ਗੁਣਵੰਤੀ ਸਹੁ ਰਾਵਿਆ ਨਿਰਗੁਣਿ ਕੂਕੇ ਕਾਇ ॥ गुणवंती सहु राविआ निरगुणि कूके काइ ॥ Guṇvanṫee saho raavi▫aa nirguṇ kooké kaa▫é. The virtuous bride enjoys her Husband Lord; why does the unworthy one cry out? ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥ वडहंसु महला १ ॥ vad▫hans mėhlaa 1. Wadahans, First Mehl: ਮੇਰਾ ਕੰਤੁ ਰੀਸਾਲੂ ਕੀ ਧਨ ਅਵਰਾ ਰਾਵੇ ਜੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ मेरा कंतु रीसालू की धन अवरा रावे जी ॥१॥ रहाउ ॥ Méraa kanṫ reesaaloo kee ḋʰan avraa raavé jee. ||1|| rahaa▫o. My Husband Lord is loving and playful; why should the soul-bride enjoy anyone else? ||1||Pause|| ਜੇ ਗੁਣਵੰਤੀ ਥੀ ਰਹੈ ਤਾ ਭੀ ਸਹੁ ਰਾਵਣ ਜਾਇ ॥੧॥ जे गुणवंती थी रहै ता भी सहु रावण जाइ ॥१॥ Jé guṇvanṫee ṫʰee rahæ ṫaa bʰee saho raavaṇ jaa▫é. ||1|| If she were to become virtuous, then she too could enjoy her Husband Lord. ||1|| ਕਰਣੀ ਕਾਮਣ ਜੇ ਥੀਐ ਜੇ ਮਨੁ ਧਾਗਾ ਹੋਇ ॥ करणी कामण जे थीऐ जे मनु धागा होइ ॥ Karṇee kaamaṇ jé ṫʰee▫æ jé man ḋʰaagaa ho▫é. If the soul-bride does good deeds, and strings them on the thread of her mind, ਮਾਣਕੁ ਮੁਲਿ ਨ ਪਾਈਐ ਲੀਜੈ ਚਿਤਿ ਪਰੋਇ ॥੨॥ माणकु मुलि न पाईऐ लीजै चिति परोइ ॥२॥ Maaṇak mul na paa▫ee▫æ leejæ chiṫ paro▫é. ||2|| she obtains the jewel, which cannot be purchased for any price, strung upon the thread of her consciousness. ||2|| ਰਾਹੁ ਦਸਾਈ ਨ ਜੁਲਾਂ ਆਖਾਂ ਅੰਮੜੀਆਸੁ ॥ राहु दसाई न जुलां आखां अंमड़ीआसु ॥ Raahu ḋasaa▫ee na julaaⁿ aakʰaaⁿ ambṛee▫aas. I ask, but do not follow the way shown to me; still, I claim to have reached my destination. ਤੈ ਸਹ ਨਾਲਿ ਅਕੂਅਣਾ ਕਿਉ ਥੀਵੈ ਘਰ ਵਾਸੁ ॥੩॥ तै सह नालि अकूअणा किउ थीवै घर वासु ॥३॥ Ṫæ sah naal akoo▫aṇaa ki▫o ṫʰeevæ gʰar vaas. ||3|| I do not speak with You, O my Husband Lord; how then can I come to have a place in Your home? ||3|| ਨਾਨਕ ਏਕੀ ਬਾਹਰਾ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥ नानक एकी बाहरा दूजा नाही कोइ ॥ Naanak ékee baahraa ḋoojaa naahee ko▫é. O Nanak! Without the One Lord, there is no other at all. ਤੈ ਸਹ ਲਗੀ ਜੇ ਰਹੈ ਭੀ ਸਹੁ ਰਾਵੈ ਸੋਇ ॥੪॥੨॥ तै सह लगी जे रहै भी सहु रावै सोइ ॥४॥२॥ Ṫæ sah lagee jé rahæ bʰee saho raavæ so▫é. ||4||2|| If the soul-bride remains attached to You, then she shall enjoy her Husband Lord. ||4||2||