ਫਰੀਦਾ ਜਿਨੑ ਲੋਇਣ ਜਗੁ ਮੋਹਿਆ ਸੇ ਲੋਇਣ ਮੈ ਡਿਠੁ ॥ फरीदा जिन्ह लोइण जगु मोहिआ से लोइण मै डिठु ॥ Fareeḋaa jinĥ lo▫iṇ jag mohi▫aa sé lo▫iṇ mæ ditʰ. Farid, those eyes which have enticed the world - I have seen those eyes. ਕਜਲ ਰੇਖ ਨ ਸਹਦਿਆ ਸੇ ਪੰਖੀ ਸੂਇ ਬਹਿਠੁ ॥੧੪॥ कजल रेख न सहदिआ से पंखी सूइ बहिठु ॥१४॥ Kajal rékʰ na sėhḋi▫aa sé pankʰee soo▫é bahitʰ. ||14|| Once, they could not endure even a bit of mascara; now, the birds hatch their young in them! ||14|| ਫਰੀਦਾ ਕੂਕੇਦਿਆ ਚਾਂਗੇਦਿਆ ਮਤੀ ਦੇਦਿਆ ਨਿਤ ॥ फरीदा कूकेदिआ चांगेदिआ मती देदिआ नित ॥ Fareeḋaa kookéḋi▫aa chaaⁿgéḋi▫aa maṫee ḋéḋi▫aa niṫ. Farid, they shouted and yelled, and constantly gave good advice. ਜੋ ਸੈਤਾਨਿ ਵੰਞਾਇਆ ਸੇ ਕਿਤ ਫੇਰਹਿ ਚਿਤ ॥੧੫॥ जो सैतानि वंञाइआ से कित फेरहि चित ॥१५॥ Jo sæṫaan vañaa▫i▫aa sé kiṫ férėh chiṫ. ||15|| But those whom the devil has spoiled - how can they turn their consciousness towards God? ||15|| ਜੇ ਸਾਂਈ ਲੋੜਹਿ ਸਭੁ ॥ जे सांई लोड़हि सभु ॥ Jé saaⁿ▫ee loṛėh sabʰ. if you long for the Lord of all. ਫਰੀਦਾ ਥੀਉ ਪਵਾਹੀ ਦਭੁ ॥ फरीदा थीउ पवाही दभु ॥ Fareeḋaa ṫʰee▫o pavaahee ḋabʰ. Farid, become the grass on the path, ਇਕੁ ਛਿਜਹਿ ਬਿਆ ਲਤਾੜੀਅਹਿ ॥ इकु छिजहि बिआ लताड़ीअहि ॥ Ik chʰijėh bi▫aa laṫaaṛee▫ah. One will cut you down, and another will trample you underfoot; ਤਾਂ ਸਾਈ ਦੈ ਦਰਿ ਵਾੜੀਅਹਿ ॥੧੬॥ तां साई दै दरि वाड़ीअहि ॥१६॥ Ṫaaⁿ saa▫ee ḋæ ḋar vaaṛee▫ah. ||16|| then, you shall enter the Court of the Lord. ||16|| ਫਰੀਦਾ ਖਾਕੁ ਨ ਨਿੰਦੀਐ ਖਾਕੂ ਜੇਡੁ ਨ ਕੋਇ ॥ फरीदा खाकु न निंदीऐ खाकू जेडु न कोइ ॥ Fareeḋaa kʰaak na ninḋee▫æ kʰaakoo jéd na ko▫é. Farid, do not slander the dust; nothing is as great as dust. ਜੀਵਦਿਆ ਪੈਰਾ ਤਲੈ ਮੁਇਆ ਉਪਰਿ ਹੋਇ ॥੧੭॥ जीवदिआ पैरा तलै मुइआ उपरि होइ ॥१७॥ Jeevḋi▫aa pæraa ṫalæ mu▫i▫aa upar ho▫é. ||17|| When we are alive, it is under our feet, and when we are dead, it is above us. ||17|| ਫਰੀਦਾ ਜਾ ਲਬੁ ਤਾ ਨੇਹੁ ਕਿਆ ਲਬੁ ਤ ਕੂੜਾ ਨੇਹੁ ॥ फरीदा जा लबु ता नेहु किआ लबु त कूड़ा नेहु ॥ Fareeḋaa jaa lab ṫaa néhu ki▫aa lab ṫa kooṛaa néhu. Farid, when there is greed, what love can there be? When there is greed, love is false. ਕਿਚਰੁ ਝਤਿ ਲਘਾਈਐ ਛਪਰਿ ਤੁਟੈ ਮੇਹੁ ॥੧੮॥ किचरु झति लघाईऐ छपरि तुटै मेहु ॥१८॥ Kichar jʰaṫ lagʰaa▫ee▫æ chʰapar ṫutæ méhu. ||18|| How long can one remain in a thatched hut which leaks when it rains? ||18|| ਫਰੀਦਾ ਜੰਗਲੁ ਜੰਗਲੁ ਕਿਆ ਭਵਹਿ ਵਣਿ ਕੰਡਾ ਮੋੜੇਹਿ ॥ फरीदा जंगलु जंगलु किआ भवहि वणि कंडा मोड़ेहि ॥ Fareeḋaa jangal jangal ki▫aa bʰavėh vaṇ kandaa moṛéhi. Farid, why do you wander from jungle to jungle, crashing through the thorny trees? ਫਰੀਦਾ ਇਨੀ ਨਿਕੀ ਜੰਘੀਐ ਥਲ ਡੂੰਗਰ ਭਵਿਓਮੑਿ ॥ फरीदा इनी निकी जंघीऐ थल डूंगर भविओम्हि ॥ Fareeḋaa inee nikee jangʰee▫æ ṫʰal doongar bʰavi▫omiĥ. Farid, with these small legs, I crossed deserts and mountains. ਵਸੀ ਰਬੁ ਹਿਆਲੀਐ ਜੰਗਲੁ ਕਿਆ ਢੂਢੇਹਿ ॥੧੯॥ वसी रबु हिआलीऐ जंगलु किआ ढूढेहि ॥१९॥ vasee rab hi▫aalee▫æ jangal ki▫aa dʰoodʰéhi. ||19|| The Lord abides in the heart; why are you looking for Him in the jungle? ||19|| ਅਜੁ ਫਰੀਦੈ ਕੂਜੜਾ ਸੈ ਕੋਹਾਂ ਥੀਓਮਿ ॥੨੦॥ अजु फरीदै कूजड़ा सै कोहां थीओमि ॥२०॥ Aj Fareeḋæ koojṛaa sæ kohaaⁿ ṫʰee▫om. ||20|| But today, Farid, my water jug seems hundreds of miles away. ||20|| ਫਰੀਦਾ ਰਾਤੀ ਵਡੀਆਂ ਧੁਖਿ ਧੁਖਿ ਉਠਨਿ ਪਾਸ ॥ फरीदा राती वडीआं धुखि धुखि उठनि पास ॥ Fareeḋaa raaṫee vadee▫aaⁿ ḋʰukʰ ḋʰukʰ utʰan paas. Farid, the nights are long, and my sides are aching in pain. ਧਿਗੁ ਤਿਨੑਾ ਦਾ ਜੀਵਿਆ ਜਿਨਾ ਵਿਡਾਣੀ ਆਸ ॥੨੧॥ धिगु तिन्हा दा जीविआ जिना विडाणी आस ॥२१॥ Ḋʰig ṫinĥaa ḋaa jeevi▫aa jinaa vidaaṇee aas. ||21|| Cursed are the lives of those who place their hopes in others. ||21|| ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਮੈ ਹੋਦਾ ਵਾਰਿਆ ਮਿਤਾ ਆਇੜਿਆਂ ॥ फरीदा जे मै होदा वारिआ मिता आइड़िआं ॥ Fareeḋaa jé mæ hoḋaa vaari▫aa miṫaa aa▫iṛi▫aaⁿ. Farid, if I had been there when my friend came, I would have made myself a sacrifice to him. ਹੇੜਾ ਜਲੈ ਮਜੀਠ ਜਿਉ ਉਪਰਿ ਅੰਗਾਰਾ ॥੨੨॥ हेड़ा जलै मजीठ जिउ उपरि अंगारा ॥२२॥ Héṛaa jalæ majeetʰ ji▫o upar angaaraa. ||22|| Now my flesh is burning red on the hot coals. ||22|| ਫਰੀਦਾ ਲੋੜੈ ਦਾਖ ਬਿਜਉਰੀਆਂ ਕਿਕਰਿ ਬੀਜੈ ਜਟੁ ॥ फरीदा लोड़ै दाख बिजउरीआं किकरि बीजै जटु ॥ Fareeḋaa loṛæ ḋaakʰ bij▫uree▫aaⁿ kikar beejæ jat. Farid, the farmer plants acacia trees, and wishes for grapes. ਹੰਢੈ ਉਂਨ ਕਤਾਇਦਾ ਪੈਧਾ ਲੋੜੈ ਪਟੁ ॥੨੩॥ हंढै उंन कताइदा पैधा लोड़ै पटु ॥२३॥ Handʰæ unn kaṫaa▫iḋaa pæḋʰaa loṛæ pat. ||23|| He is spinning wool, but he wishes to wear silk. ||23|| ਫਰੀਦਾ ਗਲੀਏ ਚਿਕੜੁ ਦੂਰਿ ਘਰੁ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੇ ਨੇਹੁ ॥ फरीदा गलीए चिकड़ु दूरि घरु नालि पिआरे नेहु ॥ Fareeḋaa galee▫é chikaṛ ḋoor gʰar naal pi▫aaré néhu. Farid, the path is muddy, and the house of my Beloved is so far away. ਜਾਇ ਮਿਲਾ ਤਿਨਾ ਸਜਣਾ ਤੁਟਉ ਨਾਹੀ ਨੇਹੁ ॥੨੫॥ जाइ मिला तिना सजणा तुटउ नाही नेहु ॥२५॥ Jaa▫é milaa ṫinaa sajṇaa ṫuta▫o naahee néhu. ||25|| I am going out to meet my Friend, so that my heart will not be broken. ||25|| ਚਲਾ ਤ ਭਿਜੈ ਕੰਬਲੀ ਰਹਾਂ ਤ ਤੁਟੈ ਨੇਹੁ ॥੨੪॥ चला त भिजै क्मबली रहां त तुटै नेहु ॥२४॥ Chalaa ṫa bʰijæ kamblee rahaaⁿ ṫa ṫutæ néhu. ||24|| If I go out, my blanket will get soaked, but if I remain at home, then my heart will be broken. ||24|| ਭਿਜਉ ਸਿਜਉ ਕੰਬਲੀ ਅਲਹ ਵਰਸਉ ਮੇਹੁ ॥ भिजउ सिजउ क्मबली अलह वरसउ मेहु ॥ Bʰija▫o sija▫o kamblee alah varsa▫o méhu. My blanket is soaked, drenched with the downpour of the Lord’s Rain. ਫਰੀਦਾ ਮੈ ਭੋਲਾਵਾ ਪਗ ਦਾ ਮਤੁ ਮੈਲੀ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥ फरीदा मै भोलावा पग दा मतु मैली होइ जाइ ॥ Fareeḋaa mæ bʰolaavaa pag ḋaa maṫ mælee ho▫é jaa▫é. Farid, I was worried that my turban might become dirty. ਗਹਿਲਾ ਰੂਹੁ ਨ ਜਾਣਈ ਸਿਰੁ ਭੀ ਮਿਟੀ ਖਾਇ ॥੨੬॥ गहिला रूहु न जाणई सिरु भी मिटी खाइ ॥२६॥ Gahilaa roohu na jaaṇ▫ee sir bʰee mitee kʰaa▫é. ||26|| My thoughtless self did not realize that one day, dust will consume my head as well. ||26|| ਫਰੀਦਾ ਸਕਰ ਖੰਡੁ ਨਿਵਾਤ ਗੁੜੁ ਮਾਖਿਓੁ ਮਾਂਝਾ ਦੁਧੁ ॥ फरीदा सकर खंडु निवात गुड़ु माखिओु मांझा दुधु ॥ Fareeḋaa sakar kʰand nivaaṫ guṛ maakʰi▫o maaⁿjʰaa ḋuḋʰ. Farid: sugar cane, candy, sugar, molasses, honey and buffalo’s milk - ਸਭੇ ਵਸਤੂ ਮਿਠੀਆਂ ਰਬ ਨ ਪੁਜਨਿ ਤੁਧੁ ॥੨੭॥ सभे वसतू मिठीआं रब न पुजनि तुधु ॥२७॥ Sabʰé vasṫoo mitʰee▫aaⁿ rab na pujan ṫuḋʰ. ||27|| all these things are sweet, but they are not equal to You. ||27|| ਫਰੀਦਾ ਰੋਟੀ ਮੇਰੀ ਕਾਠ ਕੀ ਲਾਵਣੁ ਮੇਰੀ ਭੁਖ ॥ फरीदा रोटी मेरी काठ की लावणु मेरी भुख ॥ Fareeḋaa rotee méree kaatʰ kee laavaṇ méree bʰukʰ. Farid, my bread is made of wood, and hunger is my appetizer. ਜਿਨਾ ਖਾਧੀ ਚੋਪੜੀ ਘਣੇ ਸਹਨਿਗੇ ਦੁਖ ॥੨੮॥ जिना खाधी चोपड़ी घणे सहनिगे दुख ॥२८॥ Jinaa kʰaaḋʰee chopṛee gʰaṇé sėhnigé ḋukʰ. ||28|| Those who eat buttered bread will suffer in terrible pain. ||28|| ਰੁਖੀ ਸੁਖੀ ਖਾਇ ਕੈ ਠੰਢਾ ਪਾਣੀ ਪੀਉ ॥ रुखी सुखी खाइ कै ठंढा पाणी पीउ ॥ Rukʰee sukʰee kʰaa▫é kæ tʰandʰaa paaṇee pee▫o. Eat dry bread, and drink cold water. ਫਰੀਦਾ ਦੇਖਿ ਪਰਾਈ ਚੋਪੜੀ ਨਾ ਤਰਸਾਏ ਜੀਉ ॥੨੯॥ फरीदा देखि पराई चोपड़ी ना तरसाए जीउ ॥२९॥ Fareeḋaa ḋékʰ paraa▫ee chopṛee naa ṫarsaa▫é jee▫o. ||29|| Farid, if you see someone else’s buttered bread, do not envy him for it. ||29|| ਅਜੁ ਨ ਸੁਤੀ ਕੰਤ ਸਿਉ ਅੰਗੁ ਮੁੜੇ ਮੁੜਿ ਜਾਇ ॥ अजु न सुती कंत सिउ अंगु मुड़े मुड़ि जाइ ॥ Aj na suṫee kanṫ si▫o ang muṛé muṛ jaa▫é. Last night, I did not sleep with my Husband Lord, and now my body is suffering in pain. ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਡੋਹਾਗਣੀ ਤੁਮ ਕਿਉ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੩੦॥ जाइ पुछहु डोहागणी तुम किउ रैणि विहाइ ॥३०॥ Jaa▫é puchʰahu dohaagaṇee ṫum ki▫o ræṇ vihaa▫é. ||30|| Go and ask the deserted bride, how she passes her night. ||30|| ਸਾਹੁਰੈ ਢੋਈ ਨਾ ਲਹੈ ਪੇਈਐ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥ साहुरै ढोई ना लहै पेईऐ नाही थाउ ॥ Saahuræ dʰo▫ee naa lahæ pé▫ee▫æ naahee ṫʰaa▫o. She finds no place of rest in her father-in-law’s home, and no place in her parents’ home either. ਪਿਰੁ ਵਾਤੜੀ ਨ ਪੁਛਈ ਧਨ ਸੋਹਾਗਣਿ ਨਾਉ ॥੩੧॥ पिरु वातड़ी न पुछई धन सोहागणि नाउ ॥३१॥ Pir vaaṫ▫ṛee na puchʰ▫ee ḋʰan sohagaṇ naa▫o. ||31|| Her Husband Lord does not care for her; what sort of a blessed, happy soul-bride is she? ||31|| ਸਾਹੁਰੈ ਪੇਈਐ ਕੰਤ ਕੀ ਕੰਤੁ ਅਗੰਮੁ ਅਥਾਹੁ ॥ साहुरै पेईऐ कंत की कंतु अगंमु अथाहु ॥ Saahuræ pé▫ee▫æ kanṫ kee kanṫ agamm aṫʰaahu. In her father-in-law’s home hereafter, and in her parents’ home in this world, she belongs to her Husband Lord. Her Husband is Inaccessible and Unfathomable. ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜੁ ਭਾਵੈ ਬੇਪਰਵਾਹ ॥੩੨॥ नानक सो सोहागणी जु भावै बेपरवाह ॥३२॥ Naanak so sohaagaṇee jo bʰaavæ béparvaah. ||32|| O Nanak! She is the happy soul-bride, who is pleasing to her Carefree Lord. ||32|| ਨਾਤੀ ਧੋਤੀ ਸੰਬਹੀ ਸੁਤੀ ਆਇ ਨਚਿੰਦੁ ॥ नाती धोती स्मबही सुती आइ नचिंदु ॥ Naaṫee ḋʰoṫee sambhee suṫee aa▫é nachinḋ. Bathing, washing and decorating herself, she comes and sleeps without anxiety. ਫਰੀਦਾ ਰਹੀ ਸੁ ਬੇੜੀ ਹਿੰਙੁ ਦੀ ਗਈ ਕਥੂਰੀ ਗੰਧੁ ॥