ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮਿਆ ਮਾਸੈ ਅੰਦਰਿ ਵਾਸੁ ॥ पहिलां मासहु निंमिआ मासै अंदरि वासु ॥ Pahilaaⁿ maasahu nimmi▫aa maasæ anḋar vaas. First, the mortal is conceived in the flesh, and then he dwells in the flesh. ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ सलोक मः १ ॥ Salok mėhlaa 1. Shalok, First Mehl: ਜੀਉ ਪਾਇ ਮਾਸੁ ਮੁਹਿ ਮਿਲਿਆ ਹਡੁ ਚੰਮੁ ਤਨੁ ਮਾਸੁ ॥ जीउ पाइ मासु मुहि मिलिआ हडु चंमु तनु मासु ॥ Jee▫o paa▫é maas muhi mili▫aa had chamm ṫan maas. When he comes alive, his mouth takes flesh; his bones, skin and body are flesh. ਮਾਸਹੁ ਬਾਹਰਿ ਕਢਿਆ ਮੰਮਾ ਮਾਸੁ ਗਿਰਾਸੁ ॥ मासहु बाहरि कढिआ मंमा मासु गिरासु ॥ Maasahu baahar kadʰi▫aa mammaa maas giraas. He comes out of the womb of flesh, and takes a mouthful of flesh at the breast. ਮੁਹੁ ਮਾਸੈ ਕਾ ਜੀਭ ਮਾਸੈ ਕੀ ਮਾਸੈ ਅੰਦਰਿ ਸਾਸੁ ॥ मुहु मासै का जीभ मासै की मासै अंदरि सासु ॥ Muhu maasæ kaa jeebʰ maasæ kee maasæ anḋar saas. His mouth is flesh, his tongue is flesh; his breath is in the flesh. ਵਡਾ ਹੋਆ ਵੀਆਹਿਆ ਘਰਿ ਲੈ ਆਇਆ ਮਾਸੁ ॥ वडा होआ वीआहिआ घरि लै आइआ मासु ॥ vadaa ho▫aa vee▫aahi▫aa gʰar læ aa▫i▫aa maas. He grows up and is married, and brings his wife of flesh into his home. ਮਾਸਹੁ ਹੀ ਮਾਸੁ ਊਪਜੈ ਮਾਸਹੁ ਸਭੋ ਸਾਕੁ ॥ मासहु ही मासु ऊपजै मासहु सभो साकु ॥ Maasahu hee maas oopjæ maasahu sabʰo saak. Flesh is produced from flesh; all relatives are made of flesh. ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝੀਐ ਤਾਂ ਕੋ ਆਵੈ ਰਾਸਿ ॥ सतिगुरि मिलिऐ हुकमु बुझीऐ तां को आवै रासि ॥ Saṫgur mili▫æ hukam bujʰee▫æ ṫaaⁿ ko aavæ raas. When the mortal meets the True Guru, and realizes the Hukam of the Lord’s Command, then he comes to be reformed. ਆਪਿ ਛੁਟੇ ਨਹ ਛੂਟੀਐ ਨਾਨਕ ਬਚਨਿ ਬਿਣਾਸੁ ॥੧॥ आपि छुटे नह छूटीऐ नानक बचनि बिणासु ॥१॥ Aap chʰuté nah chʰootee▫æ Naanak bachan biṇaas. ||1|| Releasing himself, the mortal does not find release; O Nanak! Through empty words, one is ruined. ||1|| |