ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਰਚੈ ਮਨਿ ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਪਾਈ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਤਨਿ ਭਸਮ ਦ੍ਰਿੜਈਆ ॥ सतिगुरु परचै मनि मुंद्रा पाई गुर का सबदु तनि भसम द्रिड़ईआ ॥ Saṫgur parchæ man munḋraa paa▫ee gur kaa sabaḋ ṫan bʰasam ḋariṛ▫ee▫aa. My mind wears the earrings of the True Guru’s acquaintance; I apply the ashes of the Word of the Guru’s Shabad to my body. ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥ बिलावलु महला ४ ॥ Bilaaval mėhlaa 4. Bilaaval, Fourth Mehl: ਮੇਰੇ ਮਨ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਰਹੀਆ ॥ मेरे मन साधसंगति मिलि रहीआ ॥ Méré man saaḋʰsangaṫ mil rahee▫aa. O my mind! Remain united with the Saadh Sangat. ਅਮਰ ਪਿੰਡ ਭਏ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੋਊ ਮਿਟਿ ਗਈਆ ॥੧॥ अमर पिंड भए साधू संगि जनम मरण दोऊ मिटि गईआ ॥१॥ Amar pind bʰa▫é saaḋʰoo sang janam maraṇ ḋo▫oo mit ga▫ee▫aa. ||1|| My body has become immortal, in the Saadh Sangat, the Company of the Holy. Both birth and death have come to an end for me. ||1|| ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਮਧਸੂਦਨ ਮਾਧਉ ਮੈ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਸਾਧੂ ਚਰਣ ਪਖਈਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ क्रिपा करहु मधसूदन माधउ मै खिनु खिनु साधू चरण पखईआ ॥१॥ रहाउ ॥ Kirpaa karahu maḋʰsooḋan maaḋʰa▫o mæ kʰin kʰin saaḋʰoo charaṇ pakʰa▫ee▫aa. ||1|| rahaa▫o. Be merciful to me, O Lord; each and every instant, let me wash the Feet of the Holy. ||1||Pause|| ਤਜੈ ਗਿਰਸਤੁ ਭਇਆ ਬਨ ਵਾਸੀ ਇਕੁ ਖਿਨੁ ਮਨੂਆ ਟਿਕੈ ਨ ਟਿਕਈਆ ॥ तजै गिरसतु भइआ बन वासी इकु खिनु मनूआ टिकै न टिकईआ ॥ Ṫajæ girsaṫ bʰa▫i▫aa ban vaasee ik kʰin manoo▫aa tikæ na tika▫ee▫aa. Forsaking family life, he wanders in the forest, but his mind does not remain at rest, even for an instant. ਧਾਵਤੁ ਧਾਇ ਤਦੇ ਘਰਿ ਆਵੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਾਧੂ ਸਰਣਿ ਪਵਈਆ ॥੨॥ धावतु धाइ तदे घरि आवै हरि हरि साधू सरणि पवईआ ॥२॥ Ḋʰaavaṫ ḋʰaa▫é ṫaḋé gʰar aavæ har har saaḋʰoo saraṇ pava▫ee▫aa. ||2|| The wandering mind returns home, only when it seeks the Sanctuary of the Lord’s Holy people. ||2|| ਧੀਆ ਪੂਤ ਛੋਡਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਆਸਾ ਆਸ ਮਨਿ ਬਹੁਤੁ ਕਰਈਆ ॥ धीआ पूत छोडि संनिआसी आसा आस मनि बहुतु करईआ ॥ Ḋʰee▫aa pooṫ chʰod sani▫aasee aasaa aas man bahuṫ kara▫ee▫aa. Sannyasi renounces his daughters and sons, but his mind still conjures up all sorts of hopes and desires. ਆਸਾ ਆਸ ਕਰੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਨਿਰਾਸ ਸੁਖੁ ਲਹੀਆ ॥੩॥ आसा आस करै नही बूझै गुर कै सबदि निरास सुखु लहीआ ॥३॥ Aasaa aas karæ nahee boojʰæ gur kæ sabaḋ niraas sukʰ lahee▫aa. ||3|| With these hopes and desires, he still does not understand that only through the Word of the Guru’s Shabad does one become free of desires, and find peace. ||3|| ਉਪਜੀ ਤਰਕ ਦਿਗੰਬਰੁ ਹੋਆ ਮਨੁ ਦਹ ਦਿਸ ਚਲਿ ਚਲਿ ਗਵਨੁ ਕਰਈਆ ॥ उपजी तरक दिग्मबरु होआ मनु दह दिस चलि चलि गवनु करईआ ॥ Upjee ṫarak ḋigambar ho▫aa man ḋah ḋis chal chal gavan kara▫ee▫aa. When detachment from the world wells up within, he becomes a naked hermit, but still, his mind roams, wanders and rambles in the ten directions. ਪ੍ਰਭਵਨੁ ਕਰੈ ਬੂਝੈ ਨਹੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਿਲਿ ਸੰਗਿ ਸਾਧ ਦਇਆ ਘਰੁ ਲਹੀਆ ॥੪॥ प्रभवनु करै बूझै नही त्रिसना मिलि संगि साध दइआ घरु लहीआ ॥४॥ Parbʰavan karæ boojʰæ nahee ṫarisnaa mil sang saaḋʰ ḋa▫i▫aa gʰar lahee▫aa. ||4|| He wanders around, but his desires are not satisfied; joining the Saadh Sangat, the Company of the Holy, he finds the house of kindness and compassion. ||4|| ਆਸਣ ਸਿਧ ਸਿਖਹਿ ਬਹੁਤੇਰੇ ਮਨਿ ਮਾਗਹਿ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਚੇਟਕ ਚੇਟਕਈਆ ॥ आसण सिध सिखहि बहुतेरे मनि मागहि रिधि सिधि चेटक चेटकईआ ॥ Aasaṇ siḋʰ sikʰėh bahuṫéré man maagėh riḋʰ siḋʰ chétak chétka▫ee▫aa. The Siddhas learn many Yogis postures, but their minds still yearn for riches, miraculous powers and energy. ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਸੇਤਜ ਉਤਭੁਜ ਸਭਿ ਵਰਨ ਰੂਪ ਜੀਅ ਜੰਤ ਉਪਈਆ ॥ अंडज जेरज सेतज उतभुज सभि वरन रूप जीअ जंत उपईआ ॥ Andaj jéraj séṫaj uṫ▫bʰuj sabʰ varan roop jee▫a janṫ upa▫ee▫aa. Life is born from the egg, from the womb, from sweat and from the earth; God created the beings and creatures of all colors and forms. ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਤੋਖੁ ਮਨਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵੈ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਿਧਿ ਪਈਆ ॥੫॥ त्रिपति संतोखु मनि सांति न आवै मिलि साधू त्रिपति हरि नामि सिधि पईआ ॥५॥ Ṫaripaṫ sanṫokʰ man saaⁿṫ na aavæ mil saaḋʰoo ṫaripaṫ har naam siḋʰ pa▫ee▫aa. ||5|| Satisfaction, contentment and tranquility do not come to their minds; but meeting the Holy Saints, they are satisfied, and through the Name of the Lord, spiritual perfection is attained. ||5|| ਸਾਧੂ ਸਰਣਿ ਪਰੈ ਸੋ ਉਬਰੈ ਖਤ੍ਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਸੂਦੁ ਵੈਸੁ ਚੰਡਾਲੁ ਚੰਡਈਆ ॥੬॥ साधू सरणि परै सो उबरै खत्री ब्राहमणु सूदु वैसु चंडालु चंडईआ ॥६॥ Saaḋʰoo saraṇ paræ so ubræ kʰaṫree baraahmaṇ sooḋ væs chandaal chand▫ee▫aa. ||6|| One who seeks the Sanctuary of the Holy is saved, whether he is a Kshatriya, a Brahmin, a Soodra, a Vaisya or the most untouchable of the untouchables. ||6|| ਨਾਮਾ ਜੈਦੇਉ ਕੰਬੀਰੁ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨੁ ਅਉਜਾਤਿ ਰਵਿਦਾਸੁ ਚਮਿਆਰੁ ਚਮਈਆ ॥ नामा जैदेउ क्मबीरु त्रिलोचनु अउजाति रविदासु चमिआरु चमईआ ॥ Naamaa jæḋé▫o kambeer Ṫrilochan a▫ujaaṫ Raviḋaas chami▫aar chama▫ee▫aa. Namdev, Jai Dayv, Kabir, Trilochan and Ravi Das the low-caste leather-worker, ਜੋ ਜੋ ਮਿਲੈ ਸਾਧੂ ਜਨ ਸੰਗਤਿ ਧਨੁ ਧੰਨਾ ਜਟੁ ਸੈਣੁ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਦਈਆ ॥੭॥ जो जो मिलै साधू जन संगति धनु धंना जटु सैणु मिलिआ हरि दईआ ॥७॥ Jo jo milæ saaḋʰoo jan sangaṫ ḋʰan Ḋʰannaa jat Sæṇ mili▫aa har ḋa▫ee▫aa. ||7|| blessed Dhanna and Sain; all those who joined the humble Saadh Sangat, met the Merciful Lord. ||7|| ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਹਰਿ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਅੰਗੀਕਾਰੁ ਕਰਈਆ ॥ संत जना की हरि पैज रखाई भगति वछलु अंगीकारु करईआ ॥ Sanṫ janaa kee har pæj rakʰaa▫ee bʰagaṫ vachʰal angeekaar kara▫ee▫aa. The Lord protects the honor of His humble servants; He is the Lover of His devotees - He makes them His own. ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਜਗਜੀਵਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਰਖਈਆ ॥੮॥੪॥੭॥ नानक सरणि परे जगजीवन हरि हरि किरपा धारि रखईआ ॥८॥४॥७॥ Naanak saraṇ paré jagjeevan har har kirpaa ḋʰaar rakʰa▫ee▫aa. ||8||4||7|| Nanak has entered the Sanctuary of the Lord, the Life of the world, who has showered His Mercy upon him, and saved him. ||8||||4||7||