੩੩॥ फरीदा रही सु बेड़ी हिंङु दी गई कथूरी गंधु ॥३३॥ Fareeḋaa rahee so béṛee hiń ḋee ga▫ee kaṫʰooree ganḋʰ. ||33|| Farid, she still smells like asafetida; the fragrance of musk is gone. ||33|| ਜੋਬਨ ਜਾਂਦੇ ਨਾ ਡਰਾਂ ਜੇ ਸਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਜਾਇ ॥ जोबन जांदे ना डरां जे सह प्रीति न जाइ ॥ Joban jaaⁿḋé naa daraaⁿ jé sah pareeṫ na jaa▫é. I am not afraid of losing my youth, as long as I do not lose the Love of my Husband Lord. ਫਰੀਦਾ ਕਿਤੀ ਜੋਬਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਿਨੁ ਸੁਕਿ ਗਏ ਕੁਮਲਾਇ ॥੩੪॥ फरीदा कितीं जोबन प्रीति बिनु सुकि गए कुमलाइ ॥३४॥ Fareeḋaa kiṫeeⁿ joban pareeṫ bin suk ga▫é kumlaa▫é. ||34|| Farid, so many youths, without His Love, have dried up and withered away. ||34|| ਫਰੀਦਾ ਚਿੰਤ ਖਟੋਲਾ ਵਾਣੁ ਦੁਖੁ ਬਿਰਹਿ ਵਿਛਾਵਣ ਲੇਫੁ ॥ फरीदा चिंत खटोला वाणु दुखु बिरहि विछावण लेफु ॥ Fareeḋaa chinṫ kʰatolaa vaaṇ ḋukʰ birėh vichʰaavaṇ léf. Farid, anxiety is my bed, pain is my mattress, and the pain of separation is my blanket and quilt. ਏਹੁ ਹਮਾਰਾ ਜੀਵਣਾ ਤੂ ਸਾਹਿਬ ਸਚੇ ਵੇਖੁ ॥੩੫॥ एहु हमारा जीवणा तू साहिब सचे वेखु ॥३५॥ Éhu hamaaraa jeevṇaa ṫoo saahib saché vékʰ. ||35|| Behold, this is my life, O my True Lord and Master. ||35|| ਬਿਰਹਾ ਬਿਰਹਾ ਆਖੀਐ ਬਿਰਹਾ ਤੂ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥ बिरहा बिरहा आखीऐ बिरहा तू सुलतानु ॥ Bir▫haa bir▫haa aakʰee▫æ bir▫haa ṫoo sulṫaan. Many talk of the pain and suffering of separation; O pain, you are the ruler of all. ਫਰੀਦਾ ਏ ਵਿਸੁ ਗੰਦਲਾ ਧਰੀਆਂ ਖੰਡੁ ਲਿਵਾੜਿ ॥ फरीदा ए विसु गंदला धरीआं खंडु लिवाड़ि ॥ Fareeḋaa é vis ganḋlaa ḋʰaree▫aaⁿ kʰand livaaṛ. Farid, these are poisonous sprouts coated with sugar. ਫਰੀਦਾ ਜਿਤੁ ਤਨਿ ਬਿਰਹੁ ਨ ਊਪਜੈ ਸੋ ਤਨੁ ਜਾਣੁ ਮਸਾਨੁ ॥੩੬॥ फरीदा जितु तनि बिरहु न ऊपजै सो तनु जाणु मसानु ॥३६॥ Fareeḋaa jiṫ ṫan birahu na oopjæ so ṫan jaaṇ masaan. ||36|| Farid, that body, within which the love of the Lord does not well up - look upon that body as a cremation ground. ||36|| ਇਕਿ ਰਾਹੇਦੇ ਰਹਿ ਗਏ ਇਕਿ ਰਾਧੀ ਗਏ ਉਜਾੜਿ ॥੩੭॥ इकि राहेदे रहि गए इकि राधी गए उजाड़ि ॥३७॥ Ik raahéḋé rėh ga▫é ik raaḋʰee ga▫é ujaaṛ. ||37|| Some die planting them, and some are ruined, harvesting and enjoying them. ||37|| ਫਰੀਦਾ ਚਾਰਿ ਗਵਾਇਆ ਹੰਢਿ ਕੈ ਚਾਰਿ ਗਵਾਇਆ ਸੰਮਿ ॥ फरीदा चारि गवाइआ हंढि कै चारि गवाइआ संमि ॥ Fareeḋaa chaar gavaa▫i▫aa handʰ kæ chaar gavaa▫i▫aa samm. Farid, the hours of the day are lost wandering around, and the hours of the night are lost in sleep. ਲੇਖਾ ਰਬੁ ਮੰਗੇਸੀਆ ਤੂ ਆਂਹੋ ਕੇਰ੍ਹੇ ਕੰਮਿ ॥੩੮॥ लेखा रबु मंगेसीआ तू आंहो केर्हे कंमि ॥३८॥ Lékʰaa rab mangésee▫aa ṫoo aaⁿho kérĥé kamm. ||38|| God will call for your account, and ask you why you came into this world. ||38|| ਫਰੀਦਾ ਦਰਿ ਦਰਵਾਜੈ ਜਾਇ ਕੈ ਕਿਉ ਡਿਠੋ ਘੜੀਆਲੁ ॥ फरीदा दरि दरवाजै जाइ कै किउ डिठो घड़ीआलु ॥ Fareeḋaa ḋar ḋarvaajæ jaa▫é kæ ki▫o ditʰo gʰaṛee▫aal. Farid, you have gone to the Lord’s Door. Have you seen the gong there? ਏਹੁ ਨਿਦੋਸਾਂ ਮਾਰੀਐ ਹਮ ਦੋਸਾਂ ਦਾ ਕਿਆ ਹਾਲੁ ॥੩੯॥ एहु निदोसां मारीऐ हम दोसां दा किआ हालु ॥३९॥ Éhu niḋosaaⁿ maaree▫æ ham ḋosaaⁿ ḋaa ki▫aa haal. ||39|| This blameless object is being beaten - imagine what is in store for us sinners! ||39|| ਘੜੀਏ ਘੜੀਏ ਮਾਰੀਐ ਪਹਰੀ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥ घड़ीए घड़ीए मारीऐ पहरी लहै सजाइ ॥ Gʰaṛee▫é gʰaṛee▫é maaree▫æ pahree lahæ sajaa▫é. Each and every hour, it is beaten; it is punished every day. ਸੋ ਹੇੜਾ ਘੜੀਆਲ ਜਿਉ ਡੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੪੦॥ सो हेड़ा घड़ीआल जिउ डुखी रैणि विहाइ ॥४०॥ So héṛaa gʰaṛee▫aal ji▫o dukʰee ræṇ vihaa▫é. ||40|| This beautiful body is like the gong; it passes the night in pain. ||40|| ਬੁਢਾ ਹੋਆ ਸੇਖ ਫਰੀਦੁ ਕੰਬਣਿ ਲਗੀ ਦੇਹ ॥ बुढा होआ सेख फरीदु क्मबणि लगी देह ॥ Budʰaa ho▫aa Sékʰ Fareeḋ kambaṇ lagee ḋéh. Shaykh Farid has grown old, and his body has begun to tremble. ਜੇ ਸਉ ਵਰੑਿਆ ਜੀਵਣਾ ਭੀ ਤਨੁ ਹੋਸੀ ਖੇਹ ॥੪੧॥ जे सउ वर्हिआ जीवणा भी तनु होसी खेह ॥४१॥ Jé sa▫o varėh▫aa jeevṇaa bʰee ṫan hosee kʰéh. ||41|| Even if he could live for hundreds of years, his body will eventually turn to dust. ||41|| ਫਰੀਦਾ ਬਾਰਿ ਪਰਾਇਐ ਬੈਸਣਾ ਸਾਂਈ ਮੁਝੈ ਨ ਦੇਹਿ ॥ फरीदा बारि पराइऐ बैसणा सांई मुझै न देहि ॥ Fareeḋaa baar paraa▫i▫æ bæsṇaa saaⁿ▫ee mujʰæ na ḋėh. Farid begs, O Lord, do not make me sit at another’s door. ਜੇ ਤੂ ਏਵੈ ਰਖਸੀ ਜੀਉ ਸਰੀਰਹੁ ਲੇਹਿ ॥੪੨॥ जे तू एवै रखसी जीउ सरीरहु लेहि ॥४२॥ Jé ṫoo évæ rakʰsee jee▫o sareerahu léhi. ||42|| If this is the way you are going to keep me, then go ahead and take the life out of my body. ||42|| ਕੰਧਿ ਕੁਹਾੜਾ ਸਿਰਿ ਘੜਾ ਵਣਿ ਕੈ ਸਰੁ ਲੋਹਾਰੁ ॥ कंधि कुहाड़ा सिरि घड़ा वणि कै सरु लोहारु ॥ Kanḋʰ kuhaaṛaa sir gʰaṛaa vaṇ kæ sar lohaar. With the ax on his shoulder, and a bucket on his head, the blacksmith is ready to cut down the tree. ਫਰੀਦਾ ਹਉ ਲੋੜੀ ਸਹੁ ਆਪਣਾ ਤੂ ਲੋੜਹਿ ਅੰਗਿਆਰ ॥੪੩॥ फरीदा हउ लोड़ी सहु आपणा तू लोड़हि अंगिआर ॥४३॥ Fareeḋaa ha▫o loṛee saho aapṇaa ṫoo loṛėh angi▫aar. ||43|| Farid, I long for my Lord; you long only for the charcoal. ||43|| ਫਰੀਦਾ ਇਕਨਾ ਆਟਾ ਅਗਲਾ ਇਕਨਾ ਨਾਹੀ ਲੋਣੁ ॥ फरीदा इकना आटा अगला इकना नाही लोणु ॥ Fareeḋaa iknaa aataa aglaa iknaa naahee loṇ. Farid, some have lots of flour, while others do not even have salt. ਅਗੈ ਗਏ ਸਿੰਞਾਪਸਨਿ ਚੋਟਾਂ ਖਾਸੀ ਕਉਣੁ ॥੪੪॥ अगै गए सिंञापसनि चोटां खासी कउणु ॥४४॥ Agæ ga▫é siñaapsan chotaaⁿ kʰaasee ka▫uṇ. ||44|| When they go beyond this world, it shall be seen, who will be punished. ||44|| ਪਾਸਿ ਦਮਾਮੇ ਛਤੁ ਸਿਰਿ ਭੇਰੀ ਸਡੋ ਰਡ ॥ पासि दमामे छतु सिरि भेरी सडो रड ॥ Paas ḋamaamé chʰaṫ sir bʰéree sado rad. Drums were beaten in their honor, there were canopies above their heads, and bugles announced their coming. ਜਾਇ ਸੁਤੇ ਜੀਰਾਣ ਮਹਿ ਥੀਏ ਅਤੀਮਾ ਗਡ ॥੪੫॥ जाइ सुते जीराण महि थीए अतीमा गड ॥४५॥ Jaa▫é suṫé jeeraaṇ mėh ṫʰee▫é aṫeemaa gad. ||45|| They have gone to sleep in the cemetery, buried like poor orphans. ||45|| ਫਰੀਦਾ ਕੋਠੇ ਮੰਡਪ ਮਾੜੀਆ ਉਸਾਰੇਦੇ ਭੀ ਗਏ ॥ फरीदा कोठे मंडप माड़ीआ उसारेदे भी गए ॥ Fareeḋaa kotʰé mandap maaṛee▫aa usaaréḋé bʰee ga▫é. Farid, those who built houses, mansions and lofty buildings, are also gone. ਕੂੜਾ ਸਉਦਾ ਕਰਿ ਗਏ ਗੋਰੀ ਆਇ ਪਏ ॥੪੬॥ कूड़ा सउदा करि गए गोरी आइ पए ॥४६॥ Kooṛaa sa▫uḋaa kar ga▫é goree aa▫é pa▫é. ||46|| They made false deals, and were dropped into their graves. ||46|| ਫਰੀਦਾ ਖਿੰਥੜਿ ਮੇਖਾ ਅਗਲੀਆ ਜਿੰਦੁ ਨ ਕਾਈ ਮੇਖ ॥ फरीदा खिंथड़ि मेखा अगलीआ जिंदु न काई मेख ॥ Fareeḋaa kʰinṫʰaṛ mékʰaa aglee▫aa jinḋ na kaa▫ee mékʰ. Farid, there are many seams on the patched coat, but there are no seams on the soul. ਵਾਰੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਚਲੇ ਮਸਾਇਕ ਸੇਖ ॥