ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਿਨੀ ਆਰਾਧਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਤਾਰ ॥ नानक हरि नामु जिनी आराधिआ अनदिनु हरि लिव तार ॥ Naanak har naam jinee aaraaḋʰi▫aa an▫ḋin har liv ṫaar. O Nanak! Those who worship and adore the Lord’s Name night and day, vibrate the String of the Lord’s Love. ਮਃ ੩ ॥ मः ३ ॥ Mėhlaa 3. Third Mehl: ਮਾਇਆ ਬੰਦੀ ਖਸਮ ਕੀ ਤਿਨ ਅਗੈ ਕਮਾਵੈ ਕਾਰ ॥ माइआ बंदी खसम की तिन अगै कमावै कार ॥ Maa▫i▫aa banḋee kʰasam kee ṫin agæ kamaavæ kaar. Maya, the maid-servant of our Lord and Master, serves them. ਪੂਰੈ ਪੂਰਾ ਕਰਿ ਛੋਡਿਆ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ॥ पूरै पूरा करि छोडिआ हुकमि सवारणहार ॥ Pooræ pooraa kar chʰodi▫aa hukam savaaraṇhaar. The Perfect One has made them perfect; by the Hukam of His Command, they are embellished. ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨਿ ਬੁਝਿਆ ਤਿਨਿ ਪਾਇਆ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥ गुर परसादी जिनि बुझिआ तिनि पाइआ मोख दुआरु ॥ Gur parsaadee jin bujʰi▫aa ṫin paa▫i▫aa mokʰ ḋu▫aar. By Guru’s Grace, they understand Him, and they find the gate of salvation. ਮਨਮੁਖ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤਿਨ ਮਾਰੇ ਜਮ ਜੰਦਾਰੁ ॥ मनमुख हुकमु न जाणनी तिन मारे जम जंदारु ॥ Manmukʰ hukam na jaaṇnee ṫin maaré jam janḋaar. The self-willed Manmukhs do not know the Lord’s Command; they are beaten down by the Messenger of Death. ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੀ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨੀ ਤਰਿਆ ਭਉਜਲੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥ गुरमुखि जिनी अराधिआ तिनी तरिआ भउजलु संसारु ॥ Gurmukʰ jinee araaḋʰi▫aa ṫinee ṫari▫aa bʰa▫ojal sansaar. But the Gurmukhs, who worship and adore the Lord, cross over the terrifying world-ocean. ਸਭਿ ਅਉਗਣ ਗੁਣੀ ਮਿਟਾਇਆ ਗੁਰੁ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੨॥ सभि अउगण गुणी मिटाइआ गुरु आपे बखसणहारु ॥२॥ Sabʰ a▫ugaṇ guṇee mitaa▫i▫aa gur aapé bakʰsaṇhaar. ||2|| All their demerits are erased, and replaced with merits. The Guru Himself is their Forgiver. ||2||