ਲਾਗੀ ਭੂਖ ਮਾਇਆ ਮਗੁ ਜੋਹੈ ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਮੋਹਿ ਖਰੇ ॥੩॥
लागी भूख माइआ मगु जोहै मुकति पदारथु मोहि खरे ॥३॥
Laagee bʰookʰ maa▫i▫aa mag johæ mukaṫ paḋaaraṫʰ mohi kʰaré. ||3||
Driven by hunger, it sees the path of Maya’s riches; this emotional attachment takes away the treasure of liberation. ||3||
|
ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਨਹੀ ਪਾਵੈ ਇਤ ਉਤ ਢੂਢਤ ਥਾਕਿ ਪਰੇ ॥
करण पलाव करे नही पावै इत उत ढूढत थाकि परे ॥
Karaṇ palaav karé nahee paavæ iṫ uṫ dʰoodʰaṫ ṫʰaak paré.
Weeping and wailing, he does not receive them; he searches here and there, and grows weary.
|
ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਵਿਆਪੇ ਕੂੜ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੇ ॥੪॥
कामि क्रोधि अहंकारि विआपे कूड़ कुट्मब सिउ प्रीति करे ॥४॥
Kaam kroḋʰ ahaⁿkaar vi▫aapé kooṛ kutamb si▫o pareeṫ karé. ||4||
Engrossed in sexual desire, anger and egotism, he falls in love with his false relatives. ||4||
|
ਖਾਵੈ ਭੋਗੈ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਦੇਖੈ ਪਹਿਰਿ ਦਿਖਾਵੈ ਕਾਲ ਘਰੇ ॥
खावै भोगै सुणि सुणि देखै पहिरि दिखावै काल घरे ॥
Kʰaavæ bʰogæ suṇ suṇ ḋékʰæ pahir ḋikʰaavæ kaal gʰaré.
He eats and enjoys, listens and watches, and dresses up to show off in this house of death.
|
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦ ਨ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨ ਕਾਲੁ ਟਰੇ ॥੫॥
बिनु गुर सबद न आपु पछाणै बिनु हरि नाम न कालु टरे ॥५॥
Bin gur sabaḋ na aap pachʰaaṇæ bin har naam na kaal taré. ||5||
Without the Word of the Guru’s Shabad, he does not understand himself. Without the Lord’s Name, death cannot be avoided. ||5||
|
ਜੇਤਾ ਮੋਹੁ ਹਉਮੈ ਕਰਿ ਭੂਲੇ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਤੇ ਛੀਨਿ ਖਰੇ ॥
जेता मोहु हउमै करि भूले मेरी मेरी करते छीनि खरे ॥
Jéṫaa moh ha▫umæ kar bʰoolé méree méree karṫé chʰeen kʰaré.
The more attachment and egotism delude and confuse him, the more he cries out, “Mine! mine!”, and the more he loses out.
|
ਤਨੁ ਧਨੁ ਬਿਨਸੈ ਸਹਸੈ ਸਹਸਾ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਵੈ ਮੁਖਿ ਧੂਰਿ ਪਰੇ ॥੬॥
तनु धनु बिनसै सहसै सहसा फिरि पछुतावै मुखि धूरि परे ॥६॥
Ṫan ḋʰan binsæ sahsæ sahsaa fir pachʰuṫaavæ mukʰ ḋʰoor paré. ||6||
His body and wealth pass away, and he is torn by skepticism and cynicism; in the end, he regrets and repents, when the dust falls on his face. ||6||
|
ਬਿਰਧਿ ਭਇਆ ਜੋਬਨੁ ਤਨੁ ਖਿਸਿਆ ਕਫੁ ਕੰਠੁ ਬਿਰੂਧੋ ਨੈਨਹੁ ਨੀਰੁ ਢਰੇ ॥
बिरधि भइआ जोबनु तनु खिसिआ कफु कंठु बिरूधो नैनहु नीरु ढरे ॥
Biraḋʰ bʰa▫i▫aa joban ṫan kʰisi▫aa kaf kantʰ birooḋʰo nænhu neer dʰaré.
He grows old, his body and youth waste away, and his throat is clogged with mucus, water flows from his eyes.
|
ਚਰਣ ਰਹੇ ਕਰ ਕੰਪਣ ਲਾਗੇ ਸਾਕਤ ਰਾਮੁ ਨ ਰਿਦੈ ਹਰੇ ॥੭॥
चरण रहे कर क्मपण लागे साकत रामु न रिदै हरे ॥७॥
Charaṇ rahé kar kampaṇ laagé saakaṫ raam na riḋæ haré. ||7||
His feet fail him, and his hands shake and tremble; the faithless cynic does not enshrine the Lord in his heart. ||7||
|
ਸੁਰਤਿ ਗਈ ਕਾਲੀ ਹੂ ਧਉਲੇ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਵੈ ਰਖਿਓ ਘਰੇ ॥
सुरति गई काली हू धउले किसै न भावै रखिओ घरे ॥
Suraṫ ga▫ee kaalee hoo ḋʰa▫ulé kisæ na bʰaavæ rakʰi▫o gʰaré.
