ਆਪਣਾ ਭਉ ਤਿਨ ਪਾਇਓਨੁ ਜਿਨ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥ आपणा भउ तिन पाइओनु जिन गुर का सबदु बीचारि ॥ Aapṇaa bʰa▫o ṫin paa▫i▫on jin gur kaa sabaḋ beechaar. Those who contemplate the Word of the Guru’s Shabad are filled with the Fear of God. ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ सिरीरागु महला ३ ॥ Sireeraag mėhlaa 3. Siree Raag, Third Mehl: ਸਤਸੰਗਤੀ ਸਦਾ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥ सतसंगती सदा मिलि रहे सचे के गुण सारि ॥ Saṫsangṫee saḋaa mil rahé saché ké guṇ saar. They remain forever merged with the Sat Sangat, the True Congregation; they dwell upon the Glories of the True One. ਦੁਬਿਧਾ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਈਅਨੁ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥ दुबिधा मैलु चुकाईअनु हरि राखिआ उर धारि ॥ Ḋubiḋʰaa mæl chukaa▫ee▫an har raakʰi▫aa ur ḋʰaar. They cast off the filth of their mental duality, and they keep the Lord enshrined in their hearts. ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਮਨਿ ਸਚੇ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥ सची बाणी सचु मनि सचे नालि पिआरु ॥१॥ Sachee baṇee sach man saché naal pi▫aar. ||1|| True is their speech, and true are their minds. They are in love with the True One. ||1|| ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਭਰ ਨਾਲਿ ॥ मन मेरे हउमै मैलु भर नालि ॥ Man méré ha▫umæ mæl bʰar naal. O my mind! You are filled with the filth of egotism. ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਸੋਹਣਾ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ हरि निरमलु सदा सोहणा सबदि सवारणहारु ॥१॥ रहाउ ॥ Har nirmal saḋaa sohṇaa sabaḋ savaaraṇhaar. ||1|| rahaa▫o. The Immaculate Lord is eternally Beautiful. We are adorned with the Word of the Shabad. ||1||Pause|| ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮੋਹਿਆ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥ सचै सबदि मनु मोहिआ प्रभि आपे लए मिलाइ ॥ Sachæ sabaḋ man mohi▫aa parabʰ aapé la▫é milaa▫é. God joins those to Himself whose minds are fascinated with the True Word of His Shabad. ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥ अनदिनु नामे रतिआ जोती जोति समाइ ॥ An▫ḋin naamé raṫi▫aa joṫee joṫ samaa▫é. Night and day, they are attuned to the Naam, and their light is absorbed into the Light. ਜੋਤੀ ਹੂ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਪਦਾ ਬਿਨੁ ਸਤਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥ जोती हू प्रभु जापदा बिनु सतगुर बूझ न पाइ ॥ Joṫee hoo parabʰ jaapḋaa bin saṫgur boojʰ na paa▫é. Through His Light, God is revealed. Without the True Guru, understanding is not obtained. ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸਤਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਤਿਨ ਆਇ ॥੨॥ जिन कउ पूरबि लिखिआ सतगुरु भेटिआ तिन आइ ॥२॥ Jin ka▫o poorab likʰi▫aa saṫgur bʰéti▫aa ṫin aa▫é. ||2|| The True Guru comes to meet those who have such preordained destiny. ||2|| ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਡੁਮਣੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਇ ॥ विणु नावै सभ डुमणी दूजै भाइ खुआइ ॥ viṇ naavæ sabʰ dumṇee ḋoojæ bʰaa▫é kʰu▫aa▫é. Without the Name, all are miserable. In the love of duality, they are ruined. ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਦੀ ਦੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥ तिसु बिनु घड़ी न जीवदी दुखी रैणि विहाइ ॥ Ṫis bin gʰaṛee na jeevḋee ḋukʰee ræṇ vihaa▫é. Without Him, I cannot survive even for an instant, and my life-night passes in anguish. ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣੀ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੩॥ नदरि करे प्रभु आपणी आपे लए मिलाइ ॥३॥ Naḋar karé parabʰ aapṇee aapé la▫é milaa▫é. ||3|| When God Himself bestows His Glance of Grace, He blends us into Himself. ||3|| ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਾ ਅੰਧੁਲਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥ भरमि भुलाणा अंधुला फिरि फिरि आवै जाइ ॥ Bʰaram bʰulaaṇaa anḋʰulaa fir fir aavæ jaa▫é. Wandering in doubt, the spiritually blind come and go in reincarnation, over and over again. ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੁਣਦਾ ਵੇਖਦਾ ਕਿਉ ਮੁਕਰਿ ਪਇਆ ਜਾਇ ॥ सभु किछु सुणदा वेखदा किउ मुकरि पइआ जाइ ॥ Sabʰ kichʰ suṇḋaa vékʰ▫ḋaa ki▫o mukar pa▫i▫aa jaa▫é. He hears and sees everything. How can anyone deny Him? ਪਾਪੋ ਪਾਪੁ ਕਮਾਵਦੇ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਇ ॥ पापो पापु कमावदे पापे पचहि पचाइ ॥ Paapo paap kamaavḋé paapé pachėh pachaa▫é. Those who sin again and again, shall rot and die in sin. ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਮਨਮੁਖਿ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥ सो प्रभु नदरि न आवई मनमुखि बूझ न पाइ ॥ So parabʰ naḋar na aavee manmukʰ boojʰ na paa▫é. God’s Glance of Grace does not come to them; those self-willed Manmukhs do not obtain understanding. ਜਿਸੁ ਵੇਖਾਲੇ ਸੋਈ ਵੇਖੈ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇ ॥੪॥੨੩॥੫੬॥ जिसु वेखाले सोई वेखै नानक गुरमुखि पाइ ॥४॥२३॥५६॥ Jis vékʰaalé so▫ee vékʰæ Naanak gurmukʰ paa▫é. ||4||23||56|| They alone see the Lord, unto whom He reveals Himself. O Nanak! The Gurmukhs find Him. ||4||23||56||