ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੇ ॥ गुरमुखि भगति करहि प्रभ भावहि अनदिनु नामु वखाणे ॥ Gurmukʰ bʰagaṫ karahi parabʰ bʰaavėh an▫ḋin naam vakʰaaṇé. The Gurmukhs practice devotional worship, and become pleasing to God; night and day, they chant the Naam, the Name of the Lord. ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥ सोरठि महला ३ ॥ Soratʰ mėhlaa 3. Sorat’h, Third Mehl: ਭਗਤਾ ਕੀ ਸਾਰ ਕਰਹਿ ਆਪਿ ਰਾਖਹਿ ਜੋ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਣੇ ॥ भगता की सार करहि आपि राखहि जो तेरै मनि भाणे ॥ Bʰagṫaa kee saar karahi aap raakʰahi jo ṫéræ man bʰaaṇé. You Yourself protect and take care of Your devotees, who are pleasing to Your Mind. ਤੂ ਗੁਣਦਾਤਾ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਣੇ ॥੧॥ तू गुणदाता सबदि पछाता गुण कहि गुणी समाणे ॥१॥ Ṫoo guṇḋaaṫaa sabaḋ pachʰaaṫaa guṇ kahi guṇee samaaṇé. ||1|| You are the Giver of virtue, realized through the Word of Your Shabad. Uttering Your Glories, we merge with You, O Glorious Lord. ||1|| ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਦਾ ਸਮਾਲਿ ॥ मन मेरे हरि जीउ सदा समालि ॥ Man méré har jee▫o saḋaa samaal. O my mind! Always remember the Dear Lord. ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਤੇਰਾ ਬੇਲੀ ਹੋਵੈ ਸਦਾ ਨਿਬਹੈ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ॥ ਰਹਾਉ ॥ अंत कालि तेरा बेली होवै सदा निबहै तेरै नालि ॥ रहाउ ॥ Anṫ kaal ṫéraa bélee hovæ saḋaa nibhæ ṫéræ naal. Rahaa▫o. At the very last moment, He alone shall be your best friend; He shall always stand by you. ||Pause|| ਦੁਸਟ ਚਉਕੜੀ ਸਦਾ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਨਾ ਬੂਝਹਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥ दुसट चउकड़ी सदा कूड़ु कमावहि ना बूझहि वीचारे ॥ Ḋusat cha▫ukaṛee saḋaa kooṛ kamaavėh naa boojʰėh veechaaré. The gathering of the wicked enemies shall always practice falsehood; they do not contemplate understanding. ਨਿੰਦਾ ਦੁਸਟੀ ਤੇ ਕਿਨਿ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਹਰਣਾਖਸ ਨਖਹਿ ਬਿਦਾਰੇ ॥ निंदा दुसटी ते किनि फलु पाइआ हरणाखस नखहि बिदारे ॥ Ninḋaa ḋustee ṫé kin fal paa▫i▫aa harṇaakʰas nakʰėh biḋaaré. Who can obtain fruit from the slander of evil enemies? Remember that Harnaakhash was torn apart by the Lord’s claws. ਪ੍ਰਹਿਲਾਦੁ ਜਨੁ ਸਦ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਲਏ ਉਬਾਰੇ ॥੨॥ प्रहिलादु जनु सद हरि गुण गावै हरि जीउ लए उबारे ॥२॥ Par▫hilaaḋ jan saḋ har guṇ gaavæ har jee▫o la▫é ubaaré. ||2|| Prahlaad, the Lord’s humble servant, constantly sang the Glorious Praises of the Lord, and the Dear Lord saved him. ||2|| ਆਪਸ ਕਉ ਬਹੁ ਭਲਾ ਕਰਿ ਜਾਣਹਿ ਮਨਮੁਖਿ ਮਤਿ ਨ ਕਾਈ ॥ आपस कउ बहु भला करि जाणहि मनमुखि मति न काई ॥ Aapas ka▫o baho bʰalaa kar jaaṇėh manmukʰ maṫ na kaa▫ee. The self-willed Manmukhs see themselves as being very virtuous; they have absolutely no understanding at all. ਸਾਧੂ ਜਨ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਵਿਆਪੇ ਜਾਸਨਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈ ॥ साधू जन की निंदा विआपे जासनि जनमु गवाई ॥ Saaḋʰoo jan kee ninḋaa vi▫aapé jaasan janam gavaa▫ee. They indulge in slander of the humble spiritual people; they waste their lives away, and then they have to depart. ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਕਦੇ ਚੇਤਹਿ ਨਾਹੀ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਈ ॥੩॥ राम नामु कदे चेतहि नाही अंति गए पछुताई ॥३॥ Raam naam kaḋé cheeṫėh naahee anṫ ga▫é pachʰuṫaa▫ee. ||3|| They never think of the Lord’s Name, and in the end, they depart, regretting and repenting. ||3|| ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਭਗਤਾ ਕਾ ਕੀਤਾ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਆਪਿ ਲਾਏ ॥ सफलु जनमु भगता का कीता गुर सेवा आपि लाए ॥ Safal janam bʰagṫaa kaa keeṫaa gur sévaa aap laa▫é. The Lord makes the lives of His devotees fruitful; He Himself links them to the Guru’s service. ਸਬਦੇ ਰਾਤੇ ਸਹਜੇ ਮਾਤੇ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥ सबदे राते सहजे माते अनदिनु हरि गुण गाए ॥ Sabḋé raaṫé sėhjé maaṫé an▫ḋin har guṇ gaa▫é. Imbued with the Word of the Shabad, and intoxicated with celestial bliss, night and day, they sing the Glorious Praises of the Lord. ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਹਉ ਲਾਗਾ ਤਿਨ ਕੈ ਪਾਏ ॥੪॥੫॥ नानक दासु कहै बेनंती हउ लागा तिन कै पाए ॥४॥५॥ Naanak ḋaas kahæ bénanṫee ha▫o laagaa ṫin kæ paa▫é. ||4||5|| Slave Nanak utters this prayer: O Lord, please, let me fall at their feet. ||4||5||