ਤਿਨਾ ਅਨੰਦੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੈ ਜਿਨਾ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥ तिना अनंदु सदा सुखु है जिना सचु नामु आधारु ॥ Ṫinaa anand saḋaa sukʰ hæ jinaa sach naam aaḋʰaar. Those who have the Support of the True Name are in ecstasy and peace forever. ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ सिरीरागु महला ३ ॥ Sireeraag mėhlaa 3. Siree Raag, Third Mehl: ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥ गुर सबदी सचु पाइआ दूख निवारणहारु ॥ Gur sabḋee sach paa▫i▫aa ḋookʰ nivaaraṇhaar. Through the Word of the Guru’s Shabad, they obtain the True One, the Destroyer of pain. ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥ सदा सदा साचे गुण गावहि साचै नाइ पिआरु ॥ Saḋaa saḋaa saaché guṇ gaavahi saachæ naa▫é pi▫aar. Forever and ever, they sing the Glorious Praises of the True One; they love the True Name. ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਆਪਣੀ ਦਿਤੋਨੁ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥੧॥ किरपा करि कै आपणी दितोनु भगति भंडारु ॥१॥ Kirpaa kar kæ aapṇee ḋiṫon bʰagaṫ bʰandaar. ||1|| When the Lord Himself grants His Grace, He bestows the treasure of devotion. ||1|| ਮਨ ਰੇ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥ मन रे सदा अनंदु गुण गाइ ॥ Man ré saḋaa anand guṇ gaa▫é. O mind, sing His Glorious Praises, and be in ecstasy forever. ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ सची बाणी हरि पाईऐ हरि सिउ रहै समाइ ॥१॥ रहाउ ॥ Sachee baṇee har paa▫ee▫æ har si▫o rahæ samaa▫é. ||1|| rahaa▫o. Through the True Word of His Bani, the Lord is obtained, and one remains immersed in the Lord. ||1||Pause|| ਸਚੀ ਭਗਤੀ ਮਨੁ ਲਾਲੁ ਥੀਆ ਰਤਾ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥ सची भगती मनु लालु थीआ रता सहजि सुभाइ ॥ Sachee bʰagṫee man laal ṫʰee▫aa raṫaa sahj subʰaa▫é. In true devotion, the mind is dyed in the deep crimson color of the Lord’s Love, with intuitive peace and poise. ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਨੁ ਮੋਹਿਆ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥ गुर सबदी मनु मोहिआ कहणा कछू न जाइ ॥ Gur sabḋee man mohi▫aa kahṇaa kachʰoo na jaa▫é. The mind is fascinated by the Word of the Guru’s Shabad, which cannot be described. ਜਿਹਵਾ ਰਤੀ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਰਸਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥ जिहवा रती सबदि सचै अमृतु पीवै रसि गुण गाइ ॥ Jihvaa raṫee sabaḋ sachæ amriṫ peevæ ras guṇ gaa▫é. The tongue imbued with the True Word of the Shabad drinks in the Amrit with delight, singing His Glorious Praises. ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਹੁ ਰੰਗੁ ਪਾਈਐ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੨॥ गुरमुखि एहु रंगु पाईऐ जिस नो किरपा करे रजाइ ॥२॥ Gurmukʰ éhu rang paa▫ee▫æ jis no kirpaa karé rajaa▫é. ||2|| The Gurmukh obtains this love, when the Lord, in His Will, grants His Grace. ||2|| ਸੰਸਾ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਸੁਤਿਆ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥ संसा इहु संसारु है सुतिआ रैणि विहाइ ॥ Sansaa ih sansaar hæ suṫi▫aa ræṇ vihaa▫é. This world is an illusion; people pass their life-nights sleeping. ਇਕਿ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਕਢਿ ਲਇਅਨੁ ਆਪੇ ਲਇਓਨੁ ਮਿਲਾਇ ॥ इकि आपणै भाणै कढि लइअनु आपे लइओनु मिलाइ ॥ Ik aapṇæ bʰaaṇæ kadʰ la▫i▫an aapé la▫i▫on milaa▫é. By the Pleasure of His Will, He lifts some out, and unites them with Himself. ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇ ॥ आपे ही आपि मनि वसिआ माइआ मोहु चुकाइ ॥ Aapé hee aap man vasi▫aa maa▫i▫aa moh chukaa▫é. He Himself abides in the mind, and drives out attachment to Maya. ਆਪਿ ਵਡਾਈ ਦਿਤੀਅਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥੩॥ आपि वडाई दितीअनु गुरमुखि देइ बुझाइ ॥३॥ Aap vadaa▫ee ḋiṫee▫an gurmukʰ ḋé▫é bujʰaa▫é. ||3|| He Himself bestows glorious greatness; He inspires the Gurmukh to understand. ||3|| ਇਕਿ ਆਪੇ ਆਪਿ ਖੁਆਇਅਨੁ ਦੂਜੈ ਛਡਿਅਨੁ ਲਾਇ ॥ इकि आपे आपि खुआइअनु दूजै छडिअनु लाइ ॥ Ik aapé aap kʰu▫aa▫i▫an ḋoojæ chʰadi▫an laa▫é. He Himself has deceived some, and attached them to duality. ਸਭਨਾ ਕਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਹੈ ਭੁਲਿਆ ਲਏ ਸਮਝਾਇ ॥ सभना का दाता एकु है भुलिआ लए समझाइ ॥ Sabʰnaa kaa ḋaaṫaa ék hæ bʰuli▫aa la▫é samjʰaa▫é. The One Lord is the Giver of all. He corrects those who make mistakes. ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥ गुरमती हरि पाईऐ जोती जोति मिलाइ ॥ Gurmaṫee har paa▫ee▫æ joṫee joṫ milaa▫é. Through the Guru’s Teachings, the Lord is found, and one’s light merges into the Light. ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੨੫॥੫੮॥ अनदिनु नामे रतिआ नानक नामि समाइ ॥४॥२५॥५८॥ An▫ḋin naamé raṫi▫aa Naanak naam samaa▫é. ||4||25||58|| Attuned to the Name of the Lord night and day, O Nanak! You shall be absorbed into the Name. ||4||25||58||