ॥
पूरै भागि गुर सबदु पछाता ॥
Pooræ bʰaag gur sabaḋ pachʰaaṫaa.
Through perfect destiny, one realizes the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਸਬਦਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਵਿਛੁੜੇ ਨਾਹੀ ਨਦਰੀ ਸਹਜਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥
सबदि मिले से विछुड़े नाही नदरी सहजि मिलाई हे ॥१४॥
Sabaḋ milé sé vichʰuṛé naahee naḋree sahj milaa▫ee hé. ||14||
Those who are immersed in the Shabad are not separated again. By His Grace, they are intuitively immersed in the Lord. ||14||
|
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮੈਲੁ ਕਮਾਇਆ ॥
हउमै माइआ मैलु कमाइआ ॥
Ha▫umæ maa▫i▫aa mæl kamaa▫i▫aa.
Acting in egotism, they are stained with the filth of Maya.
|
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥
मरि मरि जंमहि दूजा भाइआ ॥
Mar mar jamėh ḋoojaa bʰaa▫i▫aa.
They die and die again, only to be reborn in the love of duality.
|
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਮਨਿ ਦੇਖਹੁ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥
बिनु सतिगुर सेवे मुकति न होई मनि देखहु लिव लाई हे ॥१५॥
Bin saṫgur sévé mukaṫ na ho▫ee man ḋékʰhu liv laa▫ee hé. ||15||
Without serving the True Guru, no one finds liberation. O mind, tune into this, and see. ||15||
|
