ਸਉ ਮਣੁ ਹਸਤੀ ਘਿਉ ਗੁੜੁ ਖਾਵੈ ਪੰਜਿ ਸੈ ਦਾਣਾ ਖਾਇ ॥ सउ मणु हसती घिउ गुड़ु खावै पंजि सै दाणा खाइ ॥ Sa▫o maṇ hasṫee gʰi▫o guṛ kʰaavæ panj sæ ḋaaṇaa kʰaa▫é. The elephant eats a hundred pounds of ghee and molasses, and five hundred pounds of corn. ਮਃ ੧ ॥ मः १ ॥ Mėhlaa 1. First Mehl: ਡਕੈ ਫੂਕੈ ਖੇਹ ਉਡਾਵੈ ਸਾਹਿ ਗਇਐ ਪਛੁਤਾਇ ॥ डकै फूकै खेह उडावै साहि गइऐ पछुताइ ॥ Dakæ fookæ kʰéh udaavæ saahi ga▫i▫æ pachʰuṫaa▫é. He belches and grunts and scatters dust, and when the breath leaves his body, he regrets it. ਅੰਧੀ ਫੂਕਿ ਮੁਈ ਦੇਵਾਨੀ ॥ अंधी फूकि मुई देवानी ॥ Anḋʰee fook mu▫ee ḋévaanee. The blind and arrogant die insane. ਖਸਮਿ ਮਿਟੀ ਫਿਰਿ ਭਾਨੀ ॥ खसमि मिटी फिरि भानी ॥ Kʰasam mitee fir bʰaanee. Submitting to the Lord, one becomes pleasing to Him. ਅਧੁ ਗੁਲ੍ਹਾ ਚਿੜੀ ਕਾ ਚੁਗਣੁ ਗੈਣਿ ਚੜੀ ਬਿਲਲਾਇ ॥ अधु गुल्हा चिड़ी का चुगणु गैणि चड़ी बिललाइ ॥ Aḋʰ gulĥaa chiṛee kaa chugaṇ gæṇ chaṛee billaa▫é. The sparrow eats only half a grain, then it flies through the sky and chirps. ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਓਹਾ ਚੰਗੀ ਜਿ ਕਰੇ ਖੁਦਾਇ ਖੁਦਾਇ ॥ खसमै भावै ओहा चंगी जि करे खुदाइ खुदाइ ॥ Kʰasmæ bʰaavæ ohaa changee jė karé kʰuḋaa▫é kʰuḋaa▫é. The good sparrow is pleasing to her Lord and Master, if she chirps the Name of the Lord. ਸਕਤਾ ਸੀਹੁ ਮਾਰੇ ਸੈ ਮਿਰਿਆ ਸਭ ਪਿਛੈ ਪੈ ਖਾਇ ॥ सकता सीहु मारे सै मिरिआ सभ पिछै पै खाइ ॥ Sakṫaa seehu maaré sæ miri▫aa sabʰ pichʰæ pæ kʰaa▫é. The powerful tiger kills hundreds of deer, and all sorts of other animals eat what it leaves. ਹੋਇ ਸਤਾਣਾ ਘੁਰੈ ਨ ਮਾਵੈ ਸਾਹਿ ਗਇਐ ਪਛੁਤਾਇ ॥ होइ सताणा घुरै न मावै साहि गइऐ पछुताइ ॥ Ho▫é saṫaaṇaa gʰuræ na maavæ saahi ga▫i▫æ pachʰuṫaa▫é. It becomes very strong, and cannot be contained in its den, but when it must go, it regrets. ਅੰਧਾ ਕਿਸ ਨੋ ਬੁਕਿ ਸੁਣਾਵੈ ॥ अंधा किस नो बुकि सुणावै ॥ Anḋʰaa kis no buk suṇaavæ. So, who is impressed by the roar of the blind beast? ਅਕ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੇ ਅਕ ਤਿਡਾ ਅਕ ਡਾਲੀ ਬਹਿ ਖਾਇ ॥ अक सिउ प्रीति करे अक तिडा अक डाली बहि खाइ ॥ Ak si▫o pareeṫ karé ak ṫidaa ak daalee bahi kʰaa▫é. The insect loves the milkweed plant; perched on its branch, it eats it. ਖਸਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਭਾਵੈ ॥ खसमै मूलि न भावै ॥ Kʰasmæ mool na bʰaavæ. He is not pleasing at all to his Lord and Master. ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਓਹੋ ਚੰਗਾ ਜਿ ਕਰੇ ਖੁਦਾਇ ਖੁਦਾਇ ॥ खसमै भावै ओहो चंगा जि करे खुदाइ खुदाइ ॥ Kʰasmæ bʰaavæ oho changa jė karé kʰuḋaa▫é kʰuḋaa▫é. It becomes good and pleasing to its Lord and Master, if it chirps the Name of the Lord. ਨਾਨਕ ਦੁਨੀਆ ਚਾਰਿ ਦਿਹਾੜੇ ਸੁਖਿ ਕੀਤੈ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ॥ नानक दुनीआ चारि दिहाड़े सुखि कीतै दुखु होई ॥ Naanak ḋunee▫aa chaar ḋihaaṛé sukʰ keeṫæ ḋukʰ ho▫ee. O Nanak! The world lasts for only a few days; indulging in pleasures, pain is produced. ਗਲਾ ਵਾਲੇ ਹੈਨਿ ਘਣੇਰੇ ਛਡਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥ गला वाले हैनि घणेरे छडि न सकै कोई ॥ Galaa vaalé hæn gʰaṇéré chʰad na sakæ ko▫ee. There are many who boast and brag, but none of them can remain detached from the world. ਮਖੀ ਮਿਠੈ ਮਰਣਾ ॥ मखीं मिठै मरणा ॥ Makʰeeⁿ mitʰæ marṇaa. The fly dies for the sake of sweets. ਜਿਨ ਤੂ ਰਖਹਿ ਤਿਨ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਤਿਨ ਭਉ ਸਾਗਰੁ ਤਰਣਾ ॥੨॥ जिन तू रखहि तिन नेड़ि न आवै तिन भउ सागरु तरणा ॥२॥ Jin ṫoo rakʰėh ṫin néṛ na aavæ ṫin bʰa▫o saagar ṫarṇaa. ||2|| O Lord, death does not even approach those whom You protect. You carry them across the terrifying world-ocean. ||2|| ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਤੂ ਧਣੀ ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਪਾਰੁ ॥ अगम अगोचरु तू धणी सचा अलख अपारु ॥ Agam agochar ṫoo ḋʰaṇee sachaa alakʰ apaar. You are Inaccessible and Unfathomable, O Invisible and Infinite True Lord Master. ਤੂ ਦਾਤਾ ਸਭਿ ਮੰਗਤੇ ਇਕੋ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥ तू दाता सभि मंगते इको देवणहारु ॥ Ṫoo ḋaaṫaa sabʰ mangṫé iko ḋévaṇhaar. You are the Giver, all are beggars of You. You alone are the Great Giver.