ਗੋਤਮੁ ਤਪਾ ਅਹਿਲਿਆ ਇਸਤ੍ਰੀ ਤਿਸੁ ਦੇਖਿ ਇੰਦ੍ਰੁ ਲੁਭਾਇਆ ॥ गोतमु तपा अहिलिआ इसत्री तिसु देखि इंद्रु लुभाइआ ॥ Goṯam ṯapā ahili▫ā isṯarī ṯis ḏekẖ inḏar lubẖā▫i▫ā. Ahalyaa was the wife of Gautam the seer. Seeing her, Indra was enticed. ਸਹਸ ਸਰੀਰ ਚਿਹਨ ਭਗ ਹੂਏ ਤਾ ਮਨਿ ਪਛੋਤਾਇਆ ॥੧॥ सहस सरीर चिहन भग हूए ता मनि पछोताइआ ॥१॥ Sahas sarīr cẖihan bẖag hū▫e ṯā man pacẖẖoṯā▫i▫ā. ||1|| When he received a thousand marks of disgrace on his body, then he felt regret in his mind. ||1|| ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ਦਖਣੀ ॥ प्रभाती महला १ दखणी ॥ Parbẖāṯī mėhlā 1 ḏakẖ▫ṇī. Prabhaatee, First Mehl, Dakhnee: ਕੋਈ ਜਾਣਿ ਨ ਭੂਲੈ ਭਾਈ ॥ कोई जाणि न भूलै भाई ॥ Ko▫ī jāṇ na bẖūlai bẖā▫ī. O Siblings of Destiny, no one knowingly makes mistakes. ਸੋ ਭੂਲੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਬੂਝੈ ਜਿਸੈ ਬੁਝਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ सो भूलै जिसु आपि भुलाए बूझै जिसै बुझाई ॥१॥ रहाउ ॥ So bẖūlai jis āp bẖulā▫e būjẖai jisai bujẖā▫ī. ||1|| rahā▫o. He alone is mistaken, whom the Lord Himself makes so. He alone understands, whom the Lord causes to understand. ||1||Pause|| ਤਿਨਿ ਹਰੀ ਚੰਦਿ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਪਤਿ ਰਾਜੈ ਕਾਗਦਿ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥ तिनि हरी चंदि प्रिथमी पति राजै कागदि कीम न पाई ॥ Ŧin harī cẖanḏ parithmī paṯ rājai kāgaḏ kīm na pā▫ī. Harichand, the king and ruler of his land, did not appreciate the value of his pre-ordained destiny. ਅਉਗਣੁ ਜਾਣੈ ਤ ਪੁੰਨ ਕਰੇ ਕਿਉ ਕਿਉ ਨੇਖਾਸਿ ਬਿਕਾਈ ॥੨॥ अउगणु जाणै त पुंन करे किउ किउ नेखासि बिकाई ॥२॥ A▫ugaṇ jāṇai ṯa punn kare ki▫o ki▫o nekẖās bikā▫ī. ||2|| If he had known that it was a mistake, he would not have made such a show of giving in charity, and he would not have been sold in the market. ||2|| ਕਰਉ ਅਢਾਈ ਧਰਤੀ ਮਾਂਗੀ ਬਾਵਨ ਰੂਪਿ ਬਹਾਨੈ ॥ करउ अढाई धरती मांगी बावन रूपि बहानै ॥ Kara▫o adẖā▫ī ḏẖarṯī māʼngī bāvan rūp bahānai. The Lord took the form of a dwarf, and asked for some land. ਕਿਉ ਪਇਆਲਿ ਜਾਇ ਕਿਉ ਛਲੀਐ ਜੇ ਬਲਿ ਰੂਪੁ ਪਛਾਨੈ ॥੩॥ किउ पइआलि जाइ किउ छलीऐ जे बलि रूपु पछानै ॥३॥ Ki▫o pa▫i▫āl jā▫e ki▫o cẖẖalī▫ai je bal rūp pacẖẖānai. ||3|| If Bal the king has recognized Him, he would not have been deceived, and sent to the underworld. ||3|| ਰਾਜਾ ਜਨਮੇਜਾ ਦੇ ਮਤੀ ਬਰਜਿ ਬਿਆਸਿ ਪੜ੍ਹ੍ਹਾਇਆ ॥ राजा जनमेजा दे मतीं बरजि बिआसि पड़्हाइआ ॥ Rājā janmejā ḏe maṯīʼn baraj bi▫ās paṛĥā▫i▫ā. Vyaas taught and warned the king Janmayjaa not to do three things. ਤਿਨ੍ਹ੍ਹਿ ਕਰਿ ਜਗ ਅਠਾਰਹ ਘਾਏ ਕਿਰਤੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਇਆ ॥