ਸੂਹਵੀਏ ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਛਡਿ ਤੂ ਤਾ ਪਿਰ ਲਗੀ ਪਿਆਰੁ ॥ सूहवीए सूहा वेसु छडि तू ता पिर लगी पिआरु ॥ Soohvee▫é soohaa vés chʰad ṫoo ṫaa pir lagee pi▫aar. O red-robed woman, discard your red dress, and then, you shall come to love your Husband Lord. ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥ सलोकु मः ३ ॥ Salok mėhlaa 3. Shalok, Third Mehl: ਸੂਹੈ ਵੇਸਿ ਪਿਰੁ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਮਨਮੁਖਿ ਦਝਿ ਮੁਈ ਗਾਵਾਰਿ ॥ सूहै वेसि पिरु किनै न पाइओ मनमुखि दझि मुई गावारि ॥ Soohæ vés pir kinæ na paa▫i▫o manmukʰ ḋajʰ mu▫ee gaavaar. By wearing her red dress, no one has found her Husband Lord; the self-willed Manmukh is burnt to death. ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਗਇਆ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰਿ ॥ सतिगुरि मिलिऐ सूहा वेसु गइआ हउमै विचहु मारि ॥ Saṫgur mili▫æ soohaa vés ga▫i▫aa ha▫umæ vichahu maar. Meeting the True Guru, she discards her red dress, and eradicates egotism from within. ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਲਾਲੁ ਹੋਆ ਰਸਨਾ ਰਤੀ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥ मनु तनु रता लालु होआ रसना रती गुण सारि ॥ Man ṫan raṫaa laal ho▫aa rasnaa raṫee guṇ saar. Her mind and body are imbued with the deep red color of His Love, and her tongue is imbued, singing His Praises and excellences. ਸਦਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਭੈ ਭਾਇ ਕਰੇ ਸੀਗਾਰੁ ॥ सदा सोहागणि सबदु मनि भै भाइ करे सीगारु ॥ Saḋaa sohagaṇ sabaḋ man bʰæ bʰaa▫é karé seegaar. She becomes His soul-bride forever, with the Word of the Shabad in her mind; she makes the Fear of God and the Love of God her ornaments and decorations. ਨਾਨਕ ਕਰਮੀ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਪਿਰੁ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧॥ नानक करमी महलु पाइआ पिरु राखिआ उर धारि ॥१॥ Naanak karmee mahal paa▫i▫aa pir raakʰi▫aa ur ḋʰaar. ||1|| O Nanak! By His Merciful Grace, she obtains the Mansion of the Lord’s Presence, and keeps Him enshrined in her heart. ||1||