ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥ बिलावलु महला १ ॥ Bilaaval mėhlaa 1. Bilaawal, First Mehl: ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਆਪੇ ਨੀਸਾਨੁ ॥ आपे सबदु आपे नीसानु ॥ Aapé sabaḋ aapé neesaan. He Himself is the Word of the Shabad, and He Himself is the Insignia. ਤੂ ਦਾਤਾ ਨਾਮੁ ਪਰਵਾਣੁ ॥੧॥ तू दाता नामु परवाणु ॥१॥ Ṫoo ḋaaṫaa naam parvaaṇ. ||1|| You are the Great Giver; Your Name alone is approved. ||1|| ਆਪੇ ਸੁਰਤਾ ਆਪੇ ਜਾਨੁ ॥ आपे सुरता आपे जानु ॥ Aapé surṫaa aapé jaan. He Himself is the Listener, and He Himself is the Knower. ਆਪੇ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਤਾਣੁ ॥ आपे करि करि वेखै ताणु ॥ Aapé kar kar vékʰæ ṫaaṇ. He Himself created the creation, and He Himself beholds His almighty power. ਐਸਾ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥ ऐसा नामु निरंजन देउ ॥ Æsaa naam niranjan ḋé▫o. Such is the Name of the Immaculate, Divine Lord. ਹਉ ਜਾਚਿਕੁ ਤੂ ਅਲਖ ਅਭੇਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ हउ जाचिकु तू अलख अभेउ ॥१॥ रहाउ ॥ Ha▫o jaachik ṫoo alakʰ abʰé▫o. ||1|| rahaa▫o. I am just a beggar; You are invisible and unknowable. ||1||Pause|| ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਧਰਕਟੀ ਨਾਰਿ ॥ माइआ मोहु धरकटी नारि ॥ Maa▫i▫aa moh ḋʰarkatee naar. Love of Maya is like a cursed woman, ਭੂੰਡੀ ਕਾਮਣਿ ਕਾਮਣਿਆਰਿ ॥ भूंडी कामणि कामणिआरि ॥ Bʰooⁿdee kaamaṇ kaamaṇi▫aar. ugly, dirty and promiscuous. ਰਾਜੁ ਰੂਪੁ ਝੂਠਾ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ॥ राजु रूपु झूठा दिन चारि ॥ Raaj roop jʰootʰaa ḋin chaar. Power and beauty are false, and last for only a few days. ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਚਾਨਣੁ ਅੰਧਿਆਰਿ ॥੨॥ नामु मिलै चानणु अंधिआरि ॥२॥ Naam milæ chaanaṇ anḋʰi▫aar. ||2|| But when one is blessed with the Naam, the darkness within is illuminated. ||2|| ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰਾਵੈ ਸੋਇ ॥੩॥ करता करे करावै सोइ ॥३॥ Karṫaa karé karaavæ so▫é. ||3|| The Creator acts, and causes all to act. ||3|| ਏਕੇ ਕਉ ਨਾਹੀ ਭਉ ਕੋਇ ॥ एके कउ नाही भउ कोइ ॥ Éké ka▫o naahee bʰa▫o ko▫é. One who belongs to the One Lord, has no fear. ਬਾਪੁ ਦਿਸੈ ਵੇਜਾਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥ बापु दिसै वेजाति न होइ ॥ Baap ḋisæ véjaaṫ na ho▫é. One whose father is known, cannot be illegitimate. ਚਖਿ ਛੋਡੀ ਸਹਸਾ ਨਹੀ ਕੋਇ ॥ चखि छोडी सहसा नही कोइ ॥ Chakʰ chʰodee sahsaa nahee ko▫é. I tasted Maya and renounced it, and now, I have no doubts. ਸਬਦਿ ਮੁਏ ਮਨੁ ਮਨ ਤੇ ਮਾਰਿਆ ॥ सबदि मुए मनु मन ते मारिआ ॥ Sabaḋ mu▫é man man ṫé maari▫aa. One who dies in the Word of the Shabad conquers his mind, through his mind. ਠਾਕਿ ਰਹੇ ਮਨੁ ਸਾਚੈ ਧਾਰਿਆ ॥ ठाकि रहे मनु साचै धारिआ ॥ Tʰaak rahé man saachæ ḋʰaari▫aa. Keeping his mind restrained, he enshrines the True Lord within his heart. ਅਵਰੁ ਨ ਸੂਝੈ ਗੁਰ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ॥ अवरु न सूझै गुर कउ वारिआ ॥ Avar na soojʰæ gur ka▫o vaari▫aa. He does not know any other, and he is a sacrifice to the Guru. ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਨਿਸਤਾਰਿਆ ॥੪॥੩॥ नानक नामि रते निसतारिआ ॥४॥३॥ Naanak naam raṫé nisṫaari▫aa. ||4||3|| O Nanak! Attuned to the Naam, he is emancipated. ||4||3||