ਪੰਡਿਤ ਮੈਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਜੇ ਵੇਦ ਪੜੈ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ॥ पंडित मैलु न चुकई जे वेद पड़ै जुग चारि ॥ Pandiṯ mail na cẖuk▫ī je veḏ paṛai jug cẖār. O Pandit, O religious scholar, your filth shall not be erased, even if you read the Vedas for four ages. ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥ सलोकु मः ३ ॥ Salok mėhlā 3. Shalok, Third Mehl: ਪੰਡਿਤ ਭੂਲੇ ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ਮਾਇਆ ਕੈ ਵਾਪਾਰਿ ॥ पंडित भूले दूजै लागे माइआ कै वापारि ॥ Pandiṯ bẖūle ḏūjai lāge mā▫i▫ā kai vāpār. The Pandits are deluded, attached to duality, and they deal only in Maya. ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਹੈ ਮੂਰਖ ਭੁਖਿਆ ਮੁਏ ਗਵਾਰ ॥ अंतरि त्रिसना भुख है मूरख भुखिआ मुए गवार ॥ Anṯar ṯarisnā bẖukẖ hai mūrakẖ bẖukẖi▫ā mu▫e gavār. They are filled with thirst and hunger; the ignorant fools starve to death. ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਮੂਲੁ ਹੈ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥ त्रै गुण माइआ मूलु है विचि हउमै नामु विसारि ॥ Ŧarai guṇ mā▫i▫ā mūl hai vicẖ ha▫umai nām visār. The three qualities are the roots of Maya; in egotism, one forgets the Naam, the Name of the Lord. ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥ सतिगुरि सेविऐ सुखु पाइआ सचै सबदि वीचारि ॥ Saṯgur sevi▫ai sukẖ pā▫i▫ā sacẖai sabaḏ vīcẖār. Serving the True Guru, peace is obtained, contemplating the True Word of the Shabad. ਅੰਦਰਹੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਗਈ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿ ॥ अंदरहु त्रिसना भुख गई सचै नाइ पिआरि ॥ Anḏrahu ṯarisnā bẖukẖ ga▫ī sacẖai nā▫e pi▫ār. Hunger and thirst have departed from within me; I am in love with the True Name. ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਹਜੇ ਰਜੇ ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੧॥ नानक नामि रते सहजे रजे जिना हरि रखिआ उरि धारि ॥१॥ Nānak nām raṯe sėhje raje jinā har rakẖi▫ā ur ḏẖār. ||1|| O Nanak, those who are imbued with the Naam, who keep the Lord clasped tightly to their hearts, are automatically satisfied. ||1||