੪੭॥ वारी आपो आपणी चले मसाइक सेख ॥४७॥ vaaree aapo aapṇee chalé masaa▫ik sékʰ. ||47|| The shaykhs and their disciples have all departed, each in his own turn. ||47|| ਫਰੀਦਾ ਦੁਹੁ ਦੀਵੀ ਬਲੰਦਿਆ ਮਲਕੁ ਬਹਿਠਾ ਆਇ ॥ फरीदा दुहु दीवी बलंदिआ मलकु बहिठा आइ ॥ Fareeḋaa ḋuhu ḋeevee balanḋi▫aa malak bahitʰaa aa▫é. Farid, the two lamps are lit, but death has come anyway. ਫਰੀਦਾ ਵੇਖੁ ਕਪਾਹੈ ਜਿ ਥੀਆ ਜਿ ਸਿਰਿ ਥੀਆ ਤਿਲਾਹ ॥ फरीदा वेखु कपाहै जि थीआ जि सिरि थीआ तिलाह ॥ Fareeḋaa vékʰ kapaahæ jė ṫʰee▫aa jė sir ṫʰee▫aa ṫilaah. Farid, look at what has happened to the cotton and the sesame seed, ਗੜੁ ਲੀਤਾ ਘਟੁ ਲੁਟਿਆ ਦੀਵੜੇ ਗਇਆ ਬੁਝਾਇ ॥੪੮॥ गड़ु लीता घटु लुटिआ दीवड़े गइआ बुझाइ ॥४८॥ Gaṛ leeṫaa gʰat luti▫aa ḋeevṛé ga▫i▫aa bujʰaa▫é. ||48|| It has captured the fortress of the body, and plundered the home of the heart; it extinguishes the lamps and departs. ||48|| ਕਮਾਦੈ ਅਰੁ ਕਾਗਦੈ ਕੁੰਨੇ ਕੋਇਲਿਆਹ ॥ कमादै अरु कागदै कुंने कोइलिआह ॥ Kamaaḋæ ar kaagḋæ kunné ko▫ili▫aah. the sugar cane and paper, the clay pots and the charcoal. ਮੰਦੇ ਅਮਲ ਕਰੇਦਿਆ ਏਹ ਸਜਾਇ ਤਿਨਾਹ ॥੪੯॥ मंदे अमल करेदिआ एह सजाइ तिनाह ॥४९॥ Manḋé amal karéḋi▫aa éh sajaa▫é ṫinaah. ||49|| This is the punishment for those who do evil deeds. ||49|| ਫਰੀਦਾ ਕੰਨਿ ਮੁਸਲਾ ਸੂਫੁ ਗਲਿ ਦਿਲਿ ਕਾਤੀ ਗੁੜੁ ਵਾਤਿ ॥ फरीदा कंनि मुसला सूफु गलि दिलि काती गुड़ु वाति ॥ Fareeḋaa kann muslaa soof gal ḋil kaaṫee guṛ vaaṫ. Farid, you wear your prayer shawl on your shoulders and the robes of a Sufi; your words are sweet, but there is a dagger in your heart. ਬਾਹਰਿ ਦਿਸੈ ਚਾਨਣਾ ਦਿਲਿ ਅੰਧਿਆਰੀ ਰਾਤਿ ॥੫੦॥ बाहरि दिसै चानणा दिलि अंधिआरी राति ॥५०॥ Baahar ḋisæ chaanṇaa ḋil anḋʰi▫aaree raaṫ. ||50|| Outwardly, you look bright, but your heart is dark as night. ||50|| ਫਰੀਦਾ ਰਤੀ ਰਤੁ ਨ ਨਿਕਲੈ ਜੇ ਤਨੁ ਚੀਰੈ ਕੋਇ ॥ फरीदा रती रतु न निकलै जे तनु चीरै कोइ ॥ Fareeḋaa raṫee raṫ na niklæ jé ṫan cheeræ ko▫é. Farid, not even a drop of blood would issue forth, if someone cut my body. ਜੋ ਤਨ ਰਤੇ ਰਬ ਸਿਉ ਤਿਨ ਤਨਿ ਰਤੁ ਨ ਹੋਇ ॥੫੧॥ जो तन रते रब सिउ तिन तनि रतु न होइ ॥५१॥ Jo ṫan raṫé rab si▫o ṫin ṫan raṫ na ho▫é. ||51|| Those bodies which are imbued with the Lord - those bodies contain no blood. ||51||