ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਭਉ ਸੰਸਾ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਿਰਿ ਕਰਤਾਰੁ ॥ तिन्ह भउ संसा किआ करे जिन सतिगुरु सिरि करतारु ॥ Ŧinĥ bẖa▫o sansā ki▫ā kare jin saṯgur sir karṯār. What can fear and doubt do to those, who have given their heads to the Creator, and to the True Guru? ਮਃ ੩ ॥ मः ३ ॥ Mėhlā 3. Third Mehl: ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥ मिलि प्रीतम सुखु पाइआ सचै सबदि वीचारि ॥ Mil parīṯam sukẖ pā▫i▫ā sacẖai sabaḏ vīcẖār. Meeting their Beloved, they find peace; they reflect upon the True Word of the Shabad. ਧੁਰਿ ਤਿਨ ਕੀ ਪੈਜ ਰਖਦਾ ਆਪੇ ਰਖਣਹਾਰੁ ॥ धुरि तिन की पैज रखदा आपे रखणहारु ॥ Ḏẖur ṯin kī paij rakẖ▫ḏā āpe rakẖaṇhār. He who has preserved honor from the beginning of time, He shall preserve their honor as well. ਨਾਨਕ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸੇਵਿਆ ਆਪੇ ਪਰਖਣਹਾਰੁ ॥੨॥ नानक सुखदाता सेविआ आपे परखणहारु ॥२॥ Nānak sukẖ▫ḏāṯa sevi▫ā āpe parkẖaṇhār. ||2|| O Nanak, I serve the Giver of Peace; He Himself is the Assessor. ||2||