੪॥ तिन्हि करि जग अठारह घाए किरतु न चलै चलाइआ ॥४॥ Ŧiniĥ kar jag aṯẖārah gẖā▫e kiraṯ na cẖalai cẖalā▫i▫ā. ||4|| But he performed the sacred feast and killed eighteen Brahmins; the record of one's past deeds cannot be erased. ||4|| ਗਣਤ ਨ ਗਣੀ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਾ ਬੋਲੀ ਭਾਇ ਸੁਭਾਈ ॥ गणत न गणीं हुकमु पछाणा बोली भाइ सुभाई ॥ Gaṇaṯ na gaṇīʼn hukam pacẖẖāṇā bolī bẖā▫e subẖā▫ī. I do not try to calculate the account; I accept the Hukam of God's Command. I speak with intuitive love and respect. ਜੋ ਕਿਛੁ ਵਰਤੈ ਤੁਧੈ ਸਲਾਹੀ ਸਭ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੫॥ जो किछु वरतै तुधै सलाहीं सभ तेरी वडिआई ॥५॥ Jo kicẖẖ varṯai ṯuḏẖai salāhīʼn sabẖ ṯerī vadi▫ā▫ī. ||5|| No matter what happens, I will praise the Lord. It is all Your Glorious Greatness, O Lord. ||5|| ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਿਪਤੁ ਲੇਪੁ ਕਦੇ ਨ ਲਾਗੈ ਸਦਾ ਰਹੈ ਸਰਣਾਈ ॥ गुरमुखि अलिपतु लेपु कदे न लागै सदा रहै सरणाई ॥ Gurmukẖ alipaṯ lep kaḏe na lāgai saḏā rahai sarṇā▫ī. The Gurmukh remains detached; filth never attaches itself to him. He remains forever in God's Sanctuary. ਮਨਮੁਖੁ ਮੁਗਧੁ ਆਗੈ ਚੇਤੈ ਨਾਹੀ ਦੁਖਿ ਲਾਗੈ ਪਛੁਤਾਈ ॥੬॥ मनमुखु मुगधु आगै चेतै नाही दुखि लागै पछुताई ॥६॥ Manmukẖ mugaḏẖ āgai cẖeṯai nāhī ḏukẖ lāgai pacẖẖuṯā▫ī. ||6|| The foolish self-willed manmukh does not think of the future; he is overtaken by pain, and then he regrets. ||6|| ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਜਿਨਿ ਏਹ ਰਚਨਾ ਰਚੀਐ ॥ आपे करे कराए करता जिनि एह रचना रचीऐ ॥ Āpe kare karā▫e karṯā jin eh racẖnā racẖī▫ai. The Creator who created this creation acts, and causes all to act. ਹਰਿ ਅਭਿਮਾਨੁ ਨ ਜਾਈ ਜੀਅਹੁ ਅਭਿਮਾਨੇ ਪੈ ਪਚੀਐ ॥੭॥ हरि अभिमानु न जाई जीअहु अभिमाने पै पचीऐ ॥७॥ Har abẖimān na jā▫ī jī▫ahu abẖimāne pai pacẖī▫ai. ||7|| O Lord, egotistical pride does not depart from the soul. Falling into egotistical pride, one is ruined. ||7|| ਭੁਲਣ ਵਿਚਿ ਕੀਆ ਸਭੁ ਕੋਈ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਨ ਭੁਲੈ ॥ भुलण विचि कीआ सभु कोई करता आपि न भुलै ॥ Bẖulaṇ vicẖ kī▫ā sabẖ ko▫ī karṯā āp na bẖulai. Everyone makes mistakes; only the Creator does not make mistakes. ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ਕੋ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਅਘੁਲੈ ॥੮॥੪॥ नानक सचि नामि निसतारा को गुर परसादि अघुलै ॥८॥४॥ Nānak sacẖ nām nisṯārā ko gur parsāḏ agẖulai. ||8||4|| O Nanak, salvation comes through the True Name. By Guru's Grace, one is released. ||8||4||