ਮਃ ੧ ॥ मः १ ॥ Mėhlā 1. First Mehl ਹਕੁ ਪਰਾਇਆ ਨਾਨਕਾ ਉਸੁ ਸੂਅਰ ਉਸੁ ਗਾਇ ॥ हकु पराइआ नानका उसु सूअर उसु गाइ ॥ Hak parā▫i▫ā nānkā us sū▫ar us gā▫e. : To take what rightfully belongs to another, is like a Muslim eating pork, or a Hindu eating beef. ਗੁਰੁ ਪੀਰੁ ਹਾਮਾ ਤਾ ਭਰੇ ਜਾ ਮੁਰਦਾਰੁ ਨ ਖਾਇ ॥ गुरु पीरु हामा ता भरे जा मुरदारु न खाइ ॥ Gur pīr hāmā ṯā bẖare jā murḏār na kẖā▫e. Our Guru, our Spiritual Guide, stands by us, if we do not eat those carcasses. ਗਲੀ ਭਿਸਤਿ ਨ ਜਾਈਐ ਛੁਟੈ ਸਚੁ ਕਮਾਇ ॥ गली भिसति न जाईऐ छुटै सचु कमाइ ॥ Galī bẖisaṯ na jā▫ī▫ai cẖẖutai sacẖ kamā▫e. By mere talk, people do not earn passage to Heaven. Salvation comes only from the practice of Truth. ਮਾਰਣ ਪਾਹਿ ਹਰਾਮ ਮਹਿ ਹੋਇ ਹਲਾਲੁ ਨ ਜਾਇ ॥ मारण पाहि हराम महि होइ हलालु न जाइ ॥ Māraṇ pāhi harām mėh ho▫e halāl na jā▫e. By adding spices to forbidden foods, they are not made acceptable. ਨਾਨਕ ਗਲੀ ਕੂੜੀਈ ਕੂੜੋ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥ नानक गली कूड़ीई कूड़ो पलै पाइ ॥२॥ Nānak galī kūṛī▫ī kūṛo palai pā▫e. ||2|| O Nanak, from false talk, only falsehood is obtained. ||2||