ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕਹਾ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥ विणु नावै निरभउ कहा किआ जाणा अभिमानु ॥ viṇ naavæ nirbʰa▫o kahaa ki▫aa jaaṇaa abʰimaan. Without the Name, how can one be fearless? How can he understand egotistical pride? ਨਾ ਤਿਸੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ॥ ना तिसु गिआनु न धिआनु है ना तिसु धरमु धिआनु ॥ Naa ṫis gi▫aan na ḋʰi▫aan hæ naa ṫis ḋʰaram ḋʰi▫aan. He has neither spiritual wisdom or meditation; neither Dharmic faith nor meditation. ਨਾ ਸਾਜਨ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥ ना साजन से रंगुले किसु पहि करी पुकार ॥ Naa saajan sé rangulé kis pėh karee pukaar. I have no loving companions, whom I can ask for help. ਥਾਕਿ ਰਹੀ ਕਿਵ ਅਪੜਾ ਹਾਥ ਨਹੀ ਨਾ ਪਾਰੁ ॥ थाकि रही किव अपड़ा हाथ नही ना पारु ॥ Ṫʰaak rahee kiv apṛaa haaṫʰ nahee naa paar. I am so tired - how can I get there? This ocean has no bottom or end. ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਜੇ ਕਰੀ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥ नानक प्रिउ प्रिउ जे करी मेले मेलणहारु ॥ Naanak pari▫o pari▫o jé karee mélé mélaṇhaar. O Nanak! Crying out, “Beloved, Beloved”, we are united with the Uniter. ਜਿਨਿ ਵਿਛੋੜੀ ਸੋ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੩੭॥ जिनि विछोड़ी सो मेलसी गुर कै हेति अपारि ॥३७॥ Jin vichʰoṛee so mélsee gur kæ héṫ apaar. ||37|| He who separated me, unites me again; my love for the Guru is infinite. ||37|| ਪਾਪੁ ਬੁਰਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਪਿਆਰਾ ॥ पापु बुरा पापी कउ पिआरा ॥ Paap buraa paapee ka▫o pi▫aaraa. Sin is bad, but it is dear to the sinner. ਪਾਪਿ ਲਦੇ ਪਾਪੇ ਪਾਸਾਰਾ ॥ पापि लदे पापे पासारा ॥ Paap laḋé paapé paasaaraa. He loads himself with sin, and expands his world through sin. ਪਰਹਰਿ ਪਾਪੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪੁ ॥ परहरि पापु पछाणै आपु ॥ Par▫har paap pachʰaaṇæ aap. Sin is far away from one who understands himself. ਨਾ ਤਿਸੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਸੰਤਾਪੁ ॥ ना तिसु सोगु विजोगु संतापु ॥ Naa ṫis sog vijog sanṫaap. He is not afflicted by sorrow or separation. ਨਰਕਿ ਪੜੰਤਉ ਕਿਉ ਰਹੈ ਕਿਉ ਬੰਚੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥ नरकि पड़ंतउ किउ रहै किउ बंचै जमकालु ॥ Narak paṛaⁿṫa▫o ki▫o rahæ ki▫o banchæ jamkaal. How can one avoid falling into hell? How can he cheat the Messenger of Death? ਕਿਉ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੁ ਬੁਰਾ ਖੈ ਕਾਲੁ ॥ किउ आवण जाणा वीसरै झूठु बुरा खै कालु ॥ Ki▫o aavaṇ jaaṇaa veesræ jʰootʰ buraa kʰæ kaal. How can coming and going be forgotten? Falsehood is bad, and death is cruel. ਮਨੁ ਜੰਜਾਲੀ ਵੇੜਿਆ ਭੀ ਜੰਜਾਲਾ ਮਾਹਿ ॥ मनु जंजाली वेड़िआ भी जंजाला माहि ॥ Man janjaalee véṛi▫aa bʰee janjaalaa maahi. The mind is enveloped by entanglements, and into entanglements it falls. ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਹਿ ॥੩੮॥ विणु नावै किउ छूटीऐ पापे पचहि पचाहि ॥३८॥ viṇ naavæ ki▫o chʰootee▫æ paapé pachėh pachaahi. ||38|| Without the Name, how can anyone be saved? They rot away in sin. ||38|| ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਫਾਹੀ ਫਾਸੈ ਕਊਆ ॥ फिरि फिरि फाही फासै कऊआ ॥ Fir fir faahee faasæ ka▫oo▫aa. Again and again, the crow falls into the trap. ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ਅਬ ਕਿਆ ਹੂਆ ॥ फिरि पछुताना अब किआ हूआ ॥ Fir pachʰuṫaanaa ab ki▫aa hoo▫aa. Then he regrets it, but what can he do now? ਫਾਥਾ ਚੋਗ ਚੁਗੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥ फाथा चोग चुगै नही बूझै ॥ Faaṫʰaa chog chugæ nahee boojʰæ. Even though he is trapped, he pecks at the food; he does not understand. ਸਤਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਆਖੀ ਸੂਝੈ ॥ सतगुरु मिलै त आखी सूझै ॥ Saṫgur milæ ṫa aakʰee soojʰæ. If he meets the True Guru, then he sees with his eyes. ਜਿਉ ਮਛੁਲੀ ਫਾਥੀ ਜਮ ਜਾਲਿ ॥ जिउ मछुली फाथी जम जालि ॥ Ji▫o machʰulee faaṫʰee jam jaal. Like a fish, he is caught in the noose of death. ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਭਾਲਿ ॥ विणु गुर दाते मुकति न भालि ॥ viṇ gur ḋaaṫé mukaṫ na bʰaal. Do not seek liberation from anyone else, except the Guru, the Great Giver. ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਾਇ ॥ फिरि फिरि आवै फिरि फिरि जाइ ॥ Fir fir aavæ fir fir jaa▫é. Over and over again, he comes; over and over again, he goes. ਇਕ ਰੰਗਿ ਰਚੈ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥ इक रंगि रचै रहै लिव लाइ ॥ Ik rang rachæ rahæ liv laa▫é. Be absorbed in love for the One Lord, and remain lovingly focused on Him. ਇਵ ਛੂਟੈ ਫਿਰਿ ਫਾਸ ਨ ਪਾਇ ॥੩੯॥ इव छूटै फिरि फास न पाइ ॥३९॥ Iv chʰootæ fir faas na paa▫é. ||39|| In this way you shall be saved, and you shall not fall into the trap again. ||39|| ਬੀਰਾ ਬੀਰਾ ਕਰਿ ਰਹੀ ਬੀਰ ਭਏ ਬੈਰਾਇ ॥ बीरा बीरा करि रही बीर भए बैराइ ॥ Beeraa beeraa kar rahee beer bʰa▫é bæraa▫é. She calls out, “Brother, O brother - stay, O brother!” But he becomes a stranger. ਬੀਰ ਚਲੇ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਬਹਿਣ ਬਿਰਹਿ ਜਲਿ ਜਾਇ ॥ बीर चले घरि आपणै बहिण बिरहि जलि जाइ ॥ Beer chalé gʰar aapṇæ bahiṇ birėh jal jaa▫é. Her brother departs for his own home, and his sister burns with the pain of separation. ਬਾਬੁਲ ਕੈ ਘਰਿ ਬੇਟੜੀ ਬਾਲੀ ਬਾਲੈ ਨੇਹਿ ॥ बाबुल कै घरि बेटड़ी बाली बालै नेहि ॥ Baabul kæ gʰar bétṛee baalee baalæ néhi. In this world, her father’s home, the daughter, the innocent soul bride, loves her Young Husband Lord. ਜੇ ਲੋੜਹਿ ਵਰੁ ਕਾਮਣੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤੇਹਿ ॥ जे लोड़हि वरु कामणी सतिगुरु सेवहि तेहि ॥ Jé loṛėh var kaamṇee saṫgur sévėh ṫéhi. If you long for your Husband Lord, O soul bride, then serve the True Guru with love. ਬਿਰਲੋ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਣਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਚਿ ਮਿਲੇਇ ॥ बिरलो गिआनी बूझणउ सतिगुरु साचि मिलेइ ॥ Birlo gi▫aanee boojʰ▫ṇa▫o saṫgur saach milé▫é. How rare are the spiritually wise, who meet the True Guru, and truly understand. ਠਾਕੁਰ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥ ठाकुर हाथि वडाईआ जै भावै तै देइ ॥ Tʰaakur haaṫʰ vadaa▫ee▫aa jæ bʰaavæ ṫæ ḋé▫é. All glorious greatness rests in the Lord and Master’s Hands. He grants them, when He is pleased. ਬਾਣੀ ਬਿਰਲਉ ਬੀਚਾਰਸੀ ਜੇ ਕੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ॥ बाणी बिरलउ बीचारसी जे को गुरमुखि होइ ॥ Baṇee birla▫o beechaarsee jé ko gurmukʰ ho▫é. How rare are those who contemplate the Word of the Guru’s Bani; they become Gurmukh. ਇਹ ਬਾਣੀ ਮਹਾ ਪੁਰਖ ਕੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥੪੦॥ इह बाणी महा पुरख की निज घरि वासा होइ ॥४०॥ Ih baṇee mahaa purakʰ kee nij gʰar vaasaa ho▫é. ||40|| This is the Bani of the Supreme Being; through it, one dwells within the home of his inner being. ||40|| ਭਨਿ ਭਨਿ ਘੜੀਐ ਘੜਿ ਘੜਿ ਭਜੈ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੈ ਉਸਰੇ ਢਾਹੈ ॥ भनि भनि घड़ीऐ घड़ि घड़ि भजै ढाहि उसारै उसरे ढाहै ॥ Bʰan bʰan gʰaṛee▫æ gʰaṛ gʰaṛ bʰajæ dʰaahi usaaræ usré dʰaahæ. Shattering and breaking apart, He creates and re-creates; creating, He shatters again. He builds up what He has demolished, and demolishes what He has built. ਸਰ ਭਰਿ ਸੋਖੈ ਭੀ ਭਰਿ ਪੋਖੈ ਸਮਰਥ ਵੇਪਰਵਾਹੈ ॥ सर भरि सोखै भी भरि पोखै समरथ वेपरवाहै ॥ Sar bʰar sokʰæ bʰee bʰar pokʰæ samraṫʰ véparvaahæ. He dries up the pools which are full, and fills the dried tanks again. He is all-powerful and independent. ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨੇ ਭਏ ਦਿਵਾਨੇ ਵਿਣੁ ਭਾਗਾ ਕਿਆ ਪਾਈਐ ॥ भरमि भुलाने भए दिवाने विणु भागा किआ पाईऐ ॥ Bʰaram bʰulaané bʰa▫é ḋivaané viṇ bʰaagaa ki▫aa paa▫ee▫æ. Deluded by doubt, they have gone insane; without destiny, what do they obtain? ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਡੋਰੀ ਪ੍ਰਭਿ ਪਕੜੀ ਜਿਨ ਖਿੰਚੈ ਤਿਨ ਜਾਈਐ ॥ गुरमुखि गिआनु डोरी प्रभि पकड़ी जिन खिंचै तिन जाईऐ ॥ Gurmukʰ gi▫aan doree parabʰ pakṛee jin kʰinchæ ṫin jaa▫ee▫æ. The Gurmukhs know that God holds the string; wherever He pulls it, they must go. ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਪਛੋਤਾਈਐ ॥ हरि गुण गाइ सदा रंगि राते बहुड़ि न पछोताईऐ ॥ Har guṇ gaa▫é saḋaa rang raaṫé bahuṛ na pachʰoṫaa▫ee▫æ. Those who sing the Glorious Praises of the Lord, are forever imbued with His Love; they never again feel regret. ਭਭੈ ਭਾਲਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝਹਿ ਤਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਈਐ ॥ भभै भालहि गुरमुखि बूझहि ता निज घरि वासा पाईऐ ॥ Bʰabʰæ bʰaalėh gurmukʰ boojʰėh ṫaa nij gʰar vaasaa paa▫ee▫æ. Bhabha: If someone seeks, and then becomes Gurmukh, then he comes to dwell in the home of his own heart. ਭਭੈ ਭਉਜਲੁ ਮਾਰਗੁ ਵਿਖੜਾ ਆਸ ਨਿਰਾਸਾ ਤਰੀਐ ॥ भभै भउजलु मारगु विखड़ा आस निरासा तरीऐ ॥ Bʰabʰæ bʰa▫ojal maarag vikʰ▫ṛaa aas niraasaa ṫaree▫æ. Bhabha: The way of the terrifying world-ocean is treacherous. Remain free of hope, in the midst of hope, and you shall cross over. ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਆਪੋ ਚੀਨੑੈ ਜੀਵਤਿਆ ਇਵ ਮਰੀਐ ॥੪੧॥ गुर परसादी आपो चीन्है जीवतिआ इव मरीऐ ॥४१॥ Gur parsaadee aapo cheenĥæ jeevṫi▫aa iv maree▫æ. ||41|| By Guru’s Grace, one comes to understand himself; in this way, he remains dead while still alive. ||41|| ਮਾਇਆ ਮਾਇਆ ਕਰਿ ਮੁਏ ਮਾਇਆ ਕਿਸੈ ਨ ਸਾਥਿ ॥ माइआ माइआ करि मुए माइआ किसै न साथि ॥ Maa▫i▫aa maa▫i▫aa kar mu▫é maa▫i▫aa kisæ na saaṫʰ. Crying out for the wealth and riches of Maya, they die; but Maya does not go along with them. ਹੰਸੁ ਚਲੈ ਉਠਿ ਡੁਮਣੋ ਮਾਇਆ ਭੂਲੀ ਆਥਿ ॥ हंसु चलै उठि डुमणो माइआ भूली आथि ॥ Hans chalæ utʰ dumṇo maa▫i▫aa bʰoolee aaṫʰ. The soul-swan arises and departs, sad and depressed, leaving its wealth behind. ਮਨੁ ਝੂਠਾ ਜਮਿ ਜੋਹਿਆ ਅਵਗੁਣ ਚਲਹਿ ਨਾਲਿ ॥ मनु झूठा जमि जोहिआ अवगुण चलहि नालि ॥ Man jʰootʰaa jam johi▫aa avguṇ chalėh naal. The false mind is hunted by the Messenger of Death; it carries its faults along when it goes. ਮਨ ਮਹਿ ਮਨੁ ਉਲਟੋ ਮਰੈ ਜੇ ਗੁਣ ਹੋਵਹਿ ਨਾਲਿ ॥ मन महि मनु उलटो मरै जे गुण होवहि नालि ॥ Man mėh man ulto maræ jé guṇ hovėh naal. The mind turns inward, and merges with mind, when it is with virtue.