His intellect fails him, his black hair turns white, and no one wants to keep him in their home.
|
ਬਿਸਰਤ ਨਾਮ ਐਸੇ ਦੋਖ ਲਾਗਹਿ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਸਮਾਰੇ ਨਰਕਿ ਖਰੇ ॥੮॥
बिसरत नाम ऐसे दोख लागहि जमु मारि समारे नरकि खरे ॥८॥
Bisraṫ naam æsé ḋokʰ laagėh jam maar samaaré narak kʰaré. ||8||
Forgetting the Naam, these are the stigmas which stick to him; the Messenger of Death beats him, and drags him to hell. ||8||
|
ਪੂਰਬ ਜਨਮ ਕੋ ਲੇਖੁ ਨ ਮਿਟਈ ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਕਾ ਕਉ ਦੋਸੁ ਧਰੇ ॥
पूरब जनम को लेखु न मिटई जनमि मरै का कउ दोसु धरे ॥
Poorab janam ko lékʰ na mit▫ee janam maræ kaa ka▫o ḋos ḋʰaré.
The record of one’s past actions cannot be erased; who else is to blame for one’s birth and death?
|
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬਾਦਿ ਜੀਵਣੁ ਹੋਰੁ ਮਰਣਾ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦੈ ਜਨਮੁ ਜਰੇ ॥੯॥
बिनु गुर बादि जीवणु होरु मरणा बिनु गुर सबदै जनमु जरे ॥९॥
Bin gur baaḋ jeevaṇ hor marṇaa bin gur sabḋæ janam jaré. ||9||
Without the Guru, life and death are pointless; without the Word of the Guru’s Shabad, life just burns away. ||9||
|
ਖੁਸੀ ਖੁਆਰ ਭਏ ਰਸ ਭੋਗਣ ਫੋਕਟ ਕਰਮ ਵਿਕਾਰ ਕਰੇ ॥
खुसी खुआर भए रस भोगण फोकट करम विकार करे ॥
Kʰusee kʰu▫aar bʰa▫é ras bʰogaṇ fokat karam vikaar karé.
The pleasures enjoyed in happiness bring ruin; acting in corruption is useless indulgence.
|
ਨਾਮੁ ਬਿਸਾਰਿ ਲੋਭਿ ਮੂਲੁ ਖੋਇਓ ਸਿਰਿ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕਾ ਡੰਡੁ ਪਰੇ ॥੧੦॥
नामु बिसारि लोभि मूलु खोइओ सिरि धरम राइ का डंडु परे ॥१०॥
Naam bisaar lobʰ mool kʰo▫i▫o sir ḋʰaram raa▫é kaa dand paré. ||10||
Forgetting the Naam, and caught by greed, he betrays his own source; the club of the Righteous Judge of Dharma will strike him over the head. ||10||
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਜਾ ਕਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥
गुरमुखि राम नाम गुण गावहि जा कउ हरि प्रभु नदरि करे ॥
Gurmukʰ raam naam guṇ gaavahi jaa ka▫o har parabʰ naḋar karé.
The Gurmukhs sing the Glorious Praises of the Lord’s Name; the Lord God blesses them with His Glance of Grace.
|
ਤੇ ਨਿਰਮਲ ਪੁਰਖ ਅਪਰੰਪਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਜਗ ਮਹਿ ਗੁਰ ਗੋਵਿੰਦ ਹਰੇ ॥੧੧॥
ते निरमल पुरख अपर्मपर पूरे ते जग महि गुर गोविंद हरे ॥११॥
Ṫé nirmal purakʰ aprampar pooré ṫé jag mėh gur govinḋ haré. ||11||
Those beings are pure, perfect, unlimited and infinite; in this world, they are the embodiment of the Guru, the Lord of the Universe. ||11||
|
ਹਰਿ ਸਿਮਰਹੁ ਗੁਰ ਬਚਨ ਸਮਾਰਹੁ ਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਜਨ ਭਾਉ ਕਰੇ ॥
हरि सिमरहु गुर बचन समारहु संगति हरि जन भाउ करे ॥
Har simrahu gur bachan samaarahu sangaṫ har jan bʰaa▫o karé.
Meditate in remembrance of the Lord; meditate and contemplate the Guru’s Word, and love to associate with the humble servants of the Lord.
|
ਹਰਿ ਜਨ ਗੁਰੁ ਪਰਧਾਨੁ ਦੁਆਰੈ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਜਨ ਕੀ ਰੇਣੁ ਹਰੇ ॥੧੨॥੮॥
हरि जन गुरु परधानु दुआरै नानक तिन जन की रेणु हरे ॥१२॥८॥
Har jan gur parḋʰaan ḋu▫aaræ Naanak ṫin jan kee réṇ haré. ||12||8||
The Lord’s humble servants are the embodiment of the Guru; they are supreme and respected in the Court of the Lord. Nanak seeks the dust of the feet of those humble servants of the Lord. ||12||8||
|
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥
Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ.
