ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ सूही महला ४ ॥ Sūhī mėhlā 4. Soohee, Fourth Mehl: ਤਿਨ੍ਹ੍ਹੀ ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲਿਖਤੁ ਲਿਲਾਰਾ ॥ तिन्ही अंतरि हरि आराधिआ जिन कउ धुरि लिखिआ लिखतु लिलारा ॥ Ŧinĥī anṯar har ārāḏẖi▫ā jin ka▫o ḏẖur likẖi▫ā likẖaṯ lilārā. They alone worship and adore the Lord deep within, who are blessed with such pre-ordained destiny from the very beginning of time. ਤਿਨ ਕੀ ਬਖੀਲੀ ਕੋਈ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜਿਨ ਕਾ ਅੰਗੁ ਕਰੇ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਕਰਤਾਰਾ ॥੧॥ तिन की बखीली कोई किआ करे जिन का अंगु करे मेरा हरि करतारा ॥१॥ Ŧin kī bakẖīlī ko▫ī ki▫ā kare jin kā ang kare merā har karṯārā. ||1|| What can anyone do to undermine them? My Creator Lord is on their side. ||1|| ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ਮਨ ਮੇਰੇ ਮਨ ਧਿਆਇ ਹਰਿ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਸਭਿ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ हरि हरि धिआइ मन मेरे मन धिआइ हरि जनम जनम के सभि दूख निवारणहारा ॥१॥ रहाउ ॥ Har har ḏẖi▫ā▫e man mere man ḏẖi▫ā▫e har janam janam ke sabẖ ḏūkẖ nivāraṇhārā. ||1|| rahā▫o. So meditate on the Lord, Har, Har, O my mind. Meditate on the Lord, O mind; He is the Eliminator of all the pains of reincarnation. ||1||Pause|| ਧੁਰਿ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਬਖਸਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰਾ ॥ धुरि भगत जना कउ बखसिआ हरि अम्रित भगति भंडारा ॥ Ḏẖur bẖagaṯ janā ka▫o bakẖsi▫ā har amriṯ bẖagaṯ bẖandārā. In the very beginning, the Lord blessed His devotees with the Ambrosial Nectar, the treasure of devotion. ਮੂਰਖੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਉਨ ਕੀ ਰੀਸ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਮੁਹੁ ਕਾਰਾ ॥੨॥ मूरखु होवै सु उन की रीस करे तिसु हलति पलति मुहु कारा ॥२॥ Mūrakẖ hovai so un kī rīs kare ṯis halaṯ palaṯ muhu kārā. ||2|| Anyone who tries to compete with them is a fool; his face shall be blackened here and hereafter. ||2|| ਸੇ ਭਗਤ ਸੇ ਸੇਵਕਾ ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ॥ से भगत से सेवका जिना हरि नामु पिआरा ॥ Se bẖagaṯ se sevkā jinā har nām pi▫ārā. They alone are devotees, and they alone are selfless servants, who love the Lord's Name. ਤਿਨ ਕੀ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਿਰਿ ਨਿੰਦਕ ਕੈ ਪਵੈ ਛਾਰਾ ॥੩॥ तिन की सेवा ते हरि पाईऐ सिरि निंदक कै पवै छारा ॥३॥ Ŧin kī sevā ṯe har pā▫ī▫ai sir ninḏak kai pavai cẖẖārā. ||3|| By their selfless service, they find the Lord, while ashes fall on the heads of the slanderers. ||3|| ਜਿਸੁ ਘਰਿ ਵਿਰਤੀ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਜਗਤ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਪੂਛਿ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥ जिसु घरि विरती सोई जाणै जगत गुर नानक पूछि करहु बीचारा ॥ Jis gẖar virṯī so▫ī jāṇai jagaṯ gur Nānak pūcẖẖ karahu bīcẖārā. He alone knows this, who experiences it within the home of his own self. Ask Guru Nanak, the Guru of the world, and reflect upon it. ਚਹੁ ਪੀੜੀ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਬਖੀਲੀ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਹਰਿ ਸੇਵਕ ਭਾਇ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੪॥੨॥੯॥ चहु पीड़ी आदि जुगादि बखीली किनै न पाइओ हरि सेवक भाइ निसतारा ॥४॥२॥९॥ Cẖahu pīṛī āḏ jugāḏ bakẖīlī kinai na pā▫i▫o har sevak bẖā▫e nisṯārā. ||4||2||9|| Throughout the four generations of the Gurus, from the beginning of time and throughout the ages, no one has ever found the Lord by back-biting and undermining. Only by serving the Lord with love, is one emancipated. ||4||2||9||