ਗੁੜੁ ਕਰਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕਰਿ ਧਾਵੈ ਕਰਿ ਕਰਣੀ ਕਸੁ ਪਾਈਐ ॥ गुड़ु करि गिआनु धिआनु करि धावै करि करणी कसु पाईऐ ॥ Guṛ kar gi▫aan ḋʰi▫aan kar ḋʰaavæ kar karṇee kas paa▫ee▫æ. Make spiritual wisdom your molasses, and meditation your scented flowers; let good deeds be the herbs. ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥ आसा महला १ ॥ Aasaa mėhlaa 1. Aasaa, First Mehl: ਭਾਠੀ ਭਵਨੁ ਪ੍ਰੇਮ ਕਾ ਪੋਚਾ ਇਤੁ ਰਸਿ ਅਮਿਉ ਚੁਆਈਐ ॥੧॥ भाठी भवनु प्रेम का पोचा इतु रसि अमिउ चुआईऐ ॥१॥ Bʰaatʰee bʰavan parém kaa pochaa iṫ ras ami▫o chu▫aa▫ee▫æ. ||1|| Let devotional faith be the distilling fire, and your love the ceramic cup. thus, the sweet nectar of life is distilled. ||1|| ਬਾਬਾ ਮਨੁ ਮਤਵਾਰੋ ਨਾਮ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਸਹਜ ਰੰਗ ਰਚਿ ਰਹਿਆ ॥ बाबा मनु मतवारो नाम रसु पीवै सहज रंग रचि रहिआ ॥ Baabaa man maṫvaaro naam ras peevæ sahj rang rach rahi▫aa. O Baba, the mind is intoxicated with the Naam, drinking in its Nectar. It remains absorbed in the Lord’s Love. ਪੂਰਾ ਸਾਚੁ ਪਿਆਲਾ ਸਹਜੇ ਤਿਸਹਿ ਪੀਆਏ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥ पूरा साचु पिआला सहजे तिसहि पीआए जा कउ नदरि करे ॥ Pooraa saach pi▫aalaa sėhjé ṫisėh pee▫aa▫é jaa ka▫o naḋar karé. The Perfect Lord naturally gives the cup of Truth, to the one upon whom He casts His Glance of Grace. ਅਹਿਨਿਸਿ ਬਨੀ ਪ੍ਰੇਮ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦ ਗਹਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ अहिनिसि बनी प्रेम लिव लागी सबदु अनाहद गहिआ ॥१॥ रहाउ ॥ Ahinis banee parém liv laagee sabaḋ anaahaḋ gahi▫aa. ||1|| rahaa▫o. Night and day, remaining attached to the Love of the Lord, the celestial music of the Shabad resounds. ||1||Pause|| ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾ ਵਾਪਾਰੀ ਹੋਵੈ ਕਿਆ ਮਦਿ ਛੂਛੈ ਭਾਉ ਧਰੇ ॥੨॥ अमृत का वापारी होवै किआ मदि छूछै भाउ धरे ॥२॥ Amriṫ kaa vaapaaree hovæ ki▫aa maḋ chʰoochʰæ bʰaa▫o ḋʰaré. ||2|| One who trades in this Nectar - how could he ever love the wine of the world? ||2|| ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਪੀਵਤ ਹੀ ਪਰਵਾਣੁ ਭਇਆ ॥ गुर की साखी अमृत बाणी पीवत ही परवाणु भइआ ॥ Gur kee saakʰee amriṫ baṇee peevaṫ hee parvaaṇ bʰa▫i▫aa. The Teachings of the Guru, the Ambrosial Bani - drinking them in, one becomes acceptable and renowned. ਦਰ ਦਰਸਨ ਕਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਹੋਵੈ ਮੁਕਤਿ ਬੈਕੁੰਠੈ ਕਰੈ ਕਿਆ ॥੩॥ दर दरसन का प्रीतमु होवै मुकति बैकुंठै करै किआ ॥३॥ Ḋar ḋarsan kaa pareeṫam hovæ mukaṫ bækuntʰé karæ ki▫aa. ||3|| Unto the one who loves the Lord’s Court, and the Blessed Vision of His Darshan, of what use is liberation or paradise? ||3|| ਸਿਫਤੀ ਰਤਾ ਸਦ ਬੈਰਾਗੀ ਜੂਐ ਜਨਮੁ ਨ ਹਾਰੈ ॥ सिफती रता सद बैरागी जूऐ जनमु न हारै ॥ Sifṫee raṫaa saḋ bæraagee joo▫æ janam na haaræ. Imbued with the Lord’s Praises, one is forever a Bairaagee, a renunciate, and one’s life is not lost in the gamble. ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਣਿ ਭਰਥਰਿ ਜੋਗੀ ਖੀਵਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਧਾਰੈ ॥੪॥੪॥੩੮॥ कहु नानक सुणि भरथरि जोगी खीवा अमृत धारै ॥४॥४॥३८॥ Kaho Naanak suṇ bʰarṫʰar jogee kʰeevaa amriṫ ḋʰaaræ. ||4||4||38|| Says Nanak, listen, O Bharthari Yogi: drink the intoxicating nectar of the Lord. ||4||4||38||