One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:
|
ਮਾਰੂ ਕਾਫੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੨ ॥
मारू काफी महला १ घरु २ ॥
Maaroo kaafee mėhlaa 1 gʰar 2.
Maaroo, Kaafee, First Mehl, Second House:
|
ਆਵਉ ਵੰਞਉ ਡੁੰਮਣੀ ਕਿਤੀ ਮਿਤ੍ਰ ਕਰੇਉ ॥
आवउ वंञउ डुंमणी किती मित्र करेउ ॥
Aava▫o vaña▫o dummṇee kiṫee miṫar karé▫o.
The double-minded person comes and goes, and has numerous friends.
|
ਸਾ ਧਨ ਢੋਈ ਨ ਲਹੈ ਵਾਢੀ ਕਿਉ ਧੀਰੇਉ ॥੧॥
सा धन ढोई न लहै वाढी किउ धीरेउ ॥१॥
Saa ḋʰan dʰo▫ee na lahæ vaadʰee ki▫o ḋʰeeré▫o. ||1||
The soul-bride is separated from her Lord, and she has no place of rest; how can she be comforted? ||1||
|
ਮੈਡਾ ਮਨੁ ਰਤਾ ਆਪਨੜੇ ਪਿਰ ਨਾਲਿ ॥
मैडा मनु रता आपनड़े पिर नालि ॥
Mædaa man raṫaa aapnaṛé pir naal.
My mind is attuned to the Love of my Husband Lord.
|
ਹਉ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਖੰਨੀਐ ਕੀਤੀ ਹਿਕ ਭੋਰੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
हउ घोलि घुमाई खंनीऐ कीती हिक भोरी नदरि निहालि ॥१॥ रहाउ ॥
Ha▫o gʰol gʰumaa▫ee kʰannee▫æ keeṫee hik bʰoree naḋar nihaal. ||1|| rahaa▫o.
I am devoted, dedicated, a sacrifice to the Lord; if only He would bless me with His Glance of Grace, even for an instant! ||1||Pause||
|
ਪੇਈਅੜੈ ਡੋਹਾਗਣੀ ਸਾਹੁਰੜੈ ਕਿਉ ਜਾਉ ॥
पेईअड़ै डोहागणी साहुरड़ै किउ जाउ ॥
Pé▫ee▫aṛæ dohaagaṇee saahurṛæ ki▫o jaa▫o.
I am a rejected bride, abandoned in my parents’ home; how can I go to my in-laws now?
|
ਮੈ ਗਲਿ ਅਉਗਣ ਮੁਠੜੀ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਝੂਰਿ ਮਰਾਉ ॥੨॥
मै गलि अउगण मुठड़ी बिनु पिर झूरि मराउ ॥२॥
Mæ gal a▫ugaṇ mutʰ▫ṛee bin pir jʰoor maraa▫o. ||2||
I wear my faults around my neck; without my Husband Lord, I am grieving, and wasting away to death. ||2||
|
ਪੇਈਅੜੈ ਪਿਰੁ ਸੰਮਲਾ ਸਾਹੁਰੜੈ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥
पेईअड़ै पिरु संमला साहुरड़ै घरि वासु ॥
Pé▫ee▫aṛæ pir sammlaa saahurṛæ gʰar vaas.
But if, in my parents’ home, I remember my Husband Lord, then I will come to dwell in the home of my in-laws yet.
|
ਸੁਖਿ ਸਵੰਧਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਪਿਰੁ ਪਾਇਆ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥੩॥
सुखि सवंधि सोहागणी पिरु पाइआ गुणतासु ॥३॥
Sukʰ savanḋʰ sohaagaṇee pir paa▫i▫aa guṇṫaas. ||3||
The happy soul-brides sleep in peace; they find their Husband Lord, the treasure of virtue. ||3||
|
ਲੇਫੁ ਨਿਹਾਲੀ ਪਟ ਕੀ ਕਾਪੜੁ ਅੰਗਿ ਬਣਾਇ ॥
लेफु निहाली पट की कापड़ु अंगि बणाइ ॥
Léf nihaalee pat kee kaapaṛ ang baṇaa▫é.
Their blankets and mattresses are made of silk, and so are the clothes on their bodies.
|
ਪਿਰੁ ਮੁਤੀ ਡੋਹਾਗਣੀ ਤਿਨ ਡੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੪॥
पिरु मुती डोहागणी तिन डुखी रैणि विहाइ ॥४॥
Pir muṫee dohaagaṇee ṫin dukʰee ræṇ vihaa▫é. ||4||
The Lord rejects the impure soul-brides. Their life-night passes in misery. ||4||
|
