ਹੋਰ ਵਿਡਾਣੀ ਚਾਕਰੀ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਵਾਸੁ ॥ होर विडाणी चाकरी ध्रिगु जीवणु ध्रिगु वासु ॥ Hor vidaaṇee chaakree ḋʰarig jeevaṇ ḋʰarig vaas. Cursed is the life, and cursed is the dwelling, of those who serve another. ਮਃ ੩ ॥ मः ३ ॥ Mėhlaa 3. Third Mehl: ਬਿਖੁ ਖਾਣਾ ਬਿਖੁ ਪੈਨਣਾ ਬਿਖੁ ਕੇ ਮੁਖਿ ਗਿਰਾਸ ॥ बिखु खाणा बिखु पैनणा बिखु के मुखि गिरास ॥ Bikʰ kʰaaṇaa bikʰ pænṇaa bikʰ ké mukʰ giraas. Poison is their food, and poison is their dress; they fill their mouths with morsels of poison. ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਛੋਡਿ ਬਿਖੁ ਲਗੇ ਬਿਖੁ ਖਟਣਾ ਬਿਖੁ ਰਾਸਿ ॥ अमृतु छोडि बिखु लगे बिखु खटणा बिखु रासि ॥ Amriṫ chʰod bikʰ lagé bikʰ kʰatṇaa bikʰ raas. Abandoning the Ambrosial Nectar, they turn to poison; they earn poison, and poison is their only wealth. ਐਥੈ ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਵਣਾ ਮੁਇਆ ਨਰਕਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥ ऐथै दुखो दुखु कमावणा मुइआ नरकि निवासु ॥ Æṫʰæ ḋukʰo ḋukʰ kamaavaṇaa mu▫i▫aa narak nivaas. In this world, they earn only pain and suffering, and dying, they go to abide in hell. ਮਨਮੁਖ ਮੁਹਿ ਮੈਲੈ ਸਬਦੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਕਾਮ ਕਰੋਧਿ ਵਿਣਾਸੁ ॥ मनमुख मुहि मैलै सबदु न जाणनी काम करोधि विणासु ॥ Manmukʰ muhi mælæ sabaḋ na jaaṇnee kaam karoḋʰ viṇaas. The self-willed Manmukhs have filthy faces; they do not know the Word of the Shabad; in sexual desire and anger they waste away. ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਉ ਛੋਡਿਆ ਮਨਹਠਿ ਕੰਮੁ ਨ ਆਵੈ ਰਾਸਿ ॥ सतिगुर का भउ छोडिआ मनहठि कंमु न आवै रासि ॥ Saṫgur kaa bʰa▫o chʰodi▫aa manhatʰ kamm na aavæ raas. They forsake the Fear of the True Guru, and because of their stubborn ego, their efforts do not come to fruition. ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਕੋ ਨ ਸੁਣੇ ਅਰਦਾਸਿ ॥ जम पुरि बधे मारीअहि को न सुणे अरदासि ॥ Jam pur baḋʰé maaree▫ah ko na suṇé arḋaas. In the City of Death, they are bound and beaten, and no one hears their prayers. ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਵਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥੨॥ नानक पूरबि लिखिआ कमावणा गुरमुखि नामि निवासु ॥२॥ Naanak poorab likʰi▫aa kamaavaṇaa gurmukʰ naam nivaas. ||2|| O Nanak! They act according to their preordained destiny; the Gurmukh abides in the Naam, the Name of the Lord. ||2||