ਆਵੈ ਰਾਮ ਸਰਣਿ ਵਡਭਾਗੀ ॥ आवै राम सरणि वडभागी ॥ Aavæ raam saraṇ vadbʰaagee. One who comes to the Lord’s Sanctuary is very fortunate. ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ सारग महला ५ ॥ Saarag mėhlaa 5. Saarang, Fifth Mehl: ਏਕਸ ਬਿਨੁ ਕਿਛੁ ਹੋਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਅਵਰਿ ਉਪਾਵ ਤਿਆਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ एकस बिनु किछु होरु न जाणै अवरि उपाव तिआगी ॥१॥ रहाउ ॥ Ékas bin kichʰ hor na jaaṇæ avar upaav ṫi▫aagee. ||1|| rahaa▫o. He knows of no other than the One Lord. He has renounced all other efforts. ||1||Pause|| ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਆਰਾਧੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਾਧਸੰਗਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ मन बच क्रम आराधै हरि हरि साधसंगि सुखु पाइआ ॥ Man bach karam aaraaḋʰæ har har saaḋʰsang sukʰ paa▫i▫aa. He worships and adores the Lord, Har, Har, in thought, word and deed; in the Saadh Sangat, the Company of the Holy, he finds peace. ਅਨਦ ਬਿਨੋਦ ਅਕਥ ਕਥਾ ਰਸੁ ਸਾਚੈ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧॥ अनद बिनोद अकथ कथा रसु साचै सहजि समाइआ ॥१॥ Anaḋ binoḋ akaṫʰ kaṫʰaa ras saachæ sahj samaa▫i▫aa. ||1|| He enjoys bliss and pleasure, and savors the Unspoken Speech of the Lord; he merges intuitively into the True Lord. ||1|| ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜੋ ਅਪੁਨਾ ਕੀਨੋ ਤਾ ਕੀ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ॥ करि किरपा जो अपुना कीनो ता की ऊतम बाणी ॥ Kar kirpaa jo apunaa keeno ṫaa kee ooṫam baṇee. Sublime and exalted is the speech of one whom the Lord, in His Mercy makes His Own. ਸਾਧਸੰਗਿ ਨਾਨਕ ਨਿਸਤਰੀਐ ਜੋ ਰਾਤੇ ਪ੍ਰਭ ਨਿਰਬਾਣੀ ॥੨॥੫੯॥੮੨॥ साधसंगि नानक निसतरीऐ जो राते प्रभ निरबाणी ॥२॥५९॥८२॥ Saaḋʰsang Naanak nisṫaree▫æ jo raaṫé parabʰ nirbaaṇee. ||2||59||82|| Those who are imbued with God in the state of Nirvana, O Nanak! Are emancipated in the Saadh Sangat. ||2||59||82||