ਭਾਂਡਾ ਹਛਾ ਸੋਇ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵਸੀ ॥ भांडा हछा सोइ जो तिसु भावसी ॥ Bẖāʼndā hacẖẖā so▫e jo ṯis bẖāvsī. That vessel alone is pure, which is pleasing to Him. ਭਾਂਡਾ ਅਤਿ ਮਲੀਣੁ ਧੋਤਾ ਹਛਾ ਨ ਹੋਇਸੀ ॥ भांडा अति मलीणु धोता हछा न होइसी ॥ Bẖāʼndā aṯ malīṇ ḏẖoṯā hacẖẖā na ho▫isī. The filthiest vessel does not become pure, simply by being washed. ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ सूही महला १ ॥ Sūhī mėhlā 1. Soohee, First Mehl: ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਹੋਇ ਸੋਝੀ ਪਾਇਸੀ ॥ गुरू दुआरै होइ सोझी पाइसी ॥ Gurū ḏu▫ārai ho▫e sojẖī pā▫isī. Through the Gurdwara, the Guru's Gate, one obtains understanding. ਏਤੁ ਦੁਆਰੈ ਧੋਇ ਹਛਾ ਹੋਇਸੀ ॥ एतु दुआरै धोइ हछा होइसी ॥ Ėṯ ḏu▫ārai ḏẖo▫e hacẖẖā ho▫isī. By being washed through this Gate, it becomes pure. ਮੈਲੇ ਹਛੇ ਕਾ ਵੀਚਾਰੁ ਆਪਿ ਵਰਤਾਇਸੀ ॥ मैले हछे का वीचारु आपि वरताइसी ॥ Maile hacẖẖe kā vīcẖār āp varṯā▫isī. The Lord Himself sets the standards to differentiate between the dirty and the pure. ਮਤੁ ਕੋ ਜਾਣੈ ਜਾਇ ਅਗੈ ਪਾਇਸੀ ॥ मतु को जाणै जाइ अगै पाइसी ॥ Maṯ ko jāṇai jā▫e agai pā▫isī. Do not think that you will automatically find a place of rest hereafter. ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ਤੇਹਾ ਹੋਇਸੀ ॥ जेहे करम कमाइ तेहा होइसी ॥ Jehe karam kamā▫e ṯehā ho▫isī. According to the actions one has committed, so does the mortal become. ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ਆਪਿ ਵਰਤਾਇਸੀ ॥ अम्रितु हरि का नाउ आपि वरताइसी ॥ Amriṯ har kā nā▫o āp varṯā▫isī. He Himself bestows the Ambrosial Name of the Lord. ਮਾਣਸੁ ਕਿਆ ਵੇਚਾਰਾ ਤਿਹੁ ਲੋਕ ਸੁਣਾਇਸੀ ॥ माणसु किआ वेचारा तिहु लोक सुणाइसी ॥ Māṇas ki▫ā vecẖārā ṯihu lok suṇā▫isī. Why speak of poor mortals? His glory shall echo throughout the three worlds. ਚਲਿਆ ਪਤਿ ਸਿਉ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਿ ਵਾਜਾ ਵਾਇਸੀ ॥ चलिआ पति सिउ जनमु सवारि वाजा वाइसी ॥ Cẖali▫ā paṯ si▫o janam savār vājā vā▫isī. Such a mortal departs with honor and renown; his life is embellished and redeemed, and the trumpets resound with his glory. ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਨਿਹਾਲ ਸਭਿ ਕੁਲ ਤਾਰਸੀ ॥੧॥੪॥੬॥ नानक आपि निहाल सभि कुल तारसी ॥१॥४॥६॥ Nānak āp nihāl sabẖ kul ṯārsī. ||1||4||6|| O Nanak, he himself shall be enraptured, and he shall save his entire ancestry. ||1||4||6||