ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰੁ ਸਲਾਹਣਾ ਸਭੁ ਬੋਲਣੁ ਫਿਕਾ ਸਾਦੁ ॥ विणु नावै होरु सलाहणा सभु बोलणु फिका सादु ॥ viṇ nāvai hor salāhṇā sabẖ bolaṇ fikā sāḏ. Without the Name, all other praise and speech is insipid and tasteless. ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥ सलोक मः ४ ॥ Salok mėhlā 4. Shalok, Fourth Mehl: ਜਿਨ ਸਾਲਾਹਨਿ ਸੇ ਮਰਹਿ ਖਪਿ ਜਾਵੈ ਸਭੁ ਅਪਵਾਦੁ ॥ जिन सालाहनि से मरहि खपि जावै सभु अपवादु ॥ Jin sālāhan se marėh kẖap jāvai sabẖ apvāḏ. Those whom they praise, die; they all waste away in conflict. ਮਨਮੁਖ ਅਹੰਕਾਰੁ ਸਲਾਹਦੇ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਵਾਦੁ ॥ मनमुख अहंकारु सलाहदे हउमै ममता वादु ॥ Manmukẖ ahaʼnkār salāhḏe ha▫umai mamṯā vāḏ. The self-willed manmukhs praise their own egos; their attachment to egotism is useless. ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਜਪਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਪਰਮਾਨਾਦੁ ॥੧॥ जन नानक गुरमुखि उबरे जपि हरि हरि परमानादु ॥१॥ Jan Nānak gurmukẖ ubre jap har har parmānāḏ. ||1|| O servant Nanak, the Gurmukhs are saved, chanting the Name of the Lord, Har, Har, the Embodiment of Supreme Bliss. ||1||