ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥ सलोकु मः १ ॥ Salok mėhlā 1. Shalok, First Mehl: ਸਬਾਹੀ ਸਾਲਾਹ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਇਕ ਮਨਿ ॥ सबाही सालाह जिनी धिआइआ इक मनि ॥ Sabāhī sālāh jinī ḏẖi▫ā▫i▫ā ik man. Those who praise the Lord in the early hours of the morning and meditate on Him single-mindedly, ਸੇਈ ਪੂਰੇ ਸਾਹ ਵਖਤੈ ਉਪਰਿ ਲੜਿ ਮੁਏ ॥ सेई पूरे साह वखतै उपरि लड़ि मुए ॥ Se▫ī pūre sāh vakẖ▫ṯai upar laṛ mu▫e. are the perfect kings; at the right time, they die fighting. ਦੂਜੈ ਬਹੁਤੇ ਰਾਹ ਮਨ ਕੀਆ ਮਤੀ ਖਿੰਡੀਆ ॥ दूजै बहुते राह मन कीआ मती खिंडीआ ॥ Ḏūjai bahuṯe rāh man kī▫ā maṯī kẖindī▫ā. In the second watch, the focus of the mind is scattered in all sorts of ways. ਬਹੁਤੁ ਪਏ ਅਸਗਾਹ ਗੋਤੇ ਖਾਹਿ ਨ ਨਿਕਲਹਿ ॥ बहुतु पए असगाह गोते खाहि न निकलहि ॥ Bahuṯ pa▫e asgāh goṯe kẖāhi na niklahi. So many fall into the bottomless pit; they are dragged under, and they cannot get out again. ਤੀਜੈ ਮੁਹੀ ਗਿਰਾਹ ਭੁਖ ਤਿਖਾ ਦੁਇ ਭਉਕੀਆ ॥ तीजै मुही गिराह भुख तिखा दुइ भउकीआ ॥ Ŧījai muhī girāh bẖukẖ ṯikẖā ḏu▫e bẖa▫ukī▫ā. In the third watch, both hunger and thirst bark for attention, and food is put into the mouth. ਖਾਧਾ ਹੋਇ ਸੁਆਹ ਭੀ ਖਾਣੇ ਸਿਉ ਦੋਸਤੀ ॥ खाधा होइ सुआह भी खाणे सिउ दोसती ॥ Kẖāḏẖā ho▫e su▫āh bẖī kẖāṇe si▫o ḏosṯī. That which is eaten becomes dust, but they are still attached to eating. ਚਉਥੈ ਆਈ ਊਂਘ ਅਖੀ ਮੀਟਿ ਪਵਾਰਿ ਗਇਆ ॥ चउथै आई ऊंघ अखी मीटि पवारि गइआ ॥ Cẖa▫uthai ā▫ī ūʼngẖ akẖī mīt pavār ga▫i▫ā. In the fourth watch, they become drowsy. They close their eyes and begin to dream. ਭੀ ਉਠਿ ਰਚਿਓਨੁ ਵਾਦੁ ਸੈ ਵਰ੍ਹ੍ਹਿਆ ਕੀ ਪਿੜ ਬਧੀ ॥ भी उठि रचिओनु वादु सै वर्हिआ की पिड़ बधी ॥ Bẖī uṯẖ racẖi▫on vāḏ sai varėh▫ā kī piṛ baḏẖī. Rising up again, they engage in conflicts; they set the stage as if they will live for 100 years. ਸਭੇ ਵੇਲਾ ਵਖਤ ਸਭਿ ਜੇ ਅਠੀ ਭਉ ਹੋਇ ॥ सभे वेला वखत सभि जे अठी भउ होइ ॥ Sabẖe velā vakẖaṯ sabẖ je aṯẖī bẖa▫o ho▫e. If at all times, at each and every moment, they live in the fear of God - ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਚਾ ਨਾਵਣੁ ਹੋਇ ॥੧॥ नानक साहिबु मनि वसै सचा नावणु होइ ॥१॥ Nānak sāhib man vasai sacẖā nāvaṇ ho▫e. ||1|| O Nanak, the Lord dwells within their minds, and their cleansing bath is true